Temat interpretacji
Korekta kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymanym dofinansowaniem.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 14 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymanym dofinansowaniem.
Treść wniosku jest następująca:
Jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupiła Pani maszyny, które stanowią środki trwałe i w 2022 r. zostały oddane do użytku, a co za tym idzie przyjęte do ewidencji środków trwałych. Rozpoczęto też ich amortyzację, a odpisy amortyzacyjne zaliczano do kosztów podatkowych.
Przed zakupem środków podpisała Pani umowę na dotację, stanowiącą częściową refundację zakupionych środków trwałych i biznesplanu (kwoty netto). Umowa została podpisana z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa NIP..... Dotacja została przyznana na podstawie umowy o przyznanie dofinansowania zawartej (…), Nr (…) i wniosek o płatność z (…), Nr (…) w ramach poddziałania WSPARCIE INWESTYCJI W TWORZENIE I ROZWÓJ DZIAŁALNOŚCI POZAROLNICZEJ (skan umowy i wniosku w załącznikach).
Wypłata dotacji (a co za tym idzie częściowa refundacja kosztów zakupu środków trwałych i biznesplanu) miała miejsce 14 grudnia 2022 r. (potwierdzenie przelewu w załączniku).
Dotację otrzymano w kwocie ..... zł (trzy środki trwałe i biznesplan w kwocie netto .... zł):
-kultywator .... zł netto,
-rozrzutnik ....zł netto,
-beczkowóz .... zł netto,
-biznesplan ....zł netto.
Łączne dofinansowanie to 44,84%.
W grudniu poleceniem księgowania dokonano korekty kosztu biznesplanu w wysokości .... zł.
Środki trwałe zostały zakupione za środki z kredytu. Rozpoczęcie odpisów amortyzacyjnych nastąpiło zgodnie z przepisami podatkowymi w miesiącu następnym po zakupie i wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych:
-kultywator - zakup 16 maja 2022 r. - pierwszy odpis amortyzacyjny - czerwiec 2022 r.,
-rozrzutnik - zakup 22 sierpnia 2022 r. - pierwszy odpis amortyzacyjny- wrzesień 2022 r.,
-beczkowóz - zakup 19 sierpnia 2022 r. - pierwszy odpis amortyzacyjny – wrzesień 2022 r.
W związku z otrzymaniem dofinansowania od stycznia 2023 r. zmniejszono wartość odpisów amortyzacyjnych i dokonano korekty wcześniejszych naliczeń (korekta in minus w styczniu).
Pytanie
W którym momencie należy dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do których otrzymano dofinansowanie, czy należy dokonać korekty w każdym miesiącu w którym miały miejsce odpisy, czy wystarczy jednorazowo - całościowo w miesiącu kolejnym po otrzymaniu dofinansowania?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, otrzymane dofinansowanie ma wpływ na odpisy amortyzacyjne. Ponieważ w momencie zakupu nie była znana dokładna wielkość dofinansowania nie było możliwości rozpoznania wielkości odpisów amortyzacyjnych, które nie będą zaliczane do kosztów podatkowych. Wiedzę taką nabyła Pani dopiero po fizycznym otrzymaniu dofinansowania, w związku z tym w styczniu 2023 r. pomniejszono wartość odpisów amortyzacyjnych i dokonano jednorazowej – całościowej korekty wcześniej naliczonych odpisów amortyzacyjnych.
Pani zdaniem, sposób ujęcia otrzymanej refundacji w przyszłych odpisach amortyzacyjnych jest prawidłowy.
Działanie jest zgodne z orzeczeniem z 30 lipca 2004 r. Izby Skarbowej w Gdańsku, Nr .... Refundacja wydatków na nabycie środka trwałego, w której stwierdzono: „Fakt otrzymania refundacji wydatków na zakup środka trwałego nie wpłynie na wielkość wartości początkowej, ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych. Podatnik powinien jednak wydzielić z odpisów amortyzacyjnych taką ich część, która będzie równa kwotowo otrzymanej refundacji. Ta wydzielona część odpisów nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.”
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na gruncie przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
-pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
-nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
-być właściwie udokumentowany.
