Temat interpretacji
Obowiązki płatnika w związku z przyznaniem uprawnionym pracownikom kart na posiłki profilaktyczne i napoje bezalkoholowe.
Zmiana interpretacji indywidualnej
Szanowni Państwo,
w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.200.2019.2.MS, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu[1] wymienioną interpretację stwierdzając, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 18 marca 2019 r. (data wpływu 21 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z 27 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem uprawnionym pracownikom kart na posiłki profilaktyczne i napoje bezalkoholowe jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 marca 2019 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem uprawnionym pracownikom kart na posiłki profilaktyczne i napoje bezalkoholowe.
Treść wniosku, uzupełnionego pismem z 27 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.), jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Na podstawie art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.; dalej: „Kodeks pracy”), jesteście Państwo zobowiązani do dostarczania pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r., w sprawie posiłków profilaktycznych oraz napojów (dalej: „Rozporządzenie RM”). Zgodnie z § 5 Rozporządzenia RM stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje oraz szczegółowe zasady ich wydawania, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. Uzgodnienia mają dotyczyć również sytuacji szczególnych, tj. przypadku, gdy pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych.
Ze względów organizacyjnych nie dysponują Państwo odpowiednim zapleczem i nie mają możliwości wydania pracownikom posiłków profilaktycznych oraz napojów we własnym zakresie. Obecnie pracodawca co miesiąc wydaje uprawnionym pracownikom papierowe bony uprawniające pracownika do otrzymania na ich podstawie posiłków profilaktycznych (posiłków lub artykułów spożywczych) oraz napojów (bezalkoholowych) u Państwa.
W związku z powyższym, rozważają Państwo wprowadzenie zmiany w dotychczasowych zasadach wywiązywania się z obowiązków zapewnienia uprawnionym pracownikom posiłków profilaktycznych i napojów. W miejsce bonów uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych i napojów pracownicy otrzymaliby od pracodawcy kartę elektroniczną na posiłki profilaktyczne (posiłki, artykuły spożywcze) oraz napoje (dalej: ,,Karta”). Karta byłaby wydana pracownikowi raz na okres 48 miesięcy. Jeżeli Karta ulegnie uszkodzeniu lub zostanie zgubiona, Karta zostanie ponownie wydana.
Karty zasilane byłyby co miesiąc przez Państwa środkami finansowymi, za które pracownicy nabywaliby posiłki profilaktyczne lub artykuły spożywcze, a na Karcie byłoby oznaczenie, że uprawnia ona do nabycia posiłków profilaktycznych (posiłków lub artykułów spożywczych) oraz napojów (bezalkoholowych). Karty nie będą dawały pracownikom prawa własności do środków finansowych, którymi są zasilane, środki te pozostają Państwa własnością. Karta umożliwiałaby dokonywanie płatności wyłącznie w punktach gastronomicznych i sklepach z artykułami spożywczymi. Ponadto zamierzają Państwo wprowadzić dodatkowe zasady dotyczące korzystania z kart na posiłki profilaktyczne i napoje, które pracownicy byliby zobowiązani zaakceptować i przestrzegać. Wprowadzenie Kart przyczyniłoby się do oszczędności po Państwa stronie oraz przyczyniłoby się do usprawnienia procesu wykonywania przez Państwa obowiązku dotyczącego zapewnienia posiłków profilaktycznych dla uprawnionych pracowników.
Zgodnie z przepisem art. 232 Kodeksu pracy:
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.
Rodzaje posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania zostały określone w Rozporządzeniu RM.
Zgodnie z § 5 przedmiotowego Rozporządzenia RM:
Stanowiska pracy, na których zatrudnieni
pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, a także warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa – pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników.
W świetle § 2 ust. 2 Rozporządzenia RM:
Jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy: (1) korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych, (2) przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.
Jak to zostało wskazane w stanie faktycznym, ze względów organizacyjnych nie dysponują Państwo odpowiednim zapleczem i nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków profilaktycznych oraz napojów we własnym zakresie. Obecnie wydają Państwo uprawnionym pracownikom talony żywnościowe. W celu zmniejszenia uciążliwości i kosztów logistycznych związanych z dotychczasowym sposobem wywiązania się z obowiązków wynikających z przepisów BHP, a także ciągłym postępem technologicznym i powszechną digitalizacją procesów, rozważają Państwo wprowadzenie zmiany w dotychczasowych zasadach wywiązywania się z obowiązków zapewnienia uprawnionym pracownikom posiłków profilaktycznych i napojów.
W związku z powyższym, rozważają Państwo nawiązanie współpracy z podmiotem zewnętrznym (dalej: „Organizator”). Pracownicy uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych i napojów odpowiednio zimnych i gorących, otrzymaliby od Państwa kartę na posiłki profilaktyczne (posiłki, artykuły spożywcze) oraz napoje odpowiednio zimne i gorące (zwana dalej: ,,Kartą”). Istotnym jest także to, że pracownik, który otrzyma Kartę nie będzie miał swobodnego dostępu do środków na niej zgromadzonych. Nie wypłaci ich w bankomacie, banku, czy też poprzez usługę cash-back. Karty nie dają pracownikowi prawa własności do środków finansowych, którymi będą zasilane, lecz środki te pozostają Państwa własnością. Pracownicy będą mieli możliwość nabycia posiłków lub artykułów spożywczych jedynie w określonym typie placówek.
Ponadto wskazali Państwo, że Karta umożliwia zakup wyłącznie w wybranych punktach sprzedaży oferujących produkty żywnościowe (artykuły spożywcze) lub usługi związane z przygotowaniem posiłków (np. usługi cateringowe i gastronomiczne). Karty nie uprawniają do zakupu dowolnych produktów przemysłowych, alkoholu i papierosów.
Poprzez analizę i systematyczny monitoring operacji dokonywanych kartami istnieje możliwość dokładnego ustalenia w jakich punktach gastronomicznych i handlowych dokonywane są płatności przedmiotowymi kartami. Natomiast podobnie jak w przypadku normalnych kart płatniczych nie ma możliwości ustalenia jaki był przedmiot zakupu.
Ze względów organizacyjnych i ze względu na szczególny charakter wykonywanej pracy (praca pod ziemią) nie mają Państwo możliwości zapewnić skorzystania z posiłków profilaktycznych w punktach gastronomicznych oraz nie mogą zapewnić możliwości przyrządzenia posiłków przez pracowników we własnym zakresie w czasie pracy.
Zamierzają Państwo wprowadzić:
1)Regulamin realizacji bonów na posiłki profilaktyczne w formie karty przedpłaconej,
2)zasady używania kart debetowych typu przedpłaconego do realizacji płatności za posiłki profilaktyczne dla pracowników,
3)oświadczenie pracownika o przyjęciu do wiadomości i stosowania Regulaminu realizacji bonów na posiłki profilaktyczne w formie katy przedpłaconej oraz Zasad używania kart debetowych typu przedpłaconego do realizacji płatności za posiłki profilaktyczne dla pracowników.
Poinformują Państwo pracowników o zasadach korzystania z używania kart debetowych typu przedpłaconego do realizacji płatności za posiłki profilaktyczne dla pracowników a pracownik zobowiąże się do ich przestrzegania ze świadomością skutków prawnych jakie wywołałby zakup innych produktów niż określone w Regulaminie.
Poprzez oświadczenie pracownika uzyskują Państwo zabezpieczenie swoich roszczeń z tytułu wydanej pracownikowi karty, np. uzyskuje zgodę na potrącenie środków finansowych z wynagrodzenia pracownika.
Organizator zapewni profesjonalną obsługę kart przedpłaconych na posiłki profilaktyczne, tj.:
1)założy rachunki kart i wygeneruje numery kart w systemach banku,
2)wyda karty personalizowane (wraz z numerem PIN) do specjalnie założonego rachunku pomocniczego z oznaczeniem na awersie karty, że uprawnia ona wyłącznie do nabycia posiłków profilaktycznych (gotowych posiłków lub produktów spożywczych) i napojów (bezalkoholowych),
3)zapewni przechowanie nieoprocentowanych środków na karcie,
4)zapewni dokonywanie płatności przedmiotową kartą wyłącznie w wybranych punktach sprzedaży oferujących produkty żywnościowe (artykuły spożywcze) lub usługi związane z przygotowaniem posiłków (np. usługi cateringowe i gastronomiczne),
5)zapewni blokadę realizacji internetowej płatności kartą,
6)zapewni system zablokowania kart utraconych.
Pytanie
Czy wartość finansowanych przez państwa Kart, przekazywanych pracownikom celem wywiązania się przez Państwa z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, będzie stanowić przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, nie będą Państwo zobowiązani, działając jako płatnik, do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłacania ich we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.; dalej ,,ustawa o PIT”) wynika, że: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Ustawa o PIT, w art. 31 i 38 reguluje zakres obowiązków płatnika w postaci obowiązku pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów ze stosunku pracy.
Jak wynika z art. 31 ustawy o PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Zgodnie natomiast, z art. 38 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
W świetle powyższego, istotnym zatem jest ustalenie, czy wartość świadczeń w postaci Kart przekazywanych przez Państwa pracownikom uprawnionym do posiłków i napojów profilaktycznych będzie taki przychód stanowiła, a jeżeli tak to czy będzie on podlegał zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b) ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku, gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.
W świetle powyższego w Państwa ocenie, w analizowanych okolicznościach Karty, które mają być przekazywane jednorazowo uprawnionym pracownikom, będą mogły zostać uznane w szczególności za ,,inny dowód” uprawniający do otrzymania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych, gdyż w istocie Karty te, uprawniałyby właśnie do zakupu przy ich użyciu posiłków, artykułów spożywczych oraz napojów bezalkoholowych.
Zastosowanie w art. 21 ust. 1 pkt 11b) ustawy o PIT, otwartego katalogu dowodów, uprawniających do otrzymania napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych wynika między innymi ze świadomości ustawodawcy w zakresie dynamiki postępu technologicznego i zmieniających się warunków gospodarczo-biznesowych. Z uwagi na postęp papierowy bon, talon, kupon zaczyna ustępować karcie, z uwagi na trwalszą postać i możliwość ponownego użycia.
Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.200.2019.2.MS uznał Państwa stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.
Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej
Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.
Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych[2].
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie zaś do treści art. 11 ust. 1 ustawy PIT:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
W myśl art. 12 ust. 1 ustawy PIT:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyte w art. 12 ust. 1 ustawy PIT sformułowanie „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy właściwie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia otrzymane od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
W świetle powyższego, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.
Jednocześnie stosowanie do art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy PIT wolna od podatku dochodowego jest:
wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.
Natomiast prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy[3].
Obowiązek pracodawcy zapewnienia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach odpowiednich posiłków i napojów ze względów profilaktycznych wynika z art. 232 Kodeksu pracy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.
Rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, które powinny spełnić, a także przypadki i warunki ich wydawania określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów[4].
Zgodnie z § 1 pkt 1 tego rozporządzenia:
Pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:
1) posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej "posiłkami", w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2,
2) napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.
Natomiast na podstawie § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia:
Jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:
1) korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych,
2) przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r ., poz. 917, z późn. zm.; dalej: „Kodeks pracy”), jesteście Państwo zobowiązani do dostarczania pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r., w sprawie posiłków profilaktycznych oraz napojów. Ze względów organizacyjnych nie dysponują Państwo odpowiednim zapleczem i nie mają możliwości wydania pracownikom posiłków profilaktycznych oraz napojów we własnym zakresie. Obecnie co miesiąc wydają Państwo uprawnionym pracownikom papierowe bony uprawniające pracownika do otrzymania na ich podstawie posiłków profilaktycznych (posiłków lub artykułów spożywczych) oraz napojów (bezalkoholowych). W celu zmniejszenia uciążliwości i kosztów logistycznych związanych z dotychczasowym sposobem wywiązania się z obowiązków wynikających z przepisów BHP, a także ciągłym postępem technologicznym i powszechną digitalizacją procesów, rozważają Państwo wprowadzenie zmiany w dotychczasowych zasadach wywiązywania się z obowiązków zapewnienia uprawnionym pracownikom posiłków profilaktycznych i napojów, tj. nawiązanie współpracy z podmiotem zewnętrznym (Organizator). Organizator zapewni profesjonalną obsługę kart przedpłaconych na posiłki profilaktyczne, tj.:
1)założy rachunki kart i wygeneruje numery kart w systemach banku,
2)wyda karty personalizowane (wraz z numerem PIN) do specjalnie założonego rachunku pomocniczego z oznaczeniem na awersie karty, że uprawnia ona wyłącznie do nabycia posiłków profilaktycznych (gotowych posiłków lub produktów spożywczych) i napojów (bezalkoholowych),
3)zapewni przechowanie nieoprocentowanych środków na karcie,
4)zapewni dokonywanie płatności przedmiotową kartą wyłącznie w wybranych punktach sprzedaży oferujących produkty żywnościowe (artykuły spożywcze) lub usługi związane z przygotowaniem posiłków (np. usługi cateringowe i gastronomiczne),
5)zapewni blokadę realizacji internetowej płatności kartą,
6)zapewni system zablokowania kart utraconych.
W miejsce bonów uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych i napojów pracownicy otrzymaliby od Państwa kartę elektroniczną na posiłki profilaktyczne (posiłki, artykuły spożywcze) oraz napoje. Karta byłaby wydana pracownikowi raz na okres 48 miesięcy. Jeżeli Karta ulegnie uszkodzeniu lub zostanie zgubiona, zostanie ponownie wydana. Karty zasilane byłyby co miesiąc przez Państwa środkami finansowymi, za które pracownicy nabywaliby posiłki profilaktyczne lub artykuły spożywcze, a na Karcie byłoby oznaczenie, że uprawnia ona do nabycia posiłków profilaktycznych (posiłków lub artykułów spożywczych) oraz napojów (bezalkoholowych). Istotnym jest także to, że pracownik, który otrzyma Kartę nie będzie miał swobodnego dostępu do środków na niej zgromadzonych. Nie wypłaci ich w bankomacie, banku, czy też poprzez usługę cash-back. Karty nie będą dawały pracownikom prawa własności do środków finansowych, którymi są zasilane, środki te pozostają Państwa własnością. Karta umożliwiałaby dokonywanie płatności wyłącznie w wybranych punktach sprzedaży oferujących produkty żywnościowe (artykuły spożywcze) lub usługi związane z przygotowaniem posiłków (np. usługi cateringowe i gastronomiczne). Karty nie uprawniają do zakupu dowolnych produktów przemysłowych, alkoholu i papierosów. Ponadto zamierzają Państwo wprowadzić dodatkowe zasady dotyczące korzystania z kart na posiłki profilaktyczne i napoje, które pracownicy byliby zobowiązani zaakceptować i przestrzegać. Wprowadzenie Kart przyczyniłoby się do oszczędności po Państwa stronie oraz usprawnienia procesu wykonywania przez Państwa obowiązku dotyczącego zapewnienia posiłków profilaktycznych dla uprawnionych pracowników. Poprzez analizę i systematyczny monitoring operacji dokonywanych kartami istnieje możliwość dokładnego ustalenia w jakich punktach gastronomicznych i handlowych dokonywane są płatności przedmiotowymi kartami. Natomiast podobnie jak w przypadku normalnych kart płatniczych nie ma możliwości ustalenia jaki był przedmiot zakupu. Ze względów organizacyjnych i ze względu na szczególny charakter wykonywanej pracy (praca pod ziemią) nie mają Państwo możliwości zapewnić skorzystania z posiłków profilaktycznych w punktach gastronomicznych oraz nie mogą zapewnić możliwości przyrządzenia posiłków przez pracowników we własnym zakresie w czasie pracy. Zamierzają Państwo wprowadzić:
1)Regulamin realizacji bonów na posiłki profilaktyczne w formie karty przedpłaconej,
2)zasady używania kart debetowych typu przedpłaconego do realizacji płatności za posiłki profilaktyczne dla pracowników,
3)oświadczenie pracownika o przyjęciu do wiadomości i stosowania Regulaminu realizacji bonów na posiłki profilaktyczne w formie katy przedpłaconej oraz Zasad używania kart debetowych typu przedpłaconego do realizacji płatności za posiłki profilaktyczne dla pracowników.
Poinformują Państwo pracowników o zasadach korzystania z używania kart debetowych typu przedpłaconego do realizacji płatności za posiłki profilaktyczne dla pracowników a pracownik zobowiąże się do ich przestrzegania ze świadomością skutków prawnych jakie wywołałby zakup innych produktów niż określone w Regulaminie. Poprzez oświadczenie pracownika uzyskują Państwo zabezpieczenie swoich roszczeń z tytułu wydanej pracownikowi karty, np. uzyskuje zgodę na potrącenie środków finansowych z wynagrodzenia pracownika.
Zauważyć należy, że z literalnego brzmienia przepisu art. 21 ust. 11b ustawy PIT nie wynika, aby na pracodawcę nałożony został dodatkowy obowiązek polegający na weryfikacji sposobu realizacji bonu, kuponu, lub innego dowodu uprawniającego pracownika do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych, lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.
W świetle powyższego, wartość przyznanych pracownikom kart na posiłki profilaktyczne i napoje bezalkoholowe stanowi dla Państwa pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT. Jednocześnie przychód ten korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy PIT. Zatem, w powyższym zakresie nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
W związku z tym Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.
W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.200.2019.2.MS wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji indywidualnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej
•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:
może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.
•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).
•Ponosicie Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.
•Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Państwa we wniosku stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:
zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.
Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.
•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Państwa do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.
•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, możecie Państwo nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Państwu zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).
•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Państwa do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Państwa wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.
•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:
przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Państwa do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).
•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[5] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi[6]).
Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):
•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi)
lub
•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP(art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Skarga na pisemną interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
[1] art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.), zwana dalej „Ordynacją podatkową”.
[2] Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, ze zm., zwanej dalej „ustawą PIT”.
[3] Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, ze.zm.
[4] Dz. U. z 1996 r. Nr 60 poz. 279, ze zm.
[5] Dz. U. poz. 2193.
[6] Dz. U. z 2023 r. poz. 259.