Temat interpretacji
Nabycie wierzytelności w drodze datio in solutum a PCC
Wnioskodawca (X Sp. z o.o.) prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i udziela finansowania spółkom należącym do tej samej grupy kapitałowej. Spółka zależna (Y Sp. z o.o.) otrzymała od wnioskodawcy pożyczkę, a następnie sama pożyczyła środki spółkom celowym. Aby rozliczyć część zobowiązania wobec wnioskodawcy, spółka zależna przeniosła na niego wierzytelności wobec spółek celowych w ramach datio in solutum.
W związku z tym wnioskodawca wystąpił do KIS o interpretację indywidualną, pytając, czy nabycie przez niego wierzytelności wobec spółek celowych w wyniku czynności datio in solutum podlega opodatkowaniu PCC. Jednocześnie przedstawił swoje stanowisko, zgodnie z którym nabycie wierzytelności w ten sposób nie podlega PCC, gdyż katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem jest zamknięty i nie obejmuje tego typu transakcji.
Czynność nie podlega opodatkowaniu - interpretacja KIS
Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe i potwierdził, że nabycie wierzytelności w drodze datio in solutum nie podlega opodatkowaniu PCC.
W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, że:
- katalog czynności objętych PCC jest enumeratywny – tylko czynności wymienione wprost w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC podlegają temu podatkowi,
- datio in solutum nie jest tożsame z żadną z czynności wskazanych w przepisach, więc nie może podlegać PCC,
- nie ma znaczenia gospodarczy skutek transakcji – kluczowe są jej elementy prawne, a te nie pozwalają na uznanie, że czynność podlega PCC.
Podsumowując, KIS jednoznacznie potwierdziła, że nabycie wierzytelności w wyniku datio in solutum nie rodzi obowiązku w PCC. Kluczowa jest tutaj zasada zamkniętego katalogu czynności opodatkowanych PCC. Ponieważ umowa datio in solutum nie mieści się wprost w żadnej z kategorii wskazanych w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC, nie powstaje obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu.