Określenie czy zbycie nieruchomości gruntowej nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. - Interpretacja - 0115-KDIT3.4011.25.2019.10.KW

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.25.2019.10.KW

Temat interpretacji

Określenie czy zbycie nieruchomości gruntowej nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 14 stycznia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 6 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 594/19 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2023 r. sygn. akt II FSK 1349/20, i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2019 r. wpłynął Pana wniosek z 14 stycznia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości gruntowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 marca 2019 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w ramach której zajmuje się przede wszystkim produkcją mebli biurowych i sklepowych oraz ich sprzedażą. Dochody uzyskiwane z tej działalności opodatkowane są zgodnie z art. 30c ustawy o PIT (19% podatek liniowy).

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca, zajmuje się również pozostałą działalnością, zgodnie z wpisem do rejestru przedsiębiorców CEIDG. Ponadto, oprócz działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi także działalność rolniczą.

Wnioskodawca posiada w swoim majątku osobistym własność nieruchomości gruntowej (niezabudowanej), którą zakupił w 2011 r. Dla nieruchomości odpowiedni sąd rejestrowy prowadzi odrębną księgę wieczystą. Nieruchomość ta oznaczona jest symbolem R - Grunty Orne i numerem 1/1.

Powyższa nieruchomość położona jest w sąsiedztwie działek, które Wnioskodawca sprzedał w latach poprzednich. W zakresie sąsiadujących działek sprzedanych przez Wnioskodawcę w latach poprzednich prowadzone było postępowanie podatkowe, w ramach którego została wydana decyzja organu podatkowego określająca wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy podkreślić, że opisana działka 1/1 nie była i na dzień składania wniosku nie jest objęta zakresem postępowania podatkowego ani kontroli podatkowej.

Nieruchomość nr 1/1 Wnioskodawca nabył za środki stanowiące majątek osobisty, do swojego majątku osobistego. Nieruchomość ta nie jest i nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej (ani rolniczej) Wnioskodawcy, w związku z czym jako niezwiązana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W bliskiej przyszłości Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży opisanej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z 18 marca 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że poza działką opisaną we wniosku Wnioskodawca posiada jeszcze kilka działek prywatnych, w których ma udział oraz dwie działki budowlane, a posiadał łącznie 27 działek (w tym udział w jednej działce stanowiącej drogę). Wnioskodawca wskazał, że działki zostały zakupione jako majątek prywatny do celów osobistych. W perspektywie, działki miały być wykorzystane dla budowy domu i budynków gospodarczych, a także jako prywatny teren rekreacyjny. Przy zakupie decyzja podyktowana była różnymi alternatywnymi celami, ostatecznie z uwagi na okoliczność, że inwestycja w grunty jest inwestycją obarczoną minimalnym ryzykiem, nawet w sytuacji braku realizacji zamierzeń np. budowlanych, mogła stanowić zabezpieczenie finansowe dla dzieci Wnioskodawcy na przyszłość. Stąd, przy zakupie kierował się zamiarem powiększenia majątku prywatnego. Poszczególne działki gruntu były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę tylko i wyłącznie jako lokata środków pieniężnych. Sprzedaż poszczególnych działek gruntu następowała w latach 2011 - 2016. W chwili obecnej Wnioskodawca nie zamierza zbyć innych działek. W ewidencji gruntów grunt będący przedmiotem sprzedaży, o którym mowa we wniosku - z uwzględnieniem klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu ministra rozwoju regionalnego i budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1034 z późn. zm.) został ujęty w odpowiedniej ewidencji gruntów jako działka rolna: R – grunty orne. Nieruchomość o której mowa we wniosku nie stanowi gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1892 z późn zm.) ani nie wchodziła w skład takiego gospodarstwa.

Pytanie

Czy sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości gruntowej, dokonana przez Wnioskodawcę po upływie 5 lat od daty jej nabycia będzie generowała przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym będzie podlegała temu podatkowi?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej w zdarzeniu przyszłym nieruchomości gruntowej oznaczonej numerem 1/1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem jej sprzedaż następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym została nabyta oraz zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, natomiast nieruchomość ta nie była ani nie jest składnikiem majątku wykorzystywanego na potrzeby tej działalności.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...); w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1)na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;

2)w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

3)składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wnioskodawca nabył wskazaną nieruchomość w 2011 r., zatem od końca roku nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę do roku złożenia wniosku minęło więcej niż 5 lat. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy planowana sprzedaż nieruchomości gruntowej 1/1 nie będzie podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, chyba że następowałaby w wykonaniu działalności gospodarczej.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość do majątku prywatnego i nie wykorzystywał jej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, co zdaniem Wnioskodawcy oznacza, że nieruchomość ta została nabyta poza działalnością gospodarczą (jak również rolną), na potrzeby prywatne.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym nie zachodzą okoliczności określone w art. 10 ust. 2 ww. ustawy, które ograniczają stosowanie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zakresie sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości gruntowej 1/1 nie wystąpi – w takim przypadku po stronie Wnioskodawcy nie powstanie bowiem przychód podatkowy.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek - 5 kwietnia 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0115-KDIT3.4011.25.2019.2.AK, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 11 kwietnia 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 13 maja 2019 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Skarga wpłynęła do mnie 16 maja 2019 r.

Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji, a także o zasądzenie na Pana rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 6 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 594/19 uchylił zaskarżoną interpretację w całości.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 17 stycznia 2023 r. sygn. akt II FSK 1349/20 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 17 stycznia 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w ww. wyroku;

ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

W wyroku z 6 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 594/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wskazał, że

Dla oceny czy również i ta objęta wnioskiem transakcja będzie uznana za dokonaną w ramach działalności gospodarczej niezbędne jest ustalenie czy warunki jej zakupu, użytkowania i zbycia odbiegały od tych dotyczących ocenianych już działek. Należało zatem uzupełnić stan faktyczny o pytania dotyczące ww. okoliczności, tj. zakupu, użytkowania i sprzedaży.

W związku z powyższym, pismem z 23 marca 2023 r. znak 0115-KDIT3.4011.25.2019.9.KW wezwałem Pana do uzupełnienia wniosku we wskazanym przez Sąd zakresie.

Pismem z 3 kwietnia 2023 r. odpowiedział Pan na wezwanie i wyjaśnił, że działkę nr 1/1 nabył łącznie (jedną transakcją) z działkami, które zbywał w okresie 2011-2016 i które były objęte postępowaniem prowadzonym przez naczelnika urzędu skarbowego. Działka nr 1/1 była wyodrębniona w momencie zakupu i nie była wykorzystywana w żaden sposób. Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań, żeby uatrakcyjnić działkę nr 1/1 dla celów sprzedaży lub podniesienia jej wartości. Działka ta, podobnie jak działki sprzedane w latach 2011-2016, nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zarówno dla działki nr 1/1 jak i działek sprzedanych w latach 2011-2016 jest/była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Dla działki nr 1/1, podobnie jak dla działek sprzedanych w latach 2011-2016, nie było wydane pozwolenie na budowę. Wnioskodawca nie występował również o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej zarówno dla działki nr 1/1 jak i dla działek sprzedanych w latach 2011-2016.

Wskazał Pan również, że nie podejmuje żadnych działań w celu sprzedaży działki nr 1/1. W przypadku wcześniejszych sprzedaży działek Wnioskodawca również nie podejmował osobiście żadnych działań. O fakcie posiadania tego typu działek Wnioskodawca poinformował kolegów i znajomych. W tamtym czasie jeden z nich zajmował się pośrednictwem finansowym i stąd zapewne miał możliwość informowania o posiadaniu przez Wnioskodawcę działek na sprzedaż, Wnioskodawca nie zawierał jednak z tą osobą żadnej umowy, ani nie wypłacał żadnego wynagrodzenia.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy:

źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (…).

W konsekwencji, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, to wówczas przychód z tytułu tej sprzedaży jest opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej, natomiast wyłącznie jeżeli sprzedaż nieruchomości nie następuje w wykonywaniu tej działalności, to należy ją rozpatrywać jako źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególniono odrębne źródło przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1.zarobkowym celu działalności,

2.wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

3.prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie generować zyski. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z tą działalnością związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia zorganizowany przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Prowadzenie działalności gospodarczej jest więc kategorią obiektywną, niezależną od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Działalność gospodarczą należy zatem oceniać na podstawie zbadania konkretnych okoliczności faktycznych wypełniających (lub nie) znamiona tej działalności (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 kwietnia 2021 r. sygn. akt II FSK 158/21)

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należało ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku oraz – jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny – czy warunki jej zakupu, użytkowania i zbycia odbiegały od tych dotyczących działek sprzedanych w latach 2011-2016, które były objęte postępowaniem prowadzonym przez naczelnika urzędu skarbowego.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniach opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada w swoim majątku osobistym nieruchomość gruntową (niezabudowaną), którą zakupił w 2011 r. nieruchomość ta oznaczona została symbolem R - Grunty Orne i numerem 1/1. Nieruchomość ta położona jest w sąsiedztwie działek, które Wnioskodawca sprzedał w latach poprzednich.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że poza działką opisaną we wniosku posiada jeszcze kilka działek prywatnych, w których ma udział oraz dwie działki budowlane, a posiadał łącznie 27 działek (w tym udział w jednej działce stanowiącej drogę). Przedmiotowe działki zostały zakupione jako majątek prywatny do celów osobistych, działki miały być wykorzystane dla budowy domu i budynków gospodarczych, a także jako prywatny teren rekreacyjny. Przy zakupie decyzja podyktowana była różnymi alternatywnymi celami, ostatecznie z uwagi na okoliczność, że inwestycja w grunty jest inwestycją obarczoną minimalnym ryzykiem, nawet w sytuacji braku realizacji zamierzeń np. budowlanych, mogła stanowić zabezpieczenie finansowe dla dzieci Wnioskodawcy na przyszłość. Stąd, przy zakupie kierował się zamiarem powiększenia majątku prywatnego. Poszczególne działki gruntu były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę tylko i wyłącznie jako lokata środków pieniężnych. W chwili obecnej Wnioskodawca nie zamierza zbyć innych działek.

Działkę nr 1/1 Wnioskodawca nabył łącznie (jedną transakcją) z działkami, które zbywał w okresie 2011-2016 i które były objęte postępowaniem prowadzonym przez naczelnika urzędu skarbowego. Działka nr 1/1 była wyodrębniona w momencie zakupu i nie była wykorzystywana w żaden sposób. Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań, żeby uatrakcyjnić działkę nr 1/1 dla celów sprzedaży lub podniesienia jej wartości. Działka ta, podobnie jak działki sprzedane w latach 2011-2016, nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zarówno dla działki nr 1/1 jak i działek sprzedanych w latach 2011-2016 jest/była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Dla działki nr 1/1, podobnie jak dla działek sprzedanych w latach 2011-2016, nie było wydane pozwolenie na budowę. Wnioskodawca nie występował również o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej zarówno dla działki nr 1/1 jak i dla działek sprzedanych w latach 2011-2016.

Wnioskodawca wskazał, że nie podejmuje żadnych działań w celu sprzedaży działki nr 1/1. W przypadku wcześniejszych sprzedaży działek Wnioskodawca również nie podejmował osobiście żadnych działań. O fakcie posiadania tego typu działek Wnioskodawca poinformował kolegów i znajomych. W tamtym czasie jeden z nich zajmował się pośrednictwem finansowym i stąd zapewne miał możliwość informowania o posiadaniu przez Wnioskodawcę działek na sprzedaż, Wnioskodawca nie zawierał jednak z tą osobą żadnej umowy, ani nie wypłacał żadnego wynagrodzenia.

W świetle przytoczonych na wstępie przepisów stwierdzić należy, że opisane we wniosku czynności związane z nabyciem i zbyciem działki noszą znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w definicji ustawowej. Z wniosku wynika bowiem, że czynności te były jednym z szeregu działań podejmowanych w celu zarobkowym we własnym imieniu i na własny rachunek, a także w sposób zorganizowany i ciągły.

Fakt, że Wnioskodawca w ramach jednej transakcji dokonał zakupu (w 2011 r.) 27 działek, które zbywał od 2011 r., świadczy o zorganizowanym charakterze działalności. Zakup i sprzedaż takiej ilości działek nie może być dokonany inaczej niż w sposób przemyślany i odpowiednio przygotowany. Z pewnością nie były to czynności incydentalne, przypadkowe. Sprzedaż działki, o której mowa we wniosku, jest jedną z podejmowanych od 2011 r. czynności powtarzalnych i prowadzonych w sposób tworzący pewną całość ukierunkowaną na uzyskanie zysku. Z powyższego wynika, że był to jeden z etapów przygotowanego i zorganizowanego przedsięwzięcia.

Mimo, że Wnioskodawca wyjaśnił, że działki miały być wykorzystane do budowy domu i budynków gospodarczych, a także jako prywatny teren rekreacyjny – nie były one w ten sposób wykorzystane. Jak stwierdził sam Wnioskodawca poszczególne działki, a więc również działka o nr 1/1 były/są wykorzystywane wyłącznie jako lokata środków pieniężnych. Wnioskodawca już w roku zakupu działek rozpoczął ich sprzedaż. Sukcesywna sprzedaż działek przez Wnioskodawcę w latach 2011-2016 została objęta postępowaniem prowadzonym przez naczelnika urzędu skarbowego, zakończonym wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Planowana sprzedaż działki, o której mowa we wniosku jest niewątpliwie kontynuacją tych działań. Działka ta bowiem została nabyta łącznie z działkami objętymi ww. postępowaniem i tak jak poprzednie działki była wykorzystywana wyłącznie w celach inwestycyjnych.

Przyjąć należy, że wszelkie działania cechujące się fachowością (stałym, nieokazjonalnym, nieamatorskim charakterem), podporządkowaniu regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działaniem na własny rachunek, powtarzalnością działań i uczestnictwem w obrocie gospodarczym są pozarolniczą działalnością gospodarczą, a uzyskiwane w ich wyniku przychody są przychodami ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt II FSK 1394/12).

Z kolei ciągłość działania w aspekcie celowym oznacza, że podmiot posiada plan działania, zakładający konieczność konsekwentnego podejmowania kolejnych czynności. Wcześniejsza sprzedaż działek w latach 2011 – 2016 polegała na wielokrotnym dokonaniu oddzielnych transakcji, co jednoznacznie świadczy o częstotliwości działań. Sprzedaży kolejnej nabytej w 2011 r. opisanej we wniosku nieruchomości nie można zatem ocenić jako jednorazowej, odrębnej od wcześniejszych działań. Jest to kolejna czynność dokonana na warunkach podobnych do transakcji przeprowadzonych w latach 2011-2016.

Podkreślić również należy, że wykonywanie działalności gospodarczej może być przez osobę fizyczną w dowolnym momencie rozpoczęte, jak i zakończone. Pojęcia ciągłości przy interpretacji działalności gospodarczej nie należy rozumieć jako wykonywanie działalności bez przerwy. Z tego względu wskazany we wniosku fakt planowanej sprzedaży kolejnej działki należy uznać za okoliczność świadczącą o podejmowaniu czynności noszących cechy działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie należy rozpatrywać wyłącznie w danym roku podatkowym, lecz należy brać pod uwagę również czynności, które miały miejsce w latach wcześniejszych lub późniejszych, jeżeli jest to niezbędne do zobrazowania zakresu i skali przedsięwzięcia, a także częstotliwości (systematyczności) dokonywanych czynności (zob. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 8 grudnia 2020 r. sygn. akt II FSK 1543/20, z 13 grudnia 2019 r. sygn. akt II FSK 217/18, z 27 lutego 2018 r. sygn. akt II FSK 1737/16).

A zatem odpłatne zbycie w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, jest charakterystyczne dla działania, które – podjęte w sposób zorganizowany i ciągły, na własny rachunek – będzie miało na celu osiągnięcie zysku ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, co jest charakterystyczne dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej.

Rozmiar prowadzonej przez Wnioskodawcę od 2011 r. działalności w celu uzyskiwania przychodów ze sprzedaży nieruchomości, pozwala przyjąć, że nie były to czynności sporadyczne, ale zaplanowana i zorganizowana działalność gospodarcza z zamiarem prowadzenia jej w pełnym zakresie.

Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca nabył działkę nr 1/1 łącznie (jedną transakcją) z działkami sprzedanymi w latach 2011-2016. Działki te Wnioskodawca wykorzystywał wyłącznie jako lokatę kapitału i już od roku nabycia rozpoczął ich sprzedaż. Co prawda, jak wynika z wyjaśnień Wnioskodawcy, nie podejmował On żadnych czynności mających na celu uatrakcyjnienie nabytych działek dla celów ich sprzedaży, niemniej zarówno dla działek sprzedanych w latach 2011-2016 jak i dla działki, o której mowa we wniosku, były wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, co niewątpliwie podnosiło ich wartość w oczach potencjalnych nabywców.

Reasumując, w odniesieniu do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że czynności podejmowane w związku z nabyciem i sprzedażą ponad dwudziestu działek, do których to czynności zaliczyć należy sprzedaż działki, o której mowa we wniosku, niewątpliwie wykraczają poza zakres normalnego zarządu własnymi sprawami majątkowymi; mają one bowiem charakter profesjonalny. Działalność Wnioskodawcy przybrała charakter zorganizowany, zarobkowy i ciągły, dlatego należy ją uznać za działalnością gospodarczą.

Zakup ponad 20 działek inwestycyjnych (w tym udziału w jednej działce stanowiącej drogę) i ich sukcesywna sprzedaż świadczą o zaplanowanym i zorganizowanym charakterze działalności Wnioskodawcy. Ponieważ zaś działka, o której mowa we wniosku, była zakupiona łącznie z ww. działkami i sposób jej wykorzystywania oraz okoliczności związane z planowaną sprzedażą nie odbiegają sposobu wykorzystywania i sprzedaży pozostałych działek zbytych w latach ubiegłych – w konsekwencji uzyskane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu planowanej sprzedaży działki nr 1/1 należy traktować jako przychód, którego źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i opodatkować według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).