W odpowiedzi na wezwanie tut. organu uzupełnił Pan wniosek poprzez doprecyzowanie i udzielenie następujących informacji:

Dom, którego jest Pan współwłaścicielem, jest „budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 682).

Budynek ten został oddany do użytkowania (…).

Zainstalowania systemu fotowoltaicznego dokonała firma specjalistyczna na podstawie zawartej pomiędzy firmą a Panem i Pana żoną umową z dnia (…). Specyfikacja materiałów oraz usługi, zgodnie z umową oraz z faktyczną realizacją inwestycji, rozliczona na podstawie wystawionych przez firmę wykonawczą faktur:

(…)

Zarówno w umowie na usługę, jak również w wystawionych fakturach nie został wyszczególniony koszt poszczególnych urządzeń oraz prac montażowych. Podana została kwota całkowita.

Wyżej wyszczególnione wydatki w całości zostały poniesione w związku z realizacją w budynku, którego jest Pan współwłaścicielem, przedsięwzięcia termoizolacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

Przeprowadzona inwestycja wprowadziła ulepszenie, w wyniku którego nastąpiło zmniejszenie zapotrzebowania na energię elektryczną, dostarczaną z ogólnej sieci energetycznej, na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania budynku mieszkalnego (zgodnie z art. 2 pkt 2 lit. a ww. ustawy). Nastąpiła także częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne - część energii elektrycznej pozyskiwanej z odnawialnego źródła energii, jakim jest zainstalowana instalacja fotowoltaiczna, jest wykorzystywana do zasilania pompy cieplnej, która wcześniej w całości była zasilana z ogólnej sieci energetycznej.

Zadanie polegające na zainstalowaniu systemu fotowoltaicznego, o którym mowa we wniosku, zostało w całości zrealizowane w roku 2022.

Zainstalowanie systemu fotowoltaicznego wpłynęło na poprawę efektywności energetycznej budynku, którego jest Pan współwłaścicielem.

W wyniku zainstalowania systemu fotowoltaicznego zmniejszyło się zużycie prądu wcześniej pozyskiwanego z ogólnej sieci energetycznej, potrzebnego do ogrzania ww. budynku.

Energia powstała z zainstalowanego systemu fotowoltaicznego zasila tylko ww. budynek i służy wyłącznie celom prywatnym.

Wszystkie faktury dokumentujące wydatki we wskazanej przez Pana łącznej kwocie (…) wystawione zostały:

Wszystkie faktury, dokumentujące wydatki, które zamierza Pan odliczyć w ramach ulgi termoizolacyjnej, wystawione na Pana imię i imię Pana żony, nie zawierają informacji o tym, kto konkretnie (Pan czy Pana żona) i w jakiej kwocie dokonał płatności. Płatności dokonał Pan w formie przelewu bankowego ze wspólnego (Pana i Pana żony) konta bankowego.

Oświadczył Pan, że poniesione wydatki, o których mowa we wniosku, nie zostały i nie zostaną:

Oświadczył Pan również, że ani Pan, ani Pana żona nie odliczaliście Państwo od podstawy obliczenia podatku innych przedsięwzięć termoizolacyjnych w ubiegłych latach - dotyczących wszystkich budynków, których jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy może Pan odliczyć przy swoim zeznaniu podatkowym za 2022 rok pełną kwotę ulgi, tj. 53 000,00 zł, a jeżeli nie, to jaką maksymalną kwotę może Pan odliczyć?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Po szczegółowym przeanalizowaniu przepisów art. 26h ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodzi Pan do wniosku, że może odliczyć przy swoim zeznaniu podatkowym całą przysługującą ulgę z tytułu przedsięwzięć termoizolacyjnych w łącznej kwocie 53 000,00 zł. Żona osiąga niskie dochody.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2023 r. poz. 682):

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz.U. z 2022 r. poz. 438 ze zm.):

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 273). Zgodnie z tym rozporządzeniem – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. – odliczeniu podlegają wydatki na:

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, w tym poniesionych na ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem i montaż instalacji fotowoltaicznej. Zatem poniesione wydatki, o których mowa w Pana wniosku, mieszczą się w katalogu wydatków podlegających odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 26h ust. 3 ustawy:

Art. 26h ust. 4 ustawy stanowi:

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Jak wynika z art. 26h ust. 6 ustawy:

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 26h ust. 8 ustawy:

W myśl art. 26h ust. 9 ustawy:

Reasumując, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały m.in. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy również podkreślić, że w ramach omawianej ulgi odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, poniesione po dniu 1 stycznia 2019 r. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku. Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień wystawienia faktury. Jednak, gdy kwota odliczenia nie znajduje pokrycia w rocznym dochodzie podatnika, podlega ona odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że:

1.Jest Pan współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego oddanego do użytkowania (…). Drugim współwłaścicielem tego budynku jest Pana żona, z którą od (…) ma Pan ustanowioną, w formie aktu notarialnego, rozdzielność majątkową.

2.W 2022 r. w ww. budynku zostało zrealizowane przedsięwzięcie termomodernizacyjne, polegające na zainstalowaniu systemu fotowoltaicznego.

3.Za zrealizowane ww. zadanie wykonawca, będący czynnym podatnikiem VAT, wystawił w 2022 r. faktury na łączną kwotę (…). Wszystkie faktury zostały wystawione zarówno na imię Pana, jak i Pana żony i nie zawierają one informacji o tym, kto konkretnie (Pan czy Pana żona) i w jakiej kwocie dokonał płatności.

4.Ww. wydatki nie zostały sfinansowane (dofinansowane) z innych źródeł ani zwrócone w jakiejkolwiek formie, nie zostały również zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani uwzględnione w związku z korzystaniem z innych ulg podatkowych.

5.Jak dotąd ani Pan, ani Pana żona nie odliczaliście Państwo innych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w ubiegłych latach.

6.Źródłem Pana dochodu jest działalność gospodarcza opodatkowana podatkiem liniowym.

Biorąc pod uwagę zacytowane przepisy i powyższe wyjaśnienia oraz przedstawiony przez Pana stan faktyczny należy wskazać, co następuje:

Przedmiotowa ulga termomodernizacyjna dotyczy wydatków, które podatnik poniósł z posiadanego majątku. Odliczenie w ramach tej ulgi nie obejmuje zatem wydatków poniesionych przez inne osoby, nawet będące współwłaścicielami nieruchomości, na której dokonano przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, oraz których imienne dane widnieją na fakturach razem z danymi podatnika chcącego dokonać odliczenia. W konsekwencji, jeżeli ponoszone są wydatki termomodernizacyjne, z których tylko część została poniesiona przez podatnika, to tylko ta część brana jest pod uwagę przy ustalaniu u tego podatnika kwoty odliczenia, na zasadach określonych w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustanowiona rozdzielność majątkowa oznacza, że jakkolwiek zarówno Pan, jak i Pana żona jesteście Państwo współwłaścicielami domu, o którym mowa we wniosku, to nie jest on majątkiem wspólnym, jak również nie są Państwa majątkiem wspólnym środki zgromadzone na wspólnym rachunku bankowym. W związku z tym, jeżeli faktury za zrealizowane w ww. budynku przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostały wystawione zarówno na imię Pana, jak i Pana żony, to w swoim zeznaniu podatkowym za 2022 rok może Pan odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy, wyłącznie tę kwotę wydatków, jaką poniósł Pan z własnych środków.

Wyjaśnić należy, że choć odliczenie to ustala się na podstawie wystawionych faktur VAT do wysokości limitu, tj. 53 000 zł, to nie może Pan odliczyć pełnej kwoty ulgi termomodernizacyjnej, jeżeli ciężar ekonomiczny wydatków poniesiony został zarówno przez Pana, jak i przez Pana żonę, czyli wydatki te uszczupliły majątek zarówno Pana, jak i Pana żony (w związku z ustanowioną rozdzielnością majątkową nie zostały poniesione z majątku wspólnego).

Jedynie w przypadku, gdy całą kwotę wydatków do wysokości przysługującego limitu 53 000 zł poniósł Pan z własnych środków (uszczupliły one tylko Pana majątek), może Pan odliczyć pełną kwotę ulgi termomodernizacyjnej – ponieważ dotyczy to tylko tej sytuacji, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 26h ust. 8 ww. ustawy w przypadku, gdy podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzyma zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 – dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).