Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie dywidendy od C. w formie rzeczowej w postaci Nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu PCC.

Uzasadnienie stanowiska

1. Regulacje ustawy o PCC

W art. 1 ust. 1 ustawy o PCC ustawodawca określił zamknięty katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu PCC. Czynności te zostały zdefiniowane w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 ze zm., dalej: KC), lub w innych przepisach prawa cywilnego (np. ustanowienie hipoteki, umowy spółek prawa handlowego).

Szczegółowe określenie przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego ustawy o PCC poprzez enumeratywne określenie czynności podlegających opodatkowaniu ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne czynności (nawet podobne), które nie zostały wyraźnie wskazane w ustawie o PCC. Oznacza to, że czynności nie wymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu PCC, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wymienione.

Spółka pragnie wskazać, że fakt objęcia PCC wyłącznie czynności zawartych w zamkniętym katalogu określonym w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC był wielokrotnie podkreślany w praktyce polskich organów podatkowych

.

Tymczasem czynność polegająca na wydaniu dywidendy rzeczowej nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC. W konsekwencji, dywidendy rzeczowe nie podlegają opodatkowaniu PCC.

2. Kwalifikacja dywidendy rzeczowej w odniesieniu do ustawy o PCC

Spółka zwraca uwagę, że uchwały w sprawie deklaracji wypłaty dywidendy rzeczowej lub dokumentu przenoszącego własność nieruchomości w wykonaniu tejże uchwały nie można traktować na równi z umową sprzedaży praw majątkowych (tj. nieruchomości), objętą katalogiem czynności podlegających opodatkowaniu PCC zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o PCC. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 535 KC, przez umowę sprzedaży powinno się rozumieć czynność, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W świetle powyższej definicji, sprzedaż jest czynnością, w której dochodzi do świadczeń ekwiwalentnych, czyli warunkiem koniecznym sprzedaży jest wzajemność świadczeń po obu stronach umowy sprzedaży - z jednej strony następuje przeniesienie własności, z drugiej zaś zaplata ceny.

Jednocześnie, umowa sprzedaży jest umową konsensualną tzn., do jej zawarcia dochodzi poprzez zgodne oświadczenie woli stron, których intencją jest zawarcie umowy sprzedaży.

Mając na uwadze istotę prawa akcjonariusza do udziału w zyskach spółki akcyjnej, należy stwierdzić, że w przypadku wypłaty dywidendy rzeczowej w postaci nieruchomości dochodzi do jednostronnego świadczenia ze strony spółki na rzecz akcjonariusza. Jedynym podmiotem świadczącym jest w tej sytuacji podmiot wypłacający dywidendę, natomiast akcjonariusz otrzymujący dywidendę nie wykonuje żadnego świadczenia wzajemnego. W konsekwencji, wypłata dywidendy (zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej) nie stanowi świadczenia ekwiwalentnego.

Ponadto, w przypadku przekazania własności rzeczy w ramach dywidendy w naturze nie dochodzi do czynności konsensualnej, gdyż nie mamy do czynienia ze zgodnym oświadczeniem woli stron. W szczególności, decyzja o podziale zysku i o wypłacie dywidendy jest podejmowana jednostronnie przez walne zgromadzenie spółki, niezależnie od woli spółki reprezentowanej przez zarząd.

Ze względu na brak powyższych istotnych elementów niezbędnych do zawarcia umowy sprzedaży, należy uznać, że wypłata dywidendy w formie niepieniężnej jest osobną instytucją uregulowaną na gruncie polskiego prawa w KSH. Czynności tej nie można zakwalifikować jako umowy sprzedaży ani tym bardziej innej czynności objętej przepisami ustawy o PCC, zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy (np. jako darowizny, która zgodnie z KC jest czynnością dwustronną w odróżnieniu od wypłaty dywidendy która jest czynnością jednostronna).

Spółka pragnie zaznaczyć, iż stanowiska zbieżne z zaprezentowanym powyżej stanowiskiem Spółki przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 marca 2010 r., nr IPPB2/436-498/09-4/MZ oraz w interpretacji z dnia 27 października 2011 r. nr IPPB2/436-410/11-3/MZ. W tej drugiej wskazał, że:

(...) należy stwierdzić, iż wypłata dywidendy przez B. na rzecz Spółki w formie udziałów w Spółce PL nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. A zatem, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

3. Brak opodatkowania PCC wypłaty dywidendy rzeczowej na rzecz Spółki

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki otrzymanie dywidendy od C. w formie rzeczowej w drodze transferu Nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu PCC.

Jak bowiem wskazała Spółka powyżej, wypłata dywidendy nie została wymieniona w zamkniętym katalogu z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC, enumeratywnie określającego przedmiot opodatkowania PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w związku z brakiem wystarczających środków pieniężnych na wypłatę dywidendy, C. rozważa jej częściową wypłatę w formie rzeczowej. Dywidenda rzeczowa obejmie część z posiadanych przez C. niezabudowanych gruntów o łącznej powierzchni około 144 ha, położonych w Sosnowcu przy drodze krajowej S-1 (dalej: Nieruchomości). Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, Nieruchomości zostały sklasyfikowane jako przeznaczone pod inwestycje o charakterze przemysłowym i usługowym z infrastrukturą drogową i kolejową. Dokonanie przez C. wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej będzie zgodne z brzmieniem jej statutu. Wysokość dywidendy należnej Spółce będzie odpowiadała wartości rynkowej przekazywanych jej Nieruchomości. Na moment otrzymania dywidendy, C. będzie posiadał ponad 10% akcji w C.S.A.. Możliwym jest, iż krótko po otrzymaniu dywidendy rzeczowej uzyskane przez C. Nieruchomości zostaną zbyte (sprzedane) na rzecz potencjalnych inwestorów.

Reasumując, należy stwierdzić, iż czynność wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz wspólnika w formie rzeczowej w postaci Nieruchomości, nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. A zatem, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 633 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie