Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.753.2022.2.MB

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.753.2022.2.MB

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 26 października 2022 r. (wpływ 27 października 2022 r.) oraz z 29 listopada 2022 r. (wpływ 29 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

I.1. Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlega w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („podatek PIT”). Wnioskodawczyni jest również podatnikiem podatku VAT.

I.2. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEiDG”). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest m.in. pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (…).

II.1. [Nieruchomość]. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem:

1)w 2008 r. na podstawie umowy sprzedaży nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego (…) nabyli nieruchomość położoną w A, stanowiącej działki gruntu oznaczone, numerami ewidencyjnymi 1 i 2,

2)w 2014 r. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego (…) nabyli nieruchomość położoną w A, stanowiącej działkę gruntu oznaczoną, numerem ewidencyjnym 3, o łącznej powierzchni (… metrów kwadratowych), dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (…), („Nieruchomość”).

II.2. Część składową Nieruchomości stanowią: (i) budynek gospodarczy o powierzchni zabudowy (… metrów kwadratowych), (ii) budynek mieszkalny, o powierzchni zabudowy (… metry kwadratowe); oba będące w złym stanie technicznym. Nieruchomość ma zapewniony, zgodnie z prawem, dostęp do drogi publicznej.

II.3. Nieruchomość została nabyta za środki stanowiące majątek osobisty Wnioskodawczyni oraz jej małżonka niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni. Nieruchomość stanowiła i stanowi majątek prywatny Wnioskodawczyni, który nie jest związany z działalnością gospodarczą. Nieruchomość nie została nabyta w celu jej odsprzedaży, a celem nabycia Nieruchomości było zaspokojenie własnych potrzeb Wnioskodawczyni oraz jej męża.

Nabycie Nieruchomości nie było działaniem o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowanym na osiągnięcie zysku, ale było nabyciem wyłącznie w celu zaspokojenia własnych potrzeb i zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni oraz jej męża.

Od dnia nabycia Nieruchomość nie była w żaden sposób użytkowana, ani przez Wnioskodawczynię, jej małżonka, ani przez inne osoby (tzn. nie były oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.). Wnioskodawczyni oraz jej małżonek po nabyciu, nie ponosili żadnych wydatków na ulepszenie Nieruchomości.

III. [Umowa majątkowa małżeńska]. W 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli umowę majątkową małżeńską (…), którą ustanowili w ich małżeństwie rozdzielność majątkową, polegającą na tym, iż każdy z małżonków zachowuje majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później oraz zarządza samodzielnie całym swoim majątkiem.

IV. [Umowa częściowego podziału majątku wspólnego]. W 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli umowę częściowego podziału majątku wspólnego (…), w której Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem:

1)dokonali częściowego podziału ich majątku wspólnego, w ten sposób, że m.in. Nieruchomość nabyła Wnioskodawczyni w całości;

2)oświadczyli, że Wnioskodawczyni jest już w wyłącznym posiadaniu składników majątkowych przypadających jej w wyniku zawarcia umowy, w tym Nieruchomości;

3)potwierdzili, że dokonany na podstawie tego aktu częściowy podział majątku ma charakter całkowity i ostateczny i z tytułu jego dokonania nie zachowują wobec siebie żadnych roszczeń, w szczególności, że wyczerpuje on także wszelkie rozliczenia małżonków z tytułu nakładów, o których mowa w art. 45 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

V. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza odpłatnie zbyć Nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani następujące informacje:

W zakresie sprzedaży Nieruchomości opisanej we wniosku działki: nr 1, nr 2, nr 3 o łącznej powierzchni (…) ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (…), Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmowała aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama). Działania Wnioskodawczyni ograniczają się do ustnych zapytań właścicieli sąsiednich nieruchomości oraz znajomych, czy nie są zainteresowani zakupem Nieruchomości / nie znają kogoś zainteresowanego zakupem Nieruchomości.

Wnioskodawczyni chce pozyskać nabywcę Nieruchomości na skutek ustnych zapytań właścicieli sąsiednich nieruchomości oraz znajomych czy nie są zainteresowani zakupem Nieruchomości / nie znają kogoś zainteresowanego zakupem Nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, iż jest właścicielem innych nieruchomości.

Na chwilę obecną Wnioskodawczyni zamierza sprzedać nieruchomość usytuowaną w B nabytą na podstawie umowy darowizny od męża (akt notarialny (…)2015 r.) stanowiącą działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 4 z obrębu (…), o powierzchni (…) ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (…) wraz z budynkiem mieszkalnym („Nieruchomość 4”).

W 2015 r. Wnioskodawczyni darowała ½ udziału w prawie własności Nieruchomości 4 matce. Matka Wnioskodawczyni zmarła w 2016 r., a spadek po niej, na podstawie testamentu sporządzonego w formie aktu notarialnego, nabyła Wnioskodawczyni oraz brat Wnioskodawczyni w częściach po ½ części każde z nich.

W wyniku powyższych zdarzeń współwłaścicielami Nieruchomości 4 stali się Wnioskodawczyni (3/4 udziału) oraz brat Wnioskodawczyni (1/4 udziału). Następnie w wyniku zawarcia umowy darowizny aktem notarialnym z 2016 r. Wnioskodawczyni darowała ¼ udziału w Nieruchomości 4 bratu Wnioskodawczyni. W związku z czym, obecnie Nieruchomość 4 jest współwłasnością Wnioskodawczyni i jej brata w udziale po ½ każde z nich.

Nieruchomość 4 od dnia nabycia do dnia nabycia innej nieruchomości była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię oraz męża Wnioskodawczyni do realizacji własnych celów mieszkaniowych.

W zakresie sprzedaży Nieruchomości 4, Wnioskodawczyni wraz z bratem zgłosiła Nieruchomość 4 do sprzedaży agencji / wyłączność agencji na 6 miesięcy. Innych działań Wnioskodawczyni nie podejmuje.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż nabyła w 2013 r. na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego i jego sprzedaży, umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego i sprzedaży udziału w jego współwłasności, umowy o zarządzanie nieruchomością wspólną, umowy o zarządzanie lokalem niemieszkalnym, umowy o ustanowienie służebności gruntowych oraz pełnomocnictwa, zawartej w formie aktu notarialnego (…) od spółki (…) lokalu niemieszkalnego oznaczonego numerem (...) wraz ze związanym z tym udziałem wynoszącym (…) części współwłasności części wspólnych budynków, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali i takim samym udziałem we współwłasności nieruchomości gruntowej („Lokal Użytkowy”) oraz udział wynoszący (…) części we współwłasności lokalu niemieszkalnego – garażu („Garaż”) (dwa miejsca postojowe do wyłącznego korzystania) położonego w budynku w B.

Lokal Użytkowy oraz Garaż zostały nabyte za środki stanowiące majątek osobisty Wnioskodawczyni oraz w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni.

Z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego oraz Garażu Wnioskodawczyni odliczyła podatek VAT naliczony.

Od dnia nabycia do dnia sprzedaży Lokal Użytkowy oraz Garaż nie były w żaden sposób użytkowane, ani przez Wnioskodawczynię, ani przez inne osoby (tzn. nie były oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.).

Wnioskodawczyni po nabyciu, nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie Lokalu Użytkowego oraz Garażu. Lokal Użytkowy oraz Garaż w momencie sprzedaży były w stanie deweloperskim.

Lokal Użytkowy został zbyty w 2020 r. Jedno z miejsc postojowych zostało zbyte w 2021 r.

Przychód ze sprzedaży Lokalu Użytkowego i Garażu był rozliczony jako przychód z działalności gospodarczej (…).

Zbycie Lokalu Użytkowego i Garażu wynikało ze zmiany decyzji dot. posiadania tego składnika majątku.

W 2020 r. (…) Wnioskodawczyni zbyła również udział w lokalu mieszkalnym usytuowanym w B (…) wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym (…). Lokal był nabyty w 2007 r. przez Wnioskodawczynię oraz jej małżonka w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej (w 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli umowę majątkową małżeńską (…), którą ustanowili w ich małżeństwie rozdzielność majątkową, polegającą na tym, iż każdy z małżonków zachowuje majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później oraz zarządza samodzielnie całym swoim majątkiem). Lokal mieszkalny był wykorzystywany przez syna Wnioskodawczyni w celach mieszkaniowych oraz następnie wynajmowany w celach mieszkaniowych.

Lokal mieszkalny nie był związany w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni i stanowił majątek prywatny.

Zbycie Lokalu mieszkalnego wynikało ze zmiany decyzji dotyczącej posiadania tego składnika majątku.

W zakresie sprzedaży Nieruchomości, o której mowa we wniosku, Wnioskodawczyni nie podpisała z przyszłym nabywcą umowy przedwstępnej (nabywca nie jest jeszcze znany).

Przy czym, Wnioskodawczyni podkreśla, iż Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została nabyta za środki stanowiące majątek osobisty Wnioskodawczyni oraz jej małżonka niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni. Nieruchomość stanowiła i stanowi majątek prywatny Wnioskodawczyni, który nie jest związany z działalnością gospodarczą.

Nieruchomość nie została nabyta w celu jej odsprzedaży, a celem nabycia Nieruchomości było zaspokojenie własnych potrzeb Wnioskodawczyni oraz jej męża.

Nabycie Nieruchomości nie było działaniem o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowanym na osiągnięcie zysku, ale było nabyciem wyłącznie w celu zaspokojenia własnych potrzeb i zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni oraz jej męża. Sprzedaż Nieruchomości wynika ze zmiany decyzji dot. posiadania Nieruchomości.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż w ramach umowy przedwstępnej z przyszłym nabywcą nie zostało udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Wnioskodawczyni, w związku z uzyskaniem przez nabywcę działki zgód i uzgodnień związanych z nabyciem nieruchomości (nabywca nie jest znany, żadna umowa przedwstępna nie została podpisana). Nie jest również planowane udzielenie takiego pełnomocnictwa. Zamiarem Wnioskodawczyni jest jedynie sprzedaż Nieruchomości w obecnym stanie.

Pytania

1) Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we wniosku, przychód z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości będzie kwalifikowany do źródła przychodów „odpłatne zbycie”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT?

2) Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we wniosku, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, od którego należy liczyć nabycie Nieruchomości, w stosunku do Nieruchomości już upłynął, w konsekwencji czego Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we wniosku, przychód z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości będzie kwalifikowany do źródła przychodów „odpłatne zbycie”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

I.1. W zakresie opodatkowania dochodów z majątku nieruchomego położonego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej należy wskazać, że ustawa o PIT wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3) i pkt 8) ustawy o PIT, odrębnymi źródłami przychodów są: 1) pozarolnicza działalność gospodarcza, oraz 2) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 ustawy o PIT, m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

I.2. Art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy o PIT formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy o PIT, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód w podatku PIT z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki: 1) odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2) zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3) ustawy o PIT, przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy o PIT nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1) ustaw o PIT, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3 ustawy o PIT, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o PIT, przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy o PIT mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

I.3. Z powyższej zacytowanych przepisów ustawy o PIT wynika, iż co do zasady sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o PIT.

Działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności nie stanowią działalności gospodarczej. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

I.4. W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku, Wnioskodawczyni wskazuje, iż prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do rejestru CEiDG. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest m.in. pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (...).

Nieruchomość została nabyta za środki stanowiące majątek osobisty Wnioskodawczyni oraz jej małżonka niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni. Nieruchomość stanowiła i stanowi majątek prywatny Wnioskodawczyni, który nie jest związany z działalnością gospodarczą. Nieruchomość nie została nabyta w celu jej odsprzedaży, a celem nabycia Nieruchomości było zaspokojenie własnych potrzeb Wnioskodawczyni oraz jej męża.

Nabycie Nieruchomości nie było działaniem o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowanym na osiągnięcie zysku, ale było nabyciem wyłącznie w celu zaspokojenia własnych potrzeb i zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni oraz jej męża.

Od dnia nabycia Nieruchomość nie była w żaden sposób użytkowana, ani przez Wnioskodawczynię, jej małżonka, ani przez inne osoby (tzn. nie były oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.). Wnioskodawczyni oraz jej małżonek po nabyciu, nie ponosili żadnych wydatków na ulepszenie Nieruchomości.

I.5. W związku z tym, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we wniosku, odpłatne zbycie Nieruchomości będzie podlegało regułom opodatkowania podatkiem PIT jako przychód w podatku PIT ze źródła „odpłatne zbycie”.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowe jest stanowisko, iż w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we wniosku, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, od którego należy liczyć nabycie Nieruchomości, w stosunku do Nieruchomości już upłynął, w konsekwencji czego Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości.

II.1. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o PIT źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)      nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)      spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)      prawa wieczystego użytkowania gruntów, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W związku z tym, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o PIT, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem PIT na moment ich nabycia.

II.2. Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia przedmiotowej Nieruchomości, kluczowe jest ustalenie, czy przekazanie opisanej we wniosku Nieruchomości nabytej pierwotnie do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża do majątku odrębnego Wnioskodawczyni w drodze umowy majątkowej małżeńskiej i umowy częściowego podziału majątku wspólnego stanowi jej nabycie przez Wnioskodawczynię w rozumieniu ww. przepisu.

II.3. W tej sytuacji należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 z późn. zm.), („k.r.o.”). Zgodnie z art. 31 § 1 k.r.o. z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie natomiast do art. 33 k.r.o. do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1)przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

2)przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

3)prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;

4)przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

5)prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;

6)przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków po- wodzenia na przyszłość;

7)wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;

8)przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

9)prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa Twórcy;

10)przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

W myśl art. 43 § 1 k.r.o., oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 zd. 1 k.r.o. małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Powyższe oznacza, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy mają charakter organizacyjny.

II.4. Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r. (sygn. Akt II FPS 2/17), w której wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem PIT odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o PIT nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 k.r.o., nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku.

Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

II.5. Argumenty zawarte w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r. (sygn. akt II FPS 2/17) można również odnieść do sytuacji, gdy do nabycia nieruchomości dochodzi w drodze zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej i podziału majątku.

Jakkolwiek zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej i podziału majątku polegającej na przesunięciu składników majątkowych z majątku wspólnego obojga małżonków do majątku osobistego jednego z nich jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje ponownego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT nieruchomości i innych praw majątkowych przez małżonka, do którego majątku wspólnego przedmioty te wcześniej już przynależały.

II.6. Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2018 r. (sygn. akt II FSK 820/16), w którym wskazano, iż: „Wspólność małżeńska (łączna) to bowiem wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej, to znaczy obejmuje cały zbiór praw majątkowych takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 [k.r.o.] nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 [ustawy o PIT]. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c [ustawy o PIT] od daty ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej”.

Analogiczny pogląd wyrażono w wyroku NSA z dnia 24 sierpnia 2017 r. (II FSK 2012/15) w odniesieniu do daty nabycia przy umowie ustanawiającej rozdzielność majątkową i umowie o częściowym podziale majątku wspólnego, gdzie wskazano, że datą nabycia w takim przypadku jest data nabycia nieruchomości do majątku wspólnego. Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 8 marca 2018 r. (II FSK 2098/17), w którym wskazano, że zniesienie współwłasności małżeńskiej nie ma wpływu na określenie daty nabycia nieruchomości bądź udziału w tej nieruchomości. Skoro bowiem zniesienie współwłasności majątkowej m.in. wskutek orzeczenia sądu powoduje przekształcenie współwłasności ustawowej we współwłasność w częściach ułamkowych, to datę zniesienia współwłasności należy rozumieć nie jako datę nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, ale wyłącznie jako datę przekształcenia współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych. Jak trafnie zaznaczył Sąd, małżonek, który otrzymuje całą nieruchomość w wyniku podziału majątku wspólnego pozostaje zatem cały czas współwłaścicielem całej nieruchomości.

