Wymiana pieniądza elektronicznego (stablecoins) na złotówki i odwrotnie.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczył m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wymiany pieniądza elektrycznego (stablecoins) na złotówki i odwrotnie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka Akcyjna (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem mającym siedzibę w Polsce (jest polskim rezydentem podatkowym), prowadzącym działalność bankową na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. W ramach swojej działalności Bank oferuje szeroką gamę produktów bankowych, zarówno kredytowych, jak i oszczędnościowych, i inwestycyjnych. Klientem Banku może być zarówno osoba fizyczna, jaki i podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Bank rozpoznaje różnice kursowe zgodnie z zasadami określonymi w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (metoda rachunkowa).

Bank na bieżąco analizuje pojawiające się trendy w branży finansowej, dba o rozwój technologiczny, a także podejmuje się wdrażania innowacyjnych rozwiązań, ukierunkowanych na jak najszersze zaspokojenie potrzeb swoich klientów. W tym kontekście należy wskazać, że Bank dostrzegł rosnące w skali globalnej zainteresowanie technologią blockchain, zarówno po stronie sektora finansowego, jak i jego klientów oraz partnerów biznesowych. Jako podmiot nastawiony na postęp technologiczny i jednocześnie instytucja trwale zaangażowana w rozwój polskiego sektora finansowego, Bank zidentyfikował duży potencjał, a także potrzeby klientów, dotyczące pieniądza elektronicznego oraz procesów i produktów opartych na technologii blockchain.

Prace Banku w tym obszarze od 2019 r. wspiera P. poprzez wspólnie uruchomiony projekt, który ma na celu rozwój usług wykorzystujących tokeny i smart kontrakty (dalej: Projekt). Projekt ten współfinansowany jest z grantu (…). W ramach Projektu kluczowe kwestie z zakresu szeroko rozumianego prawa finansowego są konsultowane z (…), innymi właściwymi organami administracji, a także z szeroko rozumianym rynkiem w ramach Koalicji na Rzecz Polskich Innowacji (w jej skład wchodzą m.in. inne banki, firmy technologiczne, instytucje publiczne, startupy, kancelarie prawne).

Wśród produktów opracowywanych w Banku znalazła się m.in. kategoria tak zwanych stablecoins, tj. tokenów waluty stanowiących zapis cyfrowy w rozproszonej i zdecentralizowanej bazie danych opartej na technologii blockchain, których wartość jest skorelowana z walutą fiducjarną (w przypadku Projektu – polskim złotym). Dla wspomnianego stablecoin’a przyjęto prawną konstrukcję pieniądza elektronicznego w rozumieniu art. 2 pkt 21a ustawy o usługach płatniczych, który definiuje pieniądz elektroniczny jako wartość pieniężną przechowywaną elektronicznie, w tym magnetycznie, wydawaną z obowiązkiem jej wykupu, w celu dokonywania transakcji płatniczych, akceptowaną przez podmioty inne niż wyłącznie wydawca pieniądza elektronicznego.

W praktyce oznacza to, że planowany stablecoin będzie pieniądzem elektronicznym (dalej: „pieniądz elektroniczny”) odpowiadającym 1:1 polskiemu złotemu („złotówce”). Pieniądze elektroniczne będą służyły do transferu środków i rozliczeń transakcji w sieci blockchain.

Bank zakłada, że jego klient (zarówno konsument, jak i przedsiębiorca, dalej „Klient”) będzie mógł dokonać nabycia od Banku opisanego wyżej pieniądza elektronicznego. Zakłada się, że Klient chcący pozyskać emitowany przez Bank pieniądz elektroniczny, dokona tego przelewając na rachunek Banku kwotę odpowiadającą wartości pozyskiwanego pieniądza elektronicznego w stosunku 1:1. W dalszej kolejności nastąpi emisja przez Bank pieniądza elektronicznego o wartości otrzymanych środków w walucie fiducjarnej od Klienta. Pieniądz elektroniczny zostanie uwidoczniony na specjalnym indywidualnym rachunku Klienta prowadzonym przez Bank.

