Temat interpretacji
Obowiązek opodatkowania w Polsce dywidendy otrzymanej ze spółki z siedzibą w Singapurze.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania w Polsce dywidendy otrzymanej ze spółki z siedzibą w Singapurze.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 10 marca 2023 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan obywatelem Indii, w związku z pełnieniem funkcji Prezesa Zarządu oraz posiadaniem 50% udziałów w spółce akcyjnej z siedzibą w Singapurze, otrzymuje Pan dywidendy od zysków uzyskiwanych przez spółkę.
Podatki od zysków uzyskiwanych z dywidendy otrzymywanych przez Pana są opłacane przez spółkę, zgodnie z obowiązującym w Singapurze prawem podatkowym.
Obecnie zamieszkuje Pan w Polsce na podstawie udzielonego Panu przez (...) zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium RP.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Przedstawiony we wniosku z dnia 3 stycznia 2023 r. stan faktyczny dotyczy lat podatkowych 2021-2022, po udzieleniu Panu zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Polski (decyzja (...) z dnia (...)).
Zamieszkuje Pan na stałe w Polsce, zgodnie z udzielonym Panu przez (...) zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium RP z dnia (...), z okresem ważności do 4 września 2024 r. W związku z czym ośrodek interesów życiowych (centrum interesów osobistych oraz gospodarczych) posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Otrzymuje Pan dywidendy po tym jak spółka z siedzibą w Singapurze pobrała już należny podatek od wypłacanej Panu dywidendy.
W roku podatkowym otrzymania dywidendy, tj. 2021-2022, nie prowadził Pan w Singapurze działalności gospodarczej przez zakład tam położony. Nie wykonywał Pan też w Singapurze wolnego zawodu w oparciu o stałą placówkę. Udział, z tytułu którego została Panu wypłacona dywidenda wiąże się z pełnieniem przez Pana obowiązków Dyrektora (CEO) spółki w Singapurze, która wypłaca Panu dywidendy.
Pytania
1. Czy przychód powstały po stronie Podatnika z tytułu dywidendy wypłaconej Panu ze spółki z siedzibą w Singapurze podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce?
2. Czy wypłata dywidendy ze spółki z siedzibą w Singapurze będzie podlegać obowiązkowi deklarowania jej wysokości w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-36, PIT-37 lub deklaracji PIT-38, lub innej deklaracji podatkowej?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Tym samym, jako polski rezydent dla celów podatkowych podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w tym od przychodów uzyskiwanych na terytorium Singapuru.
Na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.
Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, o czym stanowi art. 30a ust. 2 zd. 1 ustawy PIT.
W rozumieniu powyższych przepisów należy uznać, że w sprawie będącej przedmiotem zapytania uzyskany na terytorium przychód z dywidendy i innych udziałów w zyskach osób prawnych podlega opodatkowaniu w Polsce 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o ile Konwencja nie stanowi inaczej, w tym w szczególności nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania w Polsce takich przychodów.
Mając zatem na uwadze brzmienie przywołanego art. 30a ust. 2 zd. 1 ustawy PIT, należy ustalić czy zgodnie z Konwencją między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z dnia 4 kwietnia 2014 r. dochód z tytułu dywidendy wypłacanej w Singapurze jest zwolniony z opodatkowania w Polsce.
W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że Konwencja ma zastosowanie wobec osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach (art. 1 Konwencji).
W myśl art. 10 ust. 1 Konwencji dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Singapurze osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce mogą być opodatkowane w Polsce. Na mocy art. 10 ust. 2 Konwencji dywidendy te, mogą być również opodatkowane w Singapurze, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć 10%. Przez dywidendy zgodnie z art. 10 ust 3 Konwencji należy rozumieć dochód z udziałów (akcji) lub innych praw do udziału w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochód z innych praw w spółce, które według prawa podatkowego Państwa w którym spółka wypłacająca te dywidendy ma siedzibę, jest traktowany jako dochód z udziałów (akcji).
Dodatkowo Konwencja w art. 22 ust. 1 lit. a) przewiduje metodę unikania podwójnego opodatkowania zgodnie z którą jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Singapurze, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Singapurze. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski uzyskane w Singapurze.
Po przeanalizowaniu dostępnych informacji dotyczących powyższego zagadnienia w wyszukiwarce interpretacji podatkowych i innych informacji podatkowych, należy zwrócić uwagę na treść interpretacji wydanej w podobnej sprawie w dniu 13 grudnia 2007 r. (sygn. ILPB2/415-151/07-2/MK), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że na mocy Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania między Polską a Luksemburgiem, dochody z dywidend ze źródła w Luksemburgu uzyskiwane przez osoby o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce podlegają zwolnieniu z opodatkowania w Polsce. Brak jest natomiast ogólnie dostępnych interpretacji w podobnych sprawach z zastosowaniem odpowiednich przepisów z Konwencji pomiędzy Polską a Singapurem w zakresie unikania podwójnego opodatkowaniu od dochodów uzyskiwanych z dywidendy wypłacanych przez spółkę z siedzibą w Singapurze.
Pana zdaniem, w zaistniałym stanie faktycznym dochody z dywidend ze źródła w Singapurze uzyskiwane przez osoby o nieograniczonym obowiązku podatkowym, należałoby uznać za zwolnione z opodatkowania w Polsce, niezależnie od tego w jakiej wysokości byłby pobrany podatek w Singapurze przy wypłacie takiej dywidendy (tj. podobnie jak w identycznych przypadkach uzyskania dywidendy z innych krajów, z którymi Polska ma podpisane odrębne umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1.posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2.przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.
W myśl art. 4a cytowanej ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia.
Powziął Pan wątpliwość, czy dywidendy otrzymane przez Pana w latach 2021-2022 ze spółki mającej siedzibę w Singapurze podlegają opodatkowaniu w Polsce.
Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:
dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.
Przepis dotyczy przy tym zarówno dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych utworzonych na gruncie prawa polskiego, jak i utworzonych na gruncie prawa innych państw.
Przychody (dochody) te są opodatkowane na zasadach, które określa art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie łączy się ich z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych, według skali podatkowej, o czym stanowi art. 30a ust. 7 ww. ustawy.
Stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Od dochodów (przychodów) uzyskanych z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy (z zastrzeżeniem art. 52a).
Co do zasady zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów, o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy, pobiera płatnik określony w art. 41 cytowanej ustawy.
Jeżeli jednak podatek nie został pobrany przez płatnika, to podatnik sam wykazuje należny podatek w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a.
Brak poboru zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy, ma m.in. miejsce w sytuacji, gdy dywidenda jest wypłacana przez spółkę mającą siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Taki podmiot nie podlega bowiem obowiązkom płatnika określonym w polskiej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawodawca szczegółowo uregulował sytuację podatników, którzy uzyskują przychody zagraniczne podlegające opodatkowaniu w trybie art. 30a ustawy. I tak, stosownie do art. 30a ust. 9 ww. ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.
Jak wynika z powołanego przepisu podatnik, który uzyskał zagraniczną dywidendę powinien:
1)obliczyć zryczałtowany podatek dochodowy od dywidendy – według stawki 19%, a następnie
2)odliczyć od kwoty podatku podatek faktycznie zapłacony od tej dywidendy w państwie źródła, przy czym:
a) jeśli podatek zapłacony za granicą byłby niższy od kwoty polskiego zryczałtowanego podatku dochodowego albo równy kwocie polskiego podatku, to podlega odliczeniu w całości;
b) jeśli podatek zapłacony za granicą byłby wyższy niż kwota polskiego zryczałtowanego podatku dochodowego, to odliczeniu podlega podatek zagraniczny do wysokości równej polskiemu podatkowi od tej dywidendy.
Odliczeniu podlega przy tym wyłącznie taki podatek zagraniczny od dywidendy, który został faktycznie zapłacony (uregulowany). Odliczeniu nie podlega natomiast podatek należny, ale jeszcze niezapłacony.
Co więcej, podatek zapłacony za granicą od konkretnej dywidendy odlicza się od kwoty polskiego zryczałtowanego podatku dochodowego należnego od tej samej dywidendy. Nie ma możliwości „rozszerzenia” tego odliczenia na inne dochody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych uzyskane z danego państwa lub z innych państw.
Na mocy art. 30a ust. 11 ww. ustawy:
Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.
Wskazał Pan we wniosku, że jest Pan prezesem zarządu spółki akcyjnej z siedzibą w Singapurze oraz posiada Pan 50% udziałów w tej spółce i z w związku z tym otrzymał Pan w 2021 i 2022 roku od tej spółki dywidendy. Ośrodek interesów życiowych (centrum interesów osobistych oraz gospodarczych) posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka singapurska pobrała należny podatek od wypłacanej Panu dywidendy.
Jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, Pana obowiązek podatkowy powstaje zarówno w sytuacji, gdy uzyskuje Pan przychody na terytorium Polski, jak i za granicą. Całość Pana przychodów jest objęta tym obowiązkiem (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na gruncie omawianej ustawy dywidendy uzyskiwane ze spółki z siedzibą w Singapurze, co do zasady są Pana przychodem objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce, tj. przychodem z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.
Przepis o nieograniczonym obowiązku podatkowym stosuje się z jednak z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Wobec tego, ostateczny kształt Pana obowiązków, które będą wynikały z uzyskania przychodów z dywidendy od podmiotu z siedzibą w Singapurze będzie zależał od uregulowań umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z protokołem do tej Umowy, podpisanej w Singapurze dnia 4 listopada 2012 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 443).
Ponadto zarówno Polska, jak i Singapur notyfikowały ww. Umowę polsko-singapurską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Dniem wejścia w życie Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r. natomiast dla Singapuru to 1 kwietnia 2019 r.
Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).
Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Umową między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z protokołem do tej Umowy, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.
Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370).
Natomiast wspólne stanowisko Polski i Singapuru zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 5 kwietnia 2019 r., w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Singapuru Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowania w realizacji postanowień Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Singapurze dnia 4 listopada 2012 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 910).
Konwencja MLI wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).
Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 przywołanej Konwencji MLI).
Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 cytowanej Konwencji MLI.
Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:
Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
a.w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz
b.w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.
W konsekwencji, jeśli nie wskazano inaczej, zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Umowy przez Polskę:
- w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2020 r.;
- odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 października 2019 r.
Jak stanowi art. 10 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu:
Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 ww. umowy:
Jednakże, dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
a) 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli rzeczywisty beneficjent jest spółką (nie będącą spółką osobową) i posiada bezpośrednio w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiada lub będzie posiadał te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
b) 10% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
Stosownie do treści art. 10 ust. 5 ww. umowy:
Określenie „dywidendy” użyte w niniejszym artykule oznacza dochód z udziałów (akcji) lub z innych praw do udziału w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochód z innych praw w spółce, który zgodnie z prawem podatkowym Umawiającego się Państwa, w którym spółka wypłacająca te dywidendy ma siedzibę, jest traktowany jak dochód z udziałów (akcji).
W myśl art. 10 ust. 6 cytowanej umowy:
Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli rzeczywisty beneficjent dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, działalność gospodarczą przez zakład w nim położony lub wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę i gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy:
W przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:
a)jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany w Singapurze, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Singapurze. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski uzyskane w Singapurze,
b)jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Umowy, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.
Począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r. do dochodów uzyskiwanych z Singapuru zastosowanie mają zarówno przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z protokołem do tej Umowy, jak i Konwencji MLI.
W związku z wejściem Konwencji MLI zmianie uległ stan prawny, niemniej jednak w stosunku do Pana dochodów nie zmieniły się zasady opodatkowania, bowiem zmianie nie uległa ani regulacja określona w art. 10 ust. 1 i 2 ani też metoda opodatkowania wskazana w art. 22 ust. 1 umowy polsko-singapurskiej.
