Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 21.11.2007 r. (data wpływu 17.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.12.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

P.... P.... XXV Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej Spółka) otrzymuje lub będzie otrzymywać oprocentowane pożyczki od spółki P... F... E..., spółki P... F...II E... oraz spółki P... F....III E..., mających siedziby poza terytorium Polski, we Francji (dalej także: Pożyczkodawcy, spółki francuskie). Statuty spółek francuskich, będących pożyczkodawcami stanowią, iż przedmiotem ich działalności jest między innymi

a) finansowanie przedsiębiorstw i spółek;

1. pożyczanie, udzielanie pożyczek i gromadzenie funduszy, co obejmuje emisję obligacji, weksli własnych lub innych instrumentów finansowych bądź papierów dłużnych, jak również zawieranie umów w związku z wyżej wspomnianymi działaniami (odpowiednio artykuł 2 pkt a i b statutów spółek francuskich).
   
   

Pożyczkodawcy nie są bankami, natomiast działalność gospodarcza określona w statutach spółek i wykonywana faktycznie w sposób zorganizowany przez pożyczkodawców polega na zapewnianiu finansowania innym podmiotom, w tym poprzez udzielanie pożyczek.

Pismem z dnia 24 stycznia 2008 r. Nr IPPB2/436-176/07-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie udzielenia informacji:

• czy pożyczkodawcy są udziałowcami Spółki, której jest udzielana pożyczka,

• czy z tytułu opisanych we wniosku pożyczek którakolwiek ze stron (pożyczkodawca lub pożyczkobiorca) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług/podatkiem od wartości dodanej lub też zwolniona z ww. podatku.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, że:

• Pożyczkodawcy nie są udziałowcami Spółki.

• Jako iż miejscem świadczenia usługi (transakcja udzielenia pożyczki przez zagraniczny podmiot) zgodnie z art. 27 ust. 3 w powiązaniu z ust. 4 pkt 4 będzie Polska, ze względu na miejsce siedziby nabywcy usługi finansowej, to zgodnie z regulacjami art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 i 3 tegoż artykułu, Spółka w analizowanym przypadku występować będzie w roli podatnika. Biorąc natomiast pod uwagę charakter świadczonej usługi będzie ona zwolniona od podatku zgodnie z Załącznikiem nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług (Poz. 3 usługi pośrednictwa podatkowego).
  
  

Podsumowując, Spółka z tytułu opisanych we wniosku pożyczek będzie występować jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

a biorąc pod uwagę, że pożyczkobiorca jest podatnikiem VAT, udzielone mu pożyczki nie podlegają w ogóle PCC gdyż podlegają:

2. wyłączeniu z opodatkowania PCC na podst. art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC, jako że udzielenie pożyczki przez przedsiębiorcę zagranicznego stanowi świadczenie usługi finansowej zwolnionej z podatku od towarów i usług ?

Zdaniem wnioskodawcy

1. Zwolnienie z PCC pożyczki na podst. art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC.
   
   

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC umowy pożyczki podlegają PCC. Jednakże na mocy art. 9 pkt 10 lit. a) cytowanej ustawy zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

W świetle powyższego, dla zastosowania zwolnienia umowy pożyczki z PCC na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a), konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

(i) pożyczkodawca musi posiadać siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

(li) pożyczkodawca musi prowadzić działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Spółka stoi na stanowisku, że powyższa regulacja odnosi się do faktu rzeczywistego wykonywania przez zagranicznych pożyczkodawców działalności w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek, nie tylko zaś, do zapisów dokonanych w statucie danego podmiotu.

Zdaniem Spółki, skoro ustawodawca nie zawarł w ustawie o PCC definicji prowadzonej działalności, należy odnieść się do definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 3 pkt 9 ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą definicją, przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, (...)a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. Z kolei stosownie do art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność, w tym usługowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Ponadto zgodnie z wiążącą interpretacją z dnia 7 listopada 2005 r. wydaną przez Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu (sygn. ZP/436-15/05) przepisy art. 9 pkt 10 lit. a) nie wskazują dodatkowych przesłanek do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Wystarczy aby pożyczkodawca nie posiadał siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadził działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Udzielona przez niego pożyczka jest wówczas zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak wynika z postanowień statutów pożyczkodawców udzielanie pożyczek stanowi ich podstawową, faktyczną działalność wykonywaną w sposób zarobkowy. Zgodnie z art. 2 statutów francuskich spółek cel/przedmiot działalności obejmuje:

1. finansowanie przedsiębiorstw i spółek;
2. pożyczanie, udzielanie pożyczek i gromadzenie funduszy, co obejmuje emisję obligacji weksli własnych lub innych instrumentów finansowych bądź papierów dłużnych, jak również zawieranie umów w związku z wyżej wspomnianymi działaniami.
   
   

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w sytuacji gdy spółki francuskie, będące przedsiębiorcami nie mającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu wykonują w sposób zorganizowany zarobkową działalność usługową polegającą na zapewnianiu finansowania i udzielaniu pożyczek innym podmiotom, należy uznać iż oba wyżej wymienione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia z PCC na podst. art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC są spełnione.

