Temat interpretacji

Czy czynności wykonywane w ramach systemu cash poolingu prowadzonego przez Bank będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych, przedstawione we wniosku wspólnym z 28 lipca 2016 r. (data wpływu do Biura 1 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowani A Sp. z o.o., B Sp. z o.o., C Sp. z o.o. oraz D Sp. z o.o. (dalej łącznie: Spółki) są spółkami prawa polskiego należącymi do międzynarodowej grupy kapitałowej X (dalej: Grupa). Grupa działa w branży produkcji opakowań, papieru i celulozy na rynku globalnym.

W ramach Grupy planowane jest wdrożenie systemu kompleksowego zarządzania płynnością finansową (tzw. systemu cash poolingu, dalej: System), do którego mają przystąpić Spółki oraz inne zagraniczne spółki z Grupy (np. z Francji i Luksemburga). Celem wdrożenia Systemu jest zoptymalizowanie zarządzania środkami finansowymi uczestników poprzez zarządzanie płynnością finansową oraz ograniczenie potrzeby finansowania zewnętrznego. System umożliwiać będzie podmiotom w nim uczestniczącym korzystanie ze środków finansowych udostępnionych przez innych uczestników. W szczególności, w ramach funkcjonowania Systemu, w przypadku gdy dany uczestnik będzie wykazywał zapotrzebowanie na finansowanie, na jego rachunek bankowy (rachunki bankowe) przelewane będą środki pochodzące z rachunków bankowych innych uczestników Systemu, którzy wykazują w tym momencie nadwyżkę środków tak, aby salda na rachunkach bankowych wszystkich uczestników Systemu były wyrównane do określonego poziomu.

W przypadku udostępniania kapitału lub korzystania z kapitału w ramach Systemu, każdy z jego uczestników będzie odpowiednio otrzymywał lub płacił odsetki z tego tytułu. W razie konieczności, np. gdy zapotrzebowanie na kapitał wśród poszczególnych uczestników Systemu będzie wyższe niż środki możliwe do uzyskania od uczestników wykazujących nadwyżki, System będzie mógł być zasilany również finansowaniem zewnętrznym, np. poprzez pozyskanie środków od banku lub innego podmiotu z Grupy, który nie jest uczestnikiem Systemu.

System zarządzany będzie przez A Sp. z o.o., która będzie pełnić rolę tzw. lidera. A Sp. z o.o., jako lider (przy wsparciu innych spółek z Grupy lub podmiotów zewnętrznych w oparciu o stosowne umowy) odpowiedzialna będzie m.in. za koordynowanie i kontrolę funkcjonowania Systemu. Za pełnienie funkcji lidera A Sp. z o.o. otrzymywać będzie wynagrodzenie.

System będzie tzw. cash poolingiem rzeczywistym, tj. będą występować w nim faktyczne transfery środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników. Ponadto, System prowadzony będzie w tzw. formule target balancing, co oznacza, że salda rachunków bankowych poszczególnych uczestników Systemu każdego dnia rozliczeniowego będą wyrównywane do określonego poziomu (np. do zera). Oznacza to, iż uczestnicy posiadający ujemne salda na rachunkach bankowych (tj. salda niższe niż określony dla nich poziom) otrzymają środki pieniężne z puli środków pochodzących od uczestników posiadających salda dodatnie na rachunkach bankowych (tj. salda wyższe niż określony dla nich poziom).

Przepływ środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników niebędących liderem Systemu (tzw. rachunkami podrzędnymi) będzie odbywać się za pośrednictwem rachunku bankowego lidera (tzw. rachunku nadrzędnego), tj. środki na rachunkach podrzędnych, które wykazują salda dodatnie będą przelewane na rachunek nadrzędny (tj. rachunek bankowy lidera), z rachunku nadrzędnego z kolei środki finansowe będą przelewane na rachunki podrzędne wykazujące salda ujemne, tak, aby salda na wszystkich rachunkach podrzędnych zostały wyrównane do określonego poziomu.

Spółki, w ramach Systemu, będą korzystały z jednej waluty, tj. PLN. W przyszłości rozważane jest jednak rozszerzenie Systemu o kolejne waluty (np. EUR, USD), dla których prowadzone byłyby odrębne walutowe rachunki bankowe dla poszczególnych uczestników Systemu, w tym lidera, jednak zasady przepływu środków w tych walutach w ramach Systemu byłyby analogiczne.

W celu uczestnictwa w Systemie, uczestnicy, w tym Spółki, zawrą ze sobą umowę cash poolingu (dalej: Umowa) oraz umowę z bankiem z siedzibą w Polsce (dalej: Bank) na obsługę Systemu. Bank nie jest podmiotem powiązanym ze Spółkami w rozumieniu przepisów polskiego prawa podatkowego ani uczestnikiem Systemu będzie jednak pełnił rolę wspierającą funkcjonowanie Systemu.

Rolą Banku w Systemie będzie natomiast obsługa techniczna Systemu, tj. zapewnienie infrastruktury technicznej niezbędnej do jego funkcjonowania, dokonywanie transferów środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników Systemu (w sposób zautomatyzowany) oraz przygotowywanie kalkulacji odsetek naliczonych lub należnych do sald rachunków bankowych poszczególnych uczestników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zawarcie przez Spółki Umowy oraz czynności realizowane w ramach opisanego Systemu, tj. transfery środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników Systemu, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, zawarcie przez nich Umowy oraz czynności realizowane w ramach opisanego Systemu, tj. transfery środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników Systemu, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zainteresowani wskazali, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera w art. 1 ust. 1 pkt 1 zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Następnie Zainteresowani zacytowali treść ww. przepisu oraz stwierdzili, że wskazany w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych katalog nie zawiera umowy kompleksowego zarządzania płynnością finansową, czyli tzw. cash poolingu, a takową jest Umowa.

Zdaniem Zainteresowanych, opisane wyżej transfery środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników Systemu nie wypełniają również znamion żadnej z czynności wymienionych w tym katalogu, w tym wymienionej w art. l ust. 1 pkt l lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Zgodnie z art. 720 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zdaniem Zainteresowanych Umowa nie wypełnia wszystkich znamion umowy pożyczki, o których mowa powyżej, nie można jej zatem uznać za pożyczkę. W przypadku Systemu wyróżnić można następujące podmioty: uczestników posiadających nadwyżki środków na rachunku bankowym, uczestników posiadających niedobór środków na rachunku bankowym oraz lidera, który jako uczestnik może również wykazywać na swoim rachunku bankowym nadwyżkę lub niedobór środków. Z tytułu uczestnictwa w Systemie dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczki. Uczestnicy przed przystąpieniem do Systemu nie wiedzą, czy ich środki zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez który podmiot oraz czy sami będą korzystać ze środków innych podmiotów. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, ani też jej przedmiot. W rezultacie, zdaniem Spółek, Umowa nie powinna być uznana za umowę pożyczki.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Spółek, zawarcie Umowy, jak i wykonywane na jej podstawie transfery środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników Systemu, nie wypełniają znamion żadnej z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W szczególności nie będzie w tym przypadku dochodziło do zawarcia umowy pożyczki.

W konsekwencji, zdaniem Spółek, zawarcie Umowy oraz wykonywane na jej podstawie transfery środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników Systemu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując, zdaniem Spółek, zawarcie Umowy oraz wykonywane na jej podstawie transfery
środków pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników Systemu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowani powołali szereg interpretacji indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że umowa cash pooling pozostaje umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny w księdze trzeciej zobowiązania nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu, określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie stanowi ona umowy pożyczki, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest co do zasady rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników (sposobu zarządzania płynnością finansową) niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym z powyższych przyczyn czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem umowa cash poolingu rzeczywistego czyli system kompleksowego zarządzania płynnością finansową, do którego przystąpią Zainteresowani oraz świadczone w jego ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, iż z tego tytułu po stronie Zainteresowanych nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Zainteresowanych interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanym przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach