Natomiast, stosownie do art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r. (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm., Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm., Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm., Dz.U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, , w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Na mocy art. 6 ust. 8 wskazanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Wedle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że:

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej.

W myśl art. 92 ww. ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.):

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

W myśl art. 97 § 1 tejże ustawy:

Zgodnie z art. 106 ww. ustawy:

Zgodnie zaś z treścią art. 107  ww. Kodeksu:

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić pojęcie władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy. Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy, a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że orzeczenie sądu o rozwodzie z Pana byłą żoną uprawomocniło się (…)Poza córką z tego związku posiada Pan jeszcze dwoje dzieci z drugiego małżeństwa: (…) Wykonywał i nadal wykonuje Pan wobec nich niezmiennie władzę rodzicielską. Pana córka (…) urodziła się (…), uczęszcza do szkoły podstawowej oraz ma pobyt stały u matki. Łoży Pan regularnie alimenty na utrzymanie córki. Zarówno Pan jak i była żona w równym stopniu zapewnialiście dziecku rozwój fizyczny oraz intelektualny, zabezpieczenie potrzeb bytowych, zdrowotnych oraz edukacyjnych. Dostarczali Państwo niezbędnych dóbr materialnych, ponosili wydatki związane z wypoczynkiem, wspierali w realizacji hobby. Ponosił Pan w równym stopniu wszystkie koszty dotyczące córki (tj. zakup ubrań, obuwia, środków czystości, książek, jedzenia). Opłacał Pan w połowie zakup aparatu ortodontycznego, koszty zabiegu podcięcia wędzidełka wargi górnej i wszystkich kosztów leczenia również w połowie (zakup leków, witamin). Ma Pan ustalone przez sąd kontakty z dzieckiem, tj. dwa weekendy w miesiącu, tydzień ferii zimowych, tydzień wakacji oraz określone dni pobytu dziecka u Pana w trakcie świąt Bożego Narodzenia oraz świąt Wielkanocnych. Poczynił Pan duże starania o utrzymanie kontaktów z córką, ponieważ początkowo matka dziecka je utrudniała. Jeździł Pan z córką na basen, łyżwy, jazdę konną, salę zabaw, kino, na wycieczki. Emocjonalnie brał Pan czynny udział w rozwoju dziecka, obrabiał Pan z córką lekcje, czynnie uczestniczył w jej wychowaniu. Gdy Pana córka (…) miała problemy w szkole, razem je Państwo rozwiązywali. Uczęszcza Pan na wywiadówki dziecka oraz aktywnie śledzi Pan jej postępy w nauce. Dba Pan o rozwój religijny dziecka, zorganizował Pan dla niej przyjęcie z okazji Pierwszej Komunii Świętej. Ma Pan zorganizowany w swoim domu pokój dla dziecka, gdzie Pańska córka ma swoje rzeczy: ubrania, obuwie, zabawki. Reasumując uczestniczy Pan aktywnie w życiu dziecka i sprawuje cały czas pieczę nad jej wychowaniem.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że skoro w stosunku do małoletniej córki, zarówno Pan, jak i jej matka w latach 2017-2020 faktycznie wykonywaliście władzę rodzicielską oraz wobec braku porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dziecko przez każdego z małżonków, to zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2020 r. - może Pan - skorzystać za lata 2017-2020 z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości 50% kwoty ulgi na córkę.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w odniesieniu do rozliczenia za 2021 r., wyjaśnienia wymaga, że jak wskazano wyżej, ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) zmieniono brzmienie art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r. (art. 70 ustawy zmieniającej).

Stosownie do przytoczonego powyżej nowego brzmienia przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku:

a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w pozostałych przypadkach, tj. innych niż wyżej wymienione, odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Biorąc powyższe pod uwagę, wobec wskazania w opisie stanu faktycznego, że nie porozumiał się Pan z byłą żoną, co do wysokości odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę oraz że miejsce zamieszkania Pana córki nie jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców (tj. Pana oraz Pana żony), odliczenie w wysokości 100% - zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.- stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny.

W konsekwencji, wobec wskazania w opisie sprawy, że od 2013 roku córka mieszka na stałe przy matce, stwierdzić należy, że za 2021 r. nie przysługuje Panu prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ stałym miejscem pobytu Pana córki (…) nie jest Pana adres zamieszkania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w latach 2017-2020, zarówno Pan, jak i Pana żona wykonywaliście władzę rodzicielską w stosunku do swojej małoletniej córki i nie osiągnęliście porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dziecko przez każdego z małżonków, należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniach podatkowych składanych za lata 2017-2020 w wysokości 50% kwoty ulgi, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.  

Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Natomiast, w odniesieniu do możliwości skorzystania przez Pana z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu rocznym za 2021 r., stwierdzić należy, że pomimo wykonywania przez Pana władzy rodzicielskiej wobec małoletniej córki, wobec braku porozumienia z byłą żoną, co do sposobu korzystania z ulgi na dziecko oraz z uwagi na fakt, że w 2021 r. stałym miejscem pobytu Pana córki nie był Pana adres zamieszkania, lecz adres zamieszkania jej matki (co wynika z opisu sprawy), nie przysługuje Panu stosownie do treści art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ww. ustawy w stosunku do córki w zeznaniu podatkowym składanym za 2021 r.

Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

We wniosku wskazuje Pan, że w latach 2017-2021 faktycznie wykonywał Pan władzę rodzicielską w stosunku do córki, uczestniczy Pan aktywnie w jej życiu i sprawuje cały czas pieczę nad jej wychowaniem. Nie wiedząc, że Pańska była małżonka podjęła pracę i dokonuje odliczenia ulgi na dziecko od podatku, nieświadomie za lata 2017-2021 dokonywał Pan odliczeń ulgi na dziecko od podatku w wysokości 100%. Wobec tego ma Pan wątpliwości dotyczące konieczności złożenia korekty zeznania podatkowego za lata 2017-2021.

Z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) wynika, że:

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Natomiast stosownie do art. 81 § 3 ww. ustawy:

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Wobec powyższego, w świetle przepisów obowiązującego prawa, zgodzić należy się z Panem, że powinien Pan złożyć korekty zeznań podatkowych za rok 2017, 2018, 2019, 2020 w celu skorzystania z ulgi prorodzinnej w wysokości 50% kwoty ulgi, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.

Natomiast ze względu na to, że nie przysługuje Panu prawo do dokonania odliczeń w zeznaniu podatkowym za 2021 rok w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ww. ustawy w stosunku do córki w zeznaniu podatkowym składanym, powinien złożyć Pan korektę z pominięciem odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę (…).

Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pana sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pana byłej żony męża, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej  jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).