Powstanie przychodu po stronie darującego udziały w spółce.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w odniesieniu do pytania nr 1 w związku z czy rozpatrywanie Pana stanowiska w odniesieniu do pozostałych pytań nie jest celowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 9 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Niniejszy wniosek obejmuje zdarzenie przyszłe polegające na zawarciu umowy darowizny części udziałów przysługujących jedynemu wspólnikowi Spółki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wpisanej do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przez Sąd Rejonowy (…) pod numerem KRS: (…), NIP: (…), REGON: (…) (dalej: Spółka) przez Wnioskodawcę na rzecz jego zstępnego (syna).

Wartość darowanych udziałów nie przekroczy równowartości kwoty 400 000 euro.

Zgodnie z informacjami zamieszczonymi w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przedmiotem działalności Spółki jest:

20.42.Z. PRODUKCJA WYROBÓW KOSMETYCZNYCH I TOALETOWYCH

20.41.Z. PRODUKCJA MYDŁA I DETERGENTÓW, ŚRODKÓW MYJĄCYCH I CZYSZCZĄCYCH

46.45.Z. SPRZEDAŻ HURTOWA PERFUM I KOSMETYKÓW

47.75.Z. SPRZEDAŻ DETALICZNA KOSMETYKÓW I ARTYKUŁÓW TOALETOWYCH PROWADZONA W WYSPECJALIZOWANYCH SKLEPACH

Powyższe w pełni odpowiada rzeczywistemu stanowi faktycznemu.

Wskazana wyżej Spółka została zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu (…) r.

Rok obrotowy w ww. Spółce jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka jest zobowiązana do sporządzenia bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości.

Spółka nie jest podmiotem rozpoczynającym działalność, natomiast jest podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą. Na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio nie stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości nie przekraczała 10 000 000 zł albo równowartości tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatnie dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, nie stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto.

Istotne pozostaje, iż Wnioskodawca nie jest polskim rezydentem podatkowym. Nie posiada w Polsce adresu stałego zamieszkania ani pobytu. Na stałe zamieszkuje w Niemczech i posiada obywatelstwo tego kraju. Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem Spółki. Spółka jest właścicielem nieruchomości położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Przyszły obdarowany (syn Wnioskodawcy) również nie posiada obywatelstwa polskiego, ani też miejsca stałego pobytu, ani zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka nie jest emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym. Nadto nie posiada udziałów/akcji w innych podmiotach gospodarczych.

Pytania

1)     Czy w związku z zawarciem umowy darowizny udziałów przez Wnioskodawcę (Darczyńcę) z synem Wnioskodawcy (Obdarowany), Wnioskodawca osiągnie przychód (dochód), który będzie podlegał opodatkowaniu stosownie do art. 3 ust. 2a uPIT w zw. z art. 3 ust. 2b pkt 6 uPIT i art. 3 ust. 2b pkt 6a uPIT?

2)W jaki sposób Wnioskodawca powinien obliczyć współczynnik procentowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 uPIT w zw. z art. 3 ust. 2c uPIT w przypadku przewidywanej darowizny udziałów w Spółce?

3)Jeśli współczynnik procentowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 w zw. z art. 3 ust. 2c ustawy o PIT, którego sposób obliczenia jest przedmiotem pytania nr 2, będzie dla Spółki wyższy niż 50%, czy darowizna udziałów tej Spółki przez jedynego wspólnika (Wnioskodawcę) na rzecz jego syna będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy o PIT?

4)Czy w opisanym stanie faktycznym, Spółka będzie posiadała status spółki nieruchomościowej w rozumieniu art. 5a pkt 49 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1.

Rozpocząć należy, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn: „Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: 2) darowizny, polecenia darczyńcy”.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy: „Podatkowi nie podlega: nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku: „Skoro więc akcja jest prawem majątkowym i w okolicznościach niniejszej sprawy jej nabycie przez osobę fizyczną nastąpiło tytułem spadku to w ocenie Sądu brak jest podstaw aby twierdzić, że czynność ta nie było objęta zakresem regulacji ustawy o podatku od spadków i darowizn”. (wyrok z dnia 9 lipca 2013 r. I SA/Gd 579/13).

W ocenie Wnioskodawcy analogicznie, jak w przypadku spółki akcyjnej, udziały w spółce z o. o. są prawami majątkowymi, z którymi związane są określone prawa korporacyjne w stosunkach pomiędzy udziałowcem a spółką.

Odnosząc się do końcowej części ww. przepisu – ani Wnioskodawca (jedyny wspólnik Spółki), ani Obdarowany nie są obywatelami polskimi i nie posiadali ani nie posiadają miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy nastąpi wyłączenie spod stosowania ustawy o podatku od spadków i darowizn wynikające z art. 3 pkt 1 ww. ustawy. Co zostało potwierdzone Interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 grudnia 2022 r. (znak: 0111- KDIB2-2.4015.109.2022.3.DR; UNP 1825270) wydaną na wniosek syna Wnioskodawcy.

Jak wskazuje S. Bogucki, G. Liszewski: „Wyłączenie podatkowe, wyznaczając granice podatkowoprawnego stanu faktycznego, zapobiega podwójnemu opodatkowaniu tego samego przedmiotu przez dwa różne podatki. W odniesieniu do zdarzeń kształtujących przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn istnieje możliwość objęcia ich również zakresem przedmiotowym podatku dochodowego od osób fizycznych. Z tego względu jest możliwe, że przychód związany z nabyciem rzeczy i praw wymienionych w art. 3 u.p.s.d. będzie objęty zakresem przedmiotowym podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyłączenie podatkowe zawarte w art. 3 u.p.s.d. ma zastosowanie niezależnie od tego, czy przyrost związany z nabyciem własności rzeczy lub praw został zgłoszony do opodatkowania w innym podatku, w tym w szczególności w podatku dochodowym od osób fizycznych” (S. Bogucki, G. Liszewski [w:] P. Smoleń, J. Szczygieł, K. Winiarski, S. Bogucki, G. Liszewski, Podatek od spadków i darowizn. Komentarz, Warszawa 2021, art. 3.)

Co więcej, zdaniem P. Borszowskiego: „Należy pamiętać, że istota wyłączenia z opodatkowania różni się od istoty zwolnienia podatkowego, gdyż w ramach wyłączenia z opodatkowania określone sytuacje są umiejscowione niejako poza daną ustawą, a zatem nie można w ich przypadku posługiwać się kategorią obowiązku podatkowego: (P. Borszowski [w:] K. J. Musiał, A. Nita, K. Stelmaszczyk, Borszowska, J. Wantoch-Rekowski, P. Borszowski, Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2022, art. 3.)

Przechodząc zatem do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2: „Przepisów ustawy nie stosuje się do: 3) przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn”.

Wobec powyższego, mając na uwadze wywód dotyczący zastosowania wyłączenia spod stosowania ustawy o podatku od spadków i darowizn, wynikający z art. 3 pkt 1, w ocenie Wnioskodawcy zastosowanie w niniejszym zdarzeniu przyszłym znajdzie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem mamy do czynienia z wyłączeniem spod stosowanie ustawy, a nie zwolnieniem podatkowym. Wobec czego omawiane zdarzenie nie podlega przepisom o podatku od spadków i darowizn w rozumieniu art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: „Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy)”.

Natomiast (ust. 2b): „Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości"

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej.

Z kolei zgodnie z ust. 2c cyt. wyżej artykułu: „Wartość aktywów, o której mowa w ust. 2b pkt 6, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie. W przypadku spółek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wartość aktywów może być ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w raportach okresowych publikowanych na koniec ostatniego kwartału poprzedzającego kwartał roku kalendarzowego, w którym doszło do uzyskania przychodu”.

Natomiast zgodnie z art. 4a ww. ustawy: „Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska”.

Jednocześnie od 1.01.2021 r. wprowadzono ustawę z 28.11.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123) wskazującą na definicję tzw. spółki nieruchomościowej (art. 5a pkt 49 ustawy), zgodnie z którym: „Ilekroć w ustawie jest mowa o: spółce nieruchomościowej – oznacza to podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:

a)na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego – na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego – w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,

b)na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego – na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a”.

