Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości ze spółki (…) na rzecz wspólników. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 27 listopada 2024 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wspólnicy Spółki (...) – Wnioskodawcy (2 wspólników – udziały po 50%) na podstawie aktu notarialnego nabyli budynek A w 1992 r. i budynek B w 1995 r. Obydwa budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki: budynek A w 1995 r., budynek B w 2000 r. Spółka nie dokonywała ulepszeń w budynku A natomiast w budynku B ostatnie ulepszenie miało miejsce w 2011 r. i było ono niższe niż 30% wartości początkowej obiektu. Wspólnicy Spółki (...), podjęli decyzję na podstawie uchwały wspólników, iż majątek Spółki (budynek A i budynek B) przekażą nieodpłatnie do swoich majątków osobistych po 1/2 dla każdego.
Następnie pomiędzy Wnioskodawcą a jej wspólnikami zostanie zawarta umowa przeniesienia tych nieruchomości do ich majątków osobistych w formie aktu notarialnego. Każdy ze wspólników dodatkowo prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, do której będzie wykorzystywany budynek A i budynek B. Umowa będzie nieodpłatna, nie będzie darowizną.
Z uzupełnienia wniosku wynika, że Spółka (...), na podstawie uchwały wspólników, chce nieodpłatnie przekazać nieruchomości – proporcjonalnie do udziału każdego z nich w zysku Spółki – do odrębnych majątków wspólników. Budynki nie stanowiły wkładu do Spółki. Pomiędzy Spółką a wspólnikami zostanie zawarta umowa przeniesienia tych nieruchomości. Przekazanie nieruchomości A i B ze Spółki na rzecz wspólników nie przyjmie formy prawnej żadnej z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Pytanie – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Czy prawidłowe jest stanowisko, że na Spółce (…) nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?
Państwa stanowisko w sprawie – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Uważają Państwo, że po Państwa stronie nie będzie skutków w podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ przekazują Państwo nieodpłatnie na podstawie uchwały wspólników budynki do majątków osobistych wspólników. Będzie to umowa przeniesienia, która nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności określonych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
1)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3)(uchylona),
4)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5)umowy dożywocia,
6)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7)(uchylona),
8)ustanowienie hipoteki,
9)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10)umowy depozytu nieprawidłowego,
11)umowy spółki.
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają:
zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.
Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
W myśl art. 4 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży:
1)przy umowie sprzedaży – na kupującym,
2)przy umowie zamiany – na stronach czynności,
3)przy umowie darowizny – na obdarowanym,
4)przy umowie dożywocia – na nabywcy własności nieruchomości,
5)przy umowie o dział spadku lub o zniesienie współwłasności – na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności,
6)przy ustanowieniu odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności – na użytkowniku lub nabywającym prawo służebności,
7)przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy,
8)przy ustanowieniu hipoteki – na składającym oświadczenia woli o ustanowieniu hipoteki,
9)przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.
Analiza art. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jednoznacznie wskazuje, że obowiązek podatkowy z chwilą dokonania danej czynności cywilnoprawnej ciąży m.in. na podmiocie: kupującym, obdarowanym, nabywającym, użytkującym, biorącym pożyczkę, itd.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka (...), na podstawie uchwały wspólników, chce nieodpłatnie przekazać nieruchomości (Budynek A i B) – proporcjonalnie do udziału każdego z nich w zysku Spółki – do odrębnych majątków wspólników. Budynki nie stanowiły wkładu do Spółki. Pomiędzy Spółką a wspólnikami zostanie zawarta umowa przeniesienia tych nieruchomości. Umowa ta nie przyjmie formy prawnej żadnej z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Państwa wątpliwość budzi kwestia, czy w wyniku przeniesienia na rzecz wspólników nieruchomości (Budynku A i B) będą Państwo (jako Spółka (...)) zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.
Uważają Państwo, że po Państwa stronie nie powstaną skutki podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu przekazania nieruchomości na rzecz wspólników Spółki.
Z takim stwierdzeniem należy się zgodzić, bowiem z powołanego wyżej art. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno wynika na kim ciąży obowiązek podatkowy.
Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, a zwłaszcza treść ww. art. 4, wskazać należy, że Państwo jako Spółka będą podmiotem przekazującym nieruchomości. Podmiotem nabywającym nieruchomości będą natomiast wspólnicy Spółki. Tym samym, obowiązek podatkowy (jeżeli takowy by powstał) z tytułu dokonanej czynności nie będzie ciążył po Państwa stronie jako podmiotu przekazującego wspólnikom nieruchomości A i B.
Skoro z tytułu wskazanej we wniosku czynności, po Państwa stronie jako Spółki (...) nie powstaną skutki podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych, a co za tym idzie, nie będzie na Państwu ciążył obowiązek zapłaty podatku od dokonanej czynności, to zbędna jest analiza art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czy umowa o której mowa we wniosku, mieści się w formach prawnych wymienionych w tym przepisie.
Państwa stanowisko – w kontekście zadanego pytania – należało uznać za prawidłowe, jednakże z nieco inną argumentacją niż ta, którą Państwo przedstawili w swoim stanowisku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem, została wydana wyłącznie dla Państwa jako Spółki (...). Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, tylko Państwo (Spółka (...)) może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną. Interpretacja ta stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie powstania po Państwa stronie skutków podatkowych w podatku od czynności cywilnoprawnych. Gdyby natomiast Państwa wspólnicy (jako nabywający nieruchomości) chcieli uzyskać interpretację w zakresie swoich praw i obowiązków – winien (każdy osobno) wystąpić do nas z odrębnym wnioskiem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.