Rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego mę... - Interpretacja - 0115-KDWT.4011.8.2023.1.MJ

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.8.2023.1.MJ

Temat interpretacji

Rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego męża nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez małżonkę. W konsekwencji dokonana sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła dla małżonki źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ czasu, o którym mowa w tym przepisie

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych z tytułu sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 1971 roku Pani mąż otrzymał spadek po zmarłej mamie w części 1/36 budynku z 216 metrów kwadratowych całego budynku tj. 6 metrów kwadratowych.

W (...) 1976 roku zawarli Państwo związek małżeński. Między Panią a mężem istnieje ustrój wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Od tego momentu wspólnie prowadzili Państwo gospodarstwo domowe. Ponieważ mieszkali Państwo w wynajętym mieszkaniu, postanowili Państwo kupić część tzn. 14/25 tego budynku, którego 1/36 Pani mąż przed ślubem otrzymał po zmarłej mamie, ponieważ pozostałe 11/25 było własnością innego właściciela.

W 1980 roku Pani mąż wystąpił do sądu o zniesienie współwłasności i w efekcie wykupili Państwo 14/25 budynku od współwłaścicieli których było wielu. Dokonali tego Państwo za wspólne zarobione pieniądze i udzieloną Państwu pożyczkę z banku. Dom był bardzo stary i mocno zniszczony. W 1986 roku został dokonany wpis do ksiąg wieczystych na rzecz Pani męża w udziale 14/25 budynku i parceli.

Wszystkie opłaty sądowe, spłaty udziałowców, spłata zaciągniętej pożyczki oraz inne sprawy z tym związane przeprowadzane były w trakcie trwania związku małżeńskiego i pokrywali je Państwo wspólnie. Było Państwu bardzo ciężko, mieli Państwo już dwoje dzieci, Pani mąż pracował, Pani również, chociaż dzieci były jeszcze małe, brała Pani udział we wszystkich czynnościach kapitalnego remontu nabytego domu, zarówno fizycznie jak i finansowo.

Ponieważ są Państwo już w podeszłym wieku, choroby itp. i w związku z tym, że różne sprawy trzeba czasem załatwiać w urzędach, aby ułatwić sobie życie i by każde z Państwa mogło to zrobić, postanowili Państwo u notariusza sporządzić umowę małżeńską rozszerzoną, polegającą na wpisaniu do ksiąg wieczystych Pani jako współwłaściciela Państwa domu, mimo że według prawa polskiego tym właścicielem stała się Pani w 1986 roku w trakcie trwania małżeństwa.

Akt ten został sporządzony (...) 2019 roku. Chcieli Państwo to zrobić wcześniej, ale koszty z tym związane były dla Państwa zbyt drogie, z czasem stawki tych opłat zmalały.

(...) 2022 roku sprzedali Państwo dom, czyli 14/25 budynku. Zaznacza Pani, że w trakcie trwania związku małżeńskiego nie istniała żadna rozdzielność majątkowa.

Pytanie

Czy w związku z tym, iż budynek sprzedali Państwo po 3 latach od sporządzenia umowy małżeńskiej rozszerzonej istnieje obowiązek podatkowy, tzn. czy Pani jako współwłaściciel jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego za 2022 rok w wyniku sprzedaży domu?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, iż nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego za 2022 rok w związku ze sprzedażą domu, ponieważ jego współwłaścicielem stała się Pani w 1986 roku w trakcie trwania związku małżeńskiego, gdyż tak stanowi prawo polskie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że:

Pani mąż w 1971 roku nabył w drodze spadku po zmarłej mamie udział 1/36 we współwłasności budynku;

w 1976 roku zawarła Pani związek małżeński;

w 1980 roku Pani mąż wystąpił o zniesienie współwłasności budynku i w efekcie wykupili Państwo 14/25 budynku od współwłaścicieli; w 1986 roku został dokonany wpis do ksiąg wieczystych na rzecz Pani męża;

w 2019 roku aktem notarialnym rozszerzyli Państwo wspólność ustawową, została Paniwpisana do księgi wieczystej jako współwłaściciel domu;

sprzedali Państwo nieruchomość w 2022 roku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie nieruchomości stanowiącej majątek osobisty Pani męża do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowi jej nabycie przez Panią w rozumieniu ww. przepisu.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę (art. 33 Kodeksu rodzinnego).

Na podstawie art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych prezentująca stanowisko wskazujące, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbywa się prawa do tej rzeczy.

Tym samym włączenie do majątku małżonków – w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową – nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego Pani męża, dokonane w 2019 roku, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez Panią. Zatem dokonana w 2022 roku sprzedaż nieruchomości – którą w części Pani mąż nabył w 1971 roku w drodze spadku oraz w części w 1986 roku poprzez wykupienie od pozostałych właścicieli i zniesienie współwłasności – nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ czasu, o którym mowa w tym przepisie. W konsekwencji nie ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).