Temat interpretacji
Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw IP Box)
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące:
- uznania wydatku poniesionego przez Panią na adres wirtualny za koszt do obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - jest nieprawidłowe;
- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 6 lutego 2023 r. (data wpływu 14 lutego 2023 r.), pismem złożonym 6 marca 2023 r. oraz pismem 16 marca 2023 r. (data wpływu 17 marca 2023 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prosi o uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na wymienionych we wniosku Kontrahentów preferencyjną 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za lata podatkowe 2022 oraz lata przyszłe. Wnioskodawca świadczy usługi w branży jako (...) projektując programy komputerowe. Wnioskodawca realizuje projekty począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahentów, poprzez projektowanie i implementację oraz wdrożenie. Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia na rzecz swoich Kontrahentów. W celu zbliżenia istoty działalności Wnioskodawca pragnie podzielić ją na: planowanie, analizę i projektowanie oprogramowania, gdzie dochodzi do szczegółowej analizy indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytwarzania oprogramowania i metod jego implementacji. Działalność ta polega na zbudowaniu logiki oprogramowania, korowych funkcjonalności oraz przygotowaniu wizualizacji w diagramach i na podstawie wizualizacji budowa ekranów i testowanie rozwiązania oraz ścieżkę użytkownika dla wszystkich scenariuszów. Przy testach implementuje rozwiązania będące jego wytworem intelektualnym oraz stanowiące również jego wytwór, możliwe scenariusze postępowania użytkownika aplikacji przewidujące jego zachowanie i umożliwiające testy w szerszym zakresie. Wskazane czynności są wykonywane przez Wnioskodawcę przy użyciu innowacyjnych narzędzi. Do wachlarza narzędzi Wnioskodawcy używanego podczas testów należy (…) pozwalający na tworzenie (…) czyli (...). Jest to metoda graficzna prezentacji danych dotyczących zachowania użytkowników w serwisie lub aplikacji. Umiejętność analizy (…) pomaga w znalezieniu problemów krytycznych, a wyciągnięcie wniosków z tej analizy pozwala na przygotowanie rekomendacji oraz zaproponowanie skutecznego rozwiązania. Rozwiązywanie powyższych problemów następuje kompleksowo, Wnioskodawca robiąc spotkania z Kontrahentami, generuje pomysły i ugruntowuje dotychczasowe informacje o oprogramowaniu. Na podstawie wiedzy zawziętej z powyższego procesu Wnioskodawca tworzy rozwiązanie problemu przejawiając działalność twórczą. Posługuje się swoją wiedzą i doświadczeniem w wyniku procesów intelektualnych nadaje indywidualny i oryginalny charakter rozwiązaniu. Wspomniana kompleksowość procesu wskazuje ponadto na jego innowacyjność, gdyż posługuje się metodą będącą pionierskim rozwiązaniem w swojej dziedzinie przewyższającą dotychczasowe rozwiązania. W wyniku procesu powstaje dokumentacja techniczna. Jako przykład tworzonych rozwiązań Wnioskodawca wskazuje m.in. rozwijanie aplikacji w branży handlowej, w której był odpowiedzialny za pracę badawczo-rozwojową, projekt oprogramowania oraz koncepcje. Aplikacja ta pozwala na zarządzanie sprzedażą, pozwalające obsługiwać ten proces w większych podmiotach. Do jej funkcjonalności należała możliwość kontroli danych pod kątem sprzedanych produktów czy zapotrzebowania sklepu. Ponadto aplikacja była wyposażona w algorytm umożliwiający predykacje ile produktów zostanie sprzedanych w pewnym okresie czasowym, jaka grupa odbiorców końcowych będzie nimi zainteresowana, czy też w jaki sposób i w którym okresie czasowym promować poszczególne produkty. W wyniku procesu powstała dokumentacja techniczna. Przygotowana była koncepcja, raport oraz projekt oprogramowania. W raporcie dochodzi do zaproponowania rozwiązań pewnych problemów - rekomendacje oraz wizualizację nowego rozwiązania, który w kolejnym etapie będzie również testowany z użytkownikiem końcowym. Rekomendacja wraz z wizualizacją rozwiązania stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Kolejnym projektem Wnioskodawcy była praca nad narzędziem umożliwiającym dopasowywanie komponentów technologicznych pod kątem kompatybilności. Dzięki zaprojektowanej logice algorytmów, oprogramowanie umożliwiało wybór użytkownikom konkretnego komponentu technicznego kompatybilnego z resztą komponentów bazowych określonego urządzenia. Wnioskodawca wykonywał w tej materii badania nad algorytmem ulepszając go. W wyniku procesu powstała dokumentacja techniczna. Przygotowana była koncepcja, raport oraz projekt oprogramowania. W raporcie zostały zaproponowane rozwiązania problemów - rekomendacje i wizualizacje nowego rozwiązania, które w kolejnych krokach były testowane z użytkownikiem końcowym danej aplikacji. Kolejny projekt był związany z branżą medyczną.
Wnioskodawca rozwijał system umożliwiający zarządzanie wizytami lekarskimi, dokumentacją medyczną oraz rezerwacją leków. Jest to kompleksowy system dla obsługi pacjenta. Wnioskodawca odpowiedzialny był za całą koncepcję, badanie ilościowe i jakościowe, badania produktu, identyfikację błędów słabych stron oraz badanie rynku w kontekście nowego produktu. Przygotowana była koncepcja, raport oraz projekt oprogramowania. W raporcie dochodzi do zaproponowania rozwiązań problemów - rekomendacje oraz wizualizację nowego rozwiązania, który w kolejnym etapie będzie również testowany z użytkownikiem końcowym. Do zadań Wnioskodawcy w ramach działalności należy tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania. Wnioskodawca zajmuje się również analizą i planowaniem zachodzących w projekcie zmian, projektowaniem nowych rozwiązań, uproszczeń w procesie, analizą wymagań projektowych, doborem technologii, w których projekt będzie implementowany, zapoznaniem się ze specyfiką branży, której dotyczy projekt, opracowaniem rozwiązań dla nietrywialnych zagadnień, które są wymagane do stworzenia danej aplikacji, stworzeniem projektu dokumentacji, przygotowaniem prototypu w celu weryfikacji wybranych rozwiązań, implementacją nowych funkcjonalności, analizą i wdrażaniem poprawek do części systemu, które nie funkcjonują prawidłowo. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania obejmują szereg procesów twórczych związanych z wytworzeniem, projektowaniem oraz ulepszeniem programów komputerowych bądź ich części. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach pełnionych funkcji Project Managera są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, poprzez projekty. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca pełniąc rolę UX Designera zajmuje się:
projektowaniem i analizowaniem oprogramowania;
- prowadzeniem projektu zgodnie z ramami czasowymi;
- tworzeniem dokumentacji technicznej;
- testowaniem różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju produktu;
- badaniami z użytkownikami.
Wiedza, niezbędna do wytworzenia Oprogramowania nie jest wiedzą powszechną. Wymaga zrozumienia procesów zachodzących w przedsiębiorstwie oraz świadomości jak taki proces jest realizowany od strony technicznej. Wymaga to świadomości i doświadczenia w zakresie wykorzystywanych technologii, aby znaleźć rozwiązanie odpowiednie dla danego problemu. Ponadto podczas tworzenia i rozwoju. W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm. - dalej jako ustawa o PAIPP) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich, jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:
- materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Komentarz. Warszawa 2019 - art. 74);
- nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż każdorazowy wynik Jego pracy stanowić będzie osobny element podlegający ochronie według wskazanego przepisu. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahentów lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku. Pracując nad wytworzeniem projektu oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia projektu programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danych Kontrahentów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie stworzone na rzecz danych Kontrahentów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danych Kontrahentów opracowuje nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania jej zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności - nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań. Efektem prowadzonej działalności są indywidualne i niepowtarzalne rozwiązania nie występujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są one na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca tworzy dokumentację projektową. Dokumentacja stworzona przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej jako program komputerowy. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U.2021.0.1062) w ramach wynagrodzenia ustalonego z Kontrahentami. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
REASUMUJĄC:
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Przedmiot umowy - tworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja projektowa ma każdorazowo indywidualny, twórczy charakter w rozumieniu ustawy o prawach autorskich. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwestię tę chciałby jednak poddać ostatecznej ocenie organu. Wnioskodawca ma podstawy, aby uważać swoją działalność za działalność badawczo-rozwojową, gdyż prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone jest przez Wnioskodawcę samodzielnie i stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości Oprogramowania. Działania Wnioskodawcy zmierzają zarówno do wytworzenia, jak i do poprawy użyteczności, funkcjonalności oraz rozwoju oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do programu komputerowego (dokumentacji), które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U.2021.0.1062) na Kontrahentów i uzyskuje przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę oraz umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych bądź nowych produktów, co jest pracą rozwojową w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących - co najmniej w praktyce gospodarczej Kontrahentów. Oprogramowanie, o którym mowa powyżej, zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności, w jego opinii spełniającej przesłanki art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Omawiane oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób samodzielny, ponosząc ryzyko gospodarcze z niej wynikające poprzez na przykład zapisy o odpowiedzialności zawarte w umowach z Kontrahentami jak i odpowiedzialność cywilnoprawną zgodnie z normami prawa cywilnego. Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z prowadzoną przez niego działalnością:
- adres wirtualny, domena oraz hosting;
subskrypcja platformy komunikacyjnej;
- laptop, komputer stacjonarny, monitor, myszka komputerowa, klawiatura, słuchawki douszne/dokanałowe, słuchawki nauszne, smartphone, smartwatch, tablet;
- abonament internetowy;
- abonament komórkowy;
- usługi prawne, usługi księgowe;
- kursy zwiększające wiedzę/umiejętności;
- kurs językowy;
- książki specjalistyczne (branżowe), czasopisma branżowe;
- wynajem auta, koszty eksploatacyjne auta, koszty serwisowe auta.
Uzupełnienie wniosku i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:
Wnioskodawca wskazał, że w ramach poszczególnych umów ze Zleceniodawcą, realizowane są wyodrębnione zadania, polegające na projektowaniu oprogramowania.
Prace prowadziła/prowadzi Pani od kwietnia 2022 roku. Prace dotyczyły oprogramowania, ich celem był projekt oprogramowania. Do czynności należały analizy, researche, zbieranie wiedzy, projektowanie oprogramowania.
Prace rozwojowe były każdorazowo zakończone pozytywnym wynikiem. Ich wynikiem były projekty oprogramowania. Wynik prac rozwojowych był w formie programu komputerowego, wyrażonego za pomocą dokumentacji. Projekty powiększają wiedzę Wnioskodawcy, wykorzystywaną przy kolejnych projektach.
W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca stworzył projekt programu komputerowego.
Wnioskodawca przenosi stworzone produkty na rzecz kontrahentów za wynagrodzeniem.
Produkty nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.
Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem wytworzone w ramach prac rozwojowych projekty programów komputerowych.
Na pytanie, czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadziła Pani albo prowadzi Pani prace o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to działania i kiedy je Pani prowadziła lub od kiedy je Pani prowadzi odpowiedziała Pani przecząco.
Efekty pracy, które nazywa Pani „oprogramowaniem”/„dokumentacją” są zawsze utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; są „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawców.
Efekty pracy, które nazywa Pani „oprogramowaniem”/„dokumentacją” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania”.
W każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Panią „oprogramowania”/ „dokumentacji” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził/prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia/rozwinięcia/ ulepszenia każdego poszczególnego „oprogramowania”/„dokumentacji”.
„Oprogramowanie”/„dokumentacja” zawsze jest efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Działalność gospodarcza Wnioskodawcy była/jest opodatkowana podatkiem liniowym.
Wszystkie „dokumentacje techniczne/projektowe”, „koncepcje”, „raporty”, „nowe funkcjonalności”, „utwory”, „aplikacje”, „algorytmy”, „systemy”, „projekty” należą do projektów oprogramowania, a więc są programami komputerowymi wyrażonymi przez dokumentację.
Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahentów.
Dochody osiągane są z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
Umowa z Kontrahentami zawiera w sobie również wynagrodzenie za inne czynności (czynności poboczne przy tworzeniu projektów oprogramowania, np. spotkania). Wynagrodzenie za przenoszone utwory jest wyodrębnione w umowie.
Wnioskodawca przewiduje miesięczne okresy rozliczeniowe.
Wnioskodawca przenosi prawa autorskiego za wynagrodzeniem w okresach miesięcznych. Wynagrodzenie za utwory utworzone w bieżącym okresie zawarte jest w miesięcznym wynagrodzeniu. W umowie wynagrodzenie za przeniesienie utworów jest wyodrębnione.
Przeniesienie praw autorskich jest zawarte w umowie i dochodzi na jej podstawie. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest wyodrębnione. Wnioskodawca wyodrębnia konkretne oprogramowanie w odrębnej ewidencji. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest korespondencja, gdzie Wnioskodawca przekazuje projekt oraz zapisy umowy.
Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich, gdyż jest to zawarte w zapisach umowy. Wynagrodzenie wynika z umowy.
Koszt hostingu oraz domeny jest faktycznie i w całości poniesiony na prowadzoną działalność związaną z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem „oprogramowań”/„dokumentacji”. Służy do komunikacji w sprawie realizowanych projektów.
Wydatek na zakup adresu wirtualnego związany jest z opłatami za wynajmem adresu, pod którym prowadzona jest działalność gospodarcza. We wskazanym adresie jest odbierana wszelka korespondencja związana z przedsiębiorstwem. Wskazany koszt jest konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach, której prowadzone są prace rozwojowe.
Koszt usługi prawnej polega na analizie praw autorskich powstałych w wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę.
Koszty eksploatacyjne i serwisowe auta to koszty części samochodowych, serwisów, oleju, klocków hamulcowych, opon oraz przeglądów.
Koszty kursów językowych - koszt ten stanowi kilka faktur za kursy językowe. Wnioskodawca ponosi wskazany koszt od 1 maja 2022 r. Powyższy koszt jest konieczny do rozszerzania wiedzy i prowadzenia researchu również w obcojęzycznych źródłach na potrzeby prac rozwojowych.
Koszt subskrypcji platformy komunikacyjnej jest faktycznie i w całości poniesiony na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem „oprogramowań”/„dokumentacji”. Ponoszenie wskazanego kosztu umożliwia kontakt w sprawach projektów realizowanych w ramach prac rozwojowych.
Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pani jako konkretne prace rozwojowe jest następujący:
1)adres wirtualny - ponoszenie wskazanego kosztu umożliwia prowadzenie działalności gospodarczej w ramach, której prowadzone są prace rozwojowe;
2)domena oraz hosting - ponoszenie wskazanego kosztu umożliwia kontakt w sprawach projektów realizowanych w ramach prac rozwojowych;
3)usługi prawne - poniesienie wskazanego kosztu konieczne było w celu analizy utworów dotyczących prac rozwojowych;
4)usługi księgowe - ponoszenie wskazanego kosztu umożliwia prowadzenie działalności gospodarczej w ramach, której prowadzone są prace rozwojowe;
5)kursy zwiększające wiedzę/umiejętności, książki specjalistyczne (branżowe), czasopisma branżowe, kurs językowy - ponoszenie wskazanych kosztów umożliwia zwiększanie wiedzy Wnioskodawcy wykorzystywanej w pracach rozwojowych;
6)wynajem auta - ponoszenie wskazanego kosztu umożliwia mobilność Wnioskodawcy, dzięki czemu może uczestniczyć w kursach zwiększających wiedzę, a także spotkaniach projektowych. Zwiększanie wiedzy i uczestnictwo w kursach jest konieczne do prowadzenia prac rozwojowych;
7)koszty eksploatacyjne i serwisowe auta - ponoszenie wskazanych kosztów umożliwia utrzymanie auta, które umożliwia wskazaną powyżej mobilność.
Na pytanie, czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pani drugie pytanie były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Panią konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, odpowiedziała Pani twierdząco.
Wnioskodawca przyporządkowuje wymienione we wniosku wydatki do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według kryteriów obiektywnych, stosując proporcję przychodową. Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wydatki przypisuje do kosztów uzyskania przychodów do konkretnego projektu oprogramowania w proporcji przychodowej.
Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus w oparciu o dane z prowadzonej odrębnej ewidencji oraz wzór wskazany w ustawie o PIT.
Prowadzona ewidencja jest odrębną ewidencją od podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na bieżąco od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.
W prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Na pytanie, czy prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, odpowiedziała Pani twierdząco.
Na pytanie, czy prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, odpowiedziała Pani twierdząco.
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od 1 kwietnia 2022 r.
Na pytanie, czy wynagrodzenie w związku z wykonywaniem funkcji Projekt Managera/UX Designer jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do tworzonego, rozwijanego i ulepszanego „oprogramowania”/„dokumentacji” czy też wynagrodzeniem za pełnienie funkcji, odpowiedziała Pani, że w wynagrodzeniu znajduje się wydzielona cześć za przeniesienie.
Wnioskodawca zamierza stosować preferencyjną stawkę opodatkowania wyłącznie do dochód z tytułu przenoszenia praw majątkowych do tworzonego, rozwijanego i ulepszanego „oprogramowania”/„dokumentacji”.
Na pytanie, czy działalność w zakresie tworzenia „oprogramowani”/„dokumentacji” jest:
- działalnością prowadzoną przez Panią w ramach zespołu danego Kontrahenta w celu wytworzenia opisanego oprogramowania dla Jego klientów, które jest oferowane w działalności Kontrahenta (Wnioskodawca wykonuje zadania w ramach działalności badawczo-rozwojowej Kontrahenta), odpowiedziała Pani przecząco;
- działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Panią dla potrzeb Pani działalności gospodarczej, odpowiedziała Pani twierdząco.
Wnioskodawca tworzy projekt oprogramowania w całości. Projekt rozbity jest na elementy stanowiące każdorazowo odrębny program komputerowy.
Wnioskodawca osiąga dochód tytułem odsprzedania prawa majątkowego do części/ części/fragmentu/elementu, który powstał w efekcie pracy twórczej Wnioskodawcy.
Na pytanie, jeżeli osiąga Pani dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który Pani stworzyła w efekcie pracy twórczej należy wyjaśnić czy ta część/fragment/element jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określnej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, odpowiedziała Pani twierdząco.
Na pytanie, jeżeli osiąga Pani dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do całego systemu wytworzonego przez zespół programistów, którego jest Pani członkiem należy wyjaśnić czy jest Pani współwłaścicielem wytworzonego systemu, odpowiedziała Pani nie dotyczy.
Wnioskodawca samodzielnie nie przekształca stworzonej dokumentacji do postaci kodu źródłowego, jednakże stworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja stanowi formę wyrażenia programu komputerowego.
Projekt programu komputerowego/projekt oprogramowania jest samodzielnym utworem, mając na uwadze, iż zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych „ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia”.
Zgodnie z wyrokiem TSUE z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 Bezpecnostni softwarova asociace - Svaz softwarove ochrany v. Ministerstvo kultury - formą wyrażenia programu komputerowego może być także jego dokumentacja projektowa, jeśli na jej podstawie można stworzyć działający program.
