Temat interpretacji
Spełnienie warunków uprawniających do zastosowania ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości, na małoletnie dziecko, przy wykonywaniu władzy rodzicielskiej przez jednego rodzica.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 26 marca 2023 r. oraz 5 kwietnia 2023 r. (o tych samych datach wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) dostała Pani wezwanie z urzędu skarbowego w celu korekty PIT-37 za 2020 r. z powodu ulgi przysługującej na dziecko. Okazało się, że Pani były konkubent (z którym nie mieszka Pani od 2015 r. łącznie z córką), a ojciec Pani córki (…) postanowił również skorzystać z ulgi prorodzinnej. Ojciec dziecka od 2020 roku pomimo uregulowanych kontaktów sądownie nie miał i nie ma kontaktu z córką do dnia dzisiejszego i nawet nie stara się ich mieć (pomimo to twierdzi, że to Pani uniemożliwia mu kontakt). Córka również nie chce mieć z ojcem nic wspólnego ze względu na to, iż boi się ojca, który w przeszłości znęcał się psychicznie i fizycznie nad rodziną. (…). Pomimo zasądzonych alimentów niejednokrotnie uchylał się od ich płacenia co skutkowało egzekucjami komorniczymi. Poza alimentami ojciec dziecka nie wnosi do egzystowania i wychowywania córki w zupełności nic. (…) Jest to osoba bardzo konfliktowa dlatego też nie ma możliwości rozwiązania tej sprawy polubownie.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani:
Data urodzenia córki (…).
Jest Pani matką/opiekunem prawnym jeszcze jednej córki (…).
Pani stan cywilny w 2020 roku to mężatka.
W 2020 r. wykonywała Pani władzę rodzicielską względem córki w zakresie: sprawowania pieczy nad osobą małoletnią oraz zarządzania majątkiem dziecka, a także odpowiedniego wychowania jej, z pełnym poszanowaniem jej godności i praw. W lutym 2020 r. zamieszkała Pani z córką w nowym domu, gdzie córka miała zapewnione bardzo dobre warunki bytowo‑socjalne łącznie ze swoim pokojem, który urządzała sama według własnego projektu.
Dla córki wygospodarowała Pani w domu również pokój do celów edukacyjnych (w tym zakup komputera, urządzenia wielofunkcyjnego) i rozrywkowych (gier, itp.). W 2020 r. córka uwielbiała gotowanie. Wspierając ją w jej pasji ponosiła Pani duże wydatki związane z zakupem produktów spożywczych, które wykorzystywała do przyrządzania potraw lub pieczenia różnego rodzaju wypieków (…). W 2020 r. pasją córki był basen, na który nagminnie uczęszczała, co również wiązało się z dużymi kosztami, w tym dojazdami. Rok 2020 ze względu na ogłoszony stan pandemii ograniczał realizowanie wszelkiego rodzaju rozrywek. Natomiast, gdy zniesiono stan zagrożenia epidemicznego córka brała udział w wycieczkach: szkolnych, rowerowych, koloniach sportowych. Dbając o prawidłowy i wszechstronny rozwój córki, brała ona udział w wycieczkach rodzinnych w różne miejsca (…). W (…) 2020 r. córka zażyczyła sobie przyjęcie urodzinowe, na które zaprosiła rodzinę i koleżanki co również wiązało się z dużym nakładem finansowym. W 2020 r. chcąc zapewnić córce rozwój fizyczny zakupiła jej Pani rower oraz hulajnogę. W 2020 r. córka przygotowywała się oraz przyjęła sakrament I Komunii Świętej, po którym zorganizowała Pani córce przyjęcie komunijne. Ze względu na pandemię i przejście na zdalne nauczanie córki musiała Pani jako rodzic zapewnić jej opiekę, co wiązało się z bezpłatnym urlopem w pracy. W 2020 r. córka uczęszczała na prywatne zajęcia języka angielskiego. W 2020 r. córka również kilkakrotnie chorowała, co wiązało się z zapewnieniem jej opieki lekarskiej (w tym wizyt w prywatnych gabinetach lekarskich), zakupem leków oraz leczeniem dentystycznym i ortodontycznym. Rok 2020 to również zapewnienie córce niezbędnych potrzeb takich jak: odzież, obuwie, wyżywienie, materiały szkolne, środki czystości, a także prezenty świąteczne. Także ogólne koszty utrzymania gospodarstwa domowego (…). W 2020 r. poprzez wykonywaną przez Panią pieczę rodzicielską dawała Pani córce nie tylko miłość, szacunek i poczucie bezpieczeństwa, kształtowała także jej osobowość i wpajała prawidłowe systemy wartości, które są potrzebne w prawidłowym funkcjonowaniu społecznym, jak i osobistym.
