Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 8 maja 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca obecnie jest jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będącej polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym od całości uzyskanych przychodów/dochodów w Polsce.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała z dniem 1 września 2022 r. w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej, prowadzonej uprzednio przez Wnioskodawcę. Z kolei jednoosobowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy była prowadzona od 14 maja 2013 r. W tym okresie (tj. od 14 maja 2013 r. do 31 sierpnia 2022 r.) Wnioskodawca był polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym od całości uzyskanych przychodów /dochodów w Polsce. Niniejszy wniosek dotyczy stanu faktycznego przed przekształceniem Wnioskodawcy w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a zatem okresu od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r., kiedy to Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. Zgodnie z wpisem w KRS (a przed dokonaniem przekształcenia z wpisem w CEIDG) przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy była i jest nadal działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wykonawca, prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. realizował projekty dla swoich klientów, których efektem było tworzenie oprogramowania wspierającego procesy biznesowe. W ramach projektów Wnioskodawca świadczył usługę rozwijania oraz ulepszania oprogramowania poprzez tworzenie nowych kodów, algorytmów w językach programowania, a także prace z zakresu design, dzięki czemu zakres funkcjonowania oraz użyteczności oprogramowania ulegały rozszerzeniu. Wobec czego należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizował projekty w zakresie opracowywania nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych. Wnioskodawca w realizował projekty informatyczne począwszy od etapu analizy potrzeb klienta, poprzez projektowanie ulepszeń, ich implementację i testy. W dalszych etapach świadczone były usługi wsparcia technicznego i modernizacji wdrożonych funkcjonalności. Na potrzeby zredagowania wyczerpującego opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

1.Wnioskodawca określał pożądany cel, a następnie zapoznawał się ze specyfiką środowiska programowego i biznesowego klienta, po czym stwierdzał wszystkie fakty i dane początkowe. W dalszej kolejności Wnioskodawca dokonywał szczegółowej analizy potrzeb Klienta, co skutkowało sformułowaniem oczekiwanych danych wyjściowych. Ostatecznie, Wnioskodawca formułował procedury i koncepcję na wytworzenie, ulepszenie lub modyfikację oprogramowania.

2.Następnie Wnioskodawca projektował oprogramowanie poprzez dobór odpowiednich technologii do zrealizowania swoich założeń w zakresie stworzenia lub ulepszenia programów komputerowych, algorytmów, skryptów, struktur, procesów lub sposobów przetwarzania danych. Wnioskodawca posługiwał się posiadaną i nowo nabytą wiedzą w zakresie technologii informatycznych (oprogramowanie i narzędzia programistyczne). Wnioskodawca przygotowywał wstępne założenia programów komputerowych, wybierał spośród wielu możliwych do zastosowania algorytmów, skryptów, struktur, architektur, rozwiązań i języków oprogramowania służących osiągnięciu celu, te najbardziej odpowiednie, które miały zoptymalizować występujące procesy. Podkreślenia wymaga, że często przy wytwarzaniu oprogramowania istniała nieskończona ilość rozwiązań, a Wnioskodawca dobierał je kierując się oceną ich nowatorskości, skuteczności i niezawodności.

3.Wykonawca tworzył dokumentację projektową dotyczącą implementacji oprogramowania oraz współpracy z innymi programami. Dalej opisywał wymagania, które poszczególne, wytworzone funkcjonalności miały spełniać, żeby praca nad systemem przebiegała w uporządkowany sposób bez błędów i usterek.

4.Wnioskodawca odpowiadał za przetworzenie stworzonej dokumentacji projektowej w unikatową konfigurację programu poprzez napisanie kodu źródłowego wspierającego niektóre procesy w ramach programu. Na tym etapie tworzone było oprogramowanie, jego nowe funkcjonalności lub ulepszane/rozwijane były istniejące funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb klienta przeprowadzonej przez Wnioskodawcę, przy użyciu języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania.

