Interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.12.2024.3.AD
Temat interpretacji
To, że budynek wymaga kapitalnego remontu, nie może stanowić przesłanki do zastosowania zwolnienia z art. 9 pkt 17 uPCC.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 7 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – w pismach z 6 marca 2024 r. (data wpływu – 6 marca 2024 r.) oraz z 7 marca 2024 r. (data wpływu – 7 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wraz z małżonką (jako osoby fizyczne) planuje Pan zakup mieszkania z rynku wtórnego. Będzie to Państwa pierwsze, wspólnie nabywane mieszkanie w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.
W zeszłym roku, na mocy umowy darowizny, stał się Pan właścicielem 100% udziałów w nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym (budynkiem). Budynek ten nie ma doprowadzonej kanalizacji ani zapewnionego innego sposobu jej odprowadzania (szamba czy przydomowej oczyszczalni ścieków), a zatem nie może być zgodnie z obowiązującymi przepisami użytkowany. Ponadto, budynek ten nie nadaje się do zamieszkania, gdyż nie ma zapewnionego źródła ogrzewania, brak w nim podstawowej infrastruktury sanitarnej, okna są powybijane, dach przecieka, stropy są przegniłe, w budynku jest wszechobecny, szkodliwy dla zdrowia, grzyb. Budynek ten nadaje się do rozbiórki względnie kapitalnego remontu (co potwierdza opinia rzeczoznawcy oraz treść aktu notarialnego). Budynek ten, zgodnie z zaleceniami konstruktora, planuje Pan w przyszłości rozebrać, gdyż koszty kapitalnego remontu przekraczałyby w sposób znaczny koszty jego rozbiórki, i byłyby niecelowe.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że – wg Pana najlepszej wiedzy – budynek był zamieszkiwany w poprzednim tysiącleciu. Na pewno od (…) r. nie był zamieszkiwany. Już wtedy jego stan uniemożliwiał jego zamieszkiwanie z tych samych przyczyn, które opisał Pan powyżej.
Nie posiada Pan wiedzy, ani nie dysponuje Pan stosownymi dokumentami, aby stwierdzić czy nabyty budynek kiedykolwiek został kiedykolwiek oddany do użytkowania lub czy w stosunku do tego budynku kiedykolwiek uzyskano powolnienie na użytkowane lub złożono zawiadomienie o zakończeniu budowy. Zważywszy na to, że budynek postawiony został przed II wojną światową, a jego część dobudowano w bliżej nieokreślonym, ale niedługim czasie po jej zakończeniu, ówcześni właściciele mogli nie być prawnie zobowiązani do oddania budynku do użytkowaniu lub nie istniał prawny obowiązek przechowywania takiej dokumentacji. Organy administracji budowalnej również takowej dokumentacji nie posiadają z uwagi na (…) i bezpowrotne zniszczenie przechowywanych akt.
Nie posiada Pan aktualnie decyzji organu nadzoru budowlanego nakazującą rozbiórkę tego budynku lub zakazującą jego użytkowanie. W okresie posiadania przez Pana tego budynku nie została wydana żadna z ww. decyzji organu nadzoru budowlanego.
Wskazał Pan także, że Pana żona nie posiada i nie posiadała prawa własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawa własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dotyczącego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego lub też udziału w tych prawach.
Poza opisanym we wniosku domem, nie posiadał Pan i nie posiada prawa własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawa własności budynku mieszkalnego
jednorodzinnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dotyczącego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
W drodze dziedziczenia nabył Pan udział w domu jednorodzinnym, ale wynosił on (…) prawa własności, toteż nie było możliwe jego użytkowanie z zaspokojeniem Pana i Pana rodziny potrzeb mieszkaniowych. Konstrukcja i rozkład funkcjonalny tego domu uniemożliwiał jego podział na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych trzech współwłaścicieli, spośród których był Pan mniejszościowym udziałowcem. Z tych względów, nie posiada Pan już udziałów w tej nieruchomości.
Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Czy będzie Pan uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, wobec zakupu mieszkania z rynku wtórnego, które będzie pierwszą nabywaną przez Pana nieruchomością dla celów mieszkaniowych?
Pana stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Pana zdaniem, przy zakupie mieszkania z rynku wtórnego, które będzie Pana pierwszym mieszkaniem dla celów mieszkaniowych, będzie Pan uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Dom jednorodzinny posadowiony na nieruchomości, której jest Pan 100% właścicielem, nie nadaje się do użytkowania ani zamieszkania i nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Pana ani Pana rodziny.
