Temat interpretacji

Nabycie przez Wnioskodawcę pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od tego podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 września 2019 r. (data wpływu 27 września 2019 r.), uzupełniony 18 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania umów pożyczek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania umów pożyczek.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z tym w piśmie z 7 listopada 2019 r., znak: 0111-KDIB4.4014.334.2019.2.MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 18 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej także: Spółka lub Pożyczkobiorca) jest spółką prawa polskiego. Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług składającym miesięczne deklaracje VAT-7 . Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. świadczenie usług leasingu pojazdów.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: Grupa), będącej jednym z czołowych producentów samochodów osobowych i ciężarowych na świecie. W skład Grupy wchodzi łącznie kilkaset spółek z siedzibą w Niemczech oraz w innych krajach świata.

Pożyczkodawca, będący holenderskim rezydentem podatkowym, realizuje w Grupie funkcje finansowe. Powyższe zostało określone bezpośrednio w opisie przedmiotu działalności Pożyczkodawcy zawartym w oficjalnych dokumentach korporacyjnych. W statucie Pożyczkodawcy zapisano, że przedmiotem działalności jest m.in. zawieranie i udzielanie pożyczek, a także emisja obligacji. Zgodnie z powyższymi dokumentami, Pożyczkodawca faktycznie pełni funkcję podmiotu finansującego dla spółek z Grupy. Pożyczkodawca udzielał wcześniej i planuje udzielać w przyszłości pożyczek na rzecz innych podmiotów z Grupy.

Pożyczkodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w kraju swojej rezydencji podatkowej w rozumieniu Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1, z późn. zm., dalej: Dyrektywa). Tym samym, Pożyczkodawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, nakładanego na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innym niż terytorium Polski. Pożyczkodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Pożyczkodawca nie jest i nie będzie bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca rozważa pozyskanie finansowania dłużnego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w postaci oprocentowanych pożyczek (dalej: Pożyczki) od Pożyczkodawcy. Umowy Pożyczek będą przewidywać uzyskiwanie przez Pożyczkodawcę wynagrodzenia za ich udzielenie w formie odsetek. Odsetki te będą rozliczane dla potrzeb podatku od towarów i usług przez Pożyczkodawcę zgodnie z lokalnymi przepisami o podatku od towarów i usług obowiązującymi w Holandii. Obecnie dla Pożyczkodawcy udzielanie pożyczek stanowi czynność zwolnioną z podatku od towarów i usług w świetle lokalnych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Proces udzielenia Pożyczek zasadniczo będzie wyglądał następująco:

• między Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą będzie obowiązywać umowa ramowa (Umowa Ramowa), zgodnie z którą Pożyczkodawca będzie w gotowości do udzielenia Pożyczek Pożyczkobiorcy. Umowa Ramowa będzie zawarta na czas nieokreślony, a jedynie poszczególne potwierdzenia będą określać czas, w którym Wnioskodawca będzie obowiązany zwrócić otrzymane środki, tj. termin zapadalności danej Pożyczki.
• Pożyczkobiorca będzie wnioskować o przyznanie Pożyczki na określoną kwotę do Pożyczkodawcy składając tzw. wniosek o jej udzielenie wysyłany drogą elektroniczną do Pożyczkodawcy.
• Ustalenie warunków finansowania pomiędzy Pożyczkodawcą a Wnioskodawcą będzie się odbywało w drodze komunikacji elektronicznej.
• Po potwierdzeniu warunków finansowych, w dedykowanym systemie komputerowym Pożyczkodawcy będzie generowany i wysyłany w wiadomości elektronicznej do Pożyczkobiorcy dokument stanowiący potwierdzenie udzielenia finansowania (Potwierdzenie), w którym określone będą warunki danego finansowania, w szczególności kwota, waluta, stopa procentowa oraz okres finansowania.
• Wnioskodawca będzie odsyłał do Pożyczkodawcy skan podpisanego Potwierdzenia.

Umowa Ramowa zawierana pomiędzy Pożyczkodawcą a Spółką, będzie określała w szczególności następujące prawa i obowiązki wynikające dla każdej ze stron:

• Pożyczkodawca będzie gotowy udzielać Pożyczek Pożyczkobiorcy na warunkach zaproponowanych przez Pożyczkodawcę według jego wyłącznego uznania. Jednocześnie Pożyczkodawca nie będzie zobowiązany do udzielenia Pożyczek na podstawie samej Umowy ramowej.
• Pożyczkodawca będzie wypłacał kwotę Pożyczki, na żądanie Pożyczkobiorcy złożone na przynajmniej 2 dni przed oczekiwaną wypłatą Pożyczki.
• Pożyczkodawca każdorazowo przesyła Pożyczkobiorcy Potwierdzenie, które Pożyczkobiorca będzie zobligowany podpisać zgodnie z reprezentacją i odesłać podpisany dokument na adres mailowy Pożyczkodawcy przed wypłatą Pożyczki.
• Każda Pożyczka będzie oprocentowana zgodnie z ustaleniami poczynionymi przed transakcją i udokumentowanymi w Potwierdzeniu udzielenia finansowania.
• Pożyczki będą udzielane w oparciu o stałą stopę procentową. Odsetki będą płatne w dacie zapadalności Pożyczki, a w przypadku Pożyczek udzielonych na okres dłuższy niż 12 miesięcy okres odsetkowy będzie ustalany przez strony i dokumentowany w Potwierdzeniu.
• Pożyczki będą udzielane pod warunkiem, że obie strony umowy zgodzą się każdorazowo na szczególne warunki danej Pożyczki, udokumentowane w Potwierdzeniu odnoszącym się do właściwej Pożyczki.
• Wszelkie płatności będą dokonywane w walucie, w której udzielona została Pożyczka.

Umowa Ramowa między Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą będzie podpisana przez Pożyczkodawcę w Holandii i następnie przesłana do podpisu Pożyczkobiorcy w Polsce. W myśl postanowień Umowy Ramowej, jej treść i zawartość zostanie opracowana zgodnie z prawem holenderskim. Jednocześnie miejscem jej wykonania będzie Holandia. Dalsze negocjacje mogą być prowadzone zarówno za granicą, jak i w Polsce. Dodatkowo Potwierdzenie, w którym określone będą warunki danego finansowania będzie ostatecznie podpisywane przez Pożyczkobiorcę w Polsce, a następnie odsyłane do Pożyczkodawcy.

Środki w chwili zawarcia umowy Pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą a Pożyczkobiorcą będą znajdowały się na rachunkach bankowych Pożyczkodawcy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wypłata środków nastąpi po zawarciu umowy Pożyczki, z zagranicznego rachunku bankowego Pożyczkodawcy na rachunek bankowy Wnioskodawcy w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Pożyczki zaciągane przez Spółkę od Pożyczkodawcy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że skoro Pożyczkodawca będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy usługi polegające na udzielaniu Pożyczek, z tytułu których Spółka będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, Pożyczki te będą korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w myśl art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, jako że Pożyczki podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to udzielanie Wnioskodawcy Pożyczek przez Pożyczkodawcę niebędącego bezpośrednim udziałowcem Spółki będzie korzystało z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na marginesie warto wskazać, że nawet jeśli powyższe wyłączenie nie miałoby zastosowania (z czym Spółka się nie zgadza), to udzielanie Pożyczek przez Pożyczkodawcę nadal nie wymagałoby opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynność ta byłaby bowiem zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Biorąc pod uwagę przytoczone regulacje oraz fakty wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, tj. iż przedmiotem działalności Pożyczkodawcy jest świadczenie usług finansowych, gdyż jest to podmiot, który realizuje w Grupie funkcje finansowe w stosunku do innych podmiotów grupowych oraz faktycznie prowadzi działalność polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek podmiotom należącym do Grupy, to Pożyczki udzielane Wnioskodawcy przez Pożyczkodawcę korzystałyby ze zwolnienia z podatku czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując, opisywane Pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych po stronie Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do Pożyczek zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca przywołał art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), art. 1 ust. 4, art. 4 pkt 7 oraz art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zaznaczając, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do wyłączenia może stanowić m in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania konkretnej czynności podlegającej potencjalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji, przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydana została interpretacja indywidualna z 25 listopada 2019 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.535.2019.2.IG.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1519, ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają także zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cytowanej ustawy).

Jak stanowi art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do treści art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca spółka z ograniczoną odpowiedzialnością rozważa pozyskanie finansowania dłużnego na potrzeby prowadzonej działalności od podmiotu holenderskiego Pożyczkodawcy, który realizuje funkcje finansowe w grupie kapitałowej, do której należy Wnioskodawca. Między Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą będzie obowiązywać umowa ramowa, zgodnie z którą Pożyczkodawca będzie w gotowości do udzielenia Pożyczek Pożyczkobiorcy. Umowa Ramowa będzie zawarta na czas nieokreślony, a jedynie poszczególne potwierdzenia będą określać czas, w którym Wnioskodawca będzie obowiązany zwrócić otrzymane środki, tj. termin zapadalności danej Pożyczki. Ustalenie warunków finansowania pomiędzy Pożyczkodawcą, a Wnioskodawcą będzie się odbywało w drodze komunikacji elektronicznej. Umowa Ramowa między Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą będzie podpisana przez Pożyczkodawcę w Holandii i następnie przesłana do podpisu Pożyczkobiorcy w Polsce. W myśl postanowień Umowy Ramowej, jej treść i zawartość zostanie opracowana zgodnie z prawem holenderskim. Jednocześnie miejscem jej wykonania będzie Holandia. Dalsze negocjacje mogą być prowadzone zarówno za granicą, jak i w Polsce. Dodatkowo Potwierdzenie, w którym określone będą warunki danego finansowania będzie ostatecznie podpisywane przez Pożyczkobiorcę w Polsce, a następnie odsyłane do Pożyczkodawcy. Środki w chwili zawarcia umowy Pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą a Pożyczkobiorcą będą znajdowały się na rachunkach bankowych Pożyczkodawcy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wypłata środków nastąpi po zawarciu umowy Pożyczki, z zagranicznego rachunku bankowego Pożyczkodawcy na rachunek bankowy Wnioskodawcy w Polsce.

Jak stanowi art. 72 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli strony prowadzą negocjacje w celu zawarcia oznaczonej umowy, umowa zostaje zawarta, gdy strony dojdą do porozumienia co do wszystkich jej postanowień, które były przedmiotem negocjacji.

Jak wynika z powyższego, jeżeli umowa zostaje zawarta po przeprowadzeniu negocjacji co do treści tejże umowy (w ich wyniku), to umowa ta zostaje zawarta z chwilą i w miejscu ich zakończenia. Dla określenia więc miejsca zawarcia umowy, istotnym będzie miejsce zaakceptowania warunków umowy, czyli uzgodnienia wszystkich postanowień, które były przedmiotem negocjacji przeprowadzonych przez strony celem zawarcia umowy. Skoro potwierdzenie, w którym będą określone warunki finansowania, zostanie podpisane przez Pożyczkobiorcę w Polsce, a następnie będzie odsyłane do Pożyczkodawcy, to w Polsce, jako miejscu złożenia ostatniego podpisu dochodzi do porozumienia stron co do postanowień umowy, a więc w Polsce została ta umowa zawarta. Stanowisko takie potwierdza wyrok Sądu Najwyższego z 15 czerwca 2010 r., sygn. akt II CSK 27/10.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym stwierdzić należy, że opisane umowy pożyczki będą więc zawierane w Polsce.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje dokonywane pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub czy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tych czynności, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W indywidualnej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 listopada 2019 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.535.2019.2.IG wydanej dla Wnioskodawcy Organ wskazał, że:

• Wnioskodawca spełnia definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast, gdy Pożyczkodawca świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi udzielenia pożyczki, miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług, stosownie do art. 28b ust. 1 ww. ustawy, jest miejsce, w którym Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Polska.
• Nabycie przez Wnioskodawcę usług udzielenia pożyczki od Pożyczkodawcy stanowi dla Wnioskodawcy import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 tejże ustawy. Zatem Wnioskodawca zobowiązany jest, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkować przedmiotowe usługi udzielenia pożyczki. Przy czym, zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami prawa podatkowego, usługi udzielania pożyczek pieniężnych korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 tejże ustawy.
• Wnioskodawca w związku z pozyskaniem finansowania na potrzeby podstawowej działalności gospodarczej w postaci oprocentowanych Pożyczek od Pożyczkodawcy winien rozpoznać import usług zwolnionych na postawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro z ww. interpretacji wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od tego podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawca jako pożyczkobiorca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z ww. tytułu.

Wobec powyższego zbędna jest analiza stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zastosowania w przedmiotowej sprawie zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej