Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nabycia nieruchomości.
Opis stanu faktycznego
Zakupił Pan swoją pierwszą nieruchomość, która, zgodnie z zamiarem, ma pełnić funkcję mieszkalną dla Pana i Pana rodziny i stanowić Państwa stałe miejsce zamieszkania. Jest to Pana pierwsza nieruchomość i nigdy wcześniej nie posiadał Pan żadnego innego lokalu ani budynku mieszkalnego. Zanim podpisał Pan akt notarialny notariusz poinformował Pana, iż zasięgnął informacji w Krajowej Administracji Skarbowej i zgodnie z prawem jest Pan zwolniony z uiszczania podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% wartości nieruchomości.
Natomiast w dniu podpisania aktu notarialnego notariusz zasięgnął informacji w Urzędzie Skarbowym, w którym się Pan rozlicza i otrzymał informację, że taki podatek jest należny i musi go Pan uiścić, inaczej przeniesienie własności nieruchomości nie dojdzie do skutku. Mimo, iż zakup ten służy realizacji potrzeb tylko i wyłącznie mieszkaniowych, a kredyt hipoteczny, który zaciągnął Pan wraz z małżonką potwierdza taki cel, podatek został pobrany przez notariusza z uwagi na brak formalnego odbioru technicznego nieruchomości, która w chwili zakupu znajduje się jeszcze w trakcie budowy.
Pytanie
Czy w opisanej sytuacji, przy zakupie pierwszej nieruchomości przeznaczonej na cele mieszkaniowe, powinien Pan być zwolniony z obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, mimo braku odbioru technicznego, zakupiona nieruchomość jest Pana pierwszą nieruchomością mieszkaniową, która będzie wykorzystywana wyłącznie na cele mieszkalne. Przeznaczenie to potwierdza fakt uzyskania mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego, w którego dokumentacji wyraźnie wskazano cel mieszkaniowy. W świetle przepisów o zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych dla osób kupujących pierwszą nieruchomość mieszkalną, uważa Pan, że powinien być zwolnionych z tego podatku.
Wskazał Pan, że zgodnie z zamiarem Pana i Pana rodziny, nieruchomość ta stanie się Państwa jedynym i stałym miejscem zamieszkania po zakończeniu prac budowlanych. Z powodu braku innych nieruchomości w posiadaniu Pana i Pana małżonki, nie będą jej Państwo wykorzystywać w żadnym innym celu niż zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Celem zakupu tej nieruchomości jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Pana rodziny, co potwierdza uzyskany kredyt hipoteczny z przeznaczeniem wyłącznie na cele mieszkaniowe, nie inwestycyjne (fragment umowy kredytowej dołączony do wniosku). Sytuacja ma dla Pana szczególne znaczenie, ponieważ od dłuższego czasu wynajmują Państwo niewielkie mieszkanie oraz oczekują narodzin dziecka, co było dodatkowym powodem do zakupu nieruchomości celem zapewnienia rodzinie stabilnych i odpowiednich warunków mieszkaniowych zaraz po zakończeniu prac budowlanych, zapewniających warunki do odbioru nieruchomości, a w związku z tym do szybkiego zamieszkania.
W podobnych interpretacjach podatkowych wskazywano, że dla ustalenia prawa do zwolnienia kluczowe jest przeznaczenie nieruchomości na cele mieszkaniowe, a nie formalne zakończenie budowy. W związku z powyższym uważa Pan, że Pana sytuacja spełnia przesłanki do uzyskania zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 295):
Podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Stosownie do art. 4 pkt 1 cyt. ustawy:
Obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Przy umowie sprzedaży – podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ww. ustawy:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Stawki podatku – wynoszą – przy umowie sprzedaży:
1)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2)innych praw majątkowych – 1%.
Umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Stosownie do art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Zwalnia się od podatku sprzedaż, której przedmiotem jest prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Zatem zgodnie z powołanym powyżej przepisem, zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest sprzedaż, której przedmiotem jest:
- prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
- prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach. W przypadku, w którym kupującemu przysługuje lub przysługiwał udział w opisywanych prawach nabyty tytułem dziedziczenia − by mogło być zastosowane zwolnienie − wielkość przysługującego mu udziału nie może przekroczyć 50%.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zakupił Pan swoją pierwszą nieruchomość, która zgodnie z zamiarem ma pełnić funkcję mieszkalną dla Pana i Pana rodziny i stanowić Państwa stałe miejsce zamieszkania. Jest to Pana pierwsza nieruchomość i nigdy wcześniej nie posiadał Pan żadnego innego lokalu ani budynku mieszkalnego. Mimo, iż zakup ten służy realizacji potrzeb tylko i wyłącznie mieszkaniowych, a kredyt hipoteczny, który zaciągnął Pan wraz z małżonką potwierdza taki cel, podatek został pobrany przez notariusza z uwagi na brak formalnego odbioru technicznego nieruchomości, która w chwili zakupu znajdowała się jeszcze w trakcie budowy.
Pana zdaniem, powinien Pan zostać zwolniony z obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.
Z takim stanowiskiem, w opisanej sytuacji, nie można się zgodzić.
Przedmiotowe zwolnienie dotyczy sprzedaży m.in. prawa własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawierają definicji budynku czy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Takiej definicji należy więc poszukać w przepisach odrębnych.
Jak wynika z treści art. 3 pkt 2 i 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
- budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
- budynku mieszkalnym jednorodzinnym – należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Z powołanego powyżej przepisu wynika, że budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek w stanie umożliwiającym jego normalne użytkowanie i tym samym służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Zgodnie natomiast z art. 54 ust. 1 ww. ustawy:
Do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagana jest decyzja o pozwoleniu na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1-2, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.
Zatem, aby budynek mógł spełniać funkcję zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i tym samym zostać uznanym za budynek mieszkalny, musi spełniać warunki, o których mowa powyżej.
Natomiast zwolnienie określone w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obejmuje sprzedaż, której przedmiotem jest nieruchomość stanowiąca budynek mieszkalny jednorodzinny, tj. budynek w stanie umożliwiającym jego użytkowanie i tym samym służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Tym samym zakup nieruchomości, co do której nie uzyskano pozwolenia na użytkowanie lub nie złożono zawiadomienia o zakończeniu budowy (zgodnie z Prawem budowlanym) nie podlega zwolnieniu, o którym mowa w powołanym powyżej przepisie.
Wskazał Pan, że nabył Pan nieruchomość, która nie posiadała formalnego odbioru technicznego; w chwili zakupu znajdowała się jeszcze w trakcie budowy.
Skoro zatem przedmiotem umowy sprzedaży była nieruchomość w trakcie budowy, nie oddana jeszcze do użytkowania, to nie mógł Pan skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Skoro bowiem w momencie zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, nie zostało wydane pozwolenie na jej użytkowanie lub nie zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy, to w świetle prawa niemożliwe jest jej użytkowanie w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem, została wydana wyłącznie dla Pana. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, tylko Pan może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną. Interpretacja ta stanowi ocenę Pana stanowiska wyłącznie w zakresie powstania po Pana stronie skutków podatkowych w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Odnosząc się do wskazanych przez Pana podobnych interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.); dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.