Skutki podatkowe określenia podstawy opodatkowania przy umowie sprzedaży.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 31 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy umowie nabycia w drodze postępowania upadłościowego. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Do Pana – jako notariusza – zwrócił się syndyk, który w ramach prowadzonego postępowania upadłościowego wobec osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej zamierza dokonać sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości. Udział ten wszedł do masy upadłości.

W ramach prowadzonego postępowania upadłościowego syndyk zleci rzeczoznawcy majątkowemu oszacowanie wartości tego wchodzącego w skład masy upadłości udziału w nieruchomości. Rzeczoznawca majątkowy sporządzi wycenę, której celem będzie określenie wartości udziału w nieruchomości w związku z toczącym się postępowaniem upadłościowym. Rzeczoznawca oszacuje wartość udziału w nieruchomości na „X” złotych – zwaną dalej również „wartością oszacowania”.

O złożeniu do akt opisu i oszacowania składnika masy upadłości syndyk ogłosi na tablicy obwieszczeń za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe. Zgodnie z normą zawartą w treści art. 491^11a ust. 2 ustawy prawo upadłościowe syndyk zawiadomi wierzycieli i sąd o wyborze sposobu likwidacji składnika masy upadłości, którym jest udział w nieruchomości. W zawiadomieniu jako sposób likwidacji tego składnika wskaże konkurs ofert składanych w formie pisemnej do kancelarii syndyka oraz minimalną cenę:

1) w pierwszym konkursie ofert nie niższą niż wartość oszacowania,

2) w przypadku braku ofert w pierwszym konkursie, w drugim konkursie ofert nie niższą niż 75% wartości oszacowania,

3) w przypadku braku ofert w drugim konkursie, w trzecim konkursie ofert nie niższą niż 50% wartości oszacowania,

4) w przypadku braku ofert w trzecim konkursie, w czwartym konkursie ofert nie niższą niż 25% wartości oszacowania,

5) w przypadku braku ofert w czwartym konkursie, w piątym konkursie ofert nie niższą niż 10% wartości oszacowania,

6) w przypadku braku ofert w piątym konkursie, w szóstym konkursie najkorzystniejszą zaoferowaną (bez ceny minimalnej).

Sąd nie wstrzyma likwidacji składnika masy upadłości. W związku z tym syndyk przystąpi do likwidacji udziału w prawie własności nieruchomości, ogłaszając kolejne konkursy. Ogłoszenia każdorazowo publikowane będą w Internecie na portalach ogłoszeniowych, na tablicach ogłoszeń w urzędach gminy i starostwach powiatowych. W pierwszych pięciu konkursach, pomimo opublikowania ogłoszeń o sprzedaży, nie wpłyną żadne oferty. W szóstym konkursie wpłynie i zostanie wybrana oferta nabycia za cenę niższą niż 10 % wartości oszacowania.

Pytanie

Czy w przypadku braku ofert w pięciu powyżej opisanych konkursach i sprzedaży w ramach postępowania upadłościowego udziału w nieruchomości w wyniku rozstrzygnięcia szóstego konkursu za cenę niższą niż 10 % wartości oszacowania, podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie wartość rynkowa, która jest równa tej cenie (niższej niż 10 % wartości oszacowania), czy też wartością rynkową jest wartość oszacowania przez rzeczoznawcę wynosząca „X” złotych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w przypadku sprzedaży przez syndyka udziału w nieruchomości w szóstym konkursie za cenę niższą niż 10% wartości jego oszacowania przez rzeczoznawcę majątkowego, podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest cena sprzedaży udziału w nieruchomości (również, gdy jest niższa niż 10% wartości oszacowania), a nie wartość oszacowania przez rzeczoznawcę majątkowego.

Przemawiają za tym następujące względy:

 1. Podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest wartość rynkowa.

 2. Sprzedaż dokonywana będzie na szczególnym, ograniczonym rynku jakim jest sprzedaż w ramach postępowania upadłościowego. Jak wyżej opisano, na tym rynku obowiązują ściśle określone zasady. W konsekwencji czego, na tym rynku obowiązują też wartości rynkowe specyficzne tylko dla tego rynku. Mechanizm popytu i podaży nie jest tu podstawowym narzędziem regulacji cen. Na tym rynku ceny są zwykle niższe. Wartość rynkową w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Nie ulega wątpliwości, że wartość rynkową w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych na rynku kształtuje możliwa do uzyskania na tym rynku cena. Zatem, w tym przypadku wartością rynkową jest cena niższa niż 10% wartości oszacowania.

 3. Wartość oszacowana przez rzeczoznawcę nie jest ceną, jest to tylko określenie potencjalnej, maksymalnej kwoty pieniężnej, którą można uzyskać za sprzedawany przez syndyka udział w nieruchomości.

 4. Sprzedaż jest dokonywana w ramach sprzedaży wymuszonej czyli takiej, w której zbywca podlega ograniczeniom wymagającym zbycia nieruchomość w okolicznościach odbiegających od sytuacji wolnorynkowej, w tym przypadku ograniczeniami tymi są czas, przymus sprzedaży oraz dodatkowa procedura sprzedaży związana z nabyciem w  ramach postępowania upadłościowego.

 5. Po stronie nabywcy ciążą dodatkowe obowiązki, których nie ma na wolnym rynku, związane z koniecznością złożenia przez potencjalnego nabywcę pisemnej oferty i wpłaty wadium. Do tego dochodzi czas oczekiwania na wynik konkursu, który i tak nie jest pewny dla oferenta. Wszystko to może wpływać na ograniczenie kręgu zainteresowanych nabywców, w stosunku do zainteresowanych na wolnym rynku i sprawia, że sprzedaż w tym postępowaniu odbiega od sprzedaży na wolnym rynku i tym samym nie pozostaje bez wpływu na wysokość ceny sprzedaży.

 6. Wartość rynkowa udziału w nieruchomości nie jest jedynie ułamkiem ceny całej nieruchomości, ponieważ jest towarem bardziej problematycznym i przez to mniej wartościowym. Składa się na to konieczność współkorzystania i wspólnego zarządzania nieruchomością wraz z pozostałymi współwłaścicielami. W związku z tym, dodatkowo węższe jest też grono osób zainteresowanych takim zakupem.

 7. W przypadku sprzedaży udziału w nieruchomości przez syndyka, by móc określić przeciętne ceny stosowane w obrocie rzeczami tego samego rodzaju (o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), należałoby je porównać do cen innych udziałów w nieruchomościach sprzedawanych w ramach takich postępowań upadłościowych.

 8. Sprzedaż udziału w prawie własności nieruchomości dokonywana w toku postępowania upadłościowego jest też pewnym „rodzajem” rzeczy. Rodzajem ze względu na źródło jego nabycia. Innym „rodzajem” udziału w nieruchomości niż udziały w nieruchomościach dostępne na wolnym rynku. Ten „rodzaj” rzeczy zgodnie z literalnym brzmieniem art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych również należy uwzględnić przy określeniu wartości rynkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.):

Podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają:

2) zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3) orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy:

Przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 1 pkt 2 i 3.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera definicji sprzedaży, należy w tej kwestii odnieść się do przepisów uregulowanych w ustawie z dnia  23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy  i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Postępowanie upadłościowe jest regulowane przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1520 ze zm.).

Stosownie do treści art. 156 ust. 1 ww. ustawy:

W przypadku ogłoszenia upadłości powołuje się syndyka.

W myśl art. 311 ust. 1 cyt. ustawy:

Likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż z wolnej ręki lub w drodze przetargu lub aukcji przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, nieruchomości i ruchomości, wierzytelności oraz innych praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych.

Zgodnie z art. 313 ust. 1 zdanie pierwsze omawianej ustawy:

Sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej.

Stosownie do art. 321 ustawy prawo upadłości:

Syndyk zawiera umowę sprzedaży w terminie określonym przez sędziego-komisarza, nie dłuższym niż cztery miesiące od dnia zatwierdzenia wyboru oferenta przez sędziego-komisarza.

Jeżeli do zawarcia umowy nie dojdzie z winy oferenta, sędzia-komisarz wydaje postanowienie o ogłoszeniu nowego przetargu albo aukcji, w których nie może uczestniczyć oferent, który nie zawarł umowy.

W myśl art. 491¹ ust. 1 ww. ustawy:

Przepisy niniejszego tytułu stosuje się wobec osób fizycznych, których upadłości nie można ogłosić zgodnie z przepisami działu II tytułu I części pierwszej.

Zgodnie z art. 491² ust. 1 cyt. ustawy:

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym tytule przepisy o postępowaniu upadłościowym stosuje się odpowiednio, z tym że przepisów art. 21, art. 25, art. 145, art. 151-155, art. 163,  art. 164, art. 168 ust. 1-3 i 5, art. 176 ust. 2, art. 244, art. 245, art. 253-264, art. 307 ust. 1,  art. 337-339, art. 343 ust. 1a, art. 346 ust. 2 i art. 347-356 oraz art. 358-366 nie stosuje się. Przepisy art. 13, art. 22a, art. 32 ust. 5, art. 36-40 i art. 43 stosuje się odpowiednio jedynie wówczas, gdy wniosek o ogłoszenie upadłości złożył wyłącznie wierzyciel. Przepis art. 361 stosuje się odpowiednio jedynie wówczas, gdy upadłość została ogłoszona wyłącznie na skutek uwzględnienia wniosku wierzyciela.

Zgodnie z art. 491^11a ust. 1 i 2 cyt. ustawy:

Wyboru sposobu likwidacji masy upadłości dokonuje samodzielnie syndyk w sposób, który umożliwia zaspokojenie wierzycieli w jak największym stopniu, z uwzględnieniem kosztów likwidacji.

O wyborze sposobu likwidacji nieruchomości oraz wyborze sposobu likwidacji składników masy upadłości, których wartość oszacowania wskazana w spisie inwentarza przekracza pięciokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim kwartale roku poprzedzającego złożenie spisu inwentarza, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, syndyk zawiadamia wierzycieli oraz sąd za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe z wykorzystaniem udostępnianych w tym systemie formularzy. W zawiadomieniu syndyk wskazuje sposób likwidacji oraz minimalną cenę.

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają orzeczenia sądowe, które wywołują takie same skutki jak czynności cywilnoprawne, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem nabycie w toku postępowania upadłościowego – na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – wywołuje takie skutki prawne jak nabycie na podstawie umowy sprzedaży i z tej przyczyny podlega temu podatkowi.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży – przy umowie sprzedaży – na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi – przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Wartość rynkową określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego:

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

W odniesieniu do umowy sprzedaży – jako zasadę przyjęto ustalanie podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową rzeczy lub prawa majątkowego. Ustawodawca określił szczegółowe zasady oraz tryb postępowania w odniesieniu do ustalania wartości rynkowej rzeczy oraz prawa majątkowego. Decydujące znaczenie ma zatem rynkowa wartość rzeczy (prawa majątkowego) w chwili zawarcia umowy.

Z ww. przepisów wynika, że w przypadku umów sprzedaży należy przyjąć, że cena jest równoznaczna wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej. Natomiast w sytuacji, gdy cena nie odpowiada – zdaniem organu podatkowego – wartości rynkowej, organ wzywa podatnika do ponownego określenia tej wartości:

Zgodnie z art. 6 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.

Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje zatem uprawnienie stron umowy sprzedaży do kreowania jej warunków, w tym ustalenia ceny. Jednakże w przypadku ustalenia wartości przedmiotu transakcji w sposób odbiegający od wartości rynkowej, ustawa dopuszcza ingerencję organu podatkowego; przy czym organ ten może się posiłkować wskazanymi w art. 6 ust. 4 ustawy: opinią biegłego lub przedłożoną przez podatnika wyceną rzeczoznawcy.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Stawki podatku od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym wynoszą 2%.

Umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek uiszczenia podatku ciąży na kupującym. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.

W myśl art. art. 10 ust. 2 i 3 ww. ustawy:

Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że zwrócił się do Pana – jako notariusza – syndyk, który w ramach prowadzonego postępowania upadłościowego zamierza dokonać sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości. Syndyk zleci rzeczoznawcy majątkowemu oszacowanie wartości tego udziału w związku z toczącym się postępowaniem upadłościowym (wartość oszacowania). Likwidacja odbędzie się poprzez konkurs ofert z określeniem ceny w taki sposób, że w pierwszym konkursie ofert minimalna cena będzie nie niższa niż wartość oszacowania; w przypadku braku ofert, w drugim i kolejnym konkursie (do piątego) minimalna cena będzie obniżana w każdym kolejnym konkursie (jako odpowiedni procent wartości oszacowania); w przypadku braku ofert – w szóstym konkursie nie zostanie określona cena minimalna  – wybrana zostanie najkorzystniejsza oferta.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami w związku z przedstawionym zdarzeniem należy stwierdzić, że – przy sprzedaży – podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Podatek należy uiścić według stawki 2% od wartości rynkowej zbywanej nieruchomości (udziału w niej).

W świetle powyższego ma Pan wątpliwość czy – przy sprzedaży udziału w nieruchomości w ramach postępowania upadłościowego – podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa, która jest równa cenie sprzedaży (może być niższa niż wartość oszacowana) czy też wartość oszacowana przez rzeczoznawcę.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno wskazują co stanowi podstawę opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) i według jakich zasad tę podstawę się ustala.

Należy przy tym wskazać, że przepisy art. 6 ust. 2-4 ustawy łącznie tworzą zobiektywizowane kryteria ustalania wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej stanowiącej podstawę wymiaru należnego podatku, w związku z czym, sposób ustalenia tej wartości nie może być oderwany od miejsca zawarcia transakcji, gdzie warunki popytu i podaży mają istotny wpływ na taką wartość. Ponadto przy ustalaniu omawianej wartości należy uwzględniać stan techniczny, wyposażenie, standard oraz inne parametry mające wpływ na wartość rynkową, w tym – w przypadku zbywania udziału w nieruchomości – ograniczenia wynikające ze współwłasności.

Zajmując stanowisko wskazał Pan, że podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest cena sprzedaży udziału w nieruchomości (również, gdy jest niższa niż 10% wartości oszacowania), a nie wartość oszacowania przez rzeczoznawcę majątkowego.

Z takim stanowiskiem Organ zgodzić się nie może.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje uprawnienie stron umowy do kreowania jej warunków, w tym ustalenia ceny nieruchomości czy też udziału w nieruchomości. Jednak nie zawsze cena określona w umowie jest tożsama z wartością rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej, nawet gdy przedmiot zbywany jest w postępowaniu upadłościowym.

Jeżeli wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej określona w umowie nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej – przepisy dopuszczają ingerencję organu podatkowego, przy czym organ ten może się posiłkować wskazanymi w art. 6 ust. 4 ustawy: opinią biegłego lub przedłożoną przez podatnika wyceną rzeczoznawcy.

W świetle powyższego nie możemy potwierdzić – zatem też zgodzić się z Pana stanowiskiem – że podstawę opodatkowania stanowi cena uzyskana w przetargu. Nie możemy również potwierdzić, że stanowi ją przyjęta przez rzeczoznawcę wycena. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. A zatem, jeśli cena zbycia przedmiotu w postępowaniu upadłościowym (najkorzystniejsza wybrana oferta lub też najniższa możliwa do przyjęcia), bądź przyjęta przez rzeczoznawcę wycena – odpowiada wartości rynkowej określonej zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy – będzie stanowić podstawę opodatkowania. Jednakże, weryfikacji czy – w odniesieniu do konkretnego postępowania (konkretnego zdarzenia) – ustalona cena, bądź określona na podstawie oszacowania rzeczoznawcy wartość zbywanej nieruchomości (udziału w niej) odpowiada wartości rynkowej, dokonać może tylko organ podatkowy (właściwy naczelnik urzędu skarbowego) w postępowaniu wyjaśniającym, dowodowym. Dlatego też w wydanej interpretacji Organ nie może potwierdzić Pana stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

        - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

        - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

        - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.