Temat interpretacji
Skutki podatkowe zbycia udziału w nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 21 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 kwietnia 2023 r. (wpływ 21 kwietnia 2023 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani właścicielką lokalu mieszkalnego nr X oraz współwłaścicielką części wspólnych budynku, w którym znajduje się Pani mieszkanie od 2000 roku. Księga wieczysta budynku (…), numer księgi wieczystej lokalu nr X: (…). Własność lokalu mieszkalnego nr X wraz z współwłasnością części wspólnych budynku nabyła Pani w drodze umowy kupna sprzedaży. W 1992 część strychu, należąca do części wspólnych, została zaadaptowana na lokal mieszkalny nr Y, otrzymano zaświadczenie o samodzielności lokalu oraz wypis lokalu z ewidencji budynków (załącznik nr 1). Od 2001 jako wspólnota mieszkaniowa wynajmowali Państwo lokal nr Y najemcom na cele mieszkalne. W 2019 roku jako wspólnota mieszkaniowa postanowili Państwo sprzedać lokal nr Y. W tym celu konieczne było założenie dla lokalu nr Y księgi wieczystej nr (…). W 2020 roku Państwo - członkowie wspólnoty mieszkaniowej, jako właściciele sprzedali lokal nr Y.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że stronami umowy sprzedaży lokalu nr Y była Pani i inni współwłaściciele udziałów w lokalu nr Y oraz nabywca.
Pytanie
Czy jest Pani zwolniona z opłacenia podatku od sprzedaży lokalu nr Y wyodrębnionego w 1992 r., którego współwłaścicielką jest Pani od ponad pięciu lat, a którego księga wieczysta została założona w 2019 r.?
Pani stanowisko w sprawie
Jako współwłaścicielka lokalu nr Y od ponad 5 lat, jest Pani zwolniona z opłacenia podatku od sprzedaży lokalu. Lokal powstał w 1992 roku wydzielony z części wspólnych budynku, współwłaścicielką jest Pani od 2000 roku, w 2019 roku w celu sprzedaży założona została księga wieczysta, w 2020 roku lokal został sprzedany.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
˗ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.
Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Panią sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części, udziału w nieruchomości oraz prawa istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.
W przypadku sprzedaży nieruchomości (jeśli sprzedaż ta nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej) przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pani właścicielką lokalu mieszkalnego nr X oraz współwłaścicielką części wspólnych budynku, które nabyła Pani w drodze umowy kupna sprzedaży z 2000 r. W 1992 r. część strychu, należąca do części wspólnych została zaadoptowana na lokal mieszkalny nr Y. W związku z adaptacją ww. lokalu otrzymali Państwo jako współwłaściciele zaświadczenie o samodzielności tego lokalu oraz wypis lokalu z ewidencji budynków. Od 2001 r. lokal nr Y był wynajmowany osobom trzecim w celach mieszkaniowych. W związku z zamiarem sprzedaży ww. lokalu konieczne było założenie dla księgi wieczystej. W 2020 r. wraz z pozostałymi członkami wspólnoty mieszkaniowej dokonała Pani sprzedaży przedmiotowego lokalu nr Y.
Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r., poz. 1316 z późn. zm.), budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.
O zaliczeniu budynku (lokalu) do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem. O zmianie pierwotnego przeznaczenia na stałe, decyduje każdorazowo wykonanie odpowiednich robót budowlano-adaptacyjnych. W przypadku budynków (lokali) o różnym przeznaczeniu o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje główne jego przeznaczenie.
Zgodnie z art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r., poz. 682, z późn. zm.),
Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej. W zgłoszeniu należy określić dotychczasowy i zamierzony sposób użytkowania obiektu budowlanego lub jego części.
Wskazała Pani we wniosku, że w związku z adaptacją strychu na lokal mieszkalny otrzymali Państwo jako współwłaściciele zaświadczenie o samodzielności tego lokalu oraz wypis lokalu z ewidencji budynków.
Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, że ustanowienie odrębnej własności lokalu jest tylko zmianą formy własności, a nie nowym nabyciem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to zmiana formy prawnej faktycznego prawa do dysponowania lokalem. Natomiast przekształcenie lokalu niemieszkalnego na lokal o charakterze mieszkalnym oznacza zmianę sposobu użytkowania, nie wiąże się jednak z jego nabyciem.
Jak Pani wskazała w stanie faktycznym, nabyła Pani prawo własności do lokalu nr X oraz części wspólnych budynku w drodze umowy kupna sprzedaży w 2000 r.
Zatem, w analizowanej sprawie, w związku ze zmianą sposobu użytkowania części wspólnych budynku, tj. strychu, za datę nabycia udziałów w zaadoptowanym lokalu należy przyjąć datę nabycia udziałów w częściach wspólnych – strychu, z których to części wspólnych wyodrębniony został lokal mieszkalny. Zatem, pięcioletni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od końca 2000 r.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że sprzedaż przez Panią udziału w lokalu mieszkalnym powstałego na skutek zmiany sposobu użytkowania lokalu niemieszkalnego (strychu), wyodrębnionego z części wspólnych, dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, tj. w 2000 r., nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).