Łączenie (kumulowanie) pomocy publicznej uzyskanej w postaci dofinansowania projektu w ramach RPO oraz pomocy uzyskanej w postaci zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu działalności określonej w decyzji o wsparciu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 31 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości łączenia (kumulowania) pomocy publicznej uzyskanej w postaci dofinansowania projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego oraz pomocy uzyskanej w postaci zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu działalności określonej w decyzji o wsparciu. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan (osoba fizyczna) wraz z dwoma innymi osobami fizycznymi, jest wspólnikiem spółki jawnej, działającej pod firmą X (dalej: „Spółka”).

(…) 2010 r. Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej XXX w lokalizacji znajdującej się w województwie a. Zezwolenie to zostało następnie zmienione decyzją Ministra Rozwoju i Finansów Nr ZZZ z (…) 2017 r.

Przedmiotem działalności Spółki w SSE jest m.in. produkcja (…).

W związku z działalnością w SSE wspólnicy Spółki na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka jest małym przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., dalej: „Rozporządzenie UE”).

(...) 2017 r. Spółka zawarła umowę z Urzędem Marszałkowskim Województwa B. o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa B. na lata 2014-2020 (dalej: „dofinansowanie”, „umowa”). Przedmiotem dofinansowania przyznanego na podstawie umowy jest (...).

Dofinansowanie pochodzi z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, którego środki są przekazywane przez Ministra Finansów z budżetu środków europejskich na rachunek Banku Gospodarstwa Krajowego w celu obsługi płatności na rzecz wspólników będących beneficjentem projektu.

Na mocy umowy Spółka otrzymała dotację w kwocie (…) z tytułu wydatków kwalifikowanych projektu.

Spółka została skontrolowana w zakresie prawidłowości wykorzystania otrzymanej dotacji.

Z wniosków zawartych w informacji pokontrolnej z (…) 2022 r. wynika między innymi, że:

–zgromadzona na potrzeby kontroli dokumentacja finansowa projektu jest kompletna, spełniono wymóg prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej,

–w wyniku kontroli krzyżowej horyzontalnej ustalono, że nie zachodzi przypadek nakładania się pomocy z funduszy europejskich,

–cel projektu został osiągnięty i zachowany w okresie trwałości.

Pytanie

Czy na potrzeby określenia wysokości dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wspólnicy prowadzący działalność w ramach Spółki mogą, korzystając z prawa przewidzianego w § 3 ust. 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), połączyć pomoc udzieloną z tytułu prowadzenia działalności w SSE z inną pomocą, tj. dofinansowaniem w taki sposób, aby łączna wartość obu pomocy nie przekroczyła dopuszczalnej wielkości pomocy dla małych przedsiębiorców w województwie b., tj. 70%?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, na potrzeby określenia wysokości dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane w stanie faktycznym oba rodzaje pomocy publicznej na nową inwestycję, to jest:

1)zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działalności prowadzonej w SSE oraz

2)dofinansowanie na (…),

–można łączyć do wysokości dopuszczalnej wielkości pomocy dla małych przedsiębiorców w województwie b., tj. do wysokości 70%.

Ponadto zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału).

Przedstawioną zasadę stosuje się odpowiednio:

–do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz

–do ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Biorąc pod uwagę fakt, że w zakresie niniejszego wniosku prowadzi Pan działalność gospodarczą razem z dwoma wspólnikami w ramach spółki jawnej, wszelkie przychody, koszty, ulgi podatkowe itp. należy rozliczać pomiędzy wspólników proporcjonalnie do udziału w zysku wynikającego z umowy spółki.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej w województwie b. wynosi 50% (§ 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 14 grudnia 2021 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2022 – 2027).

Jednakże na podstawie § 4 tego rozporządzenia, limit ten dla małego przedsiębiorcy podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto, czyli do 70%.

Zwraca Pan przy tym uwagę, że hala produkcyjna oraz linia technologiczna jest wykorzystywana w ramach działalności w SSE, a więc stanowi również inwestycję w strefie (wydatek inwestycyjny w SSE).

Dodatkowo, w myśl § 3 ust. 8 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu kosztów nowej inwestycji, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4.

Pana zdaniem, powyższa zasada kumulacji źródeł pomocy publicznej znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach udzielonych przez organy podatkowe, jak na przykład w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 lipca 2008 r. sygn. IBPB1/415-221/08/MW oraz z 10 listopada 2008 r. sygn. IBPB1/415-668/08/MW.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, ze w związku z tym, że spółka jawna, której jest Pan wspólnikiem, uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej 29 grudnia 2010 r., które następnie zmienione zostało decyzją Ministra Rozwoju i Finansów 10 maja 2017 r., przepisami mającymi zastosowanie na gruncie przedstawionej we wniosku sprawy są przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 2307 ze zm., t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.), ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42 poz. 274 r. ze zm., Dz. U. z 2015 r. poz. 282 ze zm.) oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232 poz. 1548).

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z ww. przepisem w brzmieniu obowiązującym do 5 stycznia 2015 r.:

Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym ustawą o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych innych ustaw z 28 listopada 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 1854) w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych dodano zdanie drugie w brzmieniu obowiązującym od 6 stycznia 2015 r.:

Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zasady zwolnienia dotyczące osób fizycznych określa art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od :

Wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia.

Równocześnie art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak wynika z powyższych przepisów omawiane zwolnienie jest formą pomocy publicznej, której celem jest skłonienie przedsiębiorców do rozpoczęcia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Przepisy te wyznaczają jednocześnie granice korzystania z tej pomocy. Zarówno art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, jak i art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odwołujący się w swej treści do art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wiążą prawo do zwolnienia z posiadaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz respektowaniem warunków określonych w tym zezwoleniu.

Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych lub kosztów tworzenia nowych miejsc pracy.

Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wydane zostało cytowane na wstępie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych. Rozporządzenie to określa:

1)przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie,

2)maksymalną wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

3)warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

4)warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także minimalną wysokość tych wydatków,

5)koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie po dniu 31 grudnia 2000 r.,

6)sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej

–z zachowaniem warunków określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 651/2014”.

Stosownie do § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. Poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu :

1)kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

2)tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Z kolei § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4.

W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz 6, wynosi:

1)50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego;

2)35% - na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, pomorskiego, świętokrzyskiego, zachodniopomorskiego oraz na obszarach należących do podregionów ciechanowsko-płockiego, ostrołęcko-siedleckiego, radomskiego i warszawskiego wschodniego;

3)25% - na obszarach należących do województw: dolnośląskiego, wielkopolskiego i śląskiego;

4)20% - na obszarze należącym do podregionu warszawskiego zachodniego;

5)15% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy do dnia 31 grudnia 2017 r.;

6)10% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy od dnia 1 stycznia 2018 r.

Przy czym jak stanowi § 4 ust. 2 rozporządzenia:

Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów. Podwyższenia nie stosuje się w przypadku dużych projektów inwestycyjnych.

Z treści wniosku wynika, że 29 grudnia 2010 r. spółka jawna, której jest Pan wspólnikiem jest małym przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej XXX w lokalizacji znajdującej się w województwie b. Zezwolenie to zostało następnie zmienione decyzją Ministra Rozwoju i Finansów Nr ZZZ z dnia 10 maja 2017 r. Ponadto, (...) 2017 r. Spółka zawarła umowę Urzędem Marszałkowskim Województwa B. o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa B. na lata 2014-2020 (dalej: „dofinansowanie”, „umowa”). Przedmiotem dofinansowania przyznanego na podstawie umowy jest (...).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy wątpliwości Pana budzi kwestia czy może Pan pomoc udzieloną z tytułu prowadzenia działalności w SSE z inną pomocą, tj. dofinansowaniem w taki sposób, aby łączna wartość obu pomocy nie przekroczyła dopuszczalnej wielkości pomocy dla małych przedsiębiorców w województwie b., tj. 70%.

Ustosunkowując się do przedstawionej kwestii wskazać należy, że przedsiębiorca korzystający ze zwolnień na podstawie zezwolenia na działalność w specjalnych strefach ekonomicznych może ubiegać się o pomoc publiczną z innych źródeł, w szczególności może otrzymywać dotacje na inwestycje z funduszy europejskich w stosunku do inwestycji w strefie. W sytuacji, gdy przedsiębiorca strefowy z uwagi na ograniczoną rentowność nie jest w stanie wyczerpać całości przysługującego limitu pomocy publicznej korzystając z samego zwolnienia podatkowego, dzięki dofinansowaniu w formie dotacji uzyskuje efektywne (dodatkowe) wsparcie projektu inwestycyjnego.

Jednakże przedsiębiorców obowiązują zasady kumulacji pomocy regionalnej otrzymywanej na tą samą inwestycję w ramach ogólnie obowiązującej intensywności pomocy na danym obszarze. Jedynym istotnym ograniczeniem jest poziom intensywności pomocy określony dla danego regionu. Należy równocześnie pamiętać, że kumulacji podlega pomoc uzyskana w odniesieniu do jednego projektu (tych samych wydatków). Co oznacza, że limit pomocy ustalony jest odrębnie dla każdego projektu inwestycyjnego.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że jeżeli przedsięwzięcie w postaci (...) spełnia warunki do uznania, że jest to nowa inwestycja w świetle przepisów cytowanego na wstępie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, to w Pana przypadku nastąpi możliwość łączenia pomocy publicznej, o której mowa w § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia. Skoro – jak wskazał Pan we wniosku - spółka, której jest Pan wspólnikiem uzyskała zezwolenie w lokalizacji znajdującej się na terenie województwa b. i dysponuje statusem małego przedsiębiorcy, łączna wartość pomocy (w formie zwolnienia i dotacji) nie może przekroczyć maksymalnej wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej, która w tym przypadku wynosi maksymalnie 70 %.

Pamiętać przy tym należy, że wysokość dochodu zwolnionego od podatku każdy ze wspólników określa proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku spółki jawnej.

W świetle powyższego Pana stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy czym należy podkreślić, że informacja, że spółka jest małym przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., dalej: „Rozporządzenie UE”) – stanowi element przedstawionego stanu faktycznego i nie podlegała interpretacji.

Należy również wskazać, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej organ nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych przez Pana dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Jednocześnie odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.).