W ocenie Wnioskodawcy pomimo, iż Wnioskodawca jest objęty tzw. ograniczonym obowiązkiem podatkowym (art. 3 ust. 2a uPIT) w przypadku zawarcia umowy darowizny udziałów przez Wnioskodawcę z jego synem (Obdarowanym) brak jest dochodu (przychodu) po stronie Wnioskodawcy, który podlegałby opodatkowaniu stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 6 uPIT lub art. 3 ust. 2b pkt 6a uPIT. Tym samym niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek przewidzianych w powołanych przepisach Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z zawarciem przedmiotowej umowy darowizny.

Ad.2.

W przypadku w którym odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, w związku z czym zawarcie umowy darowizny będzie skutkowało powstaniem dochodu po stronie Wnioskodawcy, który będzie podlegał opodatkowaniu, konieczne pozostaje ustalenie pozostałych przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 uPIT.

Ustawa o PIT nie zawiera autonomicznej definicji aktywów, niemniej jednak w art. 5a pkt 2 w zakresie definicji składników majątkowych odnosi się do pojęcia aktywów w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Na podstawie zaś art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości przez aktywa należy rozumieć kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Kierując się bowiem dyrektywami wykładni systemowej oraz funkcjonalnej, które zakładają wewnętrzną spójność aktu prawnego należy uznać, iż na potrzeby ustalenia definicji pojęcia aktywów, w kontekście art. 3 ust. 2b pkt 6 ustawy o PIT, należy kierować się definicją zawartą w ustawie o rachunkowości. W konsekwencji, w celu wyliczenia Współczynnika Wnioskodawca w mianowniku powinien przyjąć wartość wszystkich aktywów Spółki.

Jeśli idzie o drugie z pojęć istotnych z puntu widzenia wyliczenia Współczynnika, to należy mieć na uwadze, że ustawa o PIT nie definiuje w żaden sposób pojęcia nieruchomości. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie rozumienia tego pojęcia – należy odwołać się do definicji prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny: nieruchomości to części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 23 lipca 2014 r. (nr IPPB5/423-477/14-3/PS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zaaprobował wykładnię pojęcia majątku nieruchomego (nieruchomości) w świetle k.c., na potrzeby zastosowania klauzuli nieruchomościowej na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Mając na uwadze, iż znowelizowany art. 3 ust. 2b pkt 6 ustawy o PIT stanowi na gruncie prawa krajowego odpowiednik, tzw. klauzuli nieruchomościowej z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przy definiowaniu pojęcia „nieruchomości”, użytego w art. 3 ust. 2b pkt 6 ustawy o PIT należy kierować się definicją legalną, o której mowa w art. 46 k.c., co znajduje uzasadnienie w przywołanej interpretacji indywidualnej.

Również pojęcie „prawa do nieruchomości”, którym posłużył się ustawodawca w art. 3 ust. 2b pkt 6, nie zostało zdefiniowane w ustawie o PIT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, poprzez „prawa do nieruchomości” należy rozumieć inne niż własność prawa majątkowe do nieruchomości, pod warunkiem że prawa te stanowią mienie w rozumieniu polskiego prawa cywilnego (tak również w powołanej powyżej interpretacji). Niemniej w przypadku przedmiotowej sprawy kwestia ta nie ma istotnego znaczenia, albowiem Spółka nie posiada innych niż własność praw rzeczowych (majątkowych) do nieruchomości.

Natomiast poprzez pośrednie posiadanie nieruchomości lub praw do nieruchomości, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 ustawy o PIT, rozumie się posiadanie udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub jednostek uczestnictwa w podmiotach, które bezpośrednio posiadają nieruchomości lub prawa do nieruchomości. Okoliczność ta nie ma jednak znaczenia z tego względu, iż Spółka nie posiada udziałów, akcji ogółu praw i obowiązków lub jednostek uczestnictwa w takich podmiotach.

W praktyce i literaturze fachowej przyjmuje się, że przy określaniu udziału majątku nieruchomego w aktywach ogółem jako podstawę obliczeń przyjmuje się dane bilansowe obejmujące następujące pozycje bilansowe: grunty (w tym prawo użytkowania wieczystego gruntu), budynki, lokale, prawa do lokali i obiekty inżynierii lądowej i wodnej, środki trwałe w budowie związane z nieruchomościami (M. Jamroży, A. Cloer (red.), Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, Warszawa 2007, s. 284), do określenia tego udziału nie należy uwzględniać pozycji urządzenia techniczne i maszyny wykazywanej w bilansie.

Należy zatem oprzeć wycenę o wartości liczbowe wynikające z bilansu księgowego. Takie podejście jest zgodne również ze stanowiskiem polskiej doktryny prawa podatkowego: J. Banach, Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2000: (...) punktem wyjścia dla tego rodzaju rozstrzygnięcia (odnośnie ustalenia czy mienie spółki składa się głównie z majątku nieruchomego – przyp. Wnioskodawcy) powinno być zawsze ustalenie wielkości majątku nieruchomego położonego na terytorium danego państwa, w całym majątku spółki. Ustalenia tego dokonujemy w oparciu o dane bilansowe; M. Krawczyk (w:) red. M. Jamroży, A. Cloer, Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, komentarz. Wydawnictwo C.H. Beck. Warszawa 2007: Podstawą obliczeń tego udziału są dane bilansowe, niezależnie od przyjętej metody wyceny. Do pozycji aktywów, uwzględnianych w obliczeniach, należą wartość budynków i budowli, środków trwałych w budowie, inwestycji długoterminowych w nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że dla celów obliczenia Współczynnika powinien określić wartość nieruchomości będących własnością Spółki oraz wartość wszystkich aktywów Spółki na podstawie ich bieżącej wartości księgowej, (tj. wartości określonych w księgach rachunkowych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc darowizny udziałów w Spółce przez Wnioskodawcę na rzecz jego syna).

Potwierdzeniem w tym zakresie stanowiska Wnioskodawcy są, według Niego, interpretacje wydawane przez organy podatkowe. Tytułem przykładu można tu wymienić:

§interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2022 r., nr. 0113-KDIPT2-3.4011.999.2021.3.IR

§interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lutego 2020 r., nr 0114- KDIP2-1.4010.529.2019.1.SP,

§interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 kwietnia 2017 r., nr 0114- KDIP2-1.4010.8.2017.1.AJ,

§interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 czerwca 2017 r., nr 0114- KDIP2-1.4010.122.2017.1 AJ,

§interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 lutego 2014 r., nr IPPB5/423- 603/14-3/A,

§interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 lutego 2013 r., nr ILPB4/423- 405/12- 2/MC.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku planowanej umowy darowizny udziałów Spółki, współczynnik procentowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 oraz w art. 3 ust. 2c ustawy o PIT, powinien zostać obliczony z uwzględnieniem następującej proporcji:

§bieżącej wartości księgowej nieruchomości (w rozumieniu polskiego prawa cywilnego) położonych na terytorium Polski będących własnością Spółki, w stosunku do

§bieżącej wartości księgowej wszystkich aktywów Spółki, ujawnionych w ich księgach rachunkowych, zgodnie z zasadami rachunkowości obowiązującymi Spółkę, na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc darowizny udziałów jedynego wspólnika Spółki (Wnioskodawcy) na rzecz jego syna, wynikających ze sprawozdania finansowego albo z zestawienia obrotów i sald, jeżeli spółki nie będą sporządzały sprawozdania finansowego na ten dzień.

Ad.3.

W ocenie Wnioskodawcy, pomimo, iż pomiędzy Polską a Niemcami brak jest umowy dotyczącej unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od spadków i darowizn to powyższy wywód dotyczący wyłączenia stosowania polskiej ustawy o podatku od spadków i darowizn, a w związku z tym „przejścia” do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, determinuje konieczność sięgnięcia do umowy między Rzeczypospolita Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.

Stosownie do ww. umowy, zgodnie z art. 3 ust. 2: „Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie, zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego Państwa będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa”.

Zatem jeżeli przekroczenie Współczynnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznawane jest za „dochód” osiągnięty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy uznać iż będzie to również dochód na gruncie ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy w niniejszym przypadku zastosowane znajdzie art. 22 ust. 1 ww. umowy, zgodnie z którym: „Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie”.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy ewentualny dochód uzyskany na skutek zawarcia umowy darowizny powinien podlegać ustawodawstwu niemieckiemu.

Natomiast zdaniem Wnioskodawcy nie ma zastosowania art. 13 ust. 2 ww. umowy, zgodnie z którym: „Zyski z przeniesienia własności akcji, udziałów lub innych praw w spółce, której aktywa majątkowe składają się głównie, bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, położonego w Umawiającym się Państwie lub z praw wchodzących w skład tego majątku nieruchomego, mogą być opodatkowane w tym Państwie” – albowiem nie mamy do czynienia z zyskiem a bezpłatnym przysporzeniem (darowizna).

Nawet gdyby uznać inaczej, po pierwsze, art. 13 ust. 2 wskazuje na możliwość opodatkowania w Polsce a nie obligatoryjność w tym zakresie (jak np. w art. 13 ust. 3 ww. umowy ), po drugie, zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. umowy: „Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe, niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa, a w szczególności w związku z ich miejscem zamieszkania. Niniejsze postanowienie stosuje się również bez względu na postanowienia artykułu 1 w stosunku do osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu Umawiających się Państwach”.

Natomiast:

1)zgodnie z art. 16 ust. 1 niemieckiej ustawy o podatku od spadków i darowizn: „Nabycie pozostaje wolne od podatku w przypadku nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 2 ust. 1 pkt 1):

a)współmałżonek i partner życiowy w wysokości 500 000 euro,

b)dzieci w rozumieniu 1 klasy podatkowej nr 2 oraz dzieci zmarłych dzieci w rozumieniu I klasy podatkowej nr 2 w kwocie 400 000 euro.

2)zgodnie z niemiecką ustawą o podatku dochodowym w § 2 wymienia się 7 przypadków w których dochodzi do powstania dochodu, który podlega opodatkowaniu, wśród których brak jest omawianego przypadku w jakiejkolwiek formie.

Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy w obu przypadkach zawarcie umowy darowizny nie doprowadzi do powstania dochodu, który podlegałby opodatkowaniu w Polsce.

Ad.4.

Zgodnie z art. 5a pkt 49 ustawy o PIT Ilekroć w ustawie jest mowa o: „spółce nieruchomościowej – oznacza to podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:

a)na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,

b)na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a.”

Spółka jest obowiązana do sporządzenia bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, natomiast na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio nie stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości nie przekraczała 10 000 000 zł oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, nie stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto – w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a.

Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy Spółka nie będzie posiadała statusu spółki nieruchomościowej, albowiem nie zostaną spełnione wszystkie niezbędne przesłanki wynikające z przepisu art. 5a pkt 49 ustawy o PIT.

Podsumowując:

§W ocenie Wnioskodawcy pomimo, iż Wnioskodawca jest objęty tzw. ograniczonym obowiązkiem podatkowym (art. 3 ust. 2a uPIT) w przypadku zawarcia umowy darowizny udziałów w Spółce przez Wnioskodawcę z jego synem (Obdarowanym) brak jest dochodu (przychodu) po stronie Wnioskodawcy, który podlegałby opodatkowaniu stosowanie do art. 3 ust. 2b pkt 6 uPIT lub art. 3 ust. 2b pkt 6a uPIT. Tym samym niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek przewidzianych w powołanych przepisach Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z zawarciem przedmiotowej umowy darowizny.

§W opinii Wnioskodawcy, w przypadku planowanej umowy darowizny udziałów Spółki, współczynnik procentowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 oraz w art. 3 ust. 2c ustawy o PIT, powinien zostać obliczony z uwzględnieniem następującej proporcji:

- bieżącej wartości księgowej nieruchomości (w rozumieniu polskiego prawa cywilnego) położonych na terytorium Polski będących własnością Spółki, w stosunku do

- bieżącej wartości księgowej wszystkich aktywów Spółki, ujawnionych w ich księgach rachunkowych, zgodnie z zasadami rachunkowości obowiązującymi Spółkę, na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc darowizny udziałów jedynego wspólnika Spółki (Wnioskodawcy) na rzecz jego syna, wynikających ze sprawozdania finansowego albo z zestawienia obrotów i sald, jeżeli spółki nie będą sporządzały sprawozdania finansowego na ten dzień.

§W ocenie Wnioskodawcy w przypadku przekroczenia współczynnika procentowego, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 w zw. z art. 3 ust. 2c ustawy o PIT, którego sposób obliczenia jest przedmiotem pytania nr 1, będzie dla Spółki wyższy niż 50%, darowizna udziałów tej Spółki przez jedynego wspólnika (Wnioskodawcę) na rzecz jego syna nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.

§W ocenie Wnioskodawcy Spółka nie będzie posiadała statusu spółki nieruchomościowej, albowiem nie zostaną spełnione wszystkie niezbędne przesłanki wynikające z przepisu art. 5a pkt 49 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do pytania nr 1 w związku z czy rozpatrywanie Pana stanowiska w odniesieniu do pozostałych pytań nie jest celowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 z późn. zm.):

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 3 ust. 1a cyt. ustawy :

Po myśli art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2b analizowanej ustawy:

Przepis art. 4a cytowanej ustawy stanowi natomiast, że :

 Z opisu sprawy wynika, że jest Pan rezydentem podatkowym Niemiec, podlegającym w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Posiada Pan udziały w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, których część zamierza Pan przekazać w formie darowizny na rzecz syna również rezydenta podatkowego Niemiec. Pana wątpliwości budzi czy ww. czynność darowizny spowoduje po Pańskiej stronie powstanie przychodu podatkowego w rozumieniu art. 3 ust. 2a w zw. z art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następczo ustalenia statusu spółki oraz ustalenia współczynnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazać należy, że w myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U z 2022 r. poz. 1360 ze zm.)

Zatem darowizna to czynność, której skutkiem darczyńca dokonuje przysporzenia majątkowego na rzecz obdarowanego, nie otrzymując za to ekwiwalentu gospodarczego dokonanej czynności. Celem tej czynności jest zazwyczaj realizacja wyższych uczuć i postaw darczyńcy (J. Jezioro, w: E. Gniewek, P. Machnikowski, Komentarz KC, 2021, art. 888). Wskazuje się tutaj na chęć wyświadczenia drugiej osobie dobrodziejstwa, własne zadowolenie z uczynionej przyjemności, dowód wdzięczności, chęć pomocy osobie w potrzebie, czy inne pobudki altruistyczne. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest więc jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli podatnik dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian, w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie.

W świetle natomiast przepisu art. 3 ust. 2a w zw. z art. 3 ust. 2b nierezydenci podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności z tytułu przeniesienia udziałów w spółkach określonych w art. 3 ust. 2b pkt 6 i 6a cyt. ustawy.

Wyżej wymienione przepisy wskazują zatem, że aby nierezydent podlegał obowiązkowi podatkowemu w Polsce musi osiągnąć dochód (przychód). Ponadto, dochód (przychód) ten musi zostać osiągnięty ze źródeł położonych w Polsce, tj. źródeł określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności z przeniesienia udziałów w spółkach określonych w art. 3 ust. 2b pkt 6 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W efekcie, aby można było mówić o powstaniu dochodu na gruncie analizowanej ustawy niezbędne jest przede wszystkim osiągnięcie przychodu.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W tym miejscu wskazać należy, że zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe w indywidualnych sprawach podatników podkreśla się, że przychodem podatkowym na gruncie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, definitywny. Przysporzenie to musi jednocześnie prowadzić do zwiększenia aktywów podatnika lub zmniejszenia jego zobowiązań. Ponadto, przysporzenie to musi być rzeczywiste a nie potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek.

W analizowanej sytuacji, zamierza Pan dokonać darowizny udziałów w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz syna, a więc nie otrzyma Pan żadnego rzeczywistego, definitywnego i trwałego przysporzenia zarówno pieniężnego, jak i niepieniężnego, co z kolei wynika z natury umowy darowizny określonej w art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego. Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli zatem po Pana stronie, nie powstaje przychód to również nie może powstać dochód z tego tytułu.

Podsumowując, dokonanie przez Pana darowizny udziałów na rzecz syna nie będzie powodować powstania po Pana stronie dochodu (przychodu) w Polsce z tytułu przeniesienia własności udziałów spółce, o której mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 2a i ust. 2b pkt 6 i 6a cyt. ustawy. W konsekwencji nie jest celowe ocenianie Pana stanowiska w odniesieniu do pytań nr 2, 3 i 4.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).