Temat interpretacji

Czy przy zwrocie wkładów przy wystąpieniu Wnioskodawczyni ze Spółki (spółka osobowa) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (przy założeniu, że Wnioskodawczyni przy zawiązywaniu umowy Spółki wniosła wkład w postaci środków pieniężnych) u Wnioskodawczyni powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 31 października 2017 r. (data wpływu 9 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wkładów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną będącą wspólnikiem B. Sp. z o.o. sp. k. (dalej: Spółka). Zawierając umowę Spółki Wnioskodawczyni wniosła do Spółki tytułem wkładów środki pieniężne. Występując ze Spółki, tytułem zwrotu wkładów i części kapitału zgromadzonego z opodatkowanych już u Wnioskodawczyni zysków Spółki, Wnioskodawczyni ma otrzymać od Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki, w skład którego wchodzą składniki majątkowe oraz prawa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy zwrocie wkładów przy wystąpieniu Wnioskodawczyni ze Spółki (spółka osobowa) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (przy założeniu, że Wnioskodawczyni przy zawiązywaniu umowy Spółki wniosła wkład w postaci środków pieniężnych) u Wnioskodawczyni powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym u Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. Rozliczenie spółki z występującym wspólnikiem jest neutralne podatkowo na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.

Art. 2 ww. ustawy stanowi, że przepisy ustawy o umowie spółki i jej zmianie stosuje się odpowiednio do aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmiany. Poprzez zmianę umowy spółki zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych rozumie się przy spółce osobowej wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega więc zawarcie umowy spółki ale też jej zmiana, o ile powoduje ona podwyższenie podstawy opodatkowania tym podatkiem.

& 

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można więc przyjąć, że wyliczenie wskazane w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obejmuje zwrot wkładów pieniężnych. Otrzymanie przez wspólnika spółki komandytowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w wyniku wystąpienia z tej spółki nie zostało wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 przedmiotowej ustawy. Tym samym, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a zatem u Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie tej ustawy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała się na interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cyt. ustawy).

Zasady tworzenia oraz funkcjonowania spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeksu spółek handlowych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1577), zaś regulacje dotyczące spółek komandytowych zawarte zostały w Dziale III tegoż Kodeksu.

W oparciu o art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 65 § 1 ww. Kodeksu, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki.

W myśl art. 65 § 2 cyt. Kodeksu jako dzień bilansowy przyjąć należy:

1. w przypadku wypowiedzenia ostatni dzień roku obrotowego, w którym upłynął termin wypowiedzenia;
2. w przypadku śmierci wspólnika lub ogłoszenia upadłości dzień śmierci albo dzień ogłoszenia upadłości;
3. w przypadku wyłączenia wspólnika na mocy prawomocnego orzeczenia sądu dzień wniesienia pozwu.

Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 ww. Kodeksu).

Jeżeli udział kapitałowy wspólnika występującego albo spadkobiercy wspólnika przy rozliczeniu wykazuje wartość ujemną, jest on obowiązany wyrównać spółce przypadającą na niego brakującą wartość (art. 65 § 4 ww. Kodeksu).

Wspólnik występujący albo spadkobierca wspólnika uczestniczą w zysku i stracie ze spraw jeszcze niezakończonych; nie mają oni jednak wpływu na ich prowadzenie. Mogą jednak żądać wyjaśnień, rachunków oraz podziału zysku i straty z końcem każdego roku obrotowego (art. 65 § 5 ww. Kodeksu).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki komandytowej B. Spółka z o.o. sp. k. (Spółka). Zawierając umowę Spółki Wnioskodawczyni wniosła do Spółki tytułem wkładów środki pieniężne. Występując ze Spółki, tytułem zwrotu wkładów i części kapitału zgromadzonego z opodatkowanych już u Wnioskodawczyni zysków Spółki, Wnioskodawczyni ma otrzymać od Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki, w skład którego wchodzą składniki majątkowe oraz prawa.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro podstawą prawną otrzymania ww. majątku przez Wnioskodawczynię będzie jej wystąpienie ze spółki komandytowej, to stwierdzić należy, iż czynność ta (rozliczenie Spółki z występującym wspólnikiem) jest neutralna podatkowo na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wynika to z generalnej zasady przyjętej w analizowanej ustawie, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 tej ustawie. Mając na uwadze fakt, że rozliczenie Spółki z występującym wspólnikiem nie zostało objęte zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej