Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 6 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 29 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej od 2 sierpnia 2021 r. W przeważającej części przedmiotem działalności Wnioskodawcy zgodnie z CEiDG jest działalność związana z oprogramowaniem, sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 62.01.Z.

W ramach działalności, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie do zamieszczania, zarządzania oraz kontroli jakości materiałów reklamowych. Oprogramowanie tworzone jest dla podmiotów świadczących usługi na rynku mediów.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w formie Książki Przychodów i Rozchodów,  a wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy. Poza ewidencją w postaci Książki Przychodów i Rozchodów Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów i kosztów związanych z działalnością dla celów IP-Box. Od sierpnia 2021 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie ewidencji dla celów skorzystania z ulgi podatkowej IP-Box, w ramach której tworzy i rozwija współtworzone przez siebie oprogramowanie. Projekt ma na celu wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy w zakresie tworzenia oprogramowania, w tym do stworzenia, ulepszenia oprogramowania przy zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań. Prace nad tworzeniem oprogramowania były prowadzone w sposób metodyczny i polegały w dużej mierze na pisaniu kodu źródłowego programu oraz testach tworzonego oprogramowania na urządzeniach końcowych, w tym eksperymentach technicznych i weryfikacji ich wyników, wielokrotnie wprowadzając zmiany w trakcie prac w celu wyeliminowania i przeciwdziałania przyszłym problemów technicznych. Wnioskodawca w ramach świadczonej usługi tworzy autorski kod źródłowy, który następnie jest przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki mającej siedzibę w Danii. Rozliczenie sprzedaży następuje w na podstawie faktury za przeprowadzone i udokumentowane prace wystawianej w zależności od realizacji etapu projektu. Praca odbywa się głównie za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Projekty mają na celu wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy w zakresie tworzenia oprogramowania, w tym do stworzenia, ulepszenia oprogramowania przy zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań. Prace nad tworzeniem rozwiązań dla przedmiotowego oprogramowania są prowadzone w sposób metodyczny i polegają w dużej mierze na opracowaniu nowej funkcjonalności poprzez napisanie kodu źródłowego programu oraz jego testach, w tym eksperymentach technicznych i weryfikacji ich wyników. Wnioskodawca zbywa wyniki prowadzonych prac. Przedmiotem umowy ze zlecającym jest zbycie praw autorskich rozwiązań i nowych funkcjonalności do program komputerowego. Tworzone rozwiązania informatyczne powstały w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy, a tworzone elementy programu są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych  i tym samym podlegają ochronie prawnej jak utwory literackie. Tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy jest zbywany na rzecz zleceniodawcy. W wyniku zbycia następuje przeniesienie ogół praw majątkowych na zleceniodawcę. W ramach prowadzenia prac Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych. Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z działalnością dotyczą zakupu sprzętu komputerowego, elektronicznego, kabli, monitorów jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy, koszty nabycia usług telekomunikacyjnych. Wnioskodawca dodatkowo ponosi koszty ogólnie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w tym kosztów związanych z eksploatacją samochodu, a także koszty prowadzenia ewidencji księgowej.

Poza ewidencją podatkową Wnioskodawca prowadzi od sierpnia 2021 ewidencję na potrzeby korzystania z ulgi IP Box, w ramach której możliwe jest określenie które przychody  i koszty związane są z działalnością w ramach prowadzonego projektu tworzenia programu komputerowego, a także ustalenie podstawy opodatkowania, do której zastosowanie znajdzie stawka preferencyjna, zgodniej z wymogami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie stosowania przepisów dotyczących preferencyjnej stawki opodatkowania IP Box i w związku z tym, zwraca się wnioskiem  o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że oczekuje On wydania interpretacji za 2021 r., 2022 r. i 2023 r. oraz lata następne. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust.  1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca na pytanie: „jakie konkretne oprogramowanie lub kody źródłowe Pan wytworzył lub wytwarza, do których prawa autorskie przeniósł Pan na rzecz Spółki”, wyjaśnił, że tworzy On programy komputerowe, które zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia  15 lipca 2019 r., mają formę kombinacji komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Program komputerowy, oprogramowanie, rozwiązanie informatyczne, kod to generalnie synonimy według słownika synonimów. Kod źródłowy stanowi formę przekazywania informacji do komputera jest zatem również programem.

Objaśnienia podatkowe dodatkowo definiują program komputerowy jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności  w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Program (aplikacja) uruchamiana jest za pośrednictwem przeglądarki internetowej (np. Internet Explorer, Safari, Chrom itp.) i jest platformą do zamieszczania, edytowania i monitorowania reklam i kampanii reklamowych.

Wnioskodawca nie prowadził badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych. Wnioskodawca nieprzerwanie od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej, tworzy programy komputerowe, tym samym prowadzi prace rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe dotyczą tworzenia nowych programów komputerowych, w tym nowych funkcjonalności. Wynikiem prac rozwojowych jest stworzony kod programu. Kod w formie pliku i dokumentacji przekazywany jest zleceniobiorcy. Wnioskodawca zbywa kod programu i nie wykorzystuje go już później w swojej działalności. Tworzone nowe funkcjonalności programu są innowacyjne dla nabywającego, z uwagi na fakt, że nie były przez niego wykorzystywane w Jego działalności przed stworzeniem programu przez Wnioskodawcę. Rozwijane nowe funkcjonalności umożliwiają użytkownikowi zamieszczanie, monitorowanie reklam w formie tradycyjnej oraz cyfrowej. Rozwijane oprogramowanie umożliwia użytkownikowi coraz to więcej opcji edycji i monitorowania zamieszczonych reklam i kampanii reklamowych. Każde ogłoszenie jest weryfikowane pod względem wymogów konkretnej przestrzeni, na której ma zostać umieszczone. Nowe funkcjonalności nie mają charakteru rutynowego lub okresowego. Wnioskodawca tworzy nowy pogram komputerowy, który zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. ma formę kombinacji komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Objaśnienia podatkowe definiują program komputerowy, jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Błędne jest zatem rozważanie Organu, że może istnieć jakaś część oprogramowania, która nie jest programem w rozumieniu wskazanych wyżej objaśnień. Następnie program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę, będący nowym prawem własności intelektualnej, jest zbywany na rzecz zlecającego, który inkorporuje go do własnego programu.

Program tworzony przez Wnioskodawcę podlega ochronie tak jak utwory literackie, na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efekt prac w postaci programu komputerowego, będącego utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim, tworzonego w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, jest zbywany na rzecz zlecającego jest efektem prac rozwojowych, który następnie jest zbywany na rzecz kontrahenta. Tworzone programy tworzą zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę. Zmieniane lub dodawane funkcjonalności zmieniają proces lub usługę na bardziej innowacyjną i nie stanowią okresowych lub rutynowych zmian do produktów. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób ciągły i systematyczny  w celu zwiększenia zasobów wiedzy, a efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów oraz zmierzają do zwiększenia wykorzystania zasobów wiedzy oraz do wykorzystania tej wiedzy do nowych zastosowań. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze i nie działa pod kierownictwem w czasie oraz miejscu.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Spółkę praw do programu komputerowego w formie kodu źródłowego. Faktury wystawiane na rzecz Spółki obejmują wykonanie usługi tworzenia i rozwoju oprogramowania, w ramach której przekazywane są prawa autorskie. Zgodnie z umową zawartą z duńskim kontrahentem, wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności generują powstanie praw autorskich chronionych prawem, które następnie są zbywane na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca tworzy nowy pogram komputerowy, który zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. ma formę kombinacji komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Objaśnienia podatkowe definiują program komputerowy jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Tym samym, programem jest również nowa funkcjonalność będąca wyodrębniona w większej całości. Następnie program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę, będący nowym prawem własności intelektualnej, jest zbywany na rzecz zlecającego, który inkorporuje go do własnego programu. Przyjmując każde inne rozumienie pojęcia programu komputerowego należałoby uznać, że każdy program uruchamiany z poziomu systemu operacyjnego, nie jest samodzielnym programem. Wnioskodawca przesyła elementy kodu źródłowego do repozytorium oraz następnie przesyła dokumentację projektu, w tym specyfikacje zbywanego kodu. Wskazana specyfikacja potwierdza, które konkretnie elementy kodu zostają zbyte. Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - co oznacza, że przenosi prawa własności do programów komputerowych na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia. Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności, systematycznie i na bieżąco prowadzi dodatkową ewidencję do wyodrębnienia poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja jest zgodna z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zamierza korzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP nie tylko w 2021 r., ale również w latach następnych. W latach następnych okoliczności faktyczne nie uległy i nie ulegną zmianie.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy Wnioskodawca tworząc programy komputerowe w sposób przedstawiony we wniosku  o wydanie interpretacji indywidualnej, będące następnie przedmiotem zbycia na rzecz kontrahenta, może skorzystać z preferencyjnej stawki 5% (tzw. IP Box) opodatkowania dochodów z tytułu zbycia prawa własności intelektualnej w 2021 r. i w latach następnych, zgodnie z art 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm. - dalej jako u.p.a.p.p), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory w postaci programu komputerowego. Autorskie prawo do programu komputerowego posiada taką specyfikę, że nie wymaga formalnej rejestracji w formie na przykład patentu i nie jest możliwe jego wyczerpujące legalne zdefiniowanie. Zgodnie z zaleceniem z punktu 75 objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP-Box, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Na podstawie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.), działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe podlegają ochronie prawnej jak utwory literackie na mocy art. 74 u.p.a.p.p. Autorskim prawem do programu komputerowego, zgodnie z punktem 79 objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów, jest w szczególności utwór, a w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. W niniejszej sprawie, bez wątpienia, tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy spełnia definicję utworu podlegającego ochronie prawnej w rozumieniu przepisów prawa autorskiego. Dodatkowo działalność Wnioskodawcy wyczerpuje kryteria stawiane pracy badawczo-rozwojowej, poprzez jej autorski i kreatywny charakter, którego efektem jest wytworzenie nowych rozwiązań w postaci algorytmów  i kodu źródłowego. Ponadto praca Wnioskodawcy prowadzona była w sposób metodyczny  i została utrwalona w prowadzonej dokumentacji projektu. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych.

