Opisane we wniosku umowy pożyczki partycypacyjnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczki partycypacyjnej. Uzupełnili Państwo wniosek samoistnie w piśmie z 7 grudnia 2023 r. (data wpływu 7 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „Spółka”) jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a także jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka rozpoczęła proces inwestycyjny polegający na nabyciu portfeli wierzytelności i egzekwowaniu należności z zakupionych wierzytelności („Inwestycja”). Spółka pełni rolę podmiotu organizującego Inwestycję i przebieg całego procesu inwestycyjnego. To Spółka zawarła umowy zakupu portfeli wierzytelności i jest odpowiedzialna za proces ich egzekwowania.

Spółka przeznaczyła również część swoich zasobów finansowych na zakup portfeli wierzytelności. Ponadto Spółka zawarła umowy pożyczek partycypacyjnych, których istotą jest zapewnienie częściowego finansowania na potrzeby konkretnych przedsięwzięć inwestycyjnych Spółki (dalej: „Pożyczka partycypacyjna”). W ramach umów Pożyczki partycypacyjnej, otrzymali Państwo od osób fizycznych działających poza działalnością gospodarczą, podlegających na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: „Inwestorzy”), środki pieniężne (dalej: „Kwota pożyczki”) na sfinansowanie nabycia portfeli wierzytelności oraz na częściowe pokrycie wszelkich innych kosztów związanych z realizacją zakupu portfela wierzytelności oraz procesem egzekwowania należności z zakupionych wierzytelności.

Inwestorzy umownie zobowiązali się i przenieśli na Spółkę określoną ilość pieniędzy. Spółka jednak nie zobowiązuje się do zwrotu takiej samej ilości pieniędzy, ale do wypłaty Inwestorom udziału w zwrocie z Inwestycji. Kwota, jaka będzie przysługiwać Inwestorom z tytułu udziału w zwrocie z Inwestycji, nie została określona z góry na moment zawierania umów Pożyczek partycypacyjnych, a wynikać będzie z tego, jaki zwrot z Inwestycji uda się osiągnąć. Nie wykluczone, że nie zwrócą Państwo Inwestorom takiej samej ilości pieniędzy, jaką od nich otrzymali. Mogą to być kwoty zacznie wyższe, jak również może nie dojść do zwrotu w całości Kwot pożyczek.

Z tytułu udzielonej Pożyczki partycypacyjnej, każdemu z Inwestorów przysługiwać będzie udział w zwrocie z Inwestycji.

Udział w zwrocie z Inwestycji nie odpowiada określonemu w art. 720² Kodeksu cywilnego oprocentowaniu umowy pożyczki. Jego wysokość nie zależy wprost od Kwoty pożyczki i czasu jej trwania, ale od faktycznie uzyskanych kwot spłat wierzytelności nabytych w ramach portfeli wierzytelności.

Zwrot z Inwestycji obejmować będzie uzyskane przez Spółkę kwoty, w szczególności kwoty główne, odsetki lub jakiekolwiek inne kwoty faktycznie otrzymane przez Spółkę, tytułem spłaty lub zbycia nabytych w ramach Inwestycji wierzytelności, pomniejszone o koszty obsługi portfela wierzytelności, tj. koszty egzekucyjne, koszty sądowe oraz koszty obsługi portfela wierzytelności, przypadające na Inwestorów. W ten sposób Inwestorzy będą razem ze Spółką partycypowali w kosztach Inwestycji.

Udział w zwrocie z Inwestycji będzie zdefiniowany u każdego z Inwestorów odrębnie.

Jednemu z Inwestorów będzie przysługiwał udział w zwrocie z Inwestycji, pomniejszony o koszty obsługi Portfeli wierzytelności, w wysokości 16,68% uzyskanej przez Spółkę kwoty zwrotu. Na koniec każdego miesiąca, po otrzymaniu zwrotu z inwestycji, Spółka będzie wypłacać Inwestorowi na rachunek bankowy część jego udziału w zwrocie z inwestycji (np. 10% kwoty zwrotu z Inwestycji), a pozostałą część (np. 6,68% kwoty zwrotu z Inwestycji) Spółka będzie reinwestowała w zakup kolejnych portfeli wierzytelności. Po zakończeniu reinwestowania w zakup Portfeli wierzytelności, Spółka będzie wypłacała Inwestorowi pozostałą część jego udziału w zwrocie z inwestycji.

Drugiemu z Inwestorów będzie przysługiwał udział w zwrocie z Inwestycji, pomniejszony o koszty obsługi Portfeli wierzytelności, w wysokości 20% uzyskanej przez Spółkę kwoty Zwrotu. Udział w zwrocie z Inwestycji u drugiego Inwestora będzie w całości reinwestowany przez Spółkę w zakup kolejnych portfeli wierzytelności. Po zakończeniu reinwestowania w zakup Portfeli wierzytelności, Spółka będzie wypłacała Inwestorowi pozostałą część jego udziału w zwrocie z inwestycji.

W umowach Pożyczek partycypacyjnych nie zostały określone warunki, jakie muszą zostać spełnione, aby nastąpił zwrot udzielonego finansowania. Każdorazowo Zwrot z Inwestycji będzie przypisywany każdemu z Inwestorów według przypadającego na niego udziału.

W przypadku pierwszego z Inwestorów, część udziału w zwrocie z inwestycji będzie wypłacana Inwestorowi na rachunek bankowy, reszta zaś będzie reinwestowana, tj. przeznaczana na zakup kolejnych portfeli wierzytelności. Począwszy od miesiąca następującego po zakończeniu reinwestowania w zakup Portfeli wierzytelności, pozostała część udziału Inwestora będzie wypłacana na rachunek bankowy. W przypadku drugiego Inwestora, jego udział w miesięcznych Zwrotach będzie reinwestowany przez Spółkę w zakup kolejnych wierzytelności. Spółka na koniec każdego miesiąca począwszy od miesiąca następującego po zakończeniu reinwestycji wypłacać będzie Inwestorowi jego Udział z zakupionych Portfeli wierzytelności.

Zarówno Spółka jak i Inwestorzy będą ponosili ryzyko ekonomiczne Inwestycji, w tym w szczególności ryzyko tego, że nie dojdzie do osiągnięcia zysku z Inwestycji, a zwrot Kwoty pożyczki nastąpić może w trudnej do określenia perspektywie czasowej (w częściach, sukcesywnie po uzyskaniu spłat/zbycia wierzytelności zakupionych ze środków pochodzących z Pożyczki partycypacyjnej). Inwestorom przysługiwać będzie również prawo do kontroli efektów prowadzonej Inwestycji. Rozliczenie Spółki z Inwestorem z tytułu Kwoty Pożyczki nastąpi w części odpowiadającej proporcji wkładu Inwestora do całkowitego kosztu zakupu danego portfela wierzytelności.

Wypłata Inwestorom udziału w zwrocie z Inwestycji ma w założeniu zapewnić Inwestorom zwrot Kwoty pożyczki oraz dodatkowy zysk. Umowy nie gwarantują tego jednak. Inwestorzy nie otrzymają zatem zwrotu całości bądź części Kwoty Pożyczki w sytuacji, gdy uzyskana ze sprzedaży nabytego portfela wierzytelności cena sprzedaży nie pokryje pełnej wysokości Kwoty Pożyczki, jak również w sytuacji, gdy Spółka podejmie decyzję o niedochodzeniu należności wynikających z zakupionych portfeli wierzytelności.

W efekcie, o uzyskaniu wynagrodzenia przez Inwestora, będzie można mówić wtedy, gdy powstanie dodatnia różnica pomiędzy kwotą uzyskaną jako udział w zwrocie z Inwestycji, a Kwotą pożyczki przekazanej przez danego Inwestora (dalej: „Wynagrodzenie Inwestora”).

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Czy przedstawiona we wniosku umowa Pożyczki partycypacyjnej podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie (skorygowane w uzupełnieniu wniosku)

Państwa zdaniem, przedstawiona we wniosku umowa Pożyczki partycypacyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny przewiduje zasadę swobody umów. W myśl tego przepisu: „Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego”.

Z zasady tej wynika możliwość zawierania tzw. „umów nienazwanych”, tj. nieuregulowanych w Kodeksie cywilnym. Należy przy tym pamiętać, że treść dozwolonej przez prawo umowy wyznaczają postanowienia art. 56 i 58 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 56 ww. Kodeksu, „Czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów.”

Zgodnie z art. 58 cyt. Kodeksu, „Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, że bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana”.

Z uwagi na brak ustawowych uregulowań umowy pożyczki partycypacyjnej należy stwierdzić, że umowa ta jest jedną z tzw. umów nienazwanych. W doktrynie prawa cywilnego mianem umów nazwanych określa się umowy „normowane przez zespoły przepisów prawa zwykle wyodrębnione w systematyce aktu normatywnego (zwłaszcza Kodeksu cywilnego), które mają charakter powtarzający się w obrocie i występują (zarówno w przepisach, jak i w praktyce obrotu) pod określoną nazwą" (H. Filipczyk, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, LEX (za:) A. Brzozowski (w:) Prawo zobowiązań... pod red. E. Łętowskiej, s. 407). Przez umowę nienazwaną należy natomiast rozumieć „umowę, której treść nie odpowiada charakterystyce umowy nazwanej” (H. Filipczyk, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, LEX).

Należy zauważyć, że o rodzaju zawartej umowy nie decyduje nadana jej przez strony nazwa, lecz treść złożonych przy jej zawieraniu oświadczeń woli. Tak więc jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny skutków podatkowych takiej umowy, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

W Państwa ocenie, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego umowy pożyczki partycypacyjnej powinny zostać zakwalifikowane jako umowy nienazwane, a skutki podatkowe tych umów powinny być określane w oparciu rzeczywistą treść tych umów, nie zaś w oparciu o ich nazwę.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych w art. 1 zawiera katalog czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają jedynie te czynności, które wymienione zostały w tym katalogu.

Ustawodawca w postanowieniach art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użył zwrotu, który przesądza o tym, że został skonstruowany zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu omawianym podatkiem. Użyty w treści tego przepisu wyraz „następujące” wyraźnie wskazuje, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają tylko te czynności, które zostały w nim wymienione. Podkreślono nawet, iż zamknięty charakter katalogu czynności prawnych obciążonych podatkiem od czynności cywilnoprawnych wyklucza jakąkolwiek możliwość opodatkowania umów nieznajdujących swojego dokładnego odpowiednika wśród tych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nawet gdyby faktycznie łączyły one w sobie pewne elementy kilku umów nazwanych, podlegających podatkowi.

Należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie podlegają umowy nienazwane.

W opisanym zdarzeniu przyszłym udostępnienie środków pieniężnych z przeznaczeniem na konkretną inwestycję i z zamiarem uzyskiwania korzyści finansowych w postaci udziału w zysku, pomimo iż nazwane pożyczką partycypacyjną, nie stanowi w Państwa ocenie pożyczki pieniędzy, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Zasadniczo ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych jako przedmiot opodatkowania traktuje klasyczną umowę pożyczki, której źródło znajdziemy w art. 720-724 Kodeksu cywilnego. Umowa Pożyczki partycypacyjnej, o której mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi umowę nienazwaną zakładającą przekazanie określonej kwoty pieniężnej w zamian za procentowy udział w zysku z tytułu finansowanej inwestycji.

