Umowa o zarządzanie płynnością finansową (cash pooling) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. - Interpretacja - null

Shutterstock

Umowa o zarządzanie płynnością finansową (cash pooling) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Umowa o zarządzanie płynnością finansową (cash pooling) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A.A. Sp. z o. o. (dalej: Wnioskodawca, Pożyczkobiorca) jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce, posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną, a jego przeważającą działalnością ujawnioną w KRS jest sprzedaż (…) oraz (…). W szczególności, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja wyrobów z (…), wyrobów z (…) dla budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego. Produkty Wnioskodawcy można podzielić na cztery główne techniki (grupy): technika (…), technika (…), technika (…), technika pozostałe asortymenty. 

Wnioskodawca należy do (...) grupy B.(dalej: Grupa), w której podmiotem dominującym jest C. (dalej: Pożyczkodawca).

W (…) r. Pożyczkodawca zawarł z Wnioskodawcą umowę oprocentowanej pożyczki z (…) r. (dalej: Pożyczka). Strony wyznaczyły 2-letni okres spłaty Pożyczki, tj. Pożyczka powinna zostać spłacona przez Pożyczkobiorcę do (…) r. Pożyczka została udzielona w walucie polskiej. Pożyczka nie jest zabezpieczona.

Celem Pożyczki było pokrycie bieżącego zapotrzebowania Pożyczkobiorcy na kapitał obrotowy, wynikającego z upływu terminu zapadalności innych zobowiązań Pożyczkobiorcy wobec Pożyczkodawcy. Kwota Pożyczki nie została zatem przekazana przez Pożyczkodawcę z własnego rachunku bankowego na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy, ale nastąpiło potrącenie roszczenia Pożyczkobiorcy, wynikającego z umowy Pożyczki o przekazanie kwoty Pożyczki z roszczeniami Pożyczkodawcy wobec Pożyczkobiorcy wynikającymi z innych umów zawartych pomiędzy tymi podmiotami.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w (…), posiadającym w tym kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a Pożyczka została udzielona dla siedziby Wnioskodawcy w Polsce.

Pożyczkodawca jest spółką prawa (…) (spółka kapitałowa: (…), co na gruncie polskich przepisów prawa oznacza formę prawną odpowiadającą spółce akcyjnej) i posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium (…). W angielskiej nazwie Pożyczkodawcy używany jest termin (…) i jego firma wtedy brzmi: (…). Pożyczkodawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym w (…), wykonującym czynności opodatkowane na terenie (…). Pożyczkodawca nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej; Pożyczkodawca nie jest także zarejestrowany dla celów polskiego podatku od towarów i usług.

Pożyczkodawca jest (...) dostawcą rozwiązań dla (…). Akty korporacyjne Pożyczkodawcy przewidują jednak szerokie spektrum działalności tego podmiotu, ponieważ zgodnie ze statutem Pożyczkodawcy: Spółka może prowadzić działalność związaną z nieruchomościami i inną działalnością przemysłową, obrotem papierami wartościowymi i inną działalnością inwestycyjną (przetłumaczono z języka (…) ). W szczególności, Pożyczkodawca jako podmiot dominujący w Grupie jest jednocześnie podmiotem dedykowanym do udzielania różnych form finansowania podmiotom do tej Grupy należącym i w ramach swojej działalności gospodarczej zapewnia obsługę finansową podmiotom z Grupy, w tym m.in. udziela pożyczek, pełni rolę koordynatora i pośrednika we wzajemnych rozliczeniach podmiotów z Grupy w ramach nettingu, obsługuje transakcje w ramach cash poolingu. W zbliżonym okresie do tego, w którym Pożyczkodawca udzielił Pożyczki Wnioskodawcy, Pożyczkodawca udzielił pożyczek na rzecz sześciu innych spółek zależnych. Ponadto, w ramach przyjętej przez Pożyczkodawcę struktury organizacyjnej, Pożyczkodawca wyodrębnił jednostkę organizacyjną ((…)) dedykowaną do prowadzenia m.in. działalności pożyczkowej na rzecz spółek z Grupy (w tym na rzecz Pożyczkobiorcy). W szczególności, (…) odpowiada za finansowanie zewnętrzne i wewnętrzne spółek należących do Grupy, w tym: zarządzanie ryzykiem finansowym, hedging zewnętrzny za pomocą instrumentów finansowych, hedging wewnętrzny wobec spółek zależnych, zarządzanie środkami pieniężnymi Grupy, zarządzanie płynnością, kompensowanie, zarządzanie relacjami z bankami, zarządzanie gwarancjami i ubezpieczeniami. 