5.W dalszej kolejności Wnioskodawca przygotowywał automatyczne i manualne testy jednostkowe oraz integracyjne, które weryfikowały poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia. Testy realizowane i tworzone były na podstawie dokumentacji projektowej, którą wytworzono wcześniej. Był to istotny etap procesu wytwarzania oprogramowania, ponieważ miał na celu wykrycie usterek konfiguracji systemu lub skryptów komputerowych powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikały z błędu na jednym z etapów tworzenia programu.

Oprócz usług opisanych powyżej, Wnioskodawca tworzył i rozwijał oprogramowanie stron internetowych na zlecenie klientów. Zakres usługi był kompleksowy i wymagał od Wnioskodawcy m.in. stworzenia koncepcji funkcjonalnych dostarczanych rozwiązań informatycznych, makiet i projektów interfejsu użytkownika, grafik, które następnie implementowane były w ramach kodu źródłowego strony internetowej. W związku z powyższym, usługa tworzenia stron internetowych obejmowała zarówno prace związane z warstwą wizualną strony internetowej, poprawą jej użyteczności i funkcjonalności, jak i prace programistyczne polegające na tworzeniu i rozwoju oprogramowania strony internetowej Klienta. Przed modyfikacją oprogramowania strony internetowej Wnioskodawca wykonywał testy projektowanych funkcjonalności, sprawdzał ich wydajność, a także poszukiwał nowych rozwiązań i testował kompatybilność nowo proponowanych rozwiązań z rozwiązaniami już istniejącymi. W ramach usług tworzenia stron internetowych wykonywane były w szczególności następujące utwory:

1.wizualnie makiety funkcjonalne i prototypy interaktywne – projekty interfejsu użytkownika programu komputerowego odzwierciedlające koncepcję Interfejsu, jego zawartość, sposób działania oraz funkcjonalność;

2.mapy ekranów interfejsu użytkownika programu komputerowego,

3.projekty koncepcji funkcjonalnej interfejsu użytkownika programu komputerowego - zawierające w szczególności szczegółowe opisy koncepcji interfejsu użytkownika, na które składa się rysunkowy opis pomysłów kreatywnych, dokumenty określające kluczowe założenia projektowe, specyfikacje zasad transformacji elementów użytych w projektach interfejsu użytkownika na komputery i urządzenia mobilne,

4.tzw. projekty mikrointerakcji, animacji zaprojektowanych dla interfejsu użytkownika programu komputerowego – opisy zachowania elementów zawartych w projekcie interfejsu użytkownika lub na makietach funkcjonalnych w projektowanym programie komputerowym,

5.kod źródłowy, implementujący do oprogramowania strony internetowej wizualną oraz funkcjonalną część prac opisaną w pkt. 1-4 powyżej; tworzenie nowych produktów wymagało od Wnioskodawcy przede wszystkim twórczego myślenia, koncepcyjnego, oraz całościowego podejścia do projektu, z uwzględnieniem danych uzyskanych w wyniku zebranych danych i przeprowadzonej analizy; realizacja Projektów wymagała stworzenia i zbadania kodu, zidentyfikowaniu błędów, sprawdzenia funkcjonalności i podstawowej weryfikacji potencjalnych błędów, przeprowadzenia prac projektowych, które następnie inkorporowane były do tworzonego oprogramowania.

Wszelkie zmiany wprowadzone do tworzonego lub rozwijanego programu komputerowego miały charakter twórczy. Efekty działalności Wnioskodawcy były rozwiązaniami nie występującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca ponosił odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat usług świadczonych na rzecz Klienta. Czynności zlecone Wnioskodawcy nie były wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Klienta, tj. zlecającego te czynności (należy zauważyć, że Klient docelowo nadzorował Wnioskodawcę w zakresie jakości prowadzonych prac i odbierał efekty tych prac).

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową wyłącznie dochody z tytułu udzielania licencji lub przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego lub rozwijanego oprogramowania w ramach jednoosobowej działalności, tj. w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja była prowadzona przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r., bowiem wówczas weszły w życie przepisy nakładające taki obowiązek na Wnioskodawcę, a warunkujące uzyskanie ulgi IP BOX.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. działalność Wnioskodawcy opodatkowana była podatkiem liniowym (art. 30c ustawy o PIT).

W ramach realizowanych prac Wnioskodawca stworzył, ulepszył, zmodyfikował i rozwinął w szczególności programy komputerowe zawierające:

a)Autorskie mechanizmy i algorytmy systemu CRM, (...). System ulepszony/zmodyfikowany przez Wnioskodawcę znacząco odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących na rynku i jest dostosowany do unikalnych procesów zachodzących w firmie konkretnego klienta.

b)Rozwiązania do prezentacji dokumentacji. (...). System ulepszony/zmodyfikowany przez Wnioskodawcę znacząco odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących na rynku i jest dostosowany do unikalnych procesów zachodzących w firmie konkretnego klienta.

c)Rozwiązania do obsługi klientów i ich zapytań. (...). System ulepszony/zmodyfikowany przez Wnioskodawcę znacząco odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących na rynku i jest dostosowany do unikalnych procesów zachodzących w firmie konkretnego klienta.

Innowacyjność rozwiązań polega na tym, że są one dopasowane (bespoke) do unikalnych procesów danej firmy (lub jej branży), dlatego odróżniają się znacząco od rozwiązań na rynku, które są standardowe tzn. takie same dla wszystkich użytkowników (out-of-the-box) i nie uwzględniają specyfiki danego przedsiębiorstwa lub jego branży. W wyniku tej działalności Zleceniodawcy otrzymują rozwiązanie (program komputerowy) dostosowany do specyfiki ich środowiska programowego i biznesowego.

Powyższa lista ma charakter przykładowy – Wnioskodawca nie jest w stanie podać pełnej listy ze względu na ilość wytworzonego /ulepszonego /zmodyfikowanego oprogramowania, jak również klauzule poufności, które obowiązują Wnioskodawcę w relacji z jego kontrahentami.

W odpowiedzi na pytanie: „Czy wytwarzanie, ulepszanie, modyfikowanie oraz rozwijanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonych samodzielnie przez Pana w ramach działalności gospodarczej prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?” – Wnioskodawca odpowiedział twierdząco. Wskazał, że wytwarzanie, ulepszanie, modyfikowanie oraz rozwijanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej prac rozwojowych.

W szczególności wytwarzanie, ulepszanie, modyfikowanie oraz rozwijanie oprogramowania nie obejmuje rutynowych, czy okresowych zmian do oprogramowania.

Prace rozwojowe dotyczyły rozwijania oprogramowania o nowe, innowacyjne funkcjonalności. Ich celem/celami było wytwarzanie nowych funkcjonalności, nowych modułów oprogramowania – programów komputerowych.

Prace rozwojowe obejmowały następujące czynności:

–„zdobywanie”, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i biznesu oraz innej stosownej wiedzy i umiejętności w celu opracowywania nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług;

–opracowywanie projektów oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług.

Każdorazowo celem prac rozwojowych było wytwarzanie, ulepszanie, modyfikowanie czy rozwijanie oprogramowania w taki sposób, aby zwiększyć jego użyteczność dla Klienta.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt. Tym produktem jest/są programy komputerowe wytworzone w ramach usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy.

Wnioskodawca oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej.

Produkty (rozumiane jako oprogramowanie) Wnioskodawcy miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, który wynika z posiadania przez oprogramowanie nowych funkcjonalności. Nowy, ulepszony charakter produktów odzwierciedla zmiany unikalnych, wewnętrznych procesów zachodzących w przedsiębiorstwach klientów, a zatem nie jest wynikiem rutynowych i okresowych zmian.

Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych, a prace rozwojowe.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia, ulepszania, rozwijania i modyfikowania oprogramowania była działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku ulepszania, modyfikacji ale również rozwijania utworów – efekty prac Wnioskodawcy były odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje /następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca jest autorem i właścicielem rozwinięć, tj. nowych kodów, procesów, projektów, map ekranów, algorytmów w językach oprogramowania, które stanowią odrębne utwory chronione.

Wskazane we wniosku efekty pracy Wnioskodawcy, zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie były jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klienta; zawsze stanowiły odrębny program komputerowy.

Ewidencja była prowadzona na bieżąco.

W zakresie praw autorskich umowy przewidywały, że Wnioskodawca w zakresie stworzonych utworów, przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe lub udziela na nie licencji. W relacji z Kontrahentem następowała indywidualizacja i konkretyzacja praw autorskich, tj. Kontrahent wiedział, jakie konkretnie prawa majątkowe nabywał, w którym momencie do jakich utworów, za jaką cenę i na jakich polach eksploatacji.

Program komputerowy jest produktem cyfrowym, wszelkie czynności z nim związane odbywały się w świecie cyfrowym. Każdy algorytm jest możliwy do przypisania do konkretnego programu komputerowego. Przeniesienie praw do takiego oprogramowania odbywało się na podstawie łączącej Wnioskodawcę z kontrahentem umowy, pod warunkiem zapłaty wynagrodzenia. Po dokonaniu zapłaty Kontrahent stawał się wyłącznym właścicielem oprogramowania.

Z tytułu wykonania usług oraz przeniesienia praw autorskich zgodnie z umową, Kontrahent płacił Wnioskodawcy wynagrodzenie. Przeniesienie praw potwierdza zapłata wynagrodzenia oraz faktycznie zamieszczenie rozwiązania w środowisku należącym do Kontrahenta.

Pana pytania:

1.Czy zgodnie z opisanym we wniosku zaistniałym stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy efekty usług wytwarzane w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. w zakresie prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniają przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy?

3.Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawca może skorzystać z preferencji IP Box i tym samym objąć podatkiem dochodowym w wysokości 5% dochód uzyskiwany z działalności ujętej we wniosku za okres od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. w oparciu o art. 30ca ust. 1 powołanej ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność w części opisanej we wniosku spełnia w całości przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe stanowisko Wnioskodawca uzasadnia treścią przywołanego przepisu, w części odnoszącej się do działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, wykonywanej systematycznie w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. W powyższym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane na rzecz Klientów usługi bezsprzecznie miały charakter twórczy. Działalność Wnioskodawcy i oferowane przez niego usługi oparte były bowiem na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego. Wynik działalności Wnioskodawcy kwalifikował się jako autorskie prawo do programu komputerowego.

Tworzenie oprogramowania w ramach projektu spełniało także przesłankę uznania działalności Wnioskodawcy za działalność rozwojową z uwagi na tworzenie kodu źródłowego oprogramowania od podstaw lub modyfikowanie bazowego kodu źródłowego oprogramowania należącego do Kontrahenta, nieraz z zastosowaniem nowo opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań spełniających przesłankę tworzenia nowych zasobów wiedzy lub wykorzystywania już istniejących dla opracowania nowych rozwiązań. Wyniki działalności badawczo-rozwojowej są przez Wnioskodawcę zachowywane w formie know-how, celem dalszego wykorzystywania i rozwijania nowo powstałych rozwiązań. Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawcy objawiał się w wypracowywaniu nowych rozwiązań informatycznych przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, zwiększając w tym zakresie dorobek przedsiębiorstwa. Działalność ta była także podejmowana przez Wnioskodawcę systematycznie, w sposób ciągły i planowany. Wnioskodawca wykonywał działalność badawczo-rozwojową opisaną we wniosku w sposób systematyczny i uporządkowany, w trybie typowym dla specyfiki prowadzonej działalności.

Działania nad każdym programem komputerowym można opisać przy pomocy podziału na następujące etapy:

1.Ustalenie wstępnej koncepcji oprogramowania, sformułowanie celu funkcjonalności, która ma zostać stworzona w ramach programu komputerowego;

2.Analiza koncepcji /problemu, określenie informacji /danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia ustalonego stanu końcowego odpowiadającego koncepcji oraz celowi oprogramowania, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej;

3.Projektowanie algorytmu (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie działań) lub wielu alternatywnych algorytmów i porównanie ich efektywności, w rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know-how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej;

4.Implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania – kompilacji w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

5.Przekazanie Klientowi oprogramowania do eksploatacji poprzez przeniesienie fizyczne oraz przeniesienie praw autorskich do oprogramowania lub udzielenie licencji na korzystanie z niego za wynagrodzeniem. Systematyka pracy sprowadza się przede wszystkim do ciągłości tak wykonywanej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, a także jej uporządkowania oraz wykonywania w sposób celowy.

Ad.2.

W ocenie Wnioskodawcy, oprogramowanie komputerowe tworzone w ramach opisanej działalności spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy objęte jest ochroną autorskiego prawa do programu komputerowego, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca tworzył nowe oprogramowanie lub ulepszał oprogramowanie klienta rozwijając je o nowe użyteczności. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace nie miały charakteru rutynowego a zadaniowy, nakierowany na osiągnięcie konkretnego celu, jakim jest stworzenie oprogramowania lub rozwinięcie oprogramowania Klienta według przedstawionego przez Niego zapotrzebowania. Każdą wytworzoną przez Wnioskodawcę część oprogramowania - z zastrzeżeniem poniżej dokonanych wyjaśnień - należy uznać jako niezależny program komputerowy. Oprócz wytwarzania nowych programów komputerowych Wnioskodawca dokonywał także rozwijania i ulepszania już istniejącego oprogramowania. Zmiany wprowadzane w ramach takiej działalności nie miały charakteru rutynowych, okresowych zmian. W zakresie ulepszania i rozwijania oprogramowania będącego własnością klienta, Wnioskodawca dokonywał ulepszania i rozwijania programu na zlecenie Klienta. Program Klienta stanowił przy tym kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Działania Wnioskodawcy na tym oprogramowaniu (kwalifikowanym IP) polegały na jego rozwinięciu i zwiększeniu użyteczności, dodaniu nowych funkcji. Powyższe działania odbywały się w ramach wykonywanej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślić należy, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko, a w szczególności we wspomnianych Objaśnieniach wskazano, że:

–programem komputerowym jest w szczególności kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego, tj. zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania; program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu,

–interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym (zwany także „oprogramowaniem”), funkcjonalnie łączącym go z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym; tym samym, interfejs podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy i może stanowić kwalifikowaną własność intelektualną,

–holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy interfejs.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, kwalifikowaną własność intelektualną stanowić będą nie tylko prawa autorskie do stworzonych kodów źródłowych, ale także następujące utwory tworzone w ramach projektów takie jak:

1.Utwory stanowiące elementy programu komputerowego, np. projekty lub mapy ekranów interfejsu użytkownika programu komputerowego, opisy koncepcji programu komputerowego.