Zgodnie z treścią art. 3 pkt 2a Prawa budowlanego, budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek w stanie umożliwiającym jego normalne użytkowanie i tym samym służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Budynek, którym jest zabudowana nieruchomość, której jest Pan właścicielem, nie umożliwia jego normalnego użytkowania (nie ma doprowadzonej kanalizacji, ani zapewnionego innego sposobu jej odprowadzania, nie ma zapewnionego źródła ogrzewania, brak w nim podstawowej infrastruktury sanitarnej, okna są powybijane, dach przecieka, stropy są przegniłe, w budynku jest wszechobecny, szkodliwy dla zdrowia grzyb) i tym samym, nie może służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Zatem, skoro zakup mieszkania z rynku wtórnego będzie Pana pierwszym mieszkaniem służącym zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, zwolnienie z podatku od czynności cywilnoprawnych przy zakupie tego mieszkania będzie Panu przysługiwać.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
Stosownie do art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku.
Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo wspólnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Wartość rynkową określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek uiszczenia podatku ciąży na kupującym (kupujących). W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W myśl art. 9 pkt 17 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż, której przedmiotem jest prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Zatem zgodnie z powołanym powyżej przepisem, zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie sprzedaż, której przedmiotem jest:
- prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
- prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach. W przypadku, w którym kupującemu przysługuje lub przysługiwał udział w opisywanych prawach nabyty tytułem dziedziczenia − by mogło być zastosowane zwolnienie − wielkość przysługującego mu udziału nie może przekroczyć 50%. Zatem tylko posiadanie (w przeszłości lub w dacie zakupu) ww. praw, nabyte w drodze dziedziczenia (i to w określonym udziale), nie stanowi przeszkody do zastosowania ww. ulgi.
Przy czym w przypadku, gdy budynek mieszkalny jednorodzinny lub lokal stanowiący odrębną nieruchomość albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego nabywany jest na współwłasność, to każdy z kupujących (np. małżonkowie) musi spełniać warunek nieposiadania wcześniej m.in. lokalu mieszkalnego lub udziału w nim, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Stosownie do treści art. 10 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.
Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku.
Jeżeli umowa sprzedaży zostaje sporządzona w formie aktu notarialnego, na notariuszu ciążą obowiązki płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych.
Z wniosku wynika, że wraz z małżonką planuje Pan zakup mieszkania z rynku wtórnego. Na mocy umowy darowizny, stał się Pan właścicielem 100% udziałów w nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym (budynkiem). Budynek ten nie ma doprowadzonej kanalizacji, ani zapewnionego innego sposobu jej odprowadzania (szamba czy przydomowej oczyszczalni ścieków). Budynek ten nie nadaje się do zamieszkania, gdyż nie ma zapewnionego źródła ogrzewania, brak w nim podstawowej infrastruktury sanitarnej, okna są powybijane, dach przecieka, stropy są przegniłe, w budynku jest wszechobecny, szkodliwy dla zdrowia, grzyb. Budynek ten nadaje się do rozbiórki, względnie kapitalnego remontu (co potwierdza opinia rzeczoznawcy oraz treść aktu notarialnego). Budynek ten, zgodnie z zaleceniami konstruktora, planuje Pan w przyszłości rozebrać, gdyż koszty kapitalnego remontu przekraczałyby w sposób znaczny koszty jego rozbiórki, i byłyby niecelowe. Od (…) r. budynek nie był zamieszkiwany. Już wtedy jego stan uniemożliwiał jego zamieszkiwanie z tych samych przyczyn, które opisał Pan powyżej. Nie posiada Pan aktualnie decyzji organu nadzoru budowlanego nakazującą rozbiórkę tego budynku lub zakazującą jego użytkowanie. W okresie posiadania przez Pana tego budynku nie została wydana żadna z ww. decyzji organu nadzoru budowlanego. Poza opisanym we wniosku domem, nie posiadał Pan i nie posiada prawa własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawa własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dotyczącego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego. Takich praw nie posiada także Pana żona. W drodze dziedziczenia nabył Pan udział w domu jednorodzinnym, w wysokości (…).
Ma Pan wątpliwości czy będzie Panu przysługiwało zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zakupu mieszkania.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy zauważyć, że zwolnieniem od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych objęta jest umowa sprzedaży, której przedmiotem jest m.in. prawo własności do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.
Aby skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych kupujący musi spełniać warunek nieposiadania wcześniej nieruchomości mieszkaniowych czy też spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego/budynku mieszkalnego lub udziału w niej lub w ww. prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Wskazał Pan, że w drodze umowy darowizny stał sie Pan właścicielem nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym. Pana zdaniem (potwierdzonym – jak Pan wskazał – opinią rzeczoznawcy oraz treścią aktu notarialnego), budynek nadaje się do rozbiórki lub kapitalnego remontu. Nieruchomość ta nie jest objęta decyzją organu nadzoru budowlanego nakazującą rozbiórkę lub zakazującą jego użytkowanie.
Zarówno ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, jak i Kodeks cywilny nie definiują pojęć „budynek mieszkalny jednorodzinny” i „budynek”. W takiej sytuacji, na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, należy dopuścić możliwość odwołania się do definicji budynku z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).
Zgodnie z art. 3 pkt 2 i 2a ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
W doktrynie przyjmuje się, że w świetle wyżej przedstawionych definicji, warunkiem uznania budynku za mieszkalny jednorodzinny, jest przede wszystkim to, aby służył on zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i stanowił konstrukcyjnie samodzielną całość.
W celu ustalenia czy będący w Pana posiadaniu budynek mieszkalny faktycznie nie może służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych nie możemy opierać się jedynie na subiektywnej opinii (nawet popartej opinią rzeczoznawcy) wyrażonej w opisie sprawy, tj. przez stwierdzenie, że budynek nadaje się do rozbiórki lub kapitalnego remontu. Należy ustalić czy w okresie posiadania budynek nie służył lub nie mógł służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, tj. czy była wydana decyzja organu nadzoru budowlanego nakazująca rozbiórkę tego budynku lub zakazująca jego użytkowanie i czy przez cały okres posiadania tego budynku był on objęty powyższymi decyzjami organu nadzoru budowlanego.
W myśl art. 66 ustawy Prawo budowlane:
W przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany:
1) może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska albo
2) jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku, albo
3) jest w nieodpowiednim stanie technicznym, albo
4) powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia
- organ nadzoru budowlanego nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.
W przypadku stwierdzenia nieuzasadnionych względami technicznymi lub użytkowymi ingerencji lub naruszenia wymagań dotyczących obiektu budowlanego, których charakter uniemożliwia lub znacznie utrudnia użytkowanie go do celów mieszkalnych, organ nadzoru budowlanego nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie skutków ingerencji lub naruszeń lub przywrócenie stanu poprzedniego. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i może być ogłoszona ustnie.
W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1-3, organ nadzoru budowlanego może zakazać użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Decyzja o zakazie użytkowania obiektu, jeżeli występują okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu i może być ogłoszona ustnie.
Stosownie do art. 67 ww. ustawy:
Jeżeli nieużytkowany lub niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia, organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia.
Stosownie do powyższych regulacji nieruchomość (budynek), co do której nie uzyskano pozwolenia na użytkowanie lub nie złożono zawiadomienia o zakończeniu budowy, a także taka, w stosunku do której organ nadzoru budowlanego wydał zakaz użytkowania na czas usunięcia nieodpowiedniego stanu technicznego lub wydał decyzję nakazującą rozbiórkę budynku (w myśl Prawa budowlanego) – nie stanowi budynku mieszkalnego jednorodzinnego, tj. nie umożliwia użytkowania budynku i w konsekwencji nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Skoro więc, w stosunku do nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym, której jest Pan właścicielem – nie została wydana decyzja organ nadzoru budowlanego o zakazie użytkowania nieruchomości lub decyzja nakazująca rozbiórkę tego obiektu – to należy uznać, że zgodnie z ww. przepisami, nieruchomość ta stanowi budynek służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
To, że budynek, który Pan posiada, wymaga kapitalnego remontu, nie może stanowić przesłanki do zastosowania omawianego zwolnienia. Ustawodawca nie zawarł bowiem zastrzeżeń, w jakim stanie funkcjonalnym powinien być budynek.
Reasumując, brak decyzji wydanych przez organ nadzoru budowlanego w stosunku do posiadanej przez Pana nieruchomości, uniemożliwia Panu skorzystanie ze zwolnienia z art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem – zgodnie z opisanym zdarzeniem – jest Pan właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, a zatem nie spełnia Pan warunków do skorzystania ze zwolnienia określonych w tym przepisie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.