Temat interpretacji
W zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego wraz z pomieszczeniem piwnicznym.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 16 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego wraz z pomieszczeniem piwnicznym.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 maja 2023 r. (wpływ 11 maja 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W 2010 roku nabyła Pani wspólnie z mężem M W. od Gminy Miasta A. do majątku wspólnego jako K. i M. W. nieruchomość w A. przy ul. (…).
Nieruchomość została wyodrębniona jako lokal użytkowy przeznaczony do prowadzenia działalności oświatowej. Nabyła Pani ten lokal do majątku wspólnego na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - prowadzenie szkół niepublicznych.
Lokal nabyła Pani w formie aktu notarialnego z 28 kwietnia 2010 r. Repetytorium (…). Lokal o powierzchni 259,60 m2. Cena w akcie notarialnym nie zawierała VAT. W dniu 16 czerwca 2016 r. do ww. lokalu dokupiła Pani równie aktem notarialnym przyległe pomieszczenie piwniczne Akt Notarialny z dnia 16 czerwca 2014 r. Repetytorium (…) – cena zakupu bez VAT. Dla całości lokalu o powierzchni 293,6 m2 została założona Księga Wieczysta.
Lokal nie jest ujęty w ewidencji środków trwałych i nie był amortyzowany. W lokalu prowadziła Pani działalność oświatową, która była zwolniona z VAT. W dniu 1 października 2022 r. zawiesiła Pani działalność gospodarczą w związku ze zlikwidowaniem prowadzonej przez Panią szkoły.
Zamierza Pani sprzedać opisaną nieruchomość.
Uzupełnienie
Głównym przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej była działalność edukacyjna - niepubliczna szkoła branżowa I stopnia. Wykazywana sprzedaż zwolniona dotyczyła działalności szkoły - usług edukacyjnych. Sprzedaż opodatkowana dotyczyła sprzedaży napojów dla uczniów poprzez automat do napojów gorących. Zakupy dotyczące działalności mieszanej ujmowane były w rejestrze VAT z zastosowaniem współczynnika.
Forma opodatkowania - na zasadach ogólnych według skali.
Pomieszczenie piwniczne nie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych.
Pomieszczenie piwniczne stanowi całość z nieruchomością. Jest to wpisane w akcie notarialnym i księdze wieczystej.
Działalność gospodarcza nie została zlikwidowana, a jedynie zawieszona z dniem 1 października 2022 roku.
W całym okresie posiadania do momentu zawieszenia działalności opisaną we wniosku nieruchomość wykorzystywała Pani na działalność edukacyjną - prowadzenie szkoły.
Wcześniej dokonała Pani sprzedaży:
‒1 lokalu mieszkalnego własnościowego, w posiadanie którego weszła Pani wraz z mężem w roku 1991 nabywając prawa własnościowe na mocy Decyzji Spółdzielni Mieszkaniowej „..". Lokal mieszkalny nabyła Pani w celu zamieszkiwania w nim. W lokalu tym mieszkała Pani wraz z rodziną. Sprzedaży dokonała Pani w 2000 roku w celu zmiany mieszkania. Środki ze sprzedaży zostały przeznaczone na zakup domu mieszkalnego w 2000 roku w celu zamieszkania z rodziną.
‒garażu o pow. 15,5 m2 nabytego od Spółdzielni Mieszkaniowej „...”. Garaż służył do garażowania prywatnego samochodu. Sprzedaży dokonała Pani 7 grudnia 2000 roku ze względu na zmianę miejsca zamieszkania. Środki ze sprzedaży zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe.
Została sprzedana wyżej wymieniona jedna nieruchomość zabudowana - mieszkanie oraz ww. garaż.
Środki ze sprzedaży mieszkania i garażu zostały przeznaczone na zakup domu mieszkalnego i cele remontowe. W tym domu mieszka Pani do chwili obecnej.
Nie posiada Pani innych oprócz opisanej we wniosku nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Pytania
1. Czy sprzedaż opisanej nieruchomości jest zwolniona z naliczenia podatku VAT?
2. Czy od sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości, tj. lokalu użytkowego wraz z pomieszczeniem piwnicznym, będzie Pani musiała zapłacić podatek dochodowy?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące podatku od towarów i usług udzielona została odrębnie.
Pani stanowisko w sprawie
Nieruchomość (lokal użytkowy wraz z pomieszczeniem piwnicznym) została zakupiona w 2010 r. i w związku z tym, że minął okres więcej niż 5 lat zwolniona będzie Pani z płacenia podatku dochodowego od jej zbycia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2641 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:
3.pozarolnicza działalność gospodarcza,
6.najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,
8.odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
W przytoczonym art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku, tj. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) analizowanej ustawy.
Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.
W świetle powyższego, zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:
‒składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
‒składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
‒składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
O tym, jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.
Definicja środka trwałego zawarta została w art. 22a ust. 1 cyt. ustawy:
1.Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
a)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
b)maszyny, urządzenia i środki transportu,
c)inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W myśl art. 22c pkt 2 ww. ustawy:
Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy
-zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Pomimo tego, że składniki majątkowe, o których mowa w przepisie art. 22c pkt 2 ww. ustawy, nie podlegają amortyzacji podatkowej, to dotyczą ich wszelkie konsekwencje związane z ich statusem jako środków trwałych, czy też wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności podatnik ma obowiązek wprowadzić je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Stanowi o tym przepis art. 22d ust. 2 ww. ustawy.
Zgodnie z ww. art. 22d ust. 2 przedmiotowej ustawy:
Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
Definicja środków trwałych - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, podlegające amortyzacji oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.
Co do zasady składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 - art. 22d ust. 2 cyt. ustawy.
Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania; późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 - art. 22n ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pani wątpliwość budzi kwestia, czy sprzedaż nieruchomości, tj. lokalu użytkowego wraz z pomieszczeniem piwnicznym, po upływie 5 lat licząc od daty ich nabycia, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Według Pani, przychód ze zbycia ww. nieruchomości nie powstanie, z uwagi na fakt, że do sprzedaży nieruchomości dojdzie po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie i w konsekwencji nie powinna Pani zapłacić podatku dochodowego od tej sprzedaży.
W treści wniosku wskazała Pani, że zarówno lokal użytkowy, jak i pomieszczenie piwniczne, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.
Podkreślić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wymagają jednak, aby składnik majątku był przez podatnika wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Z literalnej wykładni przywołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.
Co istotne, jak wskazano wyżej, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od m.in. ujęcia go w ewidencji środków trwałych. Nieruchomość gruntowa objęta Pana wnioskiem stanowi środek trwały w rozumieniu ww. przepisów, tj. art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, że nie ujęła Pani nieruchomości w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Decydujący dla oceny kwestii wykorzystywania tej nieruchomości w działalności gospodarczej jest fakt, że nabyła Pani nieruchomość, tj. lokal użytkowy wraz z pomieszczeniem piwnicznym, na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W nieruchomości tej prowadziła Pani szkołę.
Z powyższego wynika, że istnieje ścisłe powiązanie między tym składnikiem majątku (lokalem użytkowym wraz z pomieszczeniem piwnicznym), a prowadzoną działalnością gospodarczą
Zatem, w sytuacji przedstawionej we wniosku, dokona Pani odpłatnego zbycia składnika majątku spełniającego kryteria środka trwałego podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji do przychodu uzyskanego z tego tytułu znajdzie zastosowanie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od tego, od kiedy Pani wykorzystywała ten składnik majątku w działalności gospodarczej, od tego kiedy go Pani nabyła, jak również od tego czy wprowadziła go Pani, czy też nie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Podkreślić bowiem należy, że ww. przepis nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku. Zdarzeniem objętym regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uzyskanie przychodu z odpłatnego zbycia wymienionego w tym przepisie składnika majątku.
Ponadto, z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, bez znaczenia pozostaje data jej nabycia i upływ 5 lat od daty nabycia.
Wobec tego uzyskany przez Panią przychód ze sprzedaży nieruchomości, tj. lokalu użytkowego wraz z pomieszczeniem piwnicznym, będzie przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlegał będzie opodatkowaniu na zasadach właściwych dla wybranej przez Panią formy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Tym samym powstanie u Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.
Zatem, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych względem Pani. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast w zakresie zastosowania ustawy ww. przepisów względem Pani małżonka.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).