Temat interpretacji
Korekta zeznania rocznego w związku ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 czerwca 2023 r. (wpływ 27 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W podatku za 2019 r. uwzględnił Pan kwotę (…) zł, której zwrotu następnie zażądał płatnik. Wobec niezwrócenia tej kwoty płatnik skierował sprawę do sądu, który na rozprawie apelacyjnej (…) 2023 r. nakazał podatnikowi zwrot tej kwoty płatnikowi, co nastąpiło w 2023 r.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że w (…) 2018 r. Rada Nadzorcza powołała Pana na kolejną trzyletnią kadencję. Podpisał Pan umowę o zarządzanie, która przewidywała 25 dni wolnych w roku kalendarzowym. Bez żadnego powodu Rada Nadzorcza odwołała Pana z funkcji Prezesa Zarządu z dniem (…) 2019 r. nakazując przekazanie obowiązków z dniem (…) 2019 r. Decyzja Rady Nadzorczej zapadła (…) 2018 r. i zmusiła Pana do zmiany planów urlopowych, które przewidywały wykorzystanie dni wolnych do końca 2018 r. W tej sytuacji wystawiony za Pana usługi rachunek przewidywał zapłatę ekwiwalentu za niewykorzystane z nie Pana winy dni wolne.
Uznając Pana argumenty A. wypłaciła należność (…) 2019 r. we wnioskowanej wysokości. W (…) 2019 r., po prawie 2 miesiącach A. zażądała zwrotu pieniędzy za niewykorzystane dni. Uznając to żądanie za bezzasadne odmówił Pan zapłaty. W wystawionym PIT za 2018 r. nie uwzględniono kwoty Pana dochodu w całości. Zapłacił Pan podatek od całości swoich dochodów, w tym od kwoty spornego wynagrodzenia.
A. wniosła sprawę do sądu, który ostatecznie w dniu (…) 2023 r. przyznał rację A. i nakazał Panu zwrot tych pieniędzy wraz z kosztami w kwocie (…) zł, która to kwota zawierała kwotę (…) zł wypłaconego ekwiwalentu, wykazanego wcześniej przez Pana w przychodach.
Na podstawie wyroku w postępowaniu apelacyjnym wpłacił Pan na konto A. kwotę (…) zł z Pana rachunku bankowego nr (…) w dniu (…) 2023 r.
Pytanie
Czy zwrot powinien być uwzględniony w PIT-37 za 2023 r. bądź czy należy skorygować PIT-37 za 2019 r.?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie opodatkowane to powinno być w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2023 r. Termin złożenia zeznania to 30 kwietnia 2024 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.
Stosownie do art. 13 pkt 9 cyt. ustawy
za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy
za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że w (…) 2018 r. Rada Nadzorcza powołała Pana na trzyletnią kadencję. Podpisał Pan z płatnikiem umowę o zarządzanie. Rada Nadzorcza odwołała Pana ze stanowiska z dniem (…) 2019 r. Otrzymał Pan ekwiwalent za niewykorzystany urlop. Następnie płatnik zażądał zwrotu wypłaconej kwoty. Sprawa została skierowana do sądu, który w 2023 r. przyznał rację płatnikowi i nakazał Panu zwrot nienależnie pobranej kwoty wraz z kosztami. Ww. kwotę zwrócił Pan płatnikowi (…) 2023 r.
W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.)
Świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.
Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód podatkowy powstaje w momencie otrzymania pieniędzy lub postawienia ich do dyspozycji podatnika. Jeżeli zatem w 2019 r. otrzymał od płatnika świadczenie tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, to w momencie jego otrzymania (postawienia do dyspozycji) powstawał dla Pana przychód. Fakt, że wypłacony ekwiwalent był nienależny nie niweluje momentu powstania przychodu.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają postanowienia regulujące zmniejszenie dochodu do opodatkowania (w sytuacji gdy dana kwota przychodu jest zwracana), a tym samym wskazują w jaki sposób można odzyskać podatek w przypadku dokonania zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy.
W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.
Jedno z rozwiązań przewiduje art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 32, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).
Przepis ten dotyczy odejmowania przez płatnika od dochodu kwoty zwróconej przez podatnika. Jednak z treści wniosku wynika, że nie łączy Pana z podmiotem, który wypłacił nienależny ekwiwalent jakakolwiek umowa, z tytułu której otrzymywałby Pan świadczenia. Nie ma zatem możliwości aby podmiot ten mógł odejmować od dochodu kwotę dokonanych zwrotów.
Oprócz procedury polegającej na odejmowaniu przez płatnika od dochodu kwoty zwróconej przez podatnika – która w niniejszej sytuacji nie może mieć zastosowania - ustawodawca wprowadził procedury dokonywania takich odliczeń przez samego podatnika.
Podatnik po dokonaniu takiego zwrotu może na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, zmniejszyć dochód przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.
W takim bowiem przypadku, zgodnie z regulacją zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.
Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h cyt. ustawy
Kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.
Z powyższego przepisu wynika, że uprawnienie do rozliczenia zwróconych, nienależnie pobranych świadczeń przysługuje samemu podatnikowi.
Zarówno ww. przepis art. 41b, jak i przepis art. art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczą sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany powinien być w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi przez płatnika zaliczkami na podatek dochodowy, co umożliwia odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.
Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że jeśli otrzymany przez Pana przychód okazał się nienależny, to powinien Pan dokonać jego zwrotu w pełnej wysokości. Dokonany przez Pana na rzecz A. zwrot nienależnie pobranego świadczenia, które uprzednio zwiększyło dochód podlegający opodatkowaniu, będzie podlegał odliczeniu od dochodu osiągniętego w tym roku podatkowym, w którym nastąpił ten zwrot. Podstawą dokonania odliczenia zwrotu nienależnie pobranego wynagrodzenia, będzie dowód potwierdzający wpłatę (przelew, przekaz), ewentualnie wystawione przez A. zaświadczenie. W przypadku zaś, gdy kwota odliczenia przekroczy kwotę dochodu uzyskanego przez Pana w danym roku, kwota ta będzie mogła zostać odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych.
Kwotę zwróconą w danym roku podatkowym, należy wykazać w zeznaniu składanym za rok w którym dojdzie do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia oraz w załączniku PIT/O w pozycji „Zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu (w kwotach uwzględniających podatek), jeżeli nie zostały one potrącone przez płatnika”.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).