Skutki podatkowe zawarcia umowy pożyczki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 listopada 2024 r. (data wpływu 14 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2024 r. Wnioskodawca otrzymał od powiązanej sp. z o.o., podlegającej w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, pożyczkę. Spółki są powiązane z uwagi na wspólnego udziałowca - osobę fizyczną.

Pożyczka została udzielona na warunkach rynkowych w oparciu o przepisy safe harbour dla umów pożyczki, tj. zgodnie z art. 11g ustawy CIT. Wnioskodawca zabiegał o uzyskanie pożyczki z uwagi na obiektywne zapotrzebowanie na finansowanie zewnętrzne - zwiększenie zapasów magazynowych, w szczególności zakup … . O zawarciu umowy pożyczki, oprócz obiektywnych potrzeb zaistniałych po stronie Wnioskodawcy, przesądziły także:

1)konkurencyjne warunki w stosunku do banków (brak wymogu ustanawiania zabezpieczenia oraz prowizji za udzielenie), oraz

2)szybkie uruchomienie środków.

Z informacji posiadanych przez Wnioskodawcę wynika, że:

1)pożyczkodawca udziela pożyczek podmiotom na rynku, przy czym jest to jego działalność poboczna,

2)średnio udziela kilku pożyczek rocznie różnym podmiotom, w tym również niepowiązanym,

3)w KRS - z uwagi na ograniczenie przedmiotu działalności wyłącznie do 10 pozycji - brak jest wzmianki o prowadzeniu działalności w tym zakresie przez pożyczkodawcę,

4)w umowie spółki pożyczkodawcy, w przedmiocie działalności, wskazano udzielanie pożyczek.

Pożyczkodawca nie zrezygnował ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy VAT.

Wnioskodawca jest spółką podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Udziałowcami Wnioskodawcy są wyłącznie osoby fizyczne, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zarówno Wnioskodawca, jak i pożyczkodawca, są podatnikami VAT czynnymi.

W dniu 21 sierpnia 2024 r. Wnioskodawca złożył deklarację na podatek od czynności cywilnoprawnych wykazując należny podatek od czynności cywilnoprawnych do zapłaty z tytułu otrzymanej pożyczki, a w dniu 23 sierpnia 2024 r. Wnioskodawca uiścił od powyższej pożyczki tenże należny podatek od czynności cywilnoprawnych.

Pytanie

Czy czynność umowy pożyczki pieniężnej udzielonej przez spółkę na rzecz Wnioskodawcy podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i czy tym samym na Wnioskodawcy - pożyczkobiorcy ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy PCC podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Jak wynika z art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 4 pkt 7 tej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnych i ciąży na pożyczkobiorcy. Co ważne, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy PCC, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkami niedotyczącymi umowy pożyczki.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki (oprocentowaną) ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (pożyczkodawcą), będącą podatnikiem podatku od towarów i usług czynnym. Ponadto:

1)pożyczkodawca udziela pożyczek podmiotom na rynku, przy czym jest to jego działalność poboczna,

2)średnio udziela kilku pożyczek rocznie różnym podmiotom, w tym również podmiotom niepowiązanym,

3)w umowie spółki pożyczkodawcy, w przedmiocie działalności, wskazano udzielanie pożyczek.

Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, czynność umowy pożyczki pieniężnej udzielonej przez spółkę na rzecz Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 2 pkt 4 ustawy PCC. Podobnie także stwierdził Dyrektor KIS m.in. w interpretacji indywidualnej z 21 sierpnia 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.207.2024.2.KK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 20 listopada 2024 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.547.2024.3.MG.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych  przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że spółka z o.o. (pożyczkodawca) udzieliła Państwu (pożyczkobiorcy) pożyczkę. Pożyczkodawca nie zrezygnował ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Złożyli Państwo deklarację oraz uiścili podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu otrzymanej pożyczki. Państwa wątpliwość jako pożyczkobiorcy budzi, to czy umowa pożyczki zawarta ze spółką z o.o. podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek Państwa zapytanie dotyczy opodatkowania zawartej ze spółką z o.o. umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2024 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.547.2024.3.MG, wydanej dla Państwa w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że  „(…) czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki, na rzecz Państwa, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, skoro Pożyczkodawca nie wybrał opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Państwa (Pożyczkobiorcy) korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.”.

A zatem, skoro udzielona Państwu pożyczka jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w analizowanej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie ciążył na Państwu obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym nie byli Państwo zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tej umowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).