Na podstawie art. 30cb ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f., dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku ze zbyciem autorskich praw majątkowych do stworzonych przez siebie elementów programu informatycznego przez Wnioskodawcę na rzecz swoich klientów, dochód ze sprzedaży stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wytworzonych elementów systemu informatycznego jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych i właściwa stawka podatku dla obliczonej przy zastosowaniu wskaźnika nexus podstawy opodatkowania wynosi 5%.

Kryterium umożliwiającym skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku dla dochodu  z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest w myśl art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.:

1)wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnejw prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 , przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonanie zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej- w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnejw odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług- w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albow produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Dodatkowo, na podstawie art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f., podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f., w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku, zgodnie z art. 27 lub art. 30c u.p.d.o.f. Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji  IP Box. Wnioskodawca prowadzi wskazaną ewidencję i jest na jej podstawie w stanie ustalić przychody, koszty oraz dochód związany z działalnością B+R.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu  z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związanąz kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanegow rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanegow rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że sposób obliczania wskaźnika nexus następuje  w oparciu o koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyróżniając niektóre kategorie tych kosztów korzystnie lub niekorzystnie wpływające na wysokość wskaźnika nexus. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami, zgodnie  z art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f.

Poza wskazanymi wyżej wyłączeniami przepisy nie wskazują innych kryteriów powiązania kosztów z prawem dla potrzeb wskaźnika nexus. W szczególności, takiemu wyłączeniu nie podlegają wydatki na własną działalność badawczo-rozwojową podatnika związaną  z określonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zatem, przepisy ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają zaliczyć do wydatków kwalifikowanych nakłady na usługi zewnętrzne świadczone przez podmioty inne niż jednostki naukowe. Brak również wyraźnego zastrzeżenia, że wydatki uwzględnione w kalkulacji wskaźnika nexus muszą stanowić koszty uznane za koszty uzyskania przychodu podatnika. Wnioskodawca może dzięki prowadzonej dodatkowej ewidencji przyporządkować poniesione wydatki do każdego tworzonych programów komputerowych i zdaniem Wnioskodawcy, wydatki te stanowią koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Biorąc po uwagę powyższe Wnioskodawca stwierdza, że wydatki na nabycie sprzętu komputerowego, elektronicznego, kabli, monitorów jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy, koszty nabycia usług telekomunikacyjnych oraz wydatków związanych  z eksploatacją samochodu osobowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą zostać ujęte w kalkulacji wskaźnika nexus pod literą „a” jako koszty poniesione na bezpośrednio prowadzoną przez podatnika działalność B+R związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na przedstawione we wniosku argumenty, może On skorzystać z prawa do opodatkowania swoich dochodów ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% w 2021 r. i w latach następnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć   – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace   badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności,   w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ww. ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.:

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego. Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 ww. ustawy).

Dodać również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że:

-Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej od 2 sierpnia 2021 r.

-W ramach działalności, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie do zamieszczania, zarządzania oraz kontroli jakości materiałów reklamowych. Oprogramowanie tworzone jest dla podmiotów świadczących usługi na rynku mediów. Tworzone programy tworzą zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę.

-Wnioskodawca nieprzerwanie od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej, tworzy programy komputerowe, tym samym prowadzi prace rozwojowych, o których mowaw art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe dotyczą tworzenia nowych programów komputerowych, w tym nowych funkcjonalności. Wynikiem prac rozwojowych jest stworzony kod programu.

-Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób ciągły i systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy, a efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów oraz zmierza do zwiększenia wykorzystania zasobów wiedzy oraz do wykorzystania tej wiedzy do nowych zastosowań.

-Program tworzony przez Wnioskodawcę podlega ochronie tak jak utwory literackie, na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efekt pracw postaci programu komputerowego, będącego utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim, tworzonego w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, jest zbywany na rzecz zlecającego jest efektem prac rozwojowych, który następnie jest zbywany na rzecz kontrahenta.

-Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Spółkę praw do programu komputerowego w formie kodu źródłowego.

-Tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy jest zbywany na rzecz zleceniodawcy. W wyniku zbycia następuje przeniesienie ogół praw majątkowych na zleceniodawcę.

-Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - przenosi prawa własności do programów komputerowych na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia. Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

-Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze i nie działa pod kierownictwem w czasie oraz miejscu wskazanym przez Spółkę.

-Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności, systematycznie i na bieżąco prowadzi dodatkową ewidencję do wyodrębnienia poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja jest zgodna z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przenoszenia (zbycia) autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte, ulepszone w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% uzyskanych od 2 sierpnia 2021 r. i w kolejnych latach w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym, którego wysokość stanowi iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego – dla tego konkretnego IP – według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku  w kontekście przedstawionego pytania, zatem nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie były przedmiotem zadanego pytania.

Zaznacza się również, że prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności badawczo˗rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczności te stanowiły element opisu stanu faktycznego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U.  z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U.  z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).