Temat interpretacji
Opodatkowanie dywidendy z Białorusi.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w ustawowym terminie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym – ma miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2021.1128 t.j. z dnia 2021.06.24) i na tej podstawie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Jednocześnie Wnioskodawca posiada udziały w spółce kapitałowej na Białorusi – odpowiadającej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością według prawa polskiego i uprawniony jest do pobierania dochodu z dywidendy tejże spółki. Wnioskodawca posiada 100% udziałów w wyżej wymienionej spółce i w tej formie prowadzi działalność gospodarczą na Białorusi. Spółka ta nie ma swoich zakładów w Polsce. Przy wypłacaniu Wnioskodawcy dywidendy przez ww. spółkę prawa białoruskiego pobierany będzie podatek zgodnie z normami prawa białoruskiego i na konto bankowe Wnioskodawcy przelewane będą środki od których odprowadzony uprzednio zostanie podatek.
Pytanie
Czy w świetle umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy RP a Białorusią przychód Wnioskodawcy z tytułu dywidendy wypłacanej mu jako osobie fizycznej – jedynemu wspólnikowi spółki kapitałowej prawa białoruskiego z siedzibą w (…), Białoruś, tj. spółki niemającej zakładu na terenie Polski, za pośrednictwem której Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Białorusi, której całość zysków związana jest z siedzibą spółki na Białorusi – i od której to wypłaty dywidendy będzie odprowadzany podatek zgodnie z prawem obowiązującym na terenie Białorusi, będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od dywidendy w Polsce?
Pana stanowisko w sprawie
Przychód powstały z tytułu dywidendy wypłacanej przez spółkę kapitałową prawa białoruskiego, w której 100% udziałów należy do Wnioskodawcy i który na terenie Białorusi w tej formie prowadzi działalność gospodarczą będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Należy zważyć, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i jako osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na ternie Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, przy czym zgodnie z art. 30a ust. 2 przepis powyższy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku uzyskany na terytorium Białorusi przychód z dywidendy i innych udziałów w zyskach osób prawnych podlega opodatkowaniu w Polsce 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o ile umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stronami jest Rzeczpospolita Polska i Białoruś nie stanowi inaczej, w tym w szczególności nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania w Polsce takich przychodów.
Między Polską a Białorusią została zawarta Umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Białoruś-Polska Umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Mińsk. 1992.11.18.Dziennik Ustaw Dz.U. 1993.120.534, zwana dalej „Umową”).
Zgodnie z art. 1 ww. Umowy, zakres podmiotowy tejże umowy obejmuje osoby, które dla celów podatkowych mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce. Jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą jako jedyny udziałowiec spółki kapitałowej prawa białoruskiego na terenie Białorusi – spółkę z siedzibą w (…).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 Umowy dywidendy wypłacane przez osobę mającą siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, zaś zgodnie z art. 10 ust.2. Umowy dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym osoba wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę. Nie mają jednakże zastosowania te przepisy (art. 10 ust. 1 i art. 10 ust. 2 Umowy) jeżeli osoba uprawniona do dywidend mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba osoby wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą przez zakład położony w tym Państwie i gdy udział, z którego tytułu wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z takim zakładem.
Wynika to z art. 10 ust. 4 Umowy, zgodnie z którym ponadto w tym przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 Umowy.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca – osoba uprawniona do dywidend – ma miejsce zamieszkania w Polsce (jednym Umawiającym się państwie). Będąc jedynym udziałowcem spółki kapitałowej prawa białoruskiego - spółki (…) z siedzibą w (…), Białoruś, a to spółki w formie odpowiadającej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w rozumieniu prawa polskiego, Wnioskodawca wykonuje na Białorusi działalność gospodarczą przez zakład położony na Białorusi (w drugim Umawiającym się państwie). Pełny udział z którego będzie wypłacana dywidenda wiąże się z zakładem położonym na Białorusi.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 Umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie prowadzi całkowicie lub częściowo działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie. Wnioskodawca mający miejsce zamieszania w Polsce (jednym umawiającym się Państwie) prowadzi całkowicie działalność gospodarczą na Białorusi (w drugim umawiającym się Państwie) – będąc jedynym Wspólnikiem tejże spółki. Spółka (…) mająca siedzibę w (…), Białoruś nie ma swojego zakładu w Polsce, 100% udziału, z którego tytułu wypłacana będzie dywidenda wiąże się ze stałą placówką spółki na terenie Białorusi. Wobec powyższego spełnione są przesłanki z art. 10 ust. 4 Umowy – i w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie będzie mieć art. 7 Umowy – dotyczący zysków z przedsiębiorstw.
Jak jest bowiem wskazane w art. 7 ust. 1 Umowy, zyski osoby mającej siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że osoba ta prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. W drugim z tych przypadków zyski osoby podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Zyski ze spółki (…) z siedzibą w (…), tj. na Białorusi podlegają opodatkowaniu tylko na Białorusi, spółka ta nie ma zakładu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, całość jej zysków związana jest z siedzibą na terenie Białorusi. Zyski czerpane przez Wnioskodawcę jako prowadzącego działalność gospodarczą na Białorusi przez położony zakład – placówkę przez którą Wnioskodawca prowadzi w całości działalność gospodarczą na Białorusi – podlegają w całości opodatkowaniu na Białorusi, jako że cały zysk przypisany jest do tego zakładu.
Gdyby przyjąć alternatywnie zastosowanie art. 14 ust. 1 Umowy, zgodnie z którym dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (w niniejszej sprawie Wnioskodawca jako osoba fizyczna, zamieszkująca w Polsce) osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze (prowadzenie działalności gospodarczej będąc jedynym wspólnikiem spółki (…) z siedzibą w (…)) zważywszy na to, że dysponuje stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie (na Białorusi) dla wykonywania swej działalności – to dochód podlegałby opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie (na Białorusi) w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce. Jako że całość zysku ze spółki za pośrednictwem, której Wnioskodawca prowadzi działalność na Białorusi przypisać można wyłącznie stałej placówce spółki – siedzibie na terenie Białorusi – to całość dochodu i wypłacanej dywidendy podlegać będzie opodatkowaniu na Białorusi ( w drugim Umawiającym się Państwie), nie będzie zaś podlegać opodatkowaniu w Polsce.
Zważywszy na powyższe, w świetle umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy RP a Białorusią przychód Wnioskodawcy z tytułu dywidendy wypłacanej mu jako jedynemu wspólnikowi spółki kapitałowej prawa białoruskiego z siedzibą w (…) – spółki niemającej zakładu na terenie Polski, której całość zysków związana jest z siedzibą spółki na Białorusi – i od której to wypłaty dywidendy będzie odprowadzany podatek zgodnie z prawem obowiązującym na terenie Białorusi – w oparciu o art. 7 ust. 1, alternatywnie art. 14 ust. 1 Umowy – jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.
Reasumując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż winien być zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Za osobę, która ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski w rozumieniu – art. 3 ust. 1a – ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się przy tym osobę, która:
1)ma centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) na terytorium Polski lub
2)przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym
Stosownie do art. 4a cyt. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.
Przepis dotyczy przy tym zarówno dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych utworzonych na gruncie prawa polskiego, jak i utworzonych na gruncie prawa innych państw.
Przychody (dochody) te są opodatkowane na zasadach, które określa art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie łączy się ich z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (art. 30a ust. 7 ustawy).
I tak, stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy, od dochodów (przychodów) uzyskanych z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy (z zastrzeżeniem art. 52a).
Co do zasady zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów, o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy, pobiera płatnik (art. 41 ust. 1 i 4 ustawy).
Jeżeli jednak podatek nie został pobrany przez płatnika, to podatnik sam wykazuje należny podatek w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a (art. 45 ust. 3b ustawy).
Brak poboru zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy, ma m.in. miejsce w sytuacji, gdy dywidenda jest wypłacana przez spółkę z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Taki podmiot nie podlega bowiem obowiązkom płatnika określonym w polskiej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawodawca szczegółowo uregulował sytuację podatników, którzy uzyskują przychody zagraniczne podlegające opodatkowaniu w trybie art. 30a ustawy. I tak, stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.
Jak wynika z powołanego przepisu podatnik, który uzyskał zagraniczną dywidendę powinien:
1)obliczyć zryczałtowany podatek dochodowy od dywidendy – według stawki 19%, a następnie
2)odliczyć od kwoty podatku podatek faktycznie zapłacony od tej dywidendy w państwie źródła, przy czym:
a)jeśli podatek zapłacony za granicą byłby niższy od kwoty polskiego zryczałtowanego podatku dochodowego albo równy kwocie polskiego podatku, to podlega odliczeniu w całości;
b)jeśli podatek zapłacony za granicą byłby wyższy niż kwota polskiego zryczałtowanego podatku dochodowego, to odliczeniu podlega podatek zagraniczny do wysokości równej polskiemu podatkowi od tej dywidendy.
Odliczeniu podlega przy tym wyłącznie taki podatek zagraniczny od dywidendy, który został faktycznie zapłacony (uregulowany). Odliczeniu nie podlega natomiast podatek należny, ale jeszcze niezapłacony.
Co więcej, podatek zapłacony za granicą od konkretnej dywidendy odlicza się od kwoty polskiego zryczałtowanego podatku dochodowego należnego od tej samej dywidendy. Nie ma możliwości „rozszerzenia” tego odliczenia na inne dochody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych uzyskane z danego państwa lub z innych państw.
Na mocy art. 30a ust. 11 ustawy:
Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.
Z treści wniosku wynika, że jest Pan osobą, która ma w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Wobec tego, na gruncie tej ustawy Pana obowiązek podatkowy powstaje zarówno w sytuacji, gdy uzyskuje Pan przychody na terytorium Polski, jak i za granicą. Całość Pana przychodów jest objęta tym obowiązkiem. Na gruncie omawianej ustawy dywidenda uzyskiwana ze spółki z siedzibą w Republice Białorusi co do zasady jest więc Pana przychodem objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce – przychodem z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).
Przepis o nieograniczonym obowiązku podatkowym stosuje się z jednak z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).
Wobec tego, ostateczny kształt Pana obowiązków, które będą wynikały z uzyskania przychodów z dywidendy od podmiotu z siedzibą w Republice Białorusi będzie zależał od uregulowań umowy z dnia 18 listopada 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).
Zasady opodatkowania dywidend reguluje art. 10 umowy. W ustępie 3 definiuje „dywidendę” jako:
(…) dochód z akcji lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Umawiającego się Państwa, w którym osoba prawna wydzielająca dywidendy ma siedzibę, traktowane są jak dochody z akcji.
Zgodnie z art. 10 ust. 1-2 umowy:
1. Dywidendy wypłacane przez osobę mającą siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.
2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym osoba wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania, podatek ten nie może przekroczyć:
a)10% kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest osoba do nich uprawniona, której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi powyżej 30%,
b)15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania osoby w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
Jak wynika z tych przepisów:
1)dywidendy wypłacane przez podmiot który ma siedzibę w Białorusi osobie, która ma miejsce zamieszkania w Polsce mogą być opodatkowane Polsce;
2)dywidendy takie mogą być także opodatkowane w Białorusi, jeśli są spełnione warunki z art. 10 ust. 2 umowy – przy czym stawki podatku nie mogą być wyższe niż wskazane w umowie.
Metodę unikania podwójnego opodatkowania w sytuacji, o której mowa w art. 10 ust. 2 umowy określa jej art. 23 ust. 2:
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 11 może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, wtedy pierwsze Umawiające się Państwo zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże takie potrącenie nie może przekroczyć kwoty podatku pierwszego Umawiającego się Państwa, jaka została obliczona od takiego dochodu zgodnie z jego ustawodawstwem i przepisami.
Metoda określona w tym przepisie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest realizowana poprzez omówioną już regulację art. 30a ust. 9 ustawy.
Na mocy art. 10 ust. 4 polsko-białoruskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania:
Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli osoba uprawniona do dywidend mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba osoby wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą przez zakład położony w tym Państwie i gdy udział, z którego tytułu wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z takim zakładem. W tym przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
Przez zakład w myśl art. 5 ust. 1 analizowanej konwencji międzynarodowej rozumie się:
(…) stałą placówkę, przez którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie prowadzi całkowicie lub częściowo działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie.
W myśl art. 7 umowy polsko-białoruskiej:
1. Zyski osoby mającej siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że osoba ta prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli osoba wykonuje działalność w ten sposób, to zyski osoby podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, jeżeli osoba mająca siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie wykonuje działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Umawiającym się Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.
4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, to żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób zastosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w niniejszym artykule.
5. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.
6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.
7. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które są odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.
W myśl natomiast art. 14 cyt. umowy:
1. Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód podlega opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.
2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych.
A zatem, w sytuacji gdy osoba, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i jest uprawniona do dywidendy ze spółki z siedzibą w Białorusi:
- wykonuje w Białorusi działalność poprzez położony tam zakład oraz
- udział w spółce z siedzibą w Białorusi, z tytułu którego spółka wypłaca dywidendę, jest rzeczywiście związany z tym zakładem,
to nie stosuje się zasad określonych w art. 10 ust. 1-2 umowy, ale zasady określone odpowiednio w jej art. 7 lub 14.
W opisanym stanie faktycznym:
·uzyskuje Pan dywidendę ze spółki z siedzibą na terytorium Białorusi;
·działalność gospodarczą na terenie Białorusi prowadzi spółka kapitałowa, której Pan jest wspólnikiem, a zatem nie sposób uznać, że to Pan osobiście prowadzi działalność na terytorium Białorusi poprzez położony tam zakład.
Wobec tego nie ma podstaw do stosowania art. 7 umowy. Nie można również utożsamiać bycia przez Pana wspólnikiem spółki kapitałowej z wykonywaniem wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze. Zatem w Pana sytuacji zastosowania nie znajduje również art. 14 tej umowy. Opodatkowanie Pana dywidendy podlega więc regulacjom art. 10 ust. 1-2 umowy polsko-białoruskiej.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dywidenda uzyskiwana przez Pana ze spółki z siedzibą w Białorusi będzie podlegała opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i na Białorusi z uwzględnieniem zasady wynikającej z art. 23 ust. 2 polsko-białoruskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).