Skoro środki pieniężne będą przekazywane nie są na podstawie umowy pożyczki lecz umowy o wspólnym przedsięwzięciu, to ich otrzymanie przez Wnioskodawcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania środków pieniężnych w ramach umowy o wspólnym przedsięwzięciu (realizacji wspólnego przedsięwzięcia). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 września 2024 r. (data wpływu 26 września 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polską Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Spółka nabywa nieruchomości, które następnie remontuje i sprzedaje z zyskiem. Wnioskodawca planuje pozyskać kapitał na realizację dalszych inwestycji w nieruchomości i w tym celu planuje rozpocząć współpracę z podmiotami trzecimi, osobami fizycznymi, dalej zwanymi inwestorami. Planowana współpraca miałaby odbywać się na zasadzie umowy o wspólnym przedsięwzięciu.

W ramach umowy o współpracy inwestor miałby zapewnić środki finansowe na sfinansowanie transakcji zakupu nieruchomości. Przekazanie środków obywać się będzie na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Następnie z pozyskanych środków Wnioskodawca nabywałby na rynku pierwotnym i wtórnym nieruchomości we własnym imieniu, ale na wspólną rzecz - swoją i inwestora oraz nabywałby niezbędne do remontu materiały i usługi.

Wnioskodawca w całości odpowiedzialny będzie za przygotowanie transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości, za zorganizowanie remontów czy wykończenia, przy czym Wnioskodawca zobowiązany jest do przedstawiania inwestorowi informacji o stanie realizacji Inwestycji wskazującego w szczególności sposób ulokowania środków. Wnioskodawca będzie ponosił koszty remontów czy wykończenia i będzie ujmował je w swojej ewidencji podatkowej w takiej mierze, w jakiej odpowiadają ustalonej w umowie o współpracy proporcji.

Po sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca zwraca otrzymane wcześniej od inwestora środki finansowe. Dodatkowo Wnioskodawca wraz z inwestorem dokonają podziału zysku w przewidzianej w umowie o współpracy proporcji. Wnioskodawca w momencie sprzedaży nieruchomość rozpozna przychód ze sprzedaży w takiej mierze, w jakiej odpowiada ustalonej w umowie o współpracy proporcji.

Następnie Wnioskodawca wystawi notę księgową, w której wskazany zostanie przychód z inwestycji z wyszczególnieniem przychodu inwestora oraz wskazane zostaną koszty przypadające na inwestora. Jednakże zarówno przychód jak i koszty będą już uwzględnione w ewidencji podatkowej Wnioskodawcy i w związku z tym nota księgowa nie będzie stanowiła podstawy do zapisu w ewidencji.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo m.in., że przekazanie środków nie nosi znamion żadnej czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wyjaśnili Państwo, że Państwa zdaniem, przekazane środki nie stanowią pożyczki z uwagi na fakt, że przekazywane przez inwestora środki nie trafiają do majątku drugiego ze wspólników do swobodnego dysponowania i rozporządzanie tymi środkami odbywa się wspólnie przez obie strony wyłącznie w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przekazanie środków w ramach umowy współpracy pomiędzy inwestorem a Wnioskodawcą rodzi obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 353¹ k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W myśl tego przepisu strony mogą, w ramach prowadzonych działalności, zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie wspólne przedsięwzięcie (inwestycja), i w której strony uregulują zasady dokonywania rozliczenia przychodów oraz ponoszonych kosztów. A zatem, zwrot „wspólne przedsięwzięcie” należy postrzegać jako wszelkiego rodzaju projekty, których realizacja wiąże się z udziałem co najmniej dwóch podmiotów niezwiązanych formalnie strukturą organizacyjną. Wspólne przedsięwzięcie charakteryzuje się wspólnym działaniem podejmowanym w celu realizacji zamierzonego celu.

Wspólne przedsięwzięcie (umowa konsorcjum, spółka cicha), polega w istocie na dokonaniu wspólnej sprzedaży nieruchomości. Zysk z tytułu takiej umowy będzie przypadał proporcjonalnie do udziału w zyskach wskazanego w zawartej umowie. Łączne koszty i łączne przychody powinny zostać przypisane stronom umowy zgodnie z udziałem w zysku, a następnie rozliczone zgodnie z zasadami przeznaczonymi dla formy prawnej i wybranej formy opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przekazywanie środków pomiędzy stronami jest zdaniem Wnioskodawcy neutralne podatkowo. Zarówno przekazanie środków na zakup nieruchomości czy zwrot wydatków przez jeden z podmiotów nie stanowi przychodu ani kosztu podatkowego dla drugiego z nich. Przekazane przez inwestora środki nie będą zdaniem Wnioskodawcy podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, iż nie stanowią pożyczki, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. c) u.p.c.c., lecz element wspólnego przedsięwzięcia ustalony w umowie współpracy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. O kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabywa nieruchomości, które następnie remontuje i sprzedaje z zyskiem. W celu pozyskania kapitału na realizację inwestycji, Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę z inwestorami. Planowana współpraca odbywać się będzie na zasadzie umowy o wspólnym przedsięwzięciu. Inwestorzy w ramach umowy o współpracy zapewnią środki finansowe na sfinansowanie transakcji, natomiast Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za zakup, remont i sprzedaż nieruchomości. Przekazanie środków odbywać się będzie na rachunek Wnioskodawcy, przy czym Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawiana inwestorowi informacji o stanie realizacji inwestycji wskazując w szczególności sposób ulokowania środków. Ponadto przekazanie środków nie nosi znamion żadnej czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Po sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca zwróci otrzymane wcześniej od inwestora środki finansowe. Dodatkowo Wnioskodawca wraz z inwestorem dokonają podziału zysku w przewidzianej w umowie o współpracy proporcji.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że zawarcie umowy o wspólnym przedsięwzięciu nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem. Jak wskazano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w powołanym powyżej przepisie ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem. Ponadto z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że przekazane przez inwestora środki nie stanowią pożyczki, lecz element wspólnego przedsięwzięcia ustalony w umowie o współpracy.

Tym samym skoro środki pieniężne będą przekazywane nie na podstawie umowy pożyczki lecz umowy o wspólnym przedsięwzięciu, to ich otrzymanie przez Wnioskodawcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Rację ma więc Wnioskodawca, że środki przekazane mu na podstawie umowy o współpracy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).