Pieniądz elektroniczny stanowi treść cyfrową, więc nie jest rzeczą w rozumieniu art. 45 Kodeksu cywilnego. Ponadto, transakcja udostępnienia pieniądza elektronicznego będzie następowała na podstawie umowy nienazwanej, która nie stanowi umowy sprzedaży. Opisane pieniądze elektroniczne nie będą walutą wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Klient będzie miał prawo dowolnie zarządzać otrzymanym (nabytym) pieniądzem elektronicznym w ramach jego funkcjonalności i ekosystemu odbiorców (dalej zwanych „Akceptantami”).

Co istotne, zarówno Klient, jak i Akceptant, będzie miał prawo w każdej chwili wystąpić do Banku z żądaniem wymiany zwrotnej pieniądza elektronicznego na złotówki. Po takim żądaniu Bank będzie zobowiązany do wymiany pieniędzy elektronicznych z zastosowaniem takiej samej wartości nominalnej, jaka była zastosowana przy ich zbyciu Klientowi (tj. 1:1), czyli zawsze wymiana 1 zł do 1 zł w pieniądzu elektronicznym. W konsekwencji Bank powinien się spodziewać, że Klient lub Akceptant w każdej chwili może wystąpić o wymianę pieniądza elektronicznego na złotówki, co Bank będzie zobowiązany wykonać.

Z tytułu czynności polegających na obsłudze wymiany pieniądza elektronicznego na polski złoty, w tym wymiany powrotnej, Bank może pobierać prowizje – prowizje mogą być pobierane jednorazowo (np. przy wydaniu pieniądza elektronicznego), czy wielokrotnie (np. przy wydaniu pieniędzy elektronicznych, ale także w momencie ich powrotnej wymiany na złotówki). Nie jest także wykluczone, że w przyszłości Bank będzie pobierał od Klientów i Akceptantów prowizje np. za wymianę pieniądza elektronicznego na inne pieniądze elektroniczne, czy możliwość nabywania z użyciem pieniądza elektronicznego towarów i usług.

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transakcje dotyczące pieniądza elektronicznego będą podlegały opodatkowaniu na mocy art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transakcje dotyczące pieniądza elektronicznego nie będą podlegały opodatkowaniu na mocy art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wniosek dotyczy transakcji z wykorzystaniem stablecoin’a, który jest pieniądzem elektronicznym w rozumieniu art. 2 pkt 21a ustawy o usługach płatniczych, zgodnie z którym pieniądz elektroniczny stanowi wartość pieniężną przechowywaną elektronicznie, w tym magnetycznie, wydawaną, z obowiązkiem jej wykupu, w celu dokonywania transakcji płatniczych, akceptowaną przez podmioty inne niż wyłącznie wydawca pieniądza elektronicznego.

Z przedstawionej definicji wyłaniają się następujące cechy pieniądza elektronicznego:

   - pieniądz elektroniczny to wartość pieniężna, lecz nie należy go utożsamiać z tzw. pieniądzem bankowym (zapisem księgowym na rachunku bankowym) ani ze znakami pieniężnymi (gotówką),

   - pieniądz elektroniczny jest przechowywany elektronicznie (magnetycznie) –  przechowywanie pieniądza jest nierozerwalnie związane z posiadaniem urządzenia, na którym przechowywana jest wartość (np. w postaci aplikacji na telefonie, tablecie, karty czy chipu) bądź umożliwiającego połączenie z serwerem, gdzie gromadzona jest ta wartość,

   - pieniądz elektroniczny jest wydawany z obowiązkiem wykupu – emitent wydaje nabywcy pieniądz elektroniczny w zamian za pieniądz bankowy bądź znaki pieniężne, przy czym emitent zobowiązuje się również do wykupu pieniędzy elektronicznych od każdego zainteresowanego posiadacza (Klienta lub Akceptanta),

   - pieniądz elektroniczny może służyć wyłącznie dokonywaniu transakcji płatniczych,