Jak wynika z powyższych przepisów:
1)dywidendy wypłacane przez podmiot, który ma siedzibę w Singapurze osobie, która ma miejsce zamieszkania w Polsce mogą być opodatkowane Polsce;
2)dywidendy takie mogą być także opodatkowane w Singapurze, jeśli są spełnione warunki z art. 10 ust. 2 umowy – przy czym stawki podatku nie mogą być wyższe niż wskazane w umowie, w niniejszej sprawie podatek nie może przekroczyć 10% kwoty dywidendy brutto.
Na mocy art. 10 ust. 6 umowy, w sytuacji gdy osoba, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i jest uprawniona do dywidendy ze spółki z siedzibą w Singapurze:
- wykonuje w Singapurze działalność zarobkową poprzez położony tam zakład bądź wykonuje w Singapurze wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona i gdy
- udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki
to w takim przypadku, w zależności od sytuacji, stosuje się postanowienia art. 7 lub art. 14 umowy.
W niniejszej sprawie, jako polski rezydent podatkowy:
·uzyskał Pan w 2021 i 2022 r. dywidendę ze spółki akcyjnej z siedzibą na terytorium Singapuru;
·nie prowadził Pan w tych latach działalności zarobkowej na terytorium Singapuru przez położony tam zakład;
·nie wykonywał Pan w tych latach wolnego zawodu w Singapurze;
·posiadał Pan 50% udziałów w spółce akcyjnej z siedzibą w Singapurze.
Wobec tego nie ma podstaw do stosowania w niniejszej sprawie art. 7 ani art. 14 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zastosowanie znajduje art. 10 ust. 2 powołanej umowy.
Metodę unikania podwójnego opodatkowania w sytuacji, o której mowa w art. 10 ust. 2 umowy określa cytowany powyżej art. 22 ust. 1 lit. a) ww. umowy.
Metoda określona w tym przepisie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest realizowana poprzez omówioną już powyżej regulację art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W rezultacie:
· dywidendy uzyskane przez Pana ze spółki z siedzibą w Singapurze podlegają opodatkowaniu w Polsce 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym na mocy art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania w Polsce;
· jest Pan uprawniony odliczyć podatek zapłacony od dywidend w państwie źródła, czyli w Singapurze, od podatku należnego od tych dywidend w Polsce - według zasad określonych w art. 30a ust. 9 ww. ustawy;
· kwotę zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów z dywidend uzyskanych w Singapurze oraz kwotę podatku zapłaconego przez Pana w Singapurze, o której mowa w ust. 9 art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest Pan obowiązany wykazać w stosownym zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a ww. ustawy, tj. PIT-38 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) lub PIT-36 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) - za poszczególne lata podatkowe, na mocy art. 30a ust. 11 ww. ustawy.
Wobec powyższego nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem odnośnie sformułowanych pytań, że w zaistniałym stanie faktycznym dochody z dywidend ze źródła w Singapurze uzyskiwane przez osoby o nieograniczonym obowiązku podatkowym, należy uznać za zwolnione z opodatkowania w Polsce, niezależnie od tego w jakiej wysokości byłby pobrany podatek w Singapurze przy wypłacie takiej dywidendy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Odnośnie powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej należy wskazać, że dotyczy ona indywidualnej sprawy podatnika i tylko w tej sprawie jest ona wiążąca. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Ponadto interpretacja ta dotyczy innego stanu faktycznego niż przedstawiony przez Pana we wniosku, tj. dywidendy z Luksemburga, gdzie ma zastosowanie zwolnienie z opodatkowania w Polsce dywidendy otrzymanej z Luksemburga w związku z zastosowaniem tzw. metody wyłączenia z progresją. Natomiast w Pana sprawie unikanie podwójnego opodatkowania realizowane jest poprzez zastosowanie tzw. metody proporcjonalnego odliczenia, tj. możliwość odliczenia od podatku od dywidendy w Polsce podatku zapłaconego w państwie źródła, tj. w Singapurze.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).