Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB2-2.4014.20.2025.4.PB

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.20.2025.4.PB

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek. Uzupełnili go Państwo pismem z 22 stycznia 2025 r. (wpływ 22 stycznia 2025 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 lutego 2025 r. (wpływ 24 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka A”, lub „Pożyczkobiorca”, lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa polskiego, działającą na rynku krajowym w branży budowlanej. Zgodnie z aktualnym odpisem z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem przeważającej działalności spółki są roboty budowlane (...).

Ponadto, zgodnie z wykazem podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT (tzw. „biała lista podatników VAT”), Spółka A na dzień składania wniosku, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego i tym samym potrzeby pozyskania dodatkowego finansowania Spółka A zawarła umowy pożyczki w rozumieniu art. 720 § 1 ustawy – Kodeks cywilny:

1)ze spółką B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, (dalej Spółka B lub „Pożyczkodawca”). Spółka B jest spółką prawa polskiego, działającą na rynku krajowym w branży budowlanej. Zgodnie z aktualnym odpisem z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem przeważającej działalności spółki są roboty budowlane (...). Ponadto, zgodnie z wykazem podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT (tzw. „biała lista podatników VAT”), Spółka B na dzień składania wniosku, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka A posiada 100% udziałów w Spółce B.

2)ze spółką C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka C”, lub „Pożyczkodawca”). Spółka C jest spółką prawa polskiego, działającą na rynku krajowym w branży logistycznej. Zgodnie z aktualnym odpisem z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem przeważającej działalności spółki jest (...). Ponadto, zgodnie z wykazem podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT (tzw. „biała lista podatników VAT”), Spółka C na dzień składania wniosku, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka C nie jest w żaden sposób powiązana ze Spółką A.

Biorącym pożyczki jest Spółka A, zaś dającym pożyczki są Spółka B i Spółka C. Umowy pożyczki dotyczyły pieniędzy. Umowy pożyczki mają charakter odpłatny, bowiem Spółka A została zobowiązana do zapłaty na rzecz Spółki B i Spółki C odsetek od udostępnionego kapitału. Przedmiotowe umowy zostały zawarte w formie pisemnej.

Pytanie

Czy Spółka A jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych przy założeniu, że otrzymane przez Spółkę A od Spółki B i Spółki C pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, Spółka A jako pożyczkobiorca nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na to, że udzielanie pożyczek przez Spółkę B i Spółkę C jako pożyczkodawców podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie jest zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako świadczenie usług udzielania pożyczek pieniężnych. Dlatego, na mocy art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega temu podatkowi, gdyż czynność cywilnoprawna jaką jest umowa pożyczki nie mieści się w kategorii wyjątków podlegających temu podatkowi określonych w punkcie 4 lit. b) tego artykułu a dotyczących jedynie niektórych umów sprzedaży i zamiany. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Czynność cywilnoprawna zawarcia umowy pożyczki podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącznie wtedy, gdy spełnia przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że umowa pożyczki podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych gdy jej przedmiotem są:

1) rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącza jednak niektóre czynności z zakresu czynności opodatkowanych.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 lit. a) oraz lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy m.in. podmiotów zwolnionych z podatku od towarów i usług. Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz to, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Powyższe stanowisko jest spójne z praktyką organów podatkowych w podobnych sprawach. Stanowisko takie wyrażono m.in. w:

a)interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4014.387.2024.5.JS – „(...) Zawarcie umów pożyczek, gdzie Spółka 1 udzieliła/udzieli pożyczki Spółce 2, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. (...)”,

b)interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4014.392.2024.2.JS – „(...) Skoro pożyczka podlega opodatkowaniu VAT i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od tego podatku, to zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania PCC z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC. Tym samym zawarcie umowy Pożyczki nie będzie opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych (...)”.

W ocenie Spółki A zawarte umowy pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ otrzymane przez Spółkę A od Spółki B i od Spółki C jako pożyczkodawców pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Reasumując stwierdzić należy, że umowa pożyczki zawierana pomiędzy Spółką A i Spółką B oraz Spółką A i Spółką C zawiera się w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Mimo to, ze względu na brzmienie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność ta będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jak bowiem wskazano powyżej, czynność zawarcia umowy pożyczki pomiędzy Spółką B i Spółką A oraz Spółką C i Spółką A jest zwolniona od podatku od towarów i usług. W konsekwencji, udzielenie przez Spółkę B i Spółkę C pożyczek Spółce A, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ udzielona pożyczka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (korzystając przy tym ze zwolnienia z podatku od towarów i usług). Tym samym Spółka A nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy:

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598, 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w związku z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego i tym samym potrzeby pozyskania dodatkowego finansowania zawarliście Państwo (Spółka A) umowy pożyczki w rozumieniu art. 720 § 1 ustawy – Kodeks cywilny:

1)ze spółką B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, (dalej Spółka B lub „Pożyczkodawca”). Spółka A posiada 100% udziałów w Spółce B.

2)ze spółką C Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka C”, lub „Pożyczkodawca”). Spółka C nie jest w żaden sposób powiązana ze Spółką A.

Biorącym pożyczki jest Spółka A, zaś dającym pożyczki są Spółka B i Spółka C. Umowy pożyczki dotyczyły pieniędzy. Umowy pożyczki mają charakter odpłatny, bowiem Spółka A została zobowiązana do zapłaty na rzecz Spółki B i Spółki C odsetek od udostępnionego kapitału. Przedmiotowe umowy zostały zawarte w formie pisemnej.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek Państwa zapytanie dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcje te podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 13 marca 2025 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.56.2025.5.KW, wydanej dla Państwa w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(…) czynność udzielenia przez Pożyczkodawców odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Państwa (Pożyczkobiorcy), będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa te mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie, usługa udzielenia przez Pożyczkodawców odpłatnych pożyczek pieniężnych, o których mowa we wniosku, na rzecz Państwa (Pożyczkobiorcy) będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że dla tej czynności Pożyczkodawcy nie wybierą opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.”

A zatem, skoro udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawców na rzecz Pożyczkobiorcy to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystające ze zwolnienia od tego podatku, to w analizowanej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie Pożyczkobiorca nie był zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umów pożyczek.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 13 marca 2025 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.56.2025.5.KW.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.