Temat interpretacji

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym pożyczki zaciągane przez Spółkę od "M" będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 22 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

Wniosek uzupełniono w dniu 11 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji papieru workowego oraz tektury falistej. W przyszłości Spółka zamierza zaciągać pożyczki, na podstawie podpisywanych w tym zakresie umów, od podmiotu grupowego osoby prawnej mającej siedzibę w Wielkiej Brytanii (dalej: M). Spółka będzie płacić odsetki od tych pożyczek na rzecz M.

M, jako podmiot wyspecjalizowany w zarządzaniu finansami, w ramach swojej działalności gospodarczej zapewnia obsługę finansową podmiotom z grupy, w tym m.in. udziela pożyczek, przyjmuje depozyty, świadczy usługi nettingu, obsługuje transakcje w ramach cash poolingu. W ramach tej działalności M udziela lub będzie udzielać pożyczek różnym podmiotom wchodzącym w skład grupy kapitałowej, w związku z czym pożyczka/pożyczki udzielane na rzecz Spółki nie będą czynnością jednorazową lub sporadyczną. M nie ma siedziby, miejsca zarządzania ani nie prowadzi jakiekolwiek działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. M jest podmiotem powiązanym ze Spółką, jednakże nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki.

M nie jest bankiem, ale faktycznie prowadzi działalność polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek podmiotom należącym do tej samej grupy kapitałowej. Działalność w tym zakresie nie została wskazana w dokumentach założycielskich M, ze względu na brak takiego wymogu w prawie brytyjskim, niemniej została potwierdzona w treści raportu audytorów z badania sprawozdania finansowego M. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce, natomiast M jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii.

Co do zasady, umowy pożyczki będą zawierane przez Spółkę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej a pieniądze będące przedmiotem tych umów w dniu ich zawarcia znajdować się będą w Polsce. Niemniej, mogą także zdarzyć się sytuacje, gdy umowa pożyczki zostanie podpisana poza terytorium kraju i pieniądze, w momencie jej zawarcia, znajdować się będą na zagranicznych rachunkach bankowych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym pożyczki zaciągane przez Spółkę od M będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce...

W opinii Spółki, zaciągane przez Nią pożyczki od M nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce. Uzasadniając swoje stanowisko Spółka wyjaśnia, że zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Odnosząc się do powyższego Spółka wskazuje, że przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wskazują, jakiego rodzaju podmioty zagraniczne można uznać za przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Zgodnie z literalną wykładnią powołanego wyżej przepisu, w ocenie Spółki, nie jest konieczne, aby tego rodzaju podmiot zagraniczny miał status banku lub innej instytucji finansowej. Przepis ten nie stawia także warunku zawarcia jakichkolwiek zapisów w dokumentach statutowych tego podmiotu. W opinii Spółki jedynym warunkiem, od którego spełnienia jest uzależniona możliwość zastosowania omawianego zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych jest zatem okoliczność, aby zakres faktycznie prowadzonej przez zagranicznego przedsiębiorcę działalności gospodarczej obejmował udzielanie pożyczek lub kredytów.

W opinii Spółki powyższy przepis znajduje także zastosowanie w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego. Nie ma przy tym znaczenia fakt, iż działalność w zakresie udzielania pożyczek i kredytów nie została wskazana w dokumentach założycielskich M. Zdaniem Spółki z literalnej wykładni powyższego przepisu wynika, iż zastosowanie przewidzianego w nim zwolnienia uzależnione jest jedynie od faktycznego prowadzenia przez M działalności w tym zakresie. Zawarcie tego typu zapisów w dokumentach statutowych nie jest natomiast dowodem powyższego, którym jest prowadzenie działalności kredytowej oraz udzielania pożyczek na podstawie regulacji prawnych obowiązujących w kraju M.

Ponadto, jak wskazała Spółka w opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z wymogami prawa obowiązującego w Wielkiej Brytanii, nie jest wymagane wskazanie zakresu działalności podmiotów w dokumentach statutowych. Podobne regulacje mogą obowiązywać także w innych krajach, natomiast różnicowanie sytuacji podatników ze względu na fakt zawarcia lub nie zakresu działalności w dokumentach naruszałoby zasadę zakazu dyskryminacji zagwarantowanej zarówno przez przepisy wspólnotowe, jak i przepisy Konstytucji RP. Fakt, iż podstawową działalnością M jest szeroko rozumiana działalność finansowa, mająca na celu zapewnienie finansowania spółkom z Grupy, potwierdza informacja zawarta w raporcie audytorów z badania sprawozdania finansowego M za 2010 r.