   - pieniądz elektroniczny musi być akceptowany przez podmioty inne niż jego wydawca,

   - pieniądz elektroniczny może być wyłącznie przedmiotem obrotu w zamkniętym systemie płatniczym składającym się z co najmniej trzech podmiotów: dwóch użytkowników (tu: Klienta oraz Akceptanta) oraz wydawcy (tu: Banku), którzy posiadają odpowiednie urządzenia techniczne,

   - pieniądz elektroniczny nie pełni funkcji prawnego środka płatniczego na terytorium Polski – w odróżnieniu od pieniądza bankowego, pieniądz elektroniczny nie może być wykorzystywany do realizacji transakcji w ramach otwartego systemu płatniczego.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej cechy, należy zauważyć, że opisane pieniądze elektroniczne zgodnie z przywołaną definicją będą pełniły funkcję płatniczą. W dalszej kolejności należy wskazać, że pieniądz elektroniczny będzie wydawany przez Bank w zamian za walutę fiat (tj. polski złoty) i rozliczany będzie z nią w stosunku 1:1, co wynika m.in. z art. 59j ustawy o usługach płatniczych, który wskazuje, że wydawca pieniądza elektronicznego jest obowiązany niezwłocznie wydać pieniądz elektroniczny według wartości nominalnej z chwili otrzymania środków pieniężnych przeznaczonych na ten cel. Kluczowe na gruncie analizowanego zdarzenia przyszłego jest również to, że (na mocy art. 59l ust. 1 i 2 ustawy o usługach płatniczych) wydawca pieniądza elektronicznego jest obowiązany umożliwić, na żądanie posiadacza pieniądza elektronicznego, wykup pieniądza elektronicznego w każdym czasie, według wartości nominalnej oraz, że wykup pieniądza elektronicznego następuje za środki pieniężne inne niż pieniądz elektroniczny. W związku z tym Bank, poza zakupem pieniądza elektronicznego za walutę fiat (polski złoty) oraz jego transferem na rachunek innego klienta (w szczególności Akceptanta – w drodze realizacji transakcji pieniądzem elektronicznym), umożliwi również jego wykup przez Bank za walutę fiat (polski złoty) na żądanie każdoczesnego posiadacza.

Podkreślić należy także, że przechowywanie pieniądza elektronicznego na rachunku przez jego posiadacza nie może generować dla niego odsetek, co wynika z treści art. 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniającej dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylającej dyrektywę 2000/46/WE (tzw. „Dyrektywa EMD2”) oraz implementującego to postanowienie dyrektywy przepisu art. 59l ust. 1 ustawy o usługach płatniczych.

Powyższe wskazuje zatem, że będący przedmiotem zapytania pieniądz elektroniczny, stanowi wartość pieniężną (środek pieniężny), z tym zastrzeżeniem, że nie można nim dokonywać płatności polegających na wykupie pieniądza elektronicznego (nie pełni funkcji prawnego środka płatniczego), a jego przechowywanie na rachunku nie może generować dla posiadacza przychodu odsetkowego.

W art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarto zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie (zob. T. Nierobisz, A. Wacławczyk, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz. Warszawa 2011: „Wskazana w poprzedniej tezie uwaga, odsyłająca do tożsamości pojęć użytych w prawie cywilnym oraz w Ustawie, ma decydujące znaczenie dla ustalenia faktycznego przedmiotu opodatkowania PCC. Wynika to z faktu, iż ustawodawca, wymieniając w art. 1 ust. 1 Ustawy poszczególne czynności cywilnoprawne, stworzył ich zamknięty katalog. Zatem jedynie czynności wyraźnie wymienione w ustawie mogą podlegać opodatkowaniu. Innymi słowy, nie jest dopuszczalne objęcie zakresem opodatkowania PCC innych niż wymienione w komentowanym artykule czynności)”.

Spośród czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy w szczególności zwrócić uwagę na umowę:

- sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych (lit. a),

- pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku (lit. b),

- depozytu nieprawidłowego (lit. j).

Odnosząc przywołane rodzaje umów podlegających opodatkowaniu do analizowanego opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że wymiana pieniędzy elektronicznych w zamian za złotówki nie jest rodzajem umowy sprzedaży podlegającej opodatkowaniu, ponieważ pieniądze elektroniczne nie są rzeczą, czy rodzajem praw majątkowych, ale środkiem płatniczym i jako takie nie mieszczą się w przywołanym przepisie. W analizowanej sytuacji nie dochodzi także do pożyczki pieniędzy/rzeczy, czy wystąpienia depozytu nieprawidłowego – wolą stron nie będzie dokonanie takich świadczeń ale dokonanie transakcji skutkującej wymianą pieniędzy elektronicznych na złotówki. Na konkluzję tą nie wpływa okoliczność, że Bank zobowiąże się dokonać na żądanie klienta wymiany powrotnej pieniędzy elektronicznych – jest to element transakcji, warunkowany poniekąd przepisami prawa, który nie stanowi jednak elementu warunkującego zaistnienie umowy pożyczki, czy depozytu nieprawidłowego.

Dodatkowo należy podkreślić, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W szczególności, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkami niemającymi tu zastosowania.

Z treści art. 2 pkt 4 ww. ustawy wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tytułu tej czynności z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b)).

Jednocześnie w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazano, że podatek od towarów i usług w rozumieniu tej ustawy to także podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obwiązujących w państwach członkowskich. Z kolei stosownie do art. 1a pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych „państwo członkowskie” to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Mając to na uwadze należy wskazać (co zostało zaznaczonej powyżej), że transakcja wymiany pieniądza elektronicznego na złotówki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – z tego właśnie tytułu opodatkowaniu będzie podlegała prowizja, którą Bank może otrzymywać w związku z zawieranymi transakcjami. Na konkluzję tą nie wpływa okoliczność, że transakcja może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też okoliczność, że w przypadku transakcji zawieranej z podmiotem zagranicznym usługa ostatecznie nie będzie opodatkowana w Polsce, ponieważ na mocy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług miejscem jej opodatkowania będzie kraj siedziby Klienta – okoliczności te nie mają znaczenia w kontekście opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ wynikają z zasad konstrukcyjnych podatku od towarów i usług i co najwyżej modyfikują skutki podatkowe transakcji, ale nie zmieniają generalnych konkluzji, że przedmiotowe transakcje podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Konkludując, Państwa zdaniem transakcje wymiany pieniądza elektronicznego na złotówki nie mieszczą się w katalogu zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Dodatkowo jednak, nawet, gdyby uznać, że czynność ta mieści się w tym katalogu, to i tak nie będzie ona podlegała opodatkowaniu, ponieważ jej zawarcie będzie podlegało uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu jej zawarcia.

Powyżej przywołaliśmy tylko tę część Państwa stanowiska, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.):

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) (uchylona)

d) umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e) umowy dożywocia,

 f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g) (uchylona)

h) ustanowienie hipoteki,

 i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

 j) umowy depozytu nieprawidłowego,

k) umowy spółki.

W związku z powyższymi przepisami, stwierdzić należy, że umowa zamiany, umowa sprzedaży, pożyczki czy depozytu nieprawidłowego, do których Państwo się odnosicie stanowią czynności prawne, które co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na stronach czynności.

Niezależnie od powyższego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)  w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b)  jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

   - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego  w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

   - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług  w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wśród produktów opracowywanych w Banku znalazła się m.in. kategoria tzw. stablecoins, tj. tokenów waluty stanowiących zapis cyfrowy w rozproszonej i zdecentralizowanej bazie danych opartej na technologii blockchain, których wartość jest skorelowana z walutą fiducjarną (w przypadku Projektu – polskim złotym). Planowany stablecoin będzie pieniądzem elektronicznym odpowiadającym 1:1 polskiemu złotemu. Pieniądze elektroniczne będą służyły do transferu środków i rozliczeń transakcji w sieci blockchain. Bank zakłada, że jego klient będzie mógł dokonać nabycia od Banku opisanego wyżej pieniądza elektronicznego. Zakłada się, że Klient chcący pozyskać emitowany przez Bank pieniądz elektroniczny, dokona tego przelewając na rachunek Banku kwotę odpowiadającą wartości pozyskiwanego pieniądza elektronicznego  w stosunku 1:1. W dalszej kolejności nastąpi emisja przez Bank pieniądza elektronicznego  o wartości otrzymanych środków w walucie fiducjarnej od Klienta. Pieniądz elektroniczny zostanie uwidoczniony na specjalnym indywidualnym rachunku Klienta prowadzonym przez Bank. Pieniądz elektroniczny stanowi treść cyfrową, więc nie jest rzeczą w rozumieniu art. 45 Kodeksu cywilnego. Ponadto, transakcja udostępnienia pieniądza elektronicznego będzie następowała na podstawie umowy nienazwanej, która nie stanowi umowy sprzedaży. Opisane pieniądze elektroniczne nie będą walutą wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Klient będzie miał prawo dowolnie zarządzać otrzymanym (nabytym) pieniądzem elektronicznym w ramach jego funkcjonalności i ekosystemu odbiorców (dalej zwanych „Akceptantami”). Co istotne, zarówno Klient, jak i Akceptant, będzie miał prawo  w każdej chwili wystąpić do Banku z żądaniem wymiany zwrotnej pieniądza elektronicznego na złotówki. Po takim żądaniu Bank będzie zobowiązany do wymiany pieniędzy elektronicznych z zastosowaniem takiej samej wartości nominalnej, jaka była zastosowana przy ich zbyciu Klientowi (tj. 1:1), czyli zawsze wymiana 1 zł do 1 zł w pieniądzu elektronicznym. Z tytułu czynności polegających na obsłudze wymiany pieniądza elektronicznego na polski złoty, w tym wymiany powrotnej, Bank może pobierać prowizje – prowizje mogą być pobierane jednorazowo (np. przy wydaniu pieniądza elektronicznego), czy wielokrotnie (np. przy wydaniu pieniędzy elektronicznych, ale także w momencie ich powrotnej wymiany na złotówki). Nie jest także wykluczone, że w przyszłości Bank będzie pobierał od Klientów i Akceptantów prowizje np. za wymianę pieniądza elektronicznego na inne pieniądze elektroniczne, czy możliwość nabywania z użyciem pieniądza elektronicznego towarów i usług.

Państwa zdaniem, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transakcje dotyczące pieniądza elektronicznego nie będą podlegały opodatkowaniu na mocy art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem opodatkowania jest dokonanie czynności cywilnoprawnych, których wyczerpujące określenie zostało zawarte w tym artykule. Ustawodawca, wymieniając w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych poszczególne czynności cywilnoprawne, stworzył zatem ich zamknięty katalog. Jedynie czynności wyraźnie wymienione w ustawie mogą podlegać opodatkowaniu. Nie jest dopuszczalne zatem objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych innych niż wymienione w ww. artykule czynności jedynie na podstawie podobieństwa do czynności stanowiących przedmiot opodatkowania.

W opisie przedstawionego zdarzenia wskazano, że transakcja udostępnienia pieniądza elektronicznego będzie następowała na podstawie umowy nienazwanej.

Należy zatem zgodzić się z Państwem, że oferowana przez Bank usługa nie pozwala na zakwalifikowanie transakcji obejmującej stablecoins jako podlegającej opodatkowaniu. Opisane transakcje wymiany pieniądza elektronicznego na złotówki nie mieszczą się bowiem w katalogu zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Skoro opisane we wniosku transakcje dotyczące pieniądza elektronicznego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to bezprzedmiotowa jest analiza - wskazanego przez Państwa - art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

     - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

     - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

        - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy  Ordynacja podatkowa.