W odróżnieniu od typowej umowy pożyczki, w tego rodzaju umowie korzyść ekonomiczna, a więc Wynagrodzenie Inwestora, uzależnione jest od zysku z Inwestycji, nie zaś wyłącznie od Kwoty pożyczki. Powyższe wynika głównie z faktu przejmowania przez Inwestora części ryzyka finansowego związanego z przedsięwzięciem. Przy tego rodzaju konstrukcjach prawnych przekazanie wkładu finansowego to nic innego jak element wspólnego przedsięwzięcia, czyli stosunku prawnego, w którym strony łączy wspólna inwestycja, nad którą sprawują kontrolę oraz z której wspólnie czerpią zyski.

Biorąc pod uwagę ww. definicję pożyczki oraz postanowienia umowy, o których mowa we wniosku, należy stwierdzić, że umów zawieranych przez Spółkę nie można traktować na równi z pożyczką w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego.

Po pierwsze Spółka nie jest zobowiązana do zwrotu całej pożyczonej kwoty. Inwestorzy będą ponosili ryzyko ekonomiczne wskazanych we wniosku Inwestycji i liczą się z możliwością utraty całości bądź części angażowanych środków.

Po drugie umowa Pożyczki partycypacyjnej będzie określała zasady na jakich Inwestorom będzie przysługiwała wypłata środków stanowiących udział Inwestora w zwrocie z Inwestycji. Wypłaty te będą odzwierciedlały proporcję udziału danego Inwestora w Inwestycji, ale do czasu całkowitego rozliczenia Inwestycji nie jest pewne czy i w jakiej części dojdzie do zwrotu Kwoty pożyczki oraz czy i w jakiej wysokości Inwestorzy otrzymają Wynagrodzenie za udostępnienie kapitału.

Po trzecie Inwestorzy będą sprawowali kontrolę nad Inwestycją i swoimi działaniami będą się przyczyniali do uzyskania jak najwyższego zysku z Inwestycji. Rola oraz uprawnienia Inwestorów znacznie przekraczają więc uprawnienia i obowiązki pożyczkodawcy, które wynikają z art. 720 Kodeksu cywilnego.

Powyższe okoliczności świadczą o tym, że zawierane umowy mają charakter umów dotyczących wspólnej inwestycji (wspólnego przedsięwzięcia) Państwa i Inwestorów, a nie kodeksowej umowy pożyczki. Omawianych umów nie sposób uznać również za którąkolwiek z innych czynności zawartych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym opisane we wniosku umowy Pożyczki partycypacyjnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a tym samym po stronie Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w tym podatku.

Na potwierdzenie stanowiska przywołali Państwo interpretacje indywidualne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy  z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.):

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „pożyczka”, na którą zwracają Państwo uwagę, należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Ze opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka rozpoczęła proces inwestycyjny polegający na nabyciu portfeli wierzytelności i egzekwowaniu należności z zakupionych wierzytelności. Spółka pełni rolę podmiotu organizującego Inwestycję i przebieg całego procesu inwestycyjnego. Spółka przeznaczyła również część swoich zasobów finansowych na zakup portfeli wierzytelności. Ponadto Spółka zawarła umowy pożyczek partycypacyjnych, których istotą jest zapewnienie częściowego finansowania na potrzeby konkretnych przedsięwzięć inwestycyjnych Spółki. W ramach umów Pożyczki partycypacyjnej, otrzymali Państwo od osób fizycznych działających poza działalnością gospodarczą, podlegających na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, środki pieniężne na sfinansowanie nabycia portfeli wierzytelności oraz na częściowe pokrycie wszelkich innych kosztów związanych z realizacją zakupu portfela wierzytelności oraz procesem egzekwowania należności z zakupionych wierzytelności. Inwestorzy umownie zobowiązali się i przenieśli na Spółkę określoną ilość pieniędzy. Spółka jednak nie zobowiązuje się do zwrotu takiej samej ilości pieniędzy, ale do wypłaty Inwestorom udziału w zwrocie z Inwestycji. Kwota, jaka będzie przysługiwać Inwestorom z tytułu udziału w zwrocie z Inwestycji, nie została określona z góry na moment zawierania umów Pożyczek partycypacyjnych, a wynikać będzie z tego, jaki zwrot z Inwestycji uda się osiągnąć. Nie wykluczone, że nie zwrócą Państwo Inwestorom takiej samej ilości pieniędzy, jaką od nich otrzymali. Mogą to być kwoty zacznie wyższe, jak również może nie dojść do zwrotu w całości Kwot pożyczek. Udział w zwrocie z Inwestycji nie odpowiada określonemu w art. 720² Kodeksu cywilnego oprocentowaniu umowy pożyczki. Jego wysokość nie zależy wprost od Kwoty pożyczki i czasu jej trwania, ale od faktycznie uzyskanych kwot spłat wierzytelności nabytych w ramach portfeli wierzytelności. Udział w zwrocie z Inwestycji będzie zdefiniowany u każdego z Inwestorów odrębnie. Zarówno Spółka jak i Inwestorzy będą ponosili ryzyko ekonomiczne Inwestycji, w tym w szczególności ryzyko tego, że nie dojdzie do osiągnięcia zysku z Inwestycji, a zwrot Kwoty pożyczki nastąpić może w trudnej do określenia perspektywie czasowej (w częściach, sukcesywnie po uzyskaniu spłat/zbycia wierzytelności zakupionych ze środków pochodzących z Pożyczki partycypacyjnej). Inwestorom przysługiwać będzie również prawo do kontroli efektów prowadzonej Inwestycji. Rozliczenie Spółki z Inwestorem z tytułu Kwoty Pożyczki nastąpi w części odpowiadającej proporcji wkładu Inwestora do całkowitego kosztu zakupu danego portfela wierzytelności. Inwestorzy nie otrzymają zatem zwrotu całości bądź części Kwoty Pożyczki w sytuacji, gdy uzyskana ze sprzedaży nabytego portfela wierzytelności cena sprzedaży nie pokryje pełnej wysokości Kwoty Pożyczki, jak również w sytuacji, gdy Spółka podejmie decyzję o niedochodzeniu należności wynikających z zakupionych portfeli wierzytelności.

Biorąc pod uwagę ww. definicję pożyczki oraz postanowienia umów, o których mowa we wniosku, należy stwierdzić, że umów zawieranych przez Spółkę nie można traktować na równi z pożyczką w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego. Sam fakt, że – co do zasady – Pożyczkodawcy przysługuje zwrot udzielonego finansowania (kapitału), nie może decydować o uznaniu przedmiotowej umowy za umowę pożyczki w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Istotne są bowiem również pozostałe warunki, na jakich zawierane są ww. umowy. Jak bowiem wynika z treści wniosku:

- pożyczkodawca będzie miał możliwość współdecydowania/kontroli w zakresie wskazanych we wniosku inwestycji;

- pożyczkodawca będą ponosili ryzyko ekonomiczne wskazanych we wniosku inwestycji (np. utraty zaangażowanych środków);

- umowa pożyczki partycypacyjnej będzie ściśle określała zasady wynagrodzenia (w szczególności wynagrodzenie będzie uzależnione od wyników finansowych);

- wynagrodzenie z tytułu udzielonej pożyczki (udział w zysku z inwestycji) będzie ustalane proporcjonalnie do zaangażowanych środków.

Z powyższego wynika, że rola oraz uprawnienia strony udzielającej pożyczki partycypacyjnej znacznie przekraczają uprawnienia i obowiązki pożyczkodawcy, które wynikają z art. 720 Kodeksu cywilnego.

Powyższe okoliczności świadczą o tym, że zawierane umowy mają charakter umów dotyczących wspólnej inwestycji (działalności operacyjnej) pożyczkodawcy i Spółki, a nie umowy pożyczki określonej w art. 720 Kodeksu cywilnego. Omawianych umów nie sposób uznać również za którąkolwiek z innych czynności zawartych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym opisane we wniosku umowy pożyczki partycypacyjnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Dlatego też po Państwa stronie nie powstaje obowiązek podatkowy w tym podatku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili oraz stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia,

Interpretacja dotyczy również zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę stanowiska Państwa wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.