W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 cyt. ustawy:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:
-stanowić własność lub współwłasność podatnika,
-zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
-być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
-przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,
-być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od odstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez dotację. Zwrot dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, że wartość odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.
W zakres postanowień powyższego artykułu wchodzą wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych. Fakt otrzymania dotacji powoduje, że część odpisów amortyzacyjnych nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
Podatnicy dokonują korekty kosztów uzyskania przychodów „na bieżąco”, tj. w miesiącu, w którym otrzymają fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Korekta kosztów polega na zmniejszeniu lub zwiększeniu kosztów uzyskania przychodów poniesionych w tym miesiącu.
W myśl art. 22 ust. 7d ww. ustawy:
Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 7c, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.
Z przytoczonej regulacji wynika, że w przypadku błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki, korekta kosztów uzyskania przychodów powinna być dokonana „wstecz”, natomiast w pozostałych przypadkach – „ na bieżąco”.
Opisała Pani, że zakupiła maszyny, które stanowią środki trwałe i w 2022 r. zostały oddane do użytku, a co za tym idzie przyjęte do ewidencji środków trwałych. Rozpoczęto też ich amortyzację, a odpisy amortyzacyjne zaliczano do kosztów podatkowych. Przed zakupem środków podpisała Pani umowę na dotację stanowiącą częściową refundację zakupionych środków trwałych i biznesplanu (kwoty netto). Umowa została podpisana z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Dotacja została przyznana na podstawie umowy o przyznanie dofinansowania zawartej (…), Nr (…) i wniosek o płatność z (…), Nr (..) w ramach poddziałania WSPARCIE INWESTYCJI W TWORZENIE I ROZWÓJ DZIAŁALNOŚCI POZAROLNICZEJ.
Wypłata dotacji (a co za tym idzie częściowa refundacja kosztów zakupu środków trwałych i biznesplanu) miała miejsce 14 grudnia 2022 r. Dotację otrzymano w kwocie .... zł (trzy środki trwałe i biznesplan w kwocie netto .... zł):
̶kultywator .... zł netto,
̶rozrzutnik .... zł netto,
̶beczkowóz ....0 zł netto,
̶biznesplan .... zł netto.
Łączne dofinansowanie to 44,84%.
W grudniu poleceniem księgowania dokonano korekty kosztu biznesplanu w wysokości ....zł. Środki trwałe zostały zakupione za środki z kredytu. Rozpoczęcie odpisów amortyzacyjnych nastąpiło zgodnie z przepisami podatkowymi w miesiącu następnym po zakupie i wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych:
-kultywator - zakup 16.05.2022 r. - pierwszy odpis amortyzacyjny - czerwiec 2022 r.,
-rozrzutnik - zakup 22.08.2022 r. - pierwszy odpis amortyzacyjny - wrzesień 2022 r.,
-beczkowóz - zakup 19.08.2022 r. - pierwszy odpis amortyzacyjny - wrzesień 2022 r.
W związku z otrzymaniem dofinansowania od stycznia 2023 r. zmniejszono wartość odpisów amortyzacyjnych i dokonano korekty wcześniejszych naliczeń (korekta in minus w styczniu).
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że otrzymanie dotacji refundującej koszty zakupionych wcześniej środków trwałych pozostaje bez wpływu na ich wartość początkową oraz na wysokość odpisów amortyzacyjnych, które to wielkości określone są w momencie przyjęcia środka trwałego do używania i wpisania go do ewidencji środków trwałych. Odpisy amortyzacyjne dokonane przed otrzymaniem dotacji stanowią – zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w całości koszt uzyskania przychodów.
W momencie otrzymania dotacji zobowiązana jest Pani do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów tej części odpisów amortyzacyjnych, która odpowiada wartości otrzymanego dofinansowania i o tę wielkość należy zmniejszyć koszty uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano dotację.
Zatem, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Panią oraz Pani stanowiskiem, tym samym dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Załączone do wniosku dokumenty, nie podlegają ocenie w toku postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Wydając interpretację indywidualną nie przeprowadzam postępowania dowodowego, tym samym nie jestem uprawniony do oceny załączonych dokumentów. Interpretację indywidualną wydaje się wyłącznie na podstawie przedstawionego przez Panią opisu sprawy.
Interpretacja dotyczy sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).