Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w sytuacji odstąpienia od umowy sprzedaży kampera. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 15 marca 2025 r. (wpływ 20 marca 2025 r.) oraz w piśmie z 21 marca 2025 r. (wpływ 24 marca 2025 r.).
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) 2024 r. zwrócił się Pan z prośbą o wyjaśnienie zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych do Urzędu Skarbowego w (…). Inspektor (…), po konsultacji ze swoją Panią kierownik, udzielił Panu informacji, że w przedstawionej sprawie nie ma Pan obowiązku opłacenia podatku, jednocześnie informując Pana, że po informację interpretacyjną pisemną ma Pan się zwrócić do Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż Urząd Skarbowy w (…) nie jest w stanie udzielić jej Panu pisemnie. Dodatkowo na infolinii Krajowej Informacji Skarbowej uzyskał Pan odpowiedź tożsamą z Urzędem Skarbowym.
Na chwilę obecną nie jest Pan właścicielem pojazdu − kampera nr. rej. (…), zakupionego (…) 2024 r. i nie był, a także nie jest on na Pana zarejestrowany, gdyż w dniu (…) 2024 r. odstąpił Pan pisemnie (ma Pan potwierdzenie odbioru pisma w dniu (…) 2024 r. do sprzedającego) od umowy kupna pojazdu z tytułu wad ukrytych, potwierdzonych przez rzeczoznawców stosownymi ekspertyzami. Dysponuje Pan pełną dokumentacją tych zdarzeń.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że podstawą odstąpienia od umowy sprzedaży zawartej (…) 2024 r. był art. 560 § 1 ustawy Kodeks cywilny, a szczególnie obszar dotyczący rękojmi z tytułu wad ukrytych zabudowy/nadbudowy/pojazdu.
W tak przedstawionym stanie faktycznym zajął Pan stanowisko, że podatek nie musi być zapłacony, gdyż nie jest Pan właścicielem pojazdu po odstąpieniu od kupna.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 295):
Podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje umowy sprzedaży, należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 535 § 1 ww. ustawy:
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Zawarcie umowy sprzedaży wymaga zatem z jednej strony zobowiązania się sprzedawcy względem kupującego do przeniesienia własności rzeczy i wydania mu jej oraz z drugiej strony wzajemnego zobowiązania się kupującego względem sprzedawcy do odebrania rzeczy i zapłaty jej ceny.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
W myśl art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 cyt. ustawy:
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.
W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a więc z chwilą zawarcia umowy sprzedaży.
W przedstawionym we wniosku opisie sprawy wskazuje Pan, że na chwilę obecną nie jest Pan właścicielem pojazdu − kampera, zakupionego (…) 2024 r. i nie był, a także nie jest on na Pana zarejestrowany, gdyż w dniu (…) 2024 r. odstąpił Pan pisemnie (ma Pan potwierdzenie odbioru pisma w dniu (…) 2024 r. do sprzedającego) od umowy kupna pojazdu z tytułu wad ukrytych, potwierdzonych przez rzeczoznawców stosownymi ekspertyzami. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że podstawą odstąpienia od umowy sprzedaży zawartej (…) 2024 r. był art. 560 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w szczególności obszar dotyczący rękojmi z tytułu wad ukrytych.
Ma Pan wątpliwości czy powinien Pan zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.
W myśl natomiast art. 568 § 1 i 3 Kodeksu cywilnego:
Sprzedawca odpowiada z tytułu rękojmi, jeżeli wada fizyczna zostanie stwierdzona przed upływem dwóch lat, a gdy chodzi o wady nieruchomości - przed upływem pięciu lat od dnia wydania rzeczy kupującemu.
W terminach określonych w § 2 kupujący może złożyć oświadczenie o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej. Jeżeli kupujący żądał wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady, bieg terminu do złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny rozpoczyna się z chwilą bezskutecznego upływu terminu do wymiany rzeczy lub usunięcia wady.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, jeżeli sprzedana rzecz ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Odstąpienie od umowy sprzedaży następuje przez złożenie sprzedającemu oświadczenia. Sprzedawca odpowiada za wady z tytułu rękojmi.
Powołany powyżej art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a więc z chwilą zawarcia umowy sprzedaży. Dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych obojętne jest (z wyjątkiem sytuacji wprost określonych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych) wykonanie dokonanych czynności cywilnoprawnych. Obowiązku podatkowego nie uchyla zatem ani odstąpienie od umowy, ani jej zgodne rozwiązanie. Odstąpienie od umowy z tytułu rękojmi (art. 560 i następne Kodeksu cywilnego) nie jest okolicznością, która mogłaby uzasadniać uznanie, że umowa nie była zawarta i uchylone zostały skutki prawne wyrażonej w niej woli stron. Złożone przez Pana oświadczenie o odstąpieniu od umowy z tytułu rękojmi wywiera skutki dopiero z datą jego zawarcia.
Na podstawie opisanej umowy sprzedaży z (…) 2024 r. nabył Pan prawo własności pojazdu i z chwilą zawarcia ww. umowy powstał dla Pana obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem z tytułu zawartej umowy sprzedaży zobowiązany był Pan do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.); dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.