2.Utwory powiązane funkcjonalnie z programem komputerowym powstałe w procesie tworzenia programu komputerowego, niezbędne do stworzenia programu, jego prawidłowej instalacji lub korzystania, takie jak scenariusze i projekty komunikacji użytej w interfejsie użytkownika, a także teksty i grafiki stanowiące treść interfejsu użytkownika programu komputerowego. Na program komputerowy z technicznego punktu widzenia składa się szereg elementów, w tym również takich jak interfejsy, wykresy, struktura programu, o ile spełniają wymagania przewidziane w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do tej kategorii zaliczyć więc należy także np. projekty interfejsu użytkownika programu komputerowego odzwierciedlające jego koncepcje, zawartość, sposób działania oraz funkcjonalność, mapy ekranów interfejsu użytkownika programu komputerowego, projekty koncepcji funkcjonalnej interfejsu użytkownika programu komputerowego, projekty animacji zaprojektowanych dla interfejsu użytkownika programu komputerowego. Oznacza to, że poszczególne elementy programu komputerowego w sensie technicznym i funkcjonalnym podlegają ochronie i stanowią utwory w rozumieniu prawa autorskiego, przy czym mogą podlegać ochronie jako program komputerowy (tu należy zaliczyć kod źródłowy) lub jako inny utwór (np. interfejs użytkownika). Wszystkie one stanowią elementy programu komputerowego i wynik działalności twórczej w zakresie programów komputerowych. W związku z powyższym w opinii Wnioskodawcy efekty usług wytwarzane w zakresie prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniają przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, zarówno w zakresie prac wykonywanych przez Podwykonawców będących programistami jak i podwykonawców będących projektantami, grafikami.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność, której efektem jest powstawanie kwalifikowanego IP przenoszonego następnie odpłatnie na klientów lub licencjonowanego klientom spełnia przesłanki objęcia dochodów z jej prowadzenia preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT w zakresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja była przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, od wejścia w życie ww. przepisu, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadził działalność opisaną we wniosku od czasu poprzedzającego moment wejścia w życie art. 30ca ustawy, jednak przed dniem 1 stycznia 2019 r. prowadzenie przedmiotowej ewidencji nie było wymagane prawem. W swojej działalności Wnioskodawca licencjonował lub przenosił na klientów autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych stanowiących każdorazowo efekt twórczej pracy wykonywanej w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Programy komputerowe tworzone w ramach tej działalności stanowiły kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Następnie w sposób odpłatny Wnioskodawca zbywał kwalifikowane prawa autorskie na rzecz swoich klientów lub udzielał im licencji na korzystanie z nich. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca również ulepszał i rozwijał oprogramowanie stanowiące kwalifikowane prawo własności intelektualnej należące do klienta na Jego zlecenie, dodając w ten sposób oprogramowaniu nowe funkcjonalności. Za tak prowadzone na rzecz Kontrahenta usługi Wnioskodawca pozyskiwał wynagrodzenie za działalność badawczo-rozwojową nad ulepszeniem kwalifikowanego IP klienta. W odniesieniu do formy prawnej współpracy Wnioskodawcy a klientami, Wnioskodawca wskazuje, że stanowiła ona stosunek prawny między przedsiębiorcami w oparciu o umowę usługową. Czynności wykonywane w ramach prowadzonych na rzecz klienta usług nie są wykonywane pod jego kierownictwem, ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Klienta.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej, a więc także działalności opisanej w treści wniosku. Wnioskodawca otrzymywał dochód z tytułu świadczonych na rzecz Klienta usług oraz odpłatnie przenoszonych praw autorskich do programów komputerowych. Wnioskodawca wyjaśnia jednocześnie, że zamierza objąć 5% preferencyjną stawką podatku dochód uzyskany z działalności opisanej we wniosku, który Wnioskodawca uwzględnił w ewidencji do celów wyodrębnienia dochodu pochodzącego z kwalifikowanego IP. Jakiekolwiek dochody niepochodzące z kwalifikowanego IP były przez Wnioskodawcę pomijane w ewidencji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31 grudnia 2021 r. brzmiał następująco:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której podejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, których efektem jest tworzenie i rozwój oprogramowania w postaci odrębnych programów komputerowych, podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prowadzona działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na mocy umowy na rzecz zleceniodawcy przenosi Pan ogół majątkowych praw autorskich do wytworzonych przez siebie programów komputerowych (przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programów komputerowych, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności art. 41 oraz art. 53 ustawy), jak również w stosunku do programów komputerowych, co do których nie przenosi majątkowych praw autorskich, udziela Pan odpłatnej licencji do korzystania z nich.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana, a polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że – co do zasady – działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych usług, ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Tworzone oraz rozwijane w ramach działalności gospodarczej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana prac – są kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto z treści wniosku wynika, że od 1 stycznia 2019 r. prowadził Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję przychodów, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia, może Pan opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów, osiągniętych od 1 stycznia 2019 r. do 31 sierpnia 2022 r. z tytułu przeniesienia ogółu majątkowych praw autorskich albo udzielania płatnej licencji do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, preferencyjną 5% stawką podatkową.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).