W 2020 r.:
-uzyskała Pani dochody określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 27 z tytułu umowy o pracę i nie prowadziła Pani działalności gospodarczej;
-córka mieszkała z Panią przez cały rok (…);
-w stosunku do córki nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z 25 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;
-córka nie została na podstawie orzeczenia sądu umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie, jak i nie wstąpiła w związek małżeński;
-nie posiadała Pani statusu osoby samotnie wychowującej dziecko;
-Pani dochody po pomniejszeniu składek na ubezpieczenie społeczne wyniosły (…).
Nie ustaliła Pani z ojcem córki proporcji według, której dokona Pani odliczenia ulgi. Jest to osoba konfliktowa, z którą nie można zawrzeć żadnej ugody pomimo podjęcia prób. Wszystkie konflikty dotyczące córki rozstrzyga Sąd.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy przysługuje Pani cała ulga w wysokości 100% ulgi prorodzinnej za 2020 rok?
Pani stanowisko w sprawie
Niestety nie zna Pani dokładnych przepisów prawnych w tej sprawie. Urzędniczka poinformowała Panią, że ulga przysługuje obu rodzicom po równo. Natomiast uważa Pani, że jeżeli córka mieszka z Panią i tylko Pani w całości uczestniczy w jej wychowaniu to przysługująca ulga prorodzinna w całości powinna przysługiwać Pani jako matce.
W stanowisku przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z 26 marca 2023 r. wskazała Pani, że ze względu na pogarszającą się sytuację finansową Pani rodziny (…), zwrot połowy ulgi prorodzinnej za 2020 rok znacznie obciąży Pani budżet, co spowoduje, że będzie Pani zmuszona zrezygnować z dodatkowych zajęć, co jest dla Pani ostatecznością.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2020 r. poz. 1426 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w 2020 r.:
Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
1) wykonywał władzę rodzicielską;
2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2020 r.:
Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a.
Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2020 r.:
Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.
W myśl art. 27f ust. 2b ww. ustawy:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.
W myśl art. 27f ust. 2c ustawy:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2)wstąpiło w związek małżeński.
Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy:
W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.
Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym w 2020 r.:
Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.
Natomiast, stosownie do art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1)odpis aktu urodzenia dziecka;
2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy:
Przepis art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.
Na mocy art. 6 ust. 8 wskazanej ustawy, w brzmieniu obwiązującym w 2020 r.:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.
Natomiast, w myśl art. 92 ww. ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):
Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.
Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy
Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.
Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.
W myśl art. 96 § 1 ww. Kodeksu:
rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.
W myśl art. 97 § 1-2 tejże ustawy:
Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.
Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy.
Zgodnie z art. 106 ww. ustawy:
Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka.
Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:
§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.
§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.
Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić posiadanie władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym, przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a wiec spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.
Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.
Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt. II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”
Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.
Z przytoczonych regulacji wynika, że wysokość odliczenia z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została określona na dziecko, przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. Jeżeli zatem w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Powyższe oznacza, że suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy. Co istotne, kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, z tym że biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania „lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”, tj. po wyrazach „kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych”, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół, należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.
Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych, czy będących w separacji.
Zatem, ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. Natomiast w sytuacji braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.
Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest natomiast wymagane w przypadku, gdy rodzic spełnia warunki do zastosowania odliczenia na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odliczenia tego dokonuje w wysokości 50% kwoty ulgi określonej zgodnie z art. 27f ust. 2 tej ustawy.
Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.
Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniach opis stanu faktycznego wynika, że jest Pani matką małoletniej (…), która mieszkała z Panią przez cały rok. W 2020 r. wykonywała Pani władzę rodzicielską względem córki w zakresie sprawowania pieczy nad osobą małoletnią oraz zarządzania majątkiem dziecka, a także odpowiedniego wychowania go, z pełnym poszanowaniem jego godności i praw.
W (…) 2020 r. zamieszkała Pani z córką w nowym domu, gdzie córka miała zapewnione bardzo dobre warunki bytowo-socjalne łącznie ze swoim pokojem, który urządzała sama według własnego projektu. Dla córki wygospodarowała Pani w domu również pokój do celów edukacyjnych (w tym zakup komputera, urządzenia wielofunkcyjnego) i rozrywkowych (gier, itp.) . W 2020 r. córka uwielbiała gotowanie, dlatego wspierając ją w jej pasji ponosiła Pani duże wydatki związane z zakupem produktów spożywczych, które wykorzystywała do przyrządzania potraw lub pieczenia różnego rodzaju wypieków. Pasją córki był basen na który nagminnie uczęszczała, co również wiązało się z dużymi kosztami w tym dojazdami. Rok 2020 ze względu na ogłoszony stan pandemii ograniczał realizowanie wszelkiego rodzaju rozrywek. Natomiast, gdy zniesiono stan zagrożenia epidemicznego córka brała udział w wycieczkach: szkolnych, rowerowych, koloniach sportowych. Dbając o prawidłowy i wszechstronny rozwój córki brała ona udział w wycieczkach rodzinnych w różne miejsca (…). W (…) 2020 r. zorganizowała Pani córce urodzinowe, na które zaprosiła rodzinę i koleżanki co również wiązało się z dużym nakładem finansowym. Chcąc zapewnić córce rozwój fizyczny zakupiła Pani jej rower oraz hulajnogę. Córka przyjęła sakrament I Komunii Świętej, po którym zorganizowała jej Pani przyjęcie komunijne. Ze względu na pandemię i przejście na zdalne nauczanie córki, musiała Pani jako rodzic zapewnić jej opiekę co wiązało się z bezpłatnym urlopem w pracy. Córka uczęszczała na prywatne zajęcia języka angielskiego, również kilkakrotnie chorowała, co wiązało się z zapewnieniem jej opieki lekarskiej (w tym wizyt w prywatnych gabinetach lekarskich), zakupem leków oraz leczeniem dentystycznym i ortodontycznym. Zapewniała Pani córce realizację niezbędnych potrzeb, takich jak: odzież, obuwie, wyżywienie, materiały szkolne, środki czystości, a także prezenty świąteczne, także ponosząc ogólne koszty utrzymania gospodarstwa domowego (…). Poprzez wykonywaną przez Panią pieczę rodzicielską dawała Pani córce nie tylko miłość, szacunek i poczucie bezpieczeństwa, kształtowała Pani także jej osobowość i wpajała prawidłowe systemy wartości, które są potrzebne w prawidłowym funkcjonowaniu społecznym, jak i osobistym.
Natomiast ojciec dziecka od 2020 roku pomimo uregulowanych kontaktów sądownie nie miał i nie ma kontaktu z córką do dnia dzisiejszego i nawet nie stara się ich mieć. Córka również nie chce mieć z ojcem nic wspólnego ze względu na to, iż boi się ojca, który w przeszłości znęcał się psychicznie i fizycznie nad rodziną. Córka ze względu na zły stan psychiczny musiała korzystać z pomocy psychologa. Pomimo zasądzonych alimentów ojciec dziecka niejednokrotnie uchylał się od ich płacenia, co skutkowało egzekucjami komorniczymi. Poza alimentami ojciec dziecka nie wnosi do egzystowania i wychowywania córki w zupełności nic.
Pomiędzy rodzicami istnieje konflikt i nie ma możliwości porozumienia się co do wysokości rozliczanej ulgi na dziecko w zeznaniu rocznym.
Biorąc pod uwagę powołane przepisy wyjaśnić należy, że odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka małoletniego dokonuje ten z rodziców, który wykonuje w stosunku do niego władzę rodzicielską. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, to rodzicowi temu przysługuje prawo do odliczenia ulgi w pełnej wysokości limitu określonego na to dziecko. Samo dysponowanie prawem wykonywania władzy rodzicielskiej nie jest wystarczające do skorzystania z ulgi na dzieci. Jeżeli rodzic dzieci pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dziećmi, a jego kontakty z dziećmi są sporadyczne, nie wykazuje żadnego zainteresowania ich wychowaniem i nie ponosi żadnych kosztów ich utrzymania poza zasądzonymi alimentami, jego władza rodzicielska jest jedynie formalna. Samo płacenie alimentów na małoletnie dzieci nie jest bowiem wystarczające dla przyjęcia, że również ojciec taką władzę wykonywał.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w 2020 roku ciężar związany z wykonywaniem władzy rodzicielskiej w stosunku do małoletniej córki spoczywał wyłącznie na Pani, która bez udziału jej ojca wykonywała władzę rodzicielską. Nie sposób uznać, że ojciec córki wykonywał władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przysługuje Pani prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowywania małoletniej córki w pełnej wysokości. W związku z tym za 2020 r. przysługuje Pani wyłączne prawo (po spełnieniu wszystkich przesłanek wymaganych do zastosowania ulgi) do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA.
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.)