2 Wyłączenie z opodatkowania PCC pożyczki na podst. art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC.

Uwaga ogólna

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC, umowa pożyczki stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) oraz lit. b) ustawy o PCC, podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub;
2. jest z niego zwolniona, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach; umowy spółki i jej zmiany; umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

W konsekwencji powyższej regulacji, opodatkowanie lub brak opodatkowania PCC czynności wymienionych w art. 1 ustawy o PCC uzależnione jest od ich podatkowego traktowania dla celów VAT.

Klasyfikacja pożyczek udzielonych poza systemem bankowym przez podmiot zagraniczny dla celów VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu VAT podlegają min. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z ust. 3 cytowanego artykułu, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Z kolei w dziale 65, sekcji J załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 89, poz. 844, ze zm.; dalej PKWiU) usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym zaliczone zostały do usług pośrednictwa finansowego pozostałego (grupowanie 65.22).

Miejsce świadczenia usługi finansowej polegającej na udzielaniu pożyczek przez podmiot zagraniczny.

W myśl art. 27 ust. 4 pkt 4 w związku z ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli podatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, wówczas w przypadku usług finansowych miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca tej usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W przypadku usługi finansowej polegającej na udzielaniu Spółce pożyczek przez podmioty francuskie miejscem świadczenia usługi będzie więc na podstawie art. 27 ust. 4 pkt 4 w związku z ust. 3 ustawy o VAT Polska.

Podatnik podatku VAT z tytułu świadczenia usługi finansowej polegającej na udzielaniu pożyczek przez podmiot zagraniczny.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, jest ona podatnikiem VAT z tytułu świadczenia usługi finansowej polegającej na udzielaniu pożyczek przez podmiot zagraniczny.

Opodatkowanie usługi finansowej polegającej na udzielaniu pożyczek przez podmiot zagraniczny.

Jak zostało wskazane powyżej, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega min. świadczenie usług na terytorium kraju. Jednakże w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ww. ustawy, który to załącznik, odnosi się bezpośrednio do klasyfikacji usług dokonanej na podstawie PKWiU. W poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego, sklasyfikowane według PKWiU do sekcji J ex (65-67) (z wyłączeniami nie odnoszącymi się do analizowanej sytuacji).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, usługa finansowa polegająca na udzielaniu pożyczek poza systemem bankowym przez podmioty francuskie, sklasyfikowana jako usługa pośrednictwa finansowego pozostałego w grupowaniu 65.22 PKWiU, której miejscem świadczenia jest Polska, będzie przedmiotowo zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1pkt 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 27 ust. 4 pkt 4 i ust. 3 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisko, iż niezależnie od argumentacji przedstawionej powyżej w pkt 1, sekcja III, w sytuacji, gdy podmioty francuskie świadczą na rzecz Spółki będącej podatnikiem VAT usługę finansową polegającą na udzielaniu pożyczek, która jest przedmiotowo zwolniona z VAT i w związku z którą pożyczkobiorca jest podatnikiem VAT, zastosowanie znajdzie wyłączenie z PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC, zgodnie z którym PCC nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z VAT.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, w ocenie Wnioskodawcy Spółka jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o PCC, jak również z wyłączenia z opodatkowania PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ww. ustawy.

W konsekwencji pożyczki otrzymane przez Spółkę od francuskich pożyczkodawców nie będą opodatkowane PCC. W świetle powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W praktyce największe znaczenie, zarówno w obrocie gospodarczym jak i nieprofesjonalnym, mają pożyczki pieniężne. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 K. c. jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym pożyczka podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot t. j. pieniądze znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   
   

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy spółki i jej zmiany,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych
  
  

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ww. ustawy przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek nakładany wyżej wymienioną ustawą o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Państwa członkowskie to w myśl art. 1a pkt 5 powyższej ustawy państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (E....) będące stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje przy tym okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

Należy zauważyć, że wyłączenie spod podatku od czynności cywilnoprawnych zachodzi nie tylko, gdy czynność podlega podatkowi od towarów i usług w Polsce, ale także gdy pożyczka opodatkowana będzie podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w państwie członkowskim.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka (pożyczkobiorca) poinformowała, że z tytułu opisanych pożyczek będzie występować w roli podatnika podatku od towarów i usług. Biorąc natomiast pod uwagę charakter świadczonej usługi będzie zwolniona od tego podatku.

Zatem, gdy pożyczkobiorca będzie z tytułu udzielonych pożyczek podlegał w Polsce podatkowi od towarów i usług lub będzie od niego zwolniony, albo też pożyczkodawca będzie we Francji podlegał opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących we Francji lub będzie z niego zwolniony, wówczas przedmiotowe pożyczki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług lub podatkowi od wartości dodanej, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto Spółka powołuje się na przepisy art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, które znajdują zastosowanie w przypadku, gdy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy), lecz z uwagi na spełnienie przesłanek, wymienionych w przepisie art. 9 pkt 10 lit. a) ww. ustawy, zwolniona jest od ww. podatku.

Jak wskazano, umowy pożyczki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na regulacje art. 2 pkt 4 cytowanej ustawy, zatem, przepis art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie ma w tym przypadku zastosowania.

Wniosek z dnia 21.11.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczy 2 stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, natomiast opłata z dnia 05.12.2007 r. została uiszczona w kwocie 450 zł, t. j. w wysokości odpowiadającej 3 stanom faktycznym i 3 zdarzeniom przyszłym.

Z uwagi na powyższe opłata w wysokości 300 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany we wniosku adres Spółki do korespondencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.