II.7. W świetle powyższego – zdaniem Wnioskodawczyni – rokiem nabycia przez Wnioskodawczynię Nieruchomości, jest rok nabycia Nieruchomości do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża, tj. rok 2008 r. w zakresie działki nr 1 i 2 oraz 2014 r. w zakresie działki nr 3.

Podsumowując, w przypadku odpłatnego zbycia Nieruchomości, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu z tego tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródła przychodów wymienia natomiast:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c– przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – dokonane poza działalnością gospodarczą – przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową :

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)  polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy.

Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, itp.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Panią do właściwego źródła przychodu należy ocenić również zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości (działek), o której mowa we wniosku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w 2008 r. oraz w 2014 r. nabyła Pani wraz z mężem nieruchomość stanowiącą działki gruntu. Nieruchomość została nabyta do celów prywatnych i nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Nieruchomość nie została nabyta w celu jej odsprzedaży, a celem jej nabycia było zaspokojenie Pani własnych potrzeb oraz Pani męża. Nabycie nieruchomości nie było działaniem o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowanym na osiągnięcie zysku. Od dnia nabycia nieruchomość nie była w żaden sposób użytkowana przez Panią, Pani męża, ani przez osoby trzecie. Nie podejmowała i nie będzie podejmowała Pani aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama). Działania Pani ograniczają się do ustnych zapytań właścicieli sąsiednich nieruchomości oraz znajomych czy nie są zainteresowani zakupem nieruchomości. Nie jest również planowane udzielenie pełnomocnictw. Zamiarem Pani jest jedynie sprzedaż nieruchomości w obecnym stanie. Nie ponosiła Pani żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości. W 2019 r. zawarła Pani wraz z mężem umowę majątkową małżeńską zgodnie z którą ustanowiliście Państwo rozdzielność majątkową małżeńską. Następnie wraz z mężem zawarła Pani umowę częściowego podziału majątku wspólnego na podstawie której nabyła Pani ww. nieruchomość w całości.

Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy planowana przez nią sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W celu rozwiania powyższej wątpliwości należy rozważyć, czy czynność sprzedaży tej nieruchomości, ma znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wcześniej wyjaśniliśmy, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że nieruchomość została nabyta przez Panią do celów prywatnych, nie dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie była w takiej działalności wykorzystywana. Nieruchomość tę nabyła Pani w 2008 r. oraz w 2014 r. i znajdowała się ona przez cały czas posiadania w majątku prywatnym. Nieruchomość nie została nabyta w celu jej odsprzedania, a celem nabycia było wyłącznie zaspokojenie własnych potrzeb Pani oraz jej męża. W tej sprawie, czynności podejmowane przez Panią wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionych zdarzeniach przyszłych nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż nieruchomości przez Panią wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Całokształt czynności, a w szczególności zakres i cel Pani działania, sposób jej wykorzystywania w czasie posiadania, brak zamiaru sprzedaży w przyszłości innych nieruchomości sugerują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Reasumując – mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy uznajemy, że przychody z planowanej przez Panią sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku nie będą uzyskane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Nadmienić w tym miejscu należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359). Przepis art. 31 § 1 tegoż Kodeksu stanowi, że:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 47 § 1 ww. Kodeksu:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej (art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tej sprawie za datę nabycia nieruchomości należy uznać datę jej nabycia do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 2008 r. oraz 2014 r. Zatem 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 niewątpliwie minął.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności w niniejszej sprawie dla ustalenia roku kalendarzowego, od końca którego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie obowiązujący od dnia 1 stycznia 2019 r. przytoczony uprzednio przepis art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym okres ten należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

W konsekwencji przychód ze sprzedaży tej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzeń przyszłych, Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku i jego uzupełnienia opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazujemy, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzamy, że – naszym zdaniem – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·        w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·        w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).