Temat interpretacji

Czy czynności wykonywane w ramach systemu cash poolingu prowadzonego przez bank podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z daty wpływu do tut. Biura 13 lipca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka z o.o.) rozważa przystąpienie do wielostronnej umowy cash poolingu (umowa), w której jako lider uczestniczy Spółka X, z siedzibą w Luksemburgu. Spółka X nie ma siedziby, ani miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Umowa obejmuje cash pooling, w którym Spółka X pełni funkcję regionalnego centrum pieniężnego, to znaczy Spółka X jest podmiotem, który konsoliduje salda rachunków bieżących wszystkich uczestników w celu zarządzania płynnością finansową uczestników oraz ewentualnym czasowym finansowaniem ich potrzeb pieniężnych. Platforma bankowa, którą posługuje się grupa na użytek cash poolingu jest obsługiwana przez bank z siedzibą w Niemczech, na podstawie odrębnej umowy, tj. umowy db-CashSweep (umowa CashSweep). Faktyczne działanie systemu cash poolingu będzie polegało na zautomatyzowanych transferach sald dodatnich istniejących na rachunkach uczestników cash poolingu na koniec dnia rozliczeniowego na rachunek nadrzędny lidera (Spółki X). W przypadku zaś wystąpienia na koniec dnia rozliczeniowego salda ujemnego na rachunkach podstawowych uczestników cash poolingu nastąpi automatyczne przekazanie środków pieniężnych z rachunku nadrzędnego lidera cash poolingu (Spółki X) na rachunki uczestników w kwotach niezbędnych dla ustalenia zerowego bilansu na rachunkach tych uczestników (w tym wnioskodawcy). W przypadku uczestnictwa w umowie dla celów bieżących operacji gospodarczych wnioskodawca będzie również posługiwać się rachunkami bankowymi prowadzonymi poza grupą. Bank wykonujący czynności w zakresie przekazów pieniężnych na podstawie umowy CashSweep będzie pobierał opłaty od uczestników cash poolingu.

Umowa ma za zadanie umożliwienie spółkom wchodzącym w skład grupy udziału w mechanizmie, w ramach którego podmioty posiadające nadwyżki gotówki mogą przekazywać nadmiar środków do Spółki X, a podmioty wykazujące niedobór środków mogą otrzymać środki pieniężne od Spółki X. Przekazywanie środków pieniężnych na podstawie umowy jest procesem zautomatyzowanym i wykonywanym bez odrębnych decyzji uczestników (w tym wnioskodawcy) w zakresie transferu środków z rachunków podstawowych lub na rachunki podstawowe. Przesunięcie środków pieniężnych wnioskodawcy z rachunku podstawowego następuje wyłącznie na podstawie umowy bez konieczności zawierania odrębnych umów z liderem umowy lub innymi uczestnikami systemu cash poolingu.

Umowa wykorzystuje następujący mechanizm:

1. Jeżeli na koniec dnia roboczego dany rachunek bieżący wnioskodawcy (rachunek źródłowy), który może być prowadzony w polskim oddziale niemieckiego banku lub w innym banku, wykazuje saldo dodatnie, kwota ta zostaje przelana za granicę na rachunek bieżący wnioskodawcy prowadzony przez bank w Belgii lub innym kraju Unii Europejskiej a następnie przelana na rachunek Spółki X (rachunek docelowy) prowadzony przez bank w Belgii lub innym kraju Unii Europejskiej (krajowy przelew między podmiotami); w efekcie rachunek źródłowy na koniec dnia będzie wykazywał saldo zerowe, podczas gdy środki wnioskodawcy znajdą się w dyspozycji Spółki X; opcjonalnie na rachunku źródłowym należącym do wnioskodawcy może pozostać ustalone saldo docelowe, podczas gdy nadwyżka ponad saldo docelowe zostanie przekazana do dyspozycji Spółki X na rachunek docelowy.
2. Jeżeli na koniec dnia roboczego rachunek źródłowy wnioskodawcy wykazuje saldo ujemne (tzn. wnioskodawca przekroczył stan konta) lub saldo to pozostaje na poziomie niższym od docelowego (w przypadku opcji uwzględniającej saldo docelowe), wtedy przepływy opisane w pkt 1 odbywają się w odwrotnym kierunku, tak że w wyniku przeprowadzonych operacji rachunek źródłowy wnioskodawcy zostanie wyzerowany lub osiągnie saldo docelowe (tzn. brakująca kwota zostanie przekazana na rachunek źródłowy wnioskodawcy z rachunku docelowego Spółki X).
3. Spółka X będzie prowadzić dla wnioskodawcy oddzielny rachunek w księgach rachunkowych (rachunek pomocniczy cash pool) odzwierciedlający na bieżąco saldo przepływów pieniężnych wykonanych na podstawie umowy; Spółka X będzie codziennie informować wnioskodawcę o saldzie na jego rachunku, dzięki czemu wnioskodawca będzie mógł w dowolnej chwili obliczyć odsetki przypadające do zapłaty na mocy umowy przez wnioskodawcę na rzecz Spółki X lub przez Spółkę X na rzecz wnioskodawcy, w zależności od stanu sald na rachunku pomocniczym cash pool.
4. Odsetki należne uiszczane będą przez wnioskodawcę w odniesieniu do środków udostępnionych wnioskodawcy przez Spółkę X (saldo ujemne na rachunku źródłowym wnioskodawcy) lub przez Spółkę X w odniesieniu do środków udostępnionych Spółce X przez wnioskodawcę (saldo dodatnie na rachunku źródłowym wnioskodawcy) pierwszego dnia roboczego miesiąca następującego po zakończeniu danego miesiąca kalendarzowego.
5. Stopa oprocentowania środków pieniężnych w kwocie salda dodatniego wykazanego na rachunku źródłowym wnioskodawcy i przekazanego na rachunek docelowy Spółki X (prowadzącego w efekcie do uznania rachunku pomocniczego cash pool) oparta będzie na stopie rynkowej WIBID + marża.
6. Stopa oprocentowania środków pieniężnych równych kwocie salda ujemnego wykazanego na rachunku źródłowym wnioskodawcy i przekazanych na ten rachunek źródłowy z rachunku docelowego Spółki X (prowadzącego w efekcie do obciążenia rachunku pomocniczego cash pool) oparta będzie na stopie rynkowej WIBOR + marża.
7. Jeżeli Spółka X lub wnioskodawca będą zobowiązane do potrącenia lub pobrania podatku od odsetek przypadających do zapłaty na mocy umowy drugiej stronie w związku z udostępnieniem środków finansowych, strona wypłacająca odsetki wypełni i niezwłocznie przekaże drugiej stronie urzędowy formularz, zaświadczenie lub dokument potwierdzający fakt pobrania i odprowadzenia stosownego podatku u źródła.

Celem uczestnictwa w systemie cash poolingu wprowadzanym umową jest z perspektywy wnioskodawcy uzyskanie przez niego korzystniejszego oprocentowania nadwyżek finansowych zgromadzonych na rachunku źródłowym i przekazywanych na rachunek docelowy Spółki X, w porównaniu do warunków oferowanych przez banki, w wyniku wykorzystania efektu skali skumulowanych środków pieniężnych na rachunku nadrzędnym. Równorzędnym celem jest ograniczenie kosztów odsetkowych związanych z ewentualnym ujemnym saldem na rachunku źródłowym wnioskodawcy.

Wynagrodzeniem Spółki X z tytułu świadczenