Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 3 grudnia oraz 7 grudnia 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan właścicielem działki rekreacyjnej (w lesie) wpisanej pod nr KW: (…). Ani Pan ani Pana rodzice nie są Państwo tam zameldowani. Rodzice przebywają na działce w okresie między majem a wrześniem, w pozostałej części roku (jesień/zima), działka nie jest zamieszkana. Do niedawna na działkach woda dostępna była od marca do października, obecnie dostępna jest cały rok.
Działkę tę otrzymał Pan w (…) roku, w ramach łączonej umowy sprzedaży i darowizny. Rodzice kupili działkę, jednocześnie dokonując darowizny na Pana rzecz, przy czym w ramach tego samego aktu notarialnego rodzice ustanowili wieczyste użytkowanie na swoją korzyść. W Dziale III – prawa, roszczenia i ograniczenia Księgi Wieczystej uwidocznione jest tzw. ograniczone prawo rzeczowe – nieodpłatne prawo użytkowania na rzecz Pana rodziców.
Działka składa się z 3 działek o nr (…), (…), (…). Działka (…) jest oznaczona w sekcji „sposób korzystania” jako „B – tereny mieszkaniowe” a pozostałe działki jako „BI – inne tereny zabudowane.”
Na działce (…) znajduje się budynek letniskowy, który w księdze wieczystej w sekcji „Przeznaczenie budynku”, jest opisany jako „110 – Budynki mieszkalne”. Poza tą nieruchomością nie posiada Pan żadnych nieruchomości, nigdy nie zakupił Pan żadnej nieruchomości. Tą opisaną wyżej nieruchomość otrzymał Pan jako darowiznę, w dodatku nie korzysta Pan z niej, bywa Pan jedynie „w odwiedzinach” u rodziców, którzy korzystają z działki jako rekreacyjnej działki nad jeziorem (…).
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że domek letniskowy jest trwale związany z gruntem, posiada fundamenty i dach. Poinformował Pan także, że zwraca się Pan do Starostwa Powiatowego w (…) celem otrzymania odpowiedniego wypisu z rejestru gruntów i budynków.
Po przejrzeniu decyzji nr (…) z (…) 2024 roku, w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2024 rok stwierdził Pan, że w uzasadnieniu wymiaru podatku, Burmistrz (…) wymienia budynek, o którym mowa, w rubryce „budynki pozostałe (letniskowe; rekreacyjne).
W kolejnym uzupełnieniu wskazał Pan, że budynek służy rekreacji indywidualnej, znajduje się na terenie określonym przez MPZP jako tereny rekreacji indywidualnej. Budynek letniskowy jak i cała działka – w Pana ocenie – nie mieści się w pojęciu budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w związku z tym, że nie jest użytkowany przez właściciela (przez Pana) i bliskich (rodziców) w celu zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkalnych, a jest używany wyłącznie przez część roku w celach rekreacyjnych, wypoczynkowych.
Otrzymał Pan informację ze Starostwa Powiatowego w (…), że w rejestrze gruntów i budynków, budynek ten figuruje jako „budynek mieszkalny”, a na potrzeby podatku od nieruchomości został zakwalifikowany jako budynek pozostały, letniskowy, rekreacyjny. Dodatkowo, otrzymał Pan informację, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obszar, na którym znajduje się działka i budynek jest w MPZP ujęty jako tereny zabudowy rekreacji indywidualnej.
Planuje Pan zakupić pierwsze w życiu mieszkanie na rynku wtórnym.
Pytanie
Czy w związku z opisanym wyżej stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym), tj. chęcią zakupu przez Pana mieszkania podczas, gdy jest Pan w posiadaniu działki, którą otrzymał Pan przy pomocy darowizny, należy się opłacenie podatku od czynności cywilnoprawnych, czy może Pan skorzystać ze zwolnienia z tego podatku?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, patrząc na opisany wyżej stan faktyczny, w momencie zakupu nie będzie Pan musiał zapłacić podatku od czynności cywilnoprawnych, jednak notariusz nie jest przekonany co do Pana interpretacji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295):
Podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Wartość rynkową określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek uiszczenia podatku ciąży na kupującym. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W myśl art. 9 pkt 17 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż, której przedmiotem jest prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Zatem zgodnie z powołanym powyżej przepisem, zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie sprzedaż, której przedmiotem jest:
- prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
- prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach. W przypadku, w którym kupującemu przysługuje lub przysługiwał udział w opisywanych prawach nabyty tytułem dziedziczenia − by mogło być zastosowane zwolnienie − wielkość przysługującego mu udziału nie może przekroczyć 50%. Zatem tylko posiadanie (w przeszłości lub w dacie zakupu) ww. praw, nabyte w drodze dziedziczenia (i to w określonym udziale), nie stanowi przeszkody do zastosowania ww. ulgi.
Stosownie do treści art. 10 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.
Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku.
Jeżeli umowa sprzedaży zostaje sporządzona w formie aktu notarialnego, na notariuszu ciążą obowiązki płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych.
