Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę z wykonawcą świadczącym usługi termomodernizacyjne, w ramach której sfinansuje projekt termomodernizacji budynku z ... - Interpretacja - null

ShutterStock

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę z wykonawcą świadczącym usługi termomodernizacyjne, w ramach której sfinansuje projekt termomodernizacji budynku z ... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Weksel jako alternatywna forma rozliczenia

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę z wykonawcą świadczącym usługi termomodernizacyjne, w ramach której sfinansuje projekt termomodernizacji budynku z wykorzystaniem dofinansowania publicznej instytucji finansowej oraz własnego wkładu. Z uwagi na brak wystarczających środków oraz ryzyko utraty płynności finansowej, wnioskodawca wraz z wykonawcą rozważają uregulowanie wkładu własnego poprzez wręczenie weksla własnego na kwotę zobowiązania. Zgodnie z planowaną umową, wręczenie weksla umorzy zobowiązanie wnioskodawcy do zapłaty wkładu własnego, a wszelkie roszczenia wykonawcy ograniczą się do zobowiązania wekslowego.

Zainteresowany zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy w przedstawionym stanie faktycznym uregulowanie wkładu własnego poprzez wystawienie weksla własnego na rzecz wykonawcy może zostać uznane za zawarcie umowy pożyczki, co skutkowałoby powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie PCC. Jednocześnie przedstawił swoje stanowisko, w którym argumentował, że w takiej sytuacji nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie PCC, ponieważ wystawienie weksla nie spełnia przesłanek umowy pożyczki, określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC, ani nie zostało wymienione w katalogu czynności podlegających temu podatkowi.

Brak obowiązku podatkowego w PCC - KIS

Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że wystawienie weksla własnego na rzecz wykonawcy nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie PCC.

Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do art. 1 ust. 1 ustawy o PCC, który zawiera enumeratywny katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Wskazał, że podatkowi podlegają m.in. umowy sprzedaży, zamiany, pożyczki czy darowizny. Jednocześnie podkreślił, że jeśli dana czynność nie została wyraźnie wymieniona w katalogu, nie podlega opodatkowaniu, nawet gdy wywołuje podobne skutki gospodarcze. W ocenie organu, wystawienie weksla własnego, będące czynnością regulowaną odrębnymi przepisami prawa wekslowego, nie znajduje się w katalogu czynności podlegających PCC.

KIS przeanalizowała stan faktyczny i stwierdziła, że wystawienie weksla własnego w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie może być uznane za umowę pożyczki w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego. Organ zaznaczył, że zobowiązanie wynikające z weksla ma charakter abstrakcyjny i oderwany od podstawy gospodarczej jego wystawienia, a funkcja weksla sprowadza się do zabezpieczenia lub regulowania istniejącego zobowiązania, a nie do transferu środków pieniężnych między stronami. Ponadto, wnioskodawca nie zobowiązał się do zwrotu otrzymanych środków, co wyklucza możliwość uznania tej czynności za umowę pożyczki.

„W zakresie przedmiotowym analizowanej ustawy nie są wymienione czynności cywilnoprawne związane z wystawieniem weksli jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych po Pana stronie mogłaby podlegać jedynie umowa pożyczki, gdyby taka została zawarta i była przyczyną wystawienia opisanego we wniosku weksla – do czego jednak, jak wynika z wniosku, nie dojdzie” - podsumował dyrektor KIS.

Źródło: Interpretacja indywidualna z dnia 8 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.410.2024.2.MD