Na podstawie dokumentacji projektowej Wnioskodawcy można zaprogramować program komputerowy, sam w sobie jest jego formą wyrażenia.
Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
W świetle art. 74 ust. 1-2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W polskim porządku prawnym ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „programu komputerowego”, co zdaniem większości doktryny prawa autorskiego należy zaaprobować (przykładowo: E. Ferenc- Szydełko, komentarz do art. 74 (w:) Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021).
Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996-1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo- informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).
Należy podkreślić, że w doktrynie prawa autorskiego przyjmuje się, że „Formą wyrażenia” programu jest „każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera”, pod warunkiem, że forma ta umożliwia albo reprodukcję działającego programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości. (Z Okoń, w Flisak, Komentarz Pr. Aut, 2017, s. 954, cyt. za A. Michalak, komentarz do art. 74 (w:) ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019). Na gruncie prawa wspólnotowego w art. 1 ust. 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych ustawodawca unijny wskazuje, że do celów dyrektywy pojęcie „programy komputerowe” obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy.
Ponadto motyw 7 niniejszej dyrektywy wskazuje, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.
Warto zaznaczyć, że takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak, komentarz do art. 74 (w:) ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, rezultatem pracy Wnioskodawcy jest dokumentacja projektowa w postaci makiet, klikalnych prototypów, schematów działania funkcjonalności oraz opis działania i zachowania zaprojektowanych elementów, na podstawie której rutynowo postępujący programiści tworzą kod źródłowy oprogramowania.
W polskim orzecznictwie sądowym wskazuje się, że nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe. Mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Ponadto w interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2018 r. o sygn. akt: 0112-KDIL3- 3.4011.48.2018.2.DS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o nie tylko kody źródłowe programów komputerowych podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także opisy koncepcji, analizy specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowych (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika”. Takie rozumienie pojęcia działalności twórczej w zakresie programów komputerowych zostało przyjęte na potrzeby wykładni art. 22 ust. 9b pkt 1, jednak należy podkreślić, że w objaśnieniach podatkowych dotyczących ulgi IP Box przyjęto, że pojęcie „program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko...”.
W myśl akapitu 10 preambuły ww. dyrektywy wskazano ponadto, że „rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie tak, aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności” podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych”.
Końcowo Wnioskodawca chciałby odnieść się do wydanych przez Ministerstwo Finansów objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. W punkcie 89 objaśnień wskazano, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs”.
Wnioskodawca doprecyzowuje, że projekt programu komputerowego/projekt oprogramowania, stanowi formę wyrażenia odrębnego programu komputerowego, który podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Do projektów programów komputerowych/projektów oprogramowania przysługują Wnioskodawcy osobiste i majątkowe prawa autorskie, wskazane prawa są przenoszone na rzecz Kontrahenta.
W ramach tworzenia dokumentacji technicznej oraz projektowej powstała instrukcja, która opisuje każdy krok budowania oprogramowania oraz instrukcja komend adresowanych do komputera, która odwzorowuje logikę działania korowych funkcjonalności.
Dokumentacja techniczna i projektowa zawiera opisaną logikę i architekturę informacji oprogramowania, specyfikację korowych funkcjonalności oprogramowania oraz specyfikację algorytmów działania tych funkcjonalności, wizualizacje interfejsów w postaci technicznych prototypów oraz specyfikację interfejsów.
Przekształcenie dokumentacji technicznej i projektowej do postaci kodu źródłowego odbywa się za pomocą odtwórczej i rutynowej pracy programisty, który postępuje zgodnie z napisaną przez Wnioskodawcę instrukcją. Praca programisty nie posiada charakteru twórczego, wykonuje on powtarzalne czynności w celu przekształcenia formy wyrażenia programu komputerowego w postaci dokumentacji do innej formy wyrażenia programu komputerowego w postaci kodu źródłowego.
Dokumentacja techniczna oraz projektowa nie jest nierozerwalnie związana z wytworzonym kodem źródłowych. Wnioskodawca nie tworzy kodów źródłowych, a dokumentacje projektową na podstawie, której powstają kody źródłowe.
Dokumentacja stanowi formę wyrażenia programu komputerowego, która podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Pytania
1.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w latach podatkowych 2022 roku oraz przyszłych?
2.Czy wymienione wyżej koszty związane z wytwarzaniem oprogramowania poniesione przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?
3.Czy opisana przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1 i 2.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym powyżej stanie faktycznym kwalifikuje się do uzyskania ulgi IP Box na podstawie przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w odniesieniu do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w latach podatkowych 2022 oraz jeżeli stan faktyczny nie ulegnie zmianie również w latach następnych. Wnioskodawca w ramach każdego z przedstawionych powyżej zdarzeń wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci dokumentacji programu komputerowego. Zgodnie z własnym stanowiskiem, Wnioskodawca w ramach swojej działalności świadczy wysoko wyspecjalizowane usługi, będące przejawem pracy twórczej i innowacyjnej. Wnioskodawca wskazuje, że przenosi prawa autorskie na Kontrahentów w zakresie każdego wytworzonego przez siebie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego tj. dokumentacji. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności podejmuje działania twórcze, w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę nie mają przede wszystkim charakteru rutynowego i okresowego wprowadzania zmian - w ramach tworzenia projektu oprogramowania przez Wnioskodawcę powstaje bowiem każdorazowo nowy wytwór intelektualny. Wnioskodawca wskazuje, iż koszty wskazane w powyższym stanie faktycznym związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Niego działalnością oraz wytwarzaniem oprogramowania poniesione zostaną w celu realizacji zadań programistycznych Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, iż koszty wskazane w powyższym stanie faktycznym związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Niego działalnością oraz wytwarzaniem projektów oprogramowania. Następujące koszty: adres wirtualny, domena, hosting, laptop, subskrypcja platformy komunikacyjnej, komputer stacjonarny, monitor, myszka komputerowa, klawiatura, słuchawki douszne/dokanałowe, słuchawki nauszne, smartphone, smartwatch, tablet, abonament internetowy, abonament komórkowy poniesione zostały lub zostaną, gdyż to przy ich użyciu Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, a więc prowadzi dzięki nim prace rozwojowe. Koszty w postaci usług prawnych oraz usług księgowości ponoszone są lub będą, aby prowadzić działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi prace rozwojowe, zgodnie z zasadami lege artis. Koszty w postaci kursów zwiększających wiedzę/umiejętności, książek specjalistycznych (branżowych), czasopism branżowych oraz kurs językowy poniesione zostaną lub zostały w celu poszerzenia wiedzy Wnioskodawcy, aby tworzyć lepsze projekty oprogramowania i poszerzać swój warsztat. Zwiększona wiedza Wnioskodawcy bezpośrednio przedkłada się na prace rozwojowe. Koszty w postaci wynajem samochodu, kosztów eksploatacyjnych samochodu, kosztów serwisowych samochodu ponoszone są lub będą w celu zapewnienia Wnioskodawcy odpowiedniej mobilności i komunikacji. Wskazane koszty przedkładają się na transport Wnioskodawcy na spotkania z klientami, spotkania z zespołem, konferencje oraz kursy. Wnioskodawca uważa wymienione koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R. Wskazane koszty są bezpośrednio związane z osiąganym przychodem z działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca uważa wymienione koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R (której kwestia charakteru została poddana ocenie organu). Wskazane koszty są bezpośrednio związane z osiąganym przychodem z działalności B+R. Są one kosztami, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R. Wnioskodawca będzie prowadzić rejestr kosztów związanych z przychodami B+R, księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zawierającą wszystkie elementy o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Ad 3.