Głównym zadaniem (…) jest zapewnienie odpowiedniej płynności wszystkim spółkom należącym do Grupy. W (…) zatrudnionych jest 6 osób na następujących stanowiskach: (…) (dwie osoby), (…) , (…), (…). Dodatkowo, Pożyczkodawca dysponuje w ramach swojej organizacji specjalnym organem ((…)), do którego zadań należy m.in. rozpatrywanie i zatwierdzanie wniosków spółek należących do Grupy o udzielenie im pożyczek oraz podejmowanie decyzji o warunkach udzielonego finansowania (również w odniesieniu do Pożyczki zgody na jej udzielenie Wnioskodawcy wyraził organ (…)). W skład (…) wchodzą 3 osoby zatrudnione przez Pożyczkodawcę na stanowiskach: (…), (…), (…), (…) and (…). Pożyczkodawca posiada również wewnętrzne procedury i regulaminy dotyczące zasad udzielania przez niego pożyczek i w dedykowanym programie komputerowym prowadzi wewnętrzny rejestr tych pożyczek. Uwzględniając powyższe, Pożyczkodawca jest decyzyjny jeśli chodzi o podjęcie decyzji o przyznawaniu pożyczek (w tym Pożyczki będącej przedmiotem wniosku), ponieważ dysponuje personelem, który analizuje sytuację finansową potencjalnych pożyczkobiorców i indywidualnie ocenia warunki, na jakich pożyczka powinna zostać udzielona, a także dokonuje rozliczenia stanu udzielonych pożyczek (spłat odsetek i kapitału). Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim wspólnikiem Pożyczkobiorcy, jednakże Pożyczkodawca i Wnioskodawca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. a i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.) – powiązanie pośrednie kapitałowe. 

Wnioskodawca pragnie wskazać, że z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego występuje on jako jedyny podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem tego wniosku, ponieważ posiada interes w ustaleniu czy czynność udzielenia mu Pożyczki w opisanym stanie faktycznym spełnia przesłanki do uznania jej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (i jednocześnie zwolnieniu od tego podatku). Mianowicie, gdyby czynność udzielenia Pożyczki przez Pożyczkodawcę podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, to z racji, iż miejscem świadczenia tego typu usługi, a tym samym jej opodatkowania, jest – stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – miejsce, w którym usługobiorca (tu: Pożyczkobiorca) posiada siedzibę działalności gospodarczej, to w konsekwencji Pożyczka byłaby opodatkowana podatkiem od towarów i usług w Polsce (bądź od tego podatku zwolniona); udzielenie Pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy zostało bowiem wyświadczone dla miejsca siedziby działalności gospodarczej Wnioskodawcy znajdującego się w Polsce.

Jednocześnie, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikiem z tytułu tej transakcji byłby Wnioskodawca jako pożyczkobiorca, który co do zasady miałby obowiązek rozliczenia odsetek od zaciągniętej Pożyczki dla celów podatku od towarów i usług w Polsce jako import usług. Natomiast gdyby czynność udzielenia Pożyczki przez Pożyczkodawcę nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, to Pożyczkobiorca z kolei byłby podmiotem zainteresowanym w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Pytania

  1. Czy usługa polegająca na udzieleniu Pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce i powinna zostać rozpoznana przez Wnioskodawcę jako import usług, korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?
  2. Jeśli stanowisko w zakresie pytania 1 jest prawidłowe (tj. udzielenie Pożyczki w opisanym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stanowiąc odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla którego Wnioskodawca jest podatnikiem, a które jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w świetle art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług), to czy w świetle art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa Pożyczki zawarta między Wnioskodawcą i Pożyczkodawcą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

W Państwa ocenie, zawarcie opisanej Pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, temu podatkowi podlegają m.in. umowy pożyczki.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym tej ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (z wyjątkami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Na gruncie art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, określenie podatek od towarów i usług obejmuje podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598 i 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Uwzględniając powyższe, dla stwierdzenia, czy umowa Pożyczki, o której mowa w opisie stanu faktycznego, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych należy rozstrzygnąć, czy czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bądź chociażby czy jedna ze stron tej transakcji korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności.

Jak Wnioskodawca wskazał w poprzedniej części wniosku, w jego ocenie usługa polegająca na udzieleniu mu przez Pożyczkodawcę Pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce i powinna zostać rozpoznana przez Wnioskodawcy jako import usług, korzystający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Pożyczkobiorca jednocześnie w ramach wniosku składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie potwierdzenia takiej kwalifikacji w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Pożyczkodawca wyświadczył na rzecz Wnioskodawcy usługę polegającą na udzieleniu mu Pożyczki, z tytułu której Wnioskodawca jako nabywca (pożyczkobiorca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług i która jest przedmiotowo zwolniona z tego podatku, zastosowanie znajdzie wyłączenie z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zaznaczyć należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem z uwagi na fakt, iż zdaniem Wnioskodawcy jest on jako Pożyczkobiorca zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu usługi udzielenia mu Pożyczki, i jest to czynność zwolniona od podatku od towarów i usług, zostały wypełnione wszelkie przesłanki do objęcia przedmiotowej transakcji wyłączeniem z opodatkowania na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym usługa Pożyczkodawcy w postaci udzielenia przez niego Pożyczki na rzecz Wnioskodawcy podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres tej interpretacji, przywołaliśmy powyżej tylko tę część Państwa stanowiska, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.):

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego –kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Stawka podatku wynosi od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Zgodnie jednak z art. 1 ust. 4 ww. ustawy:

Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1)rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści powołanego art. 1 ust. 4 ww. ustawy wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

I tak, na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: podatek od towarów i usług – podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co do zasady, nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub gdy jedna ze stron jest zwolniona z tego podatku (z wyjątkami określonymi w tym przepisie).

Z  opisu sprawy wynika, że Pożyczkobiorca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym siedzibę na terytorium Polski, należącym do (...) grupy B., w której podmiotem dominującym jest Pożyczkodawca. Pożyczkodawca jest spółką prawa (…), posiadającą siedzibę działalności gospodarczej na terytorium (…), będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowaną w (…), wykonującą czynności opodatkowane na terenie (…).  (…) r. zawarli Państwo z Pożyczkodawcą umowę oprocentowanej pożyczki z 2-letnim okresem spłaty. Pożyczka została udzielona w walucie polskiej. Kwota pożyczki nie została przekazana przez Pożyczkodawcę z własnego rachunku bankowego na Państwa rachunek, lecz nastąpiło potrącenie Państwa roszczenia, wynikające z umowy pożyczki o przekazanie kwoty pożyczki z roszczeniami Pożyczkodawcy wobec Pożyczkobiorcy wynikającymi z innych umów zawartych pomiędzy tymi podmiotami.  

Jakkolwiek zapytanie Państwa dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej znak: (…) wydanej dla Państwa w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że nabyta przez Państwa usługa udzielenia pożyczki od Pożyczkodawcy, będącym podmiotem zagranicznym nieposiadającym w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – stanowi import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium Polski; usługa udzielania pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Państwa korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

A zatem, skoro na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług otrzymana  przez Państwa pożyczka jest zwolniona z opodatkowania tym podatkiem, to w sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych a na Państwu jako pożyczkobiorcy nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja nr (…).

Ponadto Organ informuje, że interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko dla Państwa, tj. Wnioskodawcy, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla Pożyczkodawcy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.