Udzielenie pożyczki wspólnikowi przez spółkę z o.o. s.k. - Interpretacja - 0111-KDIB2-3.4014.330.2024.2.AG

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 2 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.330.2024.2.AG

Temat interpretacji

Udzielenie pożyczki wspólnikowi przez spółkę z o.o. s.k.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 28 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa

NIP: (…)

dalej jako „Spółka” lub „Pożyczkodawca”

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani I.G.

NIP: (…)

dalej jako „Pożyczkobiorca”

Opis stanu faktycznego

1.(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka lub Pożyczkodawca) jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie przetwarzania i konserwowania owoców i warzyw na zlecenie klientów.

2.Wspólnikami Spółki jest małżeństwo – Pani I.G (dalej: Pożyczkobiorca) oraz jej małżonek Pan A.G.

3.Pożyczkodawca wypracowuje nadwyżki finansowe, które okresowo nie są w całości potrzebne do prowadzenia działalności operacyjnej. Z kolei Pożyczkobiorca realizuje własne inwestycje niezwiązane z prowadzoną przez Pożyczkodawcę działalnością gospodarczą, jednak nie posiada wystarczających własnych środków finansowych na sfinansowanie tych inwestycji.

4.W związku z powyższym Strony kilkanaście miesięcy temu zawarły umowę pożyczki, zgodnie z którą Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy oprocentowanej pożyczki. Strony zawarły umowę pożyczki, na podstawie której Pożyczkodawca zobowiązał się do przeniesienia na własność Pożyczkobiorcy określoną kwotę środków pieniężnych, nie wyższą niż wskazany w umowie limit. Środki pieniężne miały zostać przekazane Pożyczkobiorcy w całości lub w części (transzach) wedle bieżącego zapotrzebowania Pożyczkobiorcy nie później niż do (...) 2024 r. – część kwot pożyczki została już przekazana Pożyczkobiorcy i najprawdopodobniej kwota pożyczki będzie ostatecznie niższa niż określony w umowie limit pożyczki, który Pożyczkobiorca może zaciągnąć od Spółki. Jednocześnie Pożyczkodawca mógł (może) odmówić przekazania całości lub części kwot pożyczki, jeżeli mogłoby to skutkować dla niego negatywnymi skutkami, w szczególności doprowadzić do zachwiania płynności finansowej Pożyczkodawcy.

5.Pożyczka udzielona została w walucie polskiej i w tej samej walucie ma zostać spłacona w terminie określonym w umowie. W walucie polskiej mają zostać również spłacone odsetki od pożyczki.

6.Udzielanie pożyczek nie wchodzi w zakres przeważającej ani pozostałej działalności Spółki przewidzianej w umowie spółki, a stanowi wyłącznie uzupełnienie działalności zasadniczej. Do dnia zawarcia wspomnianej umowy pożyczki pomiędzy Spółką a Pożyczkobiorcą, Spółka nie udzieliła żadnej innej pożyczki.

7.Udzielanie pożyczek nie stanowi bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji działalności Spółki. Na obecną chwilę Spółka nie ma w planach udzielania kolejnych pożyczek, ani nie zamierza tworzyć rozwiązań zapewniających regularność udzielania pożyczek, jednakże nie jest wykluczone, że w przyszłości Spółka będzie jeszcze udzielać kolejnych pożyczek.

8.Spółka jednocześnie pragnie zaznaczyć, że nie zrezygnowała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług finansowych na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytania

1)Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego umowa pożyczki pomiędzy Spółką a Pożyczkobiorcą jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

2)Czy w przypadku, gdyby stanowisko Stron na pytanie nr 1 zostało uznane za prawidłowe, to czy na Pożyczkobiorcy ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obowiązek złożenia deklaracji dla potrzeb tego podatku z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką oraz otrzymywania kolejnych transz pożyczki?

Państwa stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

W ocenie Stron na Pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, jak również nie ciążył obowiązek złożenia deklaracji dla potrzeb tego podatku z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką oraz otrzymywania kolejnych transz pożyczki.

Uzasadnienie stanowiska stron

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych –podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Jednocześnie, zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zatem z treści powyższego art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniem wyjątków określonych w art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze zatem, że – jak Strony wykazały powyżej – udzielona przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczka jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to w konsekwencji uznać należy, że zostaną spełnione przesłanki do zastosowania wyłączenia opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Pożyczkobiorcy w związku z zawarciem umowy pożyczki i otrzymaniem kolejnych transz pożyczki nie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych i nie miał on obowiązku złożenia deklaracji dla potrzeb podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując stwierdzili Państwo, że taka pożyczka jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w związku z czym na Pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, jak również nie ciążył obowiązek złożenia deklaracji dla potrzeb tego podatku z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką oraz pobierania kolejnych transz (części) pożyczki.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołali Państwo interpretacje indywidualne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1a ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Na podstawie przywołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności, z tytułu tej czynności, jest z tego podatku zwolniona (z wyjątkami w ustawie wskazanymi).

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598, 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowani zawarli umowę pożyczki, zgodnie z którą Pożyczkodawca (Zainteresowany będący stroną postępowania) udzielił Pożyczkobiorcy (Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania) oprocentowanej pożyczki. Strony zawarły umowę pożyczki, na podstawie której Pożyczkodawca zobowiązał się do przeniesienia na własność Pożyczkobiorcy określoną kwotę środków pieniężnych, nie wyższą niż wskazany w umowie limit. Środki te, miały zostać przekazane Pożyczkobiorcy w całości lub w transzach, wedle bieżącego zapotrzebowania Pożyczkobiorcy. Część kwoty pożyczki została już przekazana.

Jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z interpretacji indywidualnej znak: 0111-KDIB3-1.4012.392.2024.2.MG w zakresie podatku od towarów i usług wynika, że:

-Pożyczkodawcę należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,

-czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy,

-usługa udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pożyczkobiorcy korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro z ww. interpretacji wydanej dla Zainteresowanych wynika, że pożyczka udzielona przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od tego podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym Pożyczkobiorca nie był zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych oraz nie ciążył na nim obowiązek złożenia deklaracji dla potrzeb tego podatku z tytułu zawarcia umowy pożyczki, jak również z tytułu otrzymywania kolejnych transz pożyczki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.