Wnioskodawca uważa, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku i jego uzupełnieniu jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pana zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to:
działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 z późn. zm.) ,
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:
prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:
w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:
- prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania/dokumentacji;
- w ramach działalności gospodarczej prowadzi Pani w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) prace twórcze w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania jej zasobów do tworzenia nowych zastosowań,
- prowadzona przez Panią działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu tworzenia nowych zastosowań;
- Pani działalność nie jest działalnością obejmującą wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług;
- przenosi Pani na swoich Kontrahentów całość praw autorskich do tworzonego, rozwiniętego i ulepszonego oprogramowania/dokumentacji w zamian za co otrzymuje wynagrodzenie. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest umowa;
- od 1 kwietnia 2022 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną ewidencję do każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w której wyodrębnia Pan przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Tym samym – przedstawione we wniosku, podejmowane przez Panią działania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Panią usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu w ramach podejmowanych przez Panią prac rozwojowych.
Jak zaznaczono w opisie sprawy, efekty Pani pracy, powstałe zarówno na skutek tworzenia, rozwijania jak i ulepszania przez Panią utworów są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych powyższym przepisem, tworzonych, rozwijanych i ulepszanych w ramach Pani działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pani sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.
Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazujemy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z tworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, powinna Pani również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo- rozwojową związaną z danym prawem.
Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika z treści wniosku i uzupełnienia, ponosi Pani szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem dokumentacji, takich jak:
1.domena oraz hosting;
2.subskrypcja platformy komunikacyjnej;
3.laptop, komputer stacjonarny, monitor, myszka komputerowa, klawiatura, słuchawki douszne/dokanałowe, słuchawki nauszne, smartphone, smartwatch, tablet;
4.abonament internetowy;
5.abonament komórkowy;
6.usługi prawne, usługi księgowe,
7.kursy zwiększające wiedzę/umiejętności;
8.kurs językowy;
9.książki specjalistyczne (branżowe), czasopisma branżowe;
10.wynajem auta, koszty eksploatacyjne i serwisowe auta (części samochodowe, oleje, klocki hamulcowe, opony, przeglądy).
Zdaniem Organu, informacje wskazane we wniosku i jego uzupełnieniu potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. wydatków z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wszystkie z ponoszonych przez Panią wydatków, opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu, wobec których wskazała Pani przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w odpowiedniej części.
Odnosząc się do kwestii uznania za koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej kosztów adresu wirtualnego związanego z opłatami za wynajem adresu, pod którym jest prowadzona działalność gospodarcza oraz odbieraniem korespondencji związanej z przedsiębiorstwem, to należy mieć na uwadze treść art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca wskazał, że koszty związane z nieruchomościami nie stanowią kosztów bezpośrednio związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami, w których wytwarzane jest kwalifikowane IP.
Trudno przyjąć, że ww. wydatek jest wprost związany z wytworzeniem lub rozwinięciem oprogramowania. Wobec tego, wydatek poniesiony na adres wirtualny nie może stanowić kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie może być uwzględnione przy obliczaniu wskaźnika nexus.
Zatem taki koszt należy uznać za koszt pośrednio związany z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zostać zawarty we wskaźniku nexus.
Jak wskazała Pani w opisie sprawy, wyodrębnia Pani w prowadzonej ewidencji pozarachunkowej prawa autorskie do oprogramowania/dokumentacji (Prawa IP Box), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT.
W szczególności wskazała Pani, że w przedmiotowej ewidencji dokonuje Pani wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jak również dokonuje Pani wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 omawianej ustawy.
Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od 1 kwietnia 2022 r.
Podsumowując – może Pani zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2022 (od 1 kwietnia 2022 r.) pod warunkiem, że nie będzie Pani podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz za lata przyszłe (przy założeniu, że Pani sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.
Interpretacja dotyczy :
- stanów faktycznych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
- zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Panią. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Panią chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).