Opodatkowanie w Szwajcarii dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, lecz zdalnie wykonywanej z terytorium Szwajcarii. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.32.2023.2.AP

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.32.2023.2.AP

Temat interpretacji

Opodatkowanie w Szwajcarii dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, lecz zdalnie wykonywanej z terytorium Szwajcarii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania w Szwajcarii dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, lecz zdalnie wykonywanej z terytorium Szwajcarii. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 marca 2023 r. (wpływ 7 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 marca 2021 r. pod firmą …, zarejestrowaną we ….

Jako przedmiot działalności gospodarczej oznaczył Pan następujące kody PKD:

§62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem (przeważająca działalność gospodarcza),

§62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

§62.03.Z - Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

§62.09.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

§63.11.Z - Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

§63.12.Z - Działalność portali internetowych,

§63.91.Z - Działalność agencji informacyjnych,

§63.99.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Wykonuje Pan działalność gospodarczą jako samodzielny programista (specjalista ds. tworzenia oprogramowania). Obecnie ma Pan jednego kontrahenta, na rzecz którego świadczy usługi programistyczne.

W ramach wykonywania usług wytwarzania oprogramowania przenosi Pan na podstawie umowy z kontrahentem majątkowe prawa autorskie do wytworzonego kodu źródłowego na kontrahenta. Nie uzyskuje Pan za przeniesienie majątkowych praw autorskich osobnego, ani dodatkowego wynagrodzenia. Całość wynagrodzenia od kontrahenta stanowi Pana wynagrodzenie za usługi programistyczne.

W marcu 2021 r. przeniósł Pan swoje centrum życiowe do Szwajcarii. Przeniósł się Pan tam z całą rodziną: pracującą w Szwajcarii żoną oraz dwójką dzieci. Od marca 2021 r. mieszkał Pan w Szwajcarii i przebywał tam powyżej 183 dni w 2021 r.

Przebywając w Szwajcarii cały czas wykonywał Pan działalność gospodarczą świadcząc w sposób zdalny usługi informatyczne na rzecz klienta. Kontaktuje się z Pan klientem drogą elektroniczną oraz telefonicznie. Przekazuje Pan efekty świadczenia usług klientowi drogą elektroniczną. Wykonuje Pan usługi ze swojego stałego miejsca zamieszkania.

Opłacił Pan podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 r. w Polsce, a także w Szwajcarii.

W piśmie z 7 marca 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazał Pan, że zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) nie ma Pan nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce. Nie przebywał Pan w Polsce przez 183 dni w ciągu roku. Nie posiada Pan miejsca zamieszkania w Polsce, posiada w Polsce adres korespondencyjny. Przeniósł Pan swoje centrum interesów życiowych (przeprowadził się z małżonką i dziećmi) do Szwajcarii.

Na nasze pytanie w wezwaniu: Gdzie posiada Pan stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencję podatkową)? odpowiedział Pan, że przebywa Pan w Szwajcarii więcej niż 183 dni w roku (…). Szwajcarski urząd skarbowy upomniał się o rozliczenie podatku dochodowego, dlatego rozliczył Pan podatek dochodowy w Szwajcarii.

Na pytanie: Czy rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce 1 marca 2021 r. i w tym samym czasie przeniósł Pan swoje centrum interesów życiowych do Szwajcarii? odpowiedział Pan, że 1 marca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. 28 lutego 2021 r. zarejestrował się Pan w urzędzie kantonu … i przeniósł do Szwajcarii.

Ponadto wskazał Pan, że obecnie przebywa Pan więcej niż 183 dni w roku w Szwajcarii, dlatego stałe miejsce zamieszkania do celów podatkowych posiada Pan w Szwajcarii. Ma Pan zamiar przebywać w Szwajcarii do momentu zakończenia umowy o pracę przez małżonkę, która pracuje w Szwajcarii i ma umowę o pracę na czas nieokreślony. Po zakończeniu umowy o pracę małżonki zamierza Pan wrócić do Polski. Posiada Pan zezwolenie na pobyt w Szwajcarii kategorii B ważne do 28 lutego 2026 r. Został Pan ubezpieczony z tytułu bycia najbliższą rodziną osoby zatrudnionej w Szwajcarii na umowę o pracę (małżonki).

Usługi informatyczne świadczy Pan dla klientów z Polski. Nie szuka Pan klientów w Szwajcarii oraz nie oferuje Pan swoich usługi na rynku szwajcarskim. Posiada Pan wynajętą w celach mieszkalnych nieruchomość w Szwajcarii (mieszkanie). Jedno z pomieszczeń przeznaczone jest do realizacji kontraktów z Polski.

Na nasze pytania:

Czy posiada Pan w Szwajcarii placówkę działalności gospodarczej, tj. pomieszczenie, maszyny, urządzenia, biuro, warsztat, filię? Jeśli tak:

-czy placówka ta ma charakter stały, tzn. jest utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości? odpowiedział Pan, że prowadzi działalność gospodarczą z wynajętego na długi termin mieszkania. Działalność Pana przedsiębiorstwa w całości jest prowadzona w mieszkaniu w Szwajcarii.

-czy w Szwajcarii prowadzi Pan działalność przedsiębiorstwa – całkowicie lub częściowo – za pośrednictwem tej stałej placówki? odpowiedział Pan, że tak, za pośrednictwem stałej placówki położonej na terytorium Szwajcarii.

-czy dochody uzyskuje Pan za pośrednictwem stałej placówki położonej na terytorium Szwajcarii? odpowiedział Pan, że tak, dochody z działalności przedsiębiorstwa w całości są uzyskiwane poprzez działalność gospodarczą prowadzoną w mieszkaniu w Szwajcarii.

Pytanie

Czy, gdy osoba fizyczna prowadząca jako samodzielny programista działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce, przebywała przez więcej niż 183 dni w Konfederacji Szwajcarskiej i tam miała centrum życiowe, to jej dochody z działalności gospodarczej zostaną opodatkowane w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych ?

Pana stanowisko w sprawie

W 2021 r. nie był Pan rezydentem podatkowym Polski. Przebywał Pan przez więcej niż 183 dni tego roku w Szwajcarii, a także przeniósł tam ośrodek interesów życiowych. Wskazuje na to fakt, że do Szwajcarii przeniósł się Pan wraz z żoną i małoletnimi dziećmi, i stamtąd wykonuje całość działalności gospodarczej.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Szwajcarią (dalej: „Umowa”) w art. 14 ust. 1 przewiduje, że dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie chyba, że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

Wykonuje Pan działalność gospodarczą polegającą na samodzielnym opracowywaniu kodu (programowaniu) na rzecz klienta. Taki rodzaj usług mieści się w pojęciu wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, które jest użyte w art. 14 ust. 1 Umowy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, jeśli posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przeniósł Pan swoje centrum interesów życiowych poza Polskę i przebywał w Polsce przez mniej niż 183 dni w roku.

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników niemających miejsca zamieszkania na terenie Polski, uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy ust. 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Rzeczpospolita Polska zawarła z Konfederacją Szwajcarską konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z 2 września 1991 r.

Jak wskazano powyżej, w konwencji strony umówiły się w art. 14 ust. 1, że dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie z tytułu wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie.

Komentarz do konwencji OECD wskazuje, że ten artykuł w pojęciu działalności obejmuje usługi profesjonalne i inny rodzaj działalności o samodzielnym charakterze, a nie obejmuje działalności handlowej i przemysłowej oraz usług profesjonalnych wykonywanych w zatrudnieniu.

Ponieważ jest Pan programistą działającym na własny rachunek, a nie działającym jako pracownik, Pana działalność ma charakter samodzielny w myśl art. 14 ust. 1 konwencji.

Przewidzianym w drugiej części ust. 1 wyjątkiem od reguły opodatkowania w miejscu zamieszkania jest sytuacja, w której taka osoba dysponuje stałą placówką w drugim umawiającym się państwie dla wykonywania swojej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód może być opodatkowany w drugim państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

Zarejestrował Pan swoją pozarolniczą działalność gospodarczą w Polsce, jednak nie oznacza to, że w Polsce ma Pan w rozumieniu konwencji stałą placówkę, w której wykonuje działalność i do tej stałej placówki można przypisać dochód. Przebywa Pan w Szwajcarii i stamtąd wykonuje usługi w sposób zdalny, dostarczając efekty świadczenia usług drogą elektroniczną. Dlatego miejsce zarejestrowania działalności gospodarczej nie ma wpływu na Pana dochód.

Ze względu na powyższe, zgodnie z art. 14 ust. 1 konwencji, Pana dochody z działalności gospodarczej są opodatkowane w Szwajcarii, a w Polsce nie są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Na gruncie art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie – oznacza to:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

– chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W Pana sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie 2 września 1991 r. (t. j. Dz. U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92 ze zm.; dalej: „konwencja polsko-szwajcarska”).

W myśl art. 7 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Stosownie art. 7 ust. 3 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym leży zakład, czy gdzie indziej.

Z cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej wynika, że dochód (przychód) osoby mającej miejsce zamieszkania w Szwajcarii z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski może być opodatkowany w Polsce, jeżeli działalność prowadzona jest przez położony na terytorium tego państwa zakład. W takim przypadku dochód (przychód), który może być przypisany temu zakładowi, może być opodatkowany w Polsce. Natomiast, jeżeli działalność na terytorium Polski nie jest prowadzona za pomocą położonego w tym państwie zakładu, dochód (przychód) podatnika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym znajduje się jego miejsce zamieszkania.

W myśl art. 5 ust. 1-3 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Zgodnie z art. 5 ust. 4 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, nie stanowią zakładu:

a)użytkowane placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b)utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania;

c)utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d)stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e)stałe placówki utrzymywane wyłącznie dla celów reklamy, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych albo wykonywania podobnej działalności mającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter;

f)prowadzenie przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa placówki montażowej w drugim Umawiającym się Państwie w związku z dokonywaną przez to przedsiębiorstwo dostawą maszyn lub urządzeń dla drugiego Umawiającego się Państwa;

g)utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do f), jednak pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma przygotowawczy lub pomocniczy charakter.

Dokonując interpretacji postanowień polsko-szwajcarskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin „przedsiębiorstwo” należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji wynika, że pojęcie „zakład” jest stosowane głównie w celu określenia prawa umawiającego się państwa do opodatkowania zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa. Na mocy artykułu 7 umawiające się państwo nie może opodatkować zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa, chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu położonego w pierwszym państwie.

Określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Placówka – jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej – może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem, czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób.

Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej wystarczy, aby zaistniała stała placówka gospodarcza. Nie wymaga się, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką.

Określenie „za pośrednictwem” należy interpretować w szerokim sensie, mającym zastosowanie do każdej sytuacji, w której działalność gospodarcza jest prowadzona w konkretnym pomieszczeniu, czy przestrzeni pozostającej w tym celu do dyspozycji przedsiębiorstwa. Aby placówka mogła stać się zakładem przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

W myśl art. 14 ust. 2 konwencji polsko-szwajcarskiej:

Określenie „wolny zawód” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych.

Ww. przepisy konwencji polsko-szwajcarskiej nie mają zastosowania w sprawie, z uwagi na fakt, że prowadzi Pan działalność gospodarczą przez położony w Szwajcarii zakład.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 marca 2021 r., zarejestrowaną w Polsce (…). Wykonuje Pan działalność gospodarczą jako samodzielny programista (specjalista ds. tworzenia oprogramowania). Obecnie ma Pan jednego kontrahenta, na rzecz którego świadczy usługi programistyczne. W marcu 2021 r. przeniósł Pan swoje centrum życiowe do Szwajcarii z całą rodziną: pracującą w Szwajcarii żoną oraz dwójką dzieci. Od marca 2021 r. mieszkał Pan w Szwajcarii i przebywał tam powyżej 183 dni w 2021 r. Przebywając w Szwajcarii cały czas wykonywał Pan działalność gospodarczą świadcząc w sposób zdalny usługi informatyczne na rzecz klienta. Przekazuje Pan efekty świadczenia usług klientowi drogą elektroniczną. Wykonuje Pan usługi ze swojego stałego miejsca zamieszkania. Opłacił Pan podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 r. w Polsce, a także w Szwajcarii. Nie ma Pan nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce. Nie przebywał Pan w Polsce przez 183 dni w ciągu roku. Nie posiada Pan miejsca zamieszkania w Polsce, posiada w Polsce adres korespondencyjny. Ma Pan zamiar przebywać w Szwajcarii do momentu zakończenia umowy o pracę przez małżonkę, która pracuje w Szwajcarii i ma umowę o pracę na czas nieokreślony. Po zakończeniu umowy o pracę małżonki zamierza Pan wrócić do Polski. Posiada Pan zezwolenie na pobyt w Szwajcarii kategorii B ważne do 28 lutego 2026 r. Został Pan ubezpieczony z tytułu bycia najbliższą rodziną osoby zatrudnionej w Szwajcarii na umowę o pracę (małżonki). Usługi informatyczne świadczy Pan dla klientów z Polski. Nie szuka Pan klientów w Szwajcarii oraz nie oferuje Pan swoich usługi na rynku szwajcarskim. Posiada Pan wynajętą w celach mieszkalnych nieruchomość w Szwajcarii (mieszkanie). Jedno z pomieszczeń przeznaczone jest do realizacji kontraktów z Polski.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powyższe przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro wykonuje Pan wskazaną we wniosku działalność w mieszkaniu położonym w Szwajcarii, to uznać należy, że ww. działalność jest prowadzona za pomocą „zakładu” położonego w Szwajcarii w rozumieniu art. 5 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej w zw. z art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychody uzyskiwane przez Pana z tytułu działalności w Szwajcarii stanowią zyski z działalności gospodarczej osiągane za pośrednictwem stałego zakładu, które zgodnie z postanowieniami art. 7 umowy polsko-szwajcarskiej podlegają opodatkowaniu na terytorium Szwajcarii.

Zatem, pomimo uznania, że Pana dochody należy opodatkować w Szwajcarii, nie sposób zgodzić się z Pana stanowiskiem, zgodnie z którym Pana dochody z działalności gospodarczej są opodatkowane w Szwajcarii na podstawie art. 14 ust. 1 konwencji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zastrzegam jednak, że ta interpretacja została wydana przy założeniu, że Pana rezydencja podatkowa to Szwajcaria (kwestia ta nie była przedmiotem pytania i stanowiła element stanu faktycznego). Jednocześnie zważywszy na to, że jest Pan rezydentem podatkowym Szwajcarii, opodatkowanie Pana przychodów, w tym z działalności gospodarczej w Polsce, regulują szwajcarskie przepisy podatkowe, które nie podlegają interpretacji w ramach tego postępowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).