Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

7 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lutego 2025 r. (wpływ 17 lutego 2025 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółka Akcyjna

(…);

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Niestandaryzowany Fundusz Inwestycyjny (…)

(…);

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

(…) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółka Akcyjna (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: „TFI”) działa w oparciu o zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego, wydane (…). TFI tworzy i zarządza funduszami (…). Zgodnie ze statutem TFI, przedmiotem jego działalności jest działalność związana z zarządzaniem funduszami (PKD 66.30.Z). Także we wpisie TFI w Krajowym Rejestrze Sądowym wskazany jest tylko ten jeden przedmiot działalności.

Zakres działalności TFI zgodny jest z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 1034, dalej: „Ustawa o FI”), zgodnie z którym przedmiotem działalności towarzystwa jest wyłącznie tworzenie funduszy inwestycyjnych otwartych lub funduszy zagranicznych, zarządzanie nimi, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych.

TFI jest zarejestrowane jako podatnik VAT czynny. TFI wykonuje prawie wyłącznie czynności zwolnione z podatku VAT. TFI jedynie sporadycznie wykonuje czynności opodatkowane, które dotyczą refakturowania poniesionych kosztów (np. kosztu skanowania dokumentów).

Zgodnie z art. 183 ust. 1 Ustawy o FI fundusz inwestycyjny zamknięty może być utworzony jako fundusz wierzytelności lokujący aktywa w:

1)wierzytelności, w tym wierzytelności finansowane ze środków publicznych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub

2)prawa do świadczeń z tytułu określonych wierzytelności, wyodrębnionych przez inicjatora przeniesienia ryzyka z wierzytelności lub inny podmiot, który zawarł z funduszem umowę zobowiązującą go do przekazywania funduszowi wszystkich świadczeń uzyskanych w związku z tymi wierzytelnościami.

Zgodnie z art. 183 ust. 2 Ustawy o FI fundusz wierzytelności może być utworzony jako:

1)standaryzowany fundusz wierzytelności;

2)niestandaryzowany fundusz wierzytelności.

W oparciu o powyższe regulacje TFI utworzyło (…) Niestandaryzowany Fundusz Inwestycyjny (…) (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej: „Fundusz”). TFI zarządza Funduszem i pobiera z tego tytułu wynagrodzenie. TFI zarządza wyłącznie funduszami wierzytelności.

Zgodnie z art. 65 ust. 4 Ustawy o FI, Towarzystwo zarządzające wyłącznie funduszami wierzytelności, o których mowa w art. 183, może zaciągać pożyczki i kredyty oraz dokonywać emisji obligacji do wysokości kapitałów własnych tego towarzystwa, a także może udzielać poręczeń za zobowiązania funduszu wierzytelności zarządzanego przez to towarzystwo oraz udzielać pożyczek takiemu funduszowi.

Mając na uwadze treść art. 65 ust. 4 Ustawy o FI, TFI (jako pożyczkodawca) zawarło z Funduszem (jako pożyczkobiorcą) umowę pożyczki nr (…) z 7 listopada 2024 r. Mając na uwadze, że umowa pożyczki została już zawarta – wniosek niniejszy odnosi się do stanu faktycznego. TFI może jednak udzielać na rzecz Funduszu kolejnych pożyczek na analogicznych zasadach i w tym zakresie wniosek niniejszy dotyczy zdarzenia przyszłego.

Pożyczki na rzecz Funduszu mogą być udzielane przez TFI na finansowanie zdefiniowanych celów inwestycyjnych zgodnych z prowadzoną przez Fundusz polityką inwestycyjną, w postaci zakupu składnika lokat wskazanego w statucie Funduszu lub na realizację zobowiązań Funduszu. Zgodnie z umową pożyczki nr (…), pożyczka została udzielona w celu sfinansowania nabycia portfela wierzytelności zgodnie z umową przelewu wierzytelności (…).

Pożyczka z 7 listopada 2024 r. podlega oprocentowaniu. Pożyczki udzielane w przyszłości także będą oprocentowane.

Pytanie

Czy umowy pożyczki zawarte pomiędzy TFI a Funduszem nie podlegają opodatkowaniu PCC? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, umowy pożyczki zawarte pomiędzy TFI a Funduszem nie podlegają opodatkowaniu PCC.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) Ustawy PCC, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie ze stanowiskiem Zainteresowanych zaprezentowanym w odpowiedzi na Pytanie 1, TFI z tytułu zawarcia umów pożyczki z Funduszem jest zwolnione od podatku VAT. W związku z tym zawarcie umowy pożyczki pomiędzy TFI jako pożyczkodawcą, a Funduszem jako pożyczkobiorcą nie podlega opodatkowaniu PCC w świetle przytoczonej regulacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy:

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598, 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania (jako pożyczkodawca) zawarł z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania (jako pożyczkobiorcą) umowę pożyczki nr (…) z 7 listopada 2024 r. Zainteresowany będący stroną postępowania może jednak udzielać na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania kolejnych pożyczek na analogicznych zasadach.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek Państwa zapytanie dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcje te podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 11 marca 2025 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.4.2025.3.IK, wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(…) wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. (…) stanowisko Zainteresowanych, że usługi udzielania pożyczek korzystają/będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit a jest nieprawidłowe. (…) stanowisko Zainteresowanych, że usługi udzielania pożyczek korzystają/będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 jest prawidłowe.”

Zatem, skoro udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystające ze zwolnienia od tego podatku, to w opisanej sytuacji zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym zawieranie (dotychczas i w przyszłości) umów pożyczek pomiędzy Państwem, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 11 marca 2025 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.4.2025.3.IK.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółka Akcyjna (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.