Z wniosku wynika, że jest Pan właścicielem nieruchomości rekreacyjnej, którą otrzymał Pan w (…) roku w drodze darowizny. Nieruchomość składa się z 3 działek o nr (…), (…), (…). Działka (…) jest oznaczona w sekcji „sposób korzystania” jako „B – tereny mieszkaniowe” a pozostałe działki jako „BI – inne tereny zabudowane”. Na działce (…) znajduje się budynek letniskowy, który w księdze wieczystej w sekcji „Przeznaczenie budynku”, jest opisany jako „110 – Budynki mieszkalne”. Poza tą nieruchomością nie posiada Pan żadnych nieruchomości, nigdy nie zakupił Pan żadnej nieruchomości. Domek letniskowy jest trwale związany z gruntem, posiada fundamenty i dach. W uzasadnieniu wymiaru podatku, Burmistrz (…) wymienia budynek, o którym mowa, w rubryce „budynki pozostałe (letniskowe; rekreacyjne)”. Otrzymał Pan informację ze Starostwa Powiatowego w (…), że w rejestrze gruntów i budynków, budynek ten figuruje jako „budynek mieszkalny”, a na potrzeby podatku od nieruchomości został zakwalifikowany jako budynek pozostały, letniskowy, rekreacyjny. Dodatkowo, otrzymał Pan informację, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obszar, na którym znajduje się działka i budynek, jest w MPZP ujęty jako tereny zabudowy rekreacji indywidualnej.
Planuje Pan zakupić lokal mieszkalny. Według Pana, w opisanych okolicznościach będzie Panu przysługiwało zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tego zakupu.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy zauważyć, że zwolnieniem od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych objęta jest umowa sprzedaży, której przedmiotem jest m.in. prawo własności lokalu mieszkalnego.
Aby skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych kupujący musi spełniać warunek nieposiadania wcześniej nieruchomości mieszkaniowych czy też spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego/budynku mieszkalnego lub udziału w niej lub w ww. prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Wskazał Pan, że w drodze umowy darowizny stał sie Pan właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem letniskowym. Pana zdaniem, budynek letniskowy nie mieści się w pojęciu budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w związku z tym, że nie jest użytkowany w celu zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkalnych lecz wyłącznie przez część roku w celach rekreacyjnych.
Zarówno ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, jak i ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. po. 1061 ze zm.), która określa czynności cywilnoprawne, nie definiują pojęć „budynek mieszkalny jednorodzinny” i „budynek”. W takiej sytuacji, na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, należy dopuścić możliwość odwołania się do definicji budynku określonej w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.).
Zgodnie z art. 3 pkt 2 i 2a ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
- budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
- budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
W doktrynie przyjmuje się, że w świetle wyżej przedstawionych definicji, warunkiem uznania budynku za mieszkalny jednorodzinny, jest przede wszystkim to, aby służył on zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i stanowił konstrukcyjnie samodzielną całość.
Jak wynika z powyższego, budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek w stanie umożliwiającym jego normalne użytkowanie i tym samym służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
To, że nie przebywa Pan w ww. budynku letniskowym oraz, że jest on wykorzystywany wyłącznie w celach rekreacyjnych, nie może stanowić przesłanki do zastosowania omawianego zwolnienia. Ustawodawca nie zawarł bowiem zastrzeżeń, ile czasu w roku winno przebywać się w takim budynku czy też w jakim stanie funkcjonalnym jest ten budynek.
W celu ustalenia czy będący w Pana posiadaniu budynek letniskowy faktycznie nie może służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych nie można opierać się jedynie na subiektywnej opinii wyrażonej w opisie sprawy, tj. na stwierdzeniu, że budynek nie jest użytkowany przez właściciela w celu zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkalnych. Należy ustalić czy w okresie posiadania budynek nie służy lub nie może służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Bez znaczenia pozostaje to, że w Pana ocenie budynek będący Pana własnością nie mieści się w pojęciu budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w związku z tym, że jest używany wyłącznie przez część roku w celach rekreacyjnych.
Fakt, że budynek letniskowy znajduje się na terenie określonym przez MPZP jako tereny rekreacji indywidualnej oraz, że wyłącznie na potrzeby podatku od nieruchomości został on zakwalifikowany jako budynek pozostały letniskowy (rekreacyjny) nie może przesądzać, że nie może on służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Z wniosku jednoznacznie wynika, że budynek znajdujący się na nieruchomości będącej Pana własnością jest budynkiem mieszkalnym w rozumieniu Prawa budowlanego, tj. stanowi obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Również z ksiąg wieczystych wynika, że budynek ten opisany jest jako budynek mieszkalny. Także informacje jakie uzyskał Pan ze starostwa potwierdzają, że przedmiotowy budynek figuruje w rejestrze gruntów i budynków jako budynek mieszkalny.
Reasumując, zgodnie z opisanym zdarzeniem jest Pan właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który nabył Pan w darowiźnie, a zatem nie spełnia Pan warunków do skorzystania ze zwolnienia, określonych w tym przepisie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Z uwagi na to, że do uzupełnienia wniosku dołączono dokumenty, informujemy, że nie prowadzimy postępowania dowodowego, zatem wydając tą interpretację opieramy się wyłącznie na opisie zdarzenia podanego we wniosku; przyjmując go jako niepodlegający ocenie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.