Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 25 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego. Uzupełnił go Pan pismem z 31 października 2024 r. (wpływ 31 października 2024 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
19 grudnia 2016 r. decyzją Starosty (…) rozpoczął Pan budowę domu jednorodzinnego.
Kilka lat później, tj. 26 czerwca 2023 r. sprzedał Pan wraz z ówczesną małżonką wcześniej zakupioną działkę (tak jest wpisane w akcie notarialnym). W akcie notarialnym widnieje również wpis: „2. jest (działka) zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni 180 m2 w stanie surowym zamkniętym wraz z tynkami wewnętrznymi oraz rozprowadzoną instalacją elektryczną, jest uzbrojona w przyłącze elektryczne, wodne i kanalizacyjne i jest niezalesiona, budynek został zrealizowany na podstawie ostatecznego pozwolenia na budowę i nie został dokonany jego odbiór” - co za tym idzie obiekt ani prawnie (brak odbioru) ani fizycznie nie był obiektem mieszkalnym i nie nadawał się do zamieszkania.
30 sierpnia 2024 r. zakupił Pan mieszkanie z dostępnych środków ze sprzedaży wyżej wymienionej działki. W związku z wątpliwościami notariusza, profilaktycznie został pobrany podatek PCC 2% od czynności cywilnoprawnych.
Pytanie
Czy na podstawie przedstawionych faktów, należy się Panu zwrot podatku?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, w związku z tym iż obiekt a właściwie działka z budową nie była fizycznie i praktycznie obiektem mieszkalnym, zakupione mieszkanie z rynku wtórnego w 2024 r. według Pana stanowi Pana pierwszą nieruchomość mieszkalną. Dlatego też pojawia się pytanie czy aby na pewno podatek PCC 2% został słusznie pobrany przez notariusza. W Pana odczuciu niepotrzebnie.
W związku z tym, że jest to Pana pierwszy zakup nieruchomości mieszkalnej, Pana zdaniem należy się Panu zwrot zapłaconego podatku PCC 2%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 295):
Podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Stosownie do art. 4 pkt 1 cyt. ustawy:
Obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ww. ustawy:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:
1)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2)innych praw majątkowych – 1%.
Umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek uiszczenia podatku ciąży na kupującym. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Stosownie do art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Zwalnia się od podatku sprzedaż, której przedmiotem jest prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Z treści przepisu art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że zwolnieniem tym objęte jest nabycie przez osobę fizyczną m.in. prawa własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość pod warunkiem, że kupującemu w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że 19 grudnia 2016 r. rozpoczął Pan budowę domu jednorodzinnego. 26 czerwca 2023 r. sprzedał Pan wraz z ówczesną małżonką wcześniej zakupioną działkę (tak jest wpisane w akcie notarialnym). W akcie notarialnym widnieje również wpis: „2. jest (działka) zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni 180 m2 w stanie surowym zamkniętym wraz z tynkami wewnętrznymi oraz rozprowadzoną instalacją elektryczną, jest uzbrojona w przyłącze elektryczne, wodne i kanalizacyjne i jest niezalesiona, budynek został zrealizowany na podstawie ostatecznego pozwolenia na budowę i nie został dokonany jego odbiór”. Obiekt ani prawnie (brak odbioru) ani fizycznie nie był obiektem mieszkalnym i nie nadawał się do zamieszkania. 30 sierpnia 2024 r. zakupił Pan mieszkanie z dostępnych środków ze sprzedaży wyżej wymienionej działki. W związku z wątpliwościami notariusza został pobrany podatek PCC 2% od czynności cywilnoprawnych.
Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz ustawy Kodeks cywilny, która normuje umowę sprzedaży, nie zawierają definicji budynku czy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Takiej definicji należy więc poszukać w przepisach odrębnych. Jak wynika z treści art. 3 pkt 2 i 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 725):
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
- budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
- budynku mieszkalnym jednorodzinnym – należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Jeżeli posiadał Pan wyłącznie budynek mieszkalny w stanie surowym zamkniętym, w którym nie można było – zgodnie z odrębnymi przepisami – zamieszkać, to nie można uznać, że w związku z tym posiadał Pan budynek mieszkalny jednorodzinny w myśl ustawy Prawo budowlane, tj. taki, o którym mowa w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W związku z tym, jeżeli w istocie oprócz budynku mieszkalnego w stanie surowym zamkniętym nie przysługiwało Panu żadne z praw ani udział w prawie wskazanym w art. 9 pkt 17 ww. ustawy, to w takiej sytuacji przy zawieraniu umowy sprzedaży prawa własności lokalu mieszkalnego miało zastosowanie zwolnienie z podatku od czynności cywilnoprawnych określone w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, na Panu jako kupującym nie ciążył obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu.
Mając na uwadze powyższe, może Pan ubiegać się o „zwrot” podatku od czynności cywilnoprawnych, poprzez wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku pobranego i wpłaconego przez notariusza.
W myśl art. 72 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej:
Za nadpłatę uważa się kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
Zgodnie z art. 75 § 1 cyt. ustawy:
Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.
Reasumując, skoro jako kupujący nie był Pan zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu opisanej we wniosku umowy sprzedaży, to kwota podatku od czynności cywilnoprawnych pobranego przez płatnika (notariusza) uiszczona została nienależnie, a zatem w sprawie – zgodnie z brzmieniem art. 72 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej – wystąpiła nadpłata, o której zwrot może się Pan ubiegać.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).