Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo pismem z 13 stycznia 2025 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka 1, Pożyczkodawca)

NIP: (…)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. Sp. z o.o. (dalej: Spółka 2, Pożyczkobiorca)

NIP: (…)

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu)

A. Sp. z o.o. – Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej: „Spółka 1”), jest polskim rezydentem podatkowym i jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce. Spółka 1 prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Spółka 1 jako pożyczkodawca, gdy posiadała okresowo nadwyżkę środków pieniężnych, udzieliła pożyczki w rozumieniu art. 720 i nast. Kodeksu cywilnego, dla B. Sp. z o.o. (pożyczkobiorca – Spółka 2) – Zainteresowany niebędący stroną postępowania.

O ile sytuacja finansowa na to pozwoli, Spółka 1 planuje również w przyszłości udzielać pożyczek środków pieniężnych dla Spółki 2. Celem udzielenia pożyczki przez Spółkę 1, było i będzie uzyskanie przychodu w postaci odsetek od pożyczki na podstawie wynegocjowanych warunków umowy pożyczki.

Przeważającą działalnością ujawnioną w KRS Spółki 1 jest „(…)” (PKD (…). W przedmiocie działalności gospodarczej Spółki 1 ujawnionym w KRS nie ma wpisanej PKD 64.92.Z „Pozostałe formy udzielania kredytów”.

Spółka 1, jako pożyczkodawca, nie zrezygnowała oraz nie zamierza w przyszłości zrezygnować ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka 2 (pożyczkobiorca) jest polskim rezydentem podatkowym i jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce. Spółka 2 prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Spółka 1 oraz Spółka 2 są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynagrodzenie (odsetki) dla Spółki 1 z tytułu udzielenia pożyczki dla powiązanej Spółki 2, zostało ustalone na warunkach rynkowych w oparciu o zasady tzw. safe harbour, o których mowa w art. 11g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie

Czy Spółka 2 (pożyczkobiorca) jest zobowiązana/będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu pożyczki otrzymanej od Spółki 1 (pożyczkodawca)?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, Spółka 2 (pożyczkobiorca) nie jest zobowiązana/nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu pożyczki otrzymanej od Spółki 1 (pożyczkodawca).

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 7 ww. ustawy wskazali Państwo, że w związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę, tj. na pożyczkobiorcy.

Dalej cytując art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnej, stwierdzili Państwo, że niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W przypadku umów pożyczki, o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598 i 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zgodnie z powołanym powyżej przepisem art. 2 pkt 4 lit. a i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowy pożyczek objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności (umowy pożyczki) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług lub też podatkiem od wartości dodanej w innym państwie członkowskim, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności zakresem ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a lub b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że udzielenie pożyczki przez Spółkę 1 (pożyczkodawca) dla Spółki 2 (pożyczkobiorca) podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie udzielenie pożyczki przez Spółkę 1 (pożyczkodawca) dla Spółki 2 (pożyczkobiorca) jest zwolnione/będzie zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług jako świadczenie usług udzielania pożyczek pieniężnych.

A zatem, skoro – umowa pożyczki będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w powyższej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie określone w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, po stronie Spółki 2 opisana umowa pożyczki będzie wyłączona z opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołali Państwo wydane interpretacje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295):

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Na podstawie przywołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności, z tytułu tej czynności, jest z tego podatku zwolniona (z wyjątkami w ustawie wskazanymi).

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598, 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka 1 udzieliła i zamierza w przyszłości udzielać pożyczek pieniężnych dla Spółki 2. Celem udzielenia pożyczki przez Spółkę 1, było i będzie uzyskanie przychodu w postaci odsetek od pożyczki na podstawie wynegocjowanych warunków umowy pożyczki.

Jakkolwiek zapytanie Państwa dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z interpretacji indywidualnej znak: 0111-KDIB3-1.4012.718.2024.1.MG wydanej w zakresie podatku od towarów i usług wynika, że:

-udzielenie pożyczki przez Spółkę 1 (Pożyczkodawcę) podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

-udzielenie pożyczki przez Spółkę 1 (Pożyczkodawcę) jest zwolnione/będzie zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z treścią art. 43 ust, 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, skoro udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystające ze zwolnienia od tego podatku, to w opisanej sytuacji zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym zawieranie (dotychczas i w przyszłości) umów pożyczek pomiędzy Państwem, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja znak: 0111-KDIB3-1.4012.718.2024.1.MG.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.