Temat interpretacji
Ulga rehabilitacyjna.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismami z 23 marca 2023 r. (o tej samej dacie wpływu) oraz 14 kwietnia 2023 r. (o tej samej dacie wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Interpretacja indywidualna dotyczy możliwości odliczenia od podatku w ramach ulgi rehabilitacyjnej zakupu laptopa dofinansowanego przez (…) w ramach likwidacji barier w komunikowaniu się, zakupionego dla dziecka z orzeczeniem o niepełnosprawności z uwagi na Zespół Aspergera. Kwota zakupu wyniosła (…) (dofinansowanie z (…)).
W odpowiedzi na wezwanie, pismem z 23 marca 2023 r., uzupełnił Pan wniosek o następujące informacje:
Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy rozliczenia za rok 2022.
W roku podatkowym, w którym chce Pan odliczyć zakup laptopa, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, uzyskał Pan dochody ze stosunku pracy.
Wydatek na zakup laptopa nie został i nie zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodu i nie zostanie odliczony od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, a także nie został i nie zostanie odliczony od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Dziecko pozostaje na Pana utrzymaniu. Pana dziecko nie osiągało dochodów w roku podatkowym, w którym zamierza Pan dokonać odliczenia zakupu laptopa w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Potwierdził Pan, że posiada dokument – fakturę, która spełnia następujące warunki: zawiera Pana dane jako kupującego (odbiorcę towaru), zawiera dane sprzedającego, a także zawiera takie informacje, jak rodzaj zakupionego towaru oraz kwotę zapłaty.
Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wskazuje datę powstania niepełnosprawności określaną jako wczesne dzieciństwo. Niepełnosprawność istniała w dacie poniesienia wydatku. Zakup laptopa nie mógłby być dofinansowany z (…), gdyby nie orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie zostało wydane w dniu (…), przez (…). Orzeczenie ważne jest do dnia (…).
Ponadto w uzupełnieniu wskazał Pan, że laptop będący przedmiotem wniosku, ma związek z niepełnosprawnością Pana dziecka – Zespołem Aspergera. Zakupiony laptop ułatwia kontakt zewnętrzny ze społeczeństwem, wykorzystywany jest do nauki, korzystania z programów i pomocy naukowych przeznaczonych dla dzieci ze spectrum autyzmu. Zakupiony laptop ma za zadanie przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wykluczenia społecznego. Wykorzystywany jest również w ramach likwidacji barier w komunikowaniu się. Dodatkowo korzystanie z niego usprawnia kończyny górne, w których występują zaburzenia neurologiczne, a także synchronizacji ruchu. Laptop nie posiada sprzętu wyróżniającego. Na rynku nie występuje taki sprzęt. Zespół Aspergera charakteryzuje się brakiem bezpośredniego kontaktu społecznego, wycofaniem się ze społeczeństwa.
Wydatek poniesiony na zakup laptopa zamierza Pan zakwalifikować do pkt. 3 art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatek na cele rehabilitacyjne oraz związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.
Pytanie
Czy zakupiony laptop można rozliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej?
Pana stanowisko w sprawie
(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 14 kwietnia 2023 r.)
Uważa Pan, że może odliczyć zakupiony laptop z dofinansowaniem (…) w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Może Pan skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku i uzupełnieniach jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Prawo do stosowania tzw. ulgi rehabilitacyjnej wynika z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2022 r.:
podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b‑3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot:
wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:
wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie: dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Katalog wydatków, które podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy – w brzmieniu mającym zastosowanie do wydatków poniesionych w 2022 r.:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:
(…)
3)zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
Mając na względzie przywołane przepisy należy stwierdzić, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:
warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Zgodnie z art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1, 202, 1692 i 2687), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. poz. 1692, 1967, 2236 i 2687), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. poz. 1967, 2127, 2185, 2236, 2243 i 2687), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. poz. 2127, 2243 i 2687), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. w związku z sytuacją na runku gazu (Dz.U. poz. 2687), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.
Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:
wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2022 r. zakupił Pan laptop dla dziecka z orzeczeniem o niepełnosprawności z uwagi na Zespół Aspergera. Zakupiony laptop ułatwia kontakt zewnętrzny ze społeczeństwem, wykorzystywany jest do nauki, korzystania z programów i pomocy naukowych przeznaczonych dla dzieci ze spectrum Autyzmu. Zakupiony laptop ma za zadanie przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wykluczenia społecznego. Wykorzystywany jest również w ramach likwidacji barier w komunikowaniu się. Dodatkowo korzystanie z niego usprawnia kończyny górne, w których występują zaburzenia neurologiczne, a także synchronizacji ruchu. Laptop jednak nie posiada sprzętu wyróżniającego go od innego sprzętu tego typu.
Rozpatrując, czy wydatek poniesiony na zakup laptopa podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej należy wskazać, że w myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.
Podkreślenia wymaga, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.
Mając powyższe na względzie należy podkreślić, że każdy wydatek musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Zaakcentować należy, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.
Z uregulowań zawartych w ww. przepisach wynika zatem, że:
- pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
- zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
- cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.
Podkreślić zatem należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, są w niej wykorzystywane i stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, wspomagających rehabilitację, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić jednak należy, że z pewnością zakupiony przez Pana laptop jest pomocny w życiu codziennym i korzystnie wpływa na funkcjonowanie Pana dziecka, jednak jest to ogólnodostępne urządzenie techniczne i mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób, niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności. W sytuacji zatem, gdy zakupiony przez Pana laptop nie wyróżnia się jakimiś indywidualnymi cechami związanymi z niepełnosprawnością Pana dziecka, to nie spełnia on kryteriów „indywidualnego sprzętu” niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz uregulowania prawne, stwierdzić należy, że poniesiony przez Pan wydatek na zakup laptopa dla niepełnosprawnego dziecka nie może zostać odliczony w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 3 i ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnośnie do dokumentów źródłowych, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów źródłowych, ani wskazywania jakie dokumenty źródłowe należy załączać.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).