Jest Pani właścicielką domu (dom jest zamieszkały już ponad 30 lat), ale że nie miała Pani dochodu, to nie mogła Pani rozliczyć się z tego podatku. Jak zakładała Pani fotowoltaikę została Pani poinformowana, że do 6 lat może się rozliczyć z tego podatku.

W roku 2022 podjęła Pani pracę i ma już Pani dochód.

Przez ostatnie lata rozliczała się Pani z mężem, tylko mąż miał dochód, ale dom jest tylko Pani.

Inwestycja była tylko w roku 2020.

W odpowiedzi na wezwania tut. organu uzupełniła Pani wniosek poprzez doprecyzowanie i udzielenie następujących informacji:

Wydatki związane z termomodernizacją to zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej 5,95 kW w wysokości (…) zł brutto.

Jest to przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków.

Prace termomodernizacyjne wpłynęły na poprawę efektywności energetycznej budynku. W wyniku termomodernizacji zmniejszyło się zużycie nośników energii.

Dom, w którym poniosła Pani wydatki na fotowoltaikę, jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Założona fotowoltaika służy tylko w budynku mieszkalnym. Dom został oddany do użytkowania około 34 lata temu.

Wydatki zostały zwrócone w wysokości (…) zł w 2020 r. z programu (…).

Poniesione wydatki nie zostały:

- odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,

- uwzględnione w związku z korzystaniem z innych ulg,

- sfinansowane ze środków NFOŚiGW,

- zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Faktura została wystawiona (…) 2020 r. na kwotę (…) zł brutto przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku, na Pani imię i nazwisko.

Kwota odliczenia nie przekroczy 53 000 zł. Kwota wydatków, które zamierza Pani odliczyć w zeznaniu za 2022 r. to (…) zł.

Jest Pani cały czas właścicielką budynku mieszkalnego, o którym mowa we wniosku.

W 2022 r. uzyskała Pani dochód z tytułu podjęcia pracy na umowę o pracę, opodatkowany podatkiem według skali podatkowej.

Wydatki poniesione w roku 2020 będą odliczone tylko w zeznaniu podatkowym za rok 2022 r.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 kwietnia 2023 r.)

Czy istnieje możliwość odliczenia poniesionych wydatków za instalację fotowoltaiczną w wysokości (…) zł za rok 2020 w zeznaniu podatkowym za rok 2022?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 kwietnia 2023 r.)

Z art. 26h ust. 1 wynika, że podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast art. 26h ust. 7 stanowi, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Uważam, że wydatki poniesione w roku 2020 będę mogła odliczyć w zeznaniu podatkowym za rok 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2023 r. poz. 682):

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz.U. z 2022 r. poz. 438 ze zm.):

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2489 ze zm.). Zgodnie z tym załącznikiem w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, w tym poniesionych na ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem i montaż instalacji fotowoltaicznej.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 26h ust. 3 ustawy:

Art. 26h ust. 4 ustawy stanowi:

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Jak wynika z art. 26h ust. 6 ustawy:

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ustawy:

W myśl art. 26h ust. 9 ustawy:

Reasumując, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały m.in. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy również podkreślić, że w ramach omawianej ulgi odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, poniesione po dniu 1 stycznia 2019 r. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku. Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień wystawienia faktury. Jednak, gdy kwota odliczenia nie znajduje pokrycia w rocznym dochodzie podatnika, podlega ona odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że:

1.Jest Pani właścicielką budynku mieszkalnego jednorodzinnego oddanego do użytkowania ok. 34 lata temu i zamieszkanego od ponad 30 lat.

2.W 2020 r. poniosła Pani wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w ww. budynku – na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej, w kwocie (…) zł brutto, udokumentowane fakturą wystawioną (…) 2020 r. przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku na Pani imię i nazwisko.

3.Inwestycja była realizowana tylko w roku 2020.

4.W 2020 r. wydatki w wysokości (…) zł zostały Pani zwrócone z programu (…). Poza tym wydatki nie zostały sfinansowane (dofinansowane) z innych źródeł ani zwrócone w innej formie.

5.Wydatki na termomodernizację nie zostały również zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani uwzględnione w związku z korzystaniem z innych ulg podatkowych.

6.Jak dotąd nie odliczyła Pani ww. wydatków na termomodernizację, ponieważ nie miała Pani dochodów.

7.W 2022 r. w wyniku podjęcia pracy na umowę o pracę uzyskała Pani dochód podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej, w związku z czym chciałaby Pani odliczyć wydatki poniesione w 2020 r. na instalację fotowoltaiczną w zeznaniu podatkowym za rok 2022.

Biorąc pod uwagę zacytowane przepisy i powyższe wyjaśnienia oraz przedstawiony przez Panią stan faktyczny należy uznać, że w ramach ulgi termomodernizacyjnej wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pani prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku w zeznaniu podatkowym za 2022 r. poniesione w 2020 r. wydatki na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w kwocie (…) zł.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 26h ust. 8 ww. ustawy podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzyma zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 – dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).