Wobec powyższego, skoro - jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego M. jest przedsiębiorcą zagranicznym (spółką kapitałową z siedzibą w Wielkiej Brytanii), który został powołany w celu prowadzenia działalności w zakresie obsługi finansowej podmiotów grupowych oraz faktycznie prowadzi działalność polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek podmiotom należącym do tej samej grupy kapitałowej, pożyczka/pożyczki udzielane przez M będą korzystały ze zwolnienia z podatku czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie powyższego Spółka powołuje interpretacje organów podatkowych, m.in.:

• Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 marca 2011 r., sygn. IPPB2/436-22/11-4/AF oraz z dnia 12 maja 2010 r., sygn. IPPB2/436-66/10-2/MZ;
• Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 marca 2010 r., sygn. IPPB2/436-526/09-4/AF;
• Postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 5 marca 2007 r., sygn. ZP/436-43/06.

Niezależnie od powyższego Spółka wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione enumeratywnie w art. 1 ust. 1 ustawy, w tym m.in. umowy pożyczki. Jednakże, zgodnie z art. 2 pkt 4, wyłączono z opodatkowania te czynności cywilnoprawne (inne niż umowa spółki i jej zmiany), w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów usług, lub zwolniona z tego podatku - z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Jak wynika z powołanego wyżej przepisu dla stwierdzenia, czy umowy pożyczki, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych należy rozstrzygnąć, czy chociażby jedna ze stron tej transakcji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług albo korzystała ze zwolnienia od tego podatku z tytułu dokonania tej czynności.

Spółka zaznacza przy tym, iż na gruncie art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, określenie podatek od towarów i usług obejmuje nie tylko podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, ale także podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Z kolei zgodnie z art. 1a pkt 5 ww. ustawy państwo członkowskie" to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Odnosząc się do powyższej kwestii Spółka stwierdza, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ww. ustawy o VAT).

Wobec powyższego, w ocenie Spółki, udzielanie pożyczek spełnia niewątpliwie szeroką definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku udzielenia pożyczki można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca (w analizowanej sytuacji Spółka) mogący korzystać z kapitału udostępnionego na określony czas. Z kolei M zobowiązany jest do udostępnienia kapitału w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Spółka powołuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2009 r. (sygn. I FSK 903/08), w którym Sąd stwierdził, że spółka udzielając innym podmiotom () pożyczek, wykonuje działalność usługową, określoną w PKWiU 65.22.10-00.90 Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym" () udzielanie tego rodzaju pożyczek, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z tym że usługi te korzystają ze zwolnienia od tego podatku (art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z poz. 3 do załącznika nr 4). Nie jest przy tym istotne, czy spółka w zakresie swojej działalności ma wyszczególnione usługi pośrednictwa finansowego. Sporadyczne udzielanie pożyczki z własnych środków wypełnia warunki, by sklasyfikować tę czynność jako usługę". Pogląd powyższy potwierdza również orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który m.in. w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. (sygn. C-77/01) stwierdził, że coroczne udzielanie pożyczek przez spółkę holdingową spółkom, w których posiada udziały stanowi działalność gospodarczą prowadzoną przez podatnika występującego w takim charakterze w rozumieniu art. 2 pkt 1 oraz art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy VAT.

Ponadto Spółka zauważa, iż na mocy art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług przez M będzie Polska. Jednocześnie, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnikiem z tytułu tej transakcji będzie Spółka, która będzie miała obowiązek rozliczenia ww. usługi dla celów VAT w Polsce na zasadzie importu usług.

Spółka wskazuje również, iż zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, usługi udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie pożyczkami lub kredytami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, są zwolnione z opodatkowania VAT. Zdaniem Spółki, ponieważ usługi udzielania pożyczek świadczone przez M niewątpliwie należy zakwalifikować do usług, o których mowa powyżej, są one objęte zwolnieniem z opodatkowania VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, w sytuacji, gdy M świadczyć będzie na rzecz Spółki usługę polegającą na udzieleniu pożyczki, z tytułu której Spółka będzie podatnikiem VAT i która jest przedmiotowo zwolniona z tego podatku, zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe stanowisko, w ocenie Spółki, znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w:

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 maja 2010 r., sygn. IPPP3/443-261/10-4/LK oraz z dnia 30 marca 2010 r., sygn. IPPB2/436-3/10-4/MZ;
• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. ILPB2/436-144/09-4/MK oraz z dnia 8 października 2009 r., sygn. ILPB2/436-122/09-2/MK.

Abstrahując od powyższego Spółka zauważa, iż w sytuacji, gdy pieniądze będące przedmiotem pożyczki znajdować się będą w momencie zawarcia umów poza terytorium Polski, a umowa pożyczki zostanie zawarta za granicą, pożyczki te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce ze względu na regulacje zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilnoprawne, w tym pożyczki, jeżeli ich przedmiotem są:

• rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze literalne brzmienie powyższego przepisu, zdaniem Spółki, dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych wystarczające będzie, aby jedno z dwóch powyższych kryteriów było spełnione (na zasadzie alternatywy), przy czym drugie z nich wymagać będzie spełnienia łącznie dwóch przesłanek (siedziba nabywcy oraz miejsce dokonania czynności muszą znajdować się w Polsce). Jeżeli zatem, w przypadku drugiego kryterium, zostanie spełniona tylko jedna z wymienionych przesłanek, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W celu więc ustalenia czy konkretna umowa pożyczki zawierana przez Spółkę z M podlegać będzie podatkowi od czynności cywilnoprawnych, wg Spółki, w pierwszej kolejności należy ustalić miejsce, w którym - w momencie zawarcia umowy pożyczki - będą się znajdować pieniądze stanowiące jej przedmiot.

W ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, że pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, t.j. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku stwierdzenia zaistnienia powyższych przesłanek, dla celów ustalenia zasad opodatkowania tych pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zachodzi konieczność analizy pozostałych przepisów ustawy (w tym także powoływanych i analizowanych wyżej przepisów dotyczących zwolnienia z tego podatku bądź wyłączenia z zastosowania przepisów tej ustawy).

Natomiast w sytuacji, gdy w chwili zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne będące jej przedmiotem znajdować się będą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustalenia wymagać będzie, czy spełniona jest druga z wymienionych powyżej przesłanek, t.j. czy zarówno miejsce zamieszkania lub siedziba pożyczkobiorcy jak i miejsce zawarcia umowy pożyczki znajduje się w kraju. Pożyczka będzie zatem podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, w przypadku gdy (i) pożyczkobiorca będzie posiadał siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a (ii) umowa pożyczki zawarta będzie na terytorium kraju. Dla opodatkowania pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych natomiast, warunki te muszą zostać spełnione kumulatywnie. W konsekwencji, jeśli spełniony zostanie tylko jeden z nich, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych nie powstanie.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Spółki w sytuacji, gdy pieniądze będące przedmiotem pożyczki udzielonej Spółce przez M będą znajdowały się w chwili zawarcia umowy za granicą i umowa zostanie zawarta za granicą to czynności te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce (nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Na potwierdzenie powyższego Spółka powołuje interpretacje organów podatkowych, w tym:

• Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 marca 2010 r. sygn. IPPB2/436-13/10-2/AF, z dnia 27 listopada 2008 r. sygn. IPPB2/436-373/08-2/MZ oraz z dnia 9 maja 2008 r., sygn. IPPB2/436-48/08-4/MZ;
• Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. ILPB2/436-187/09-3/AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101 poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. b) tego artykułu umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Stosownie do art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Nie wystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie przewidziano również sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie bowiem do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• (uchylony)
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Ponadto wyjaśnić należy, że stosownie do treści art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm. ) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka czynny podatnik podatku VAT w Polsce zamierza zaciągać pożyczki od podmiotu zagranicznego osoby prawnej mającej siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii, będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym kraju. Co do zasady umowy zawierane będą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a pieniądze będące ich przedmiotem, w dniu ich zawarcia znajdować będą się w Polsce. Mogą się zdarzyć jednak sytuacje, gdy umowa zostanie podpisana poza krajem i pieniądze, w momencie jej zawarcia, znajdować się będą na zagranicznych rachunkach bankowych.

Odnosząc się do powyższego wyjaśnić należy, że w wydanej na wniosek Spółki interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2011 r., znak ITPP1/443-1045/11/MN stwierdzono, że świadczone na rzecz Spółki usługi, polegające na udzielaniu pożyczek przez osobę prawną, nieposiadającą siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, stanowią dla niej import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tych transakcji zobowiązana będzie Spółka, jako nabywca usług. Usługi te będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, że w sytuacji opisanej we wniosku, gdy umowy pożyczek zawarte zostaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki pieniężne, będące ich przedmiotem, w chwili zawarcia umowy znajdować się będą w Polsce, umowy pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu ze względu na wystąpienie wyłączenia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W sytuacji natomiast, gdy do zawarcia umów dojdzie za granicą, a środki pieniężne, będące ich przedmiotem znajdować się będą na zagranicznych kontach bankowych, umowy takie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, w omawianej sytuacji, ze względu na fakt, iż planowane umowy pożyczek nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych bezprzedmiotowe jest rozstrzyganie o możliwości zastosowania do nich zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się natomiast do powołanych interpretacji i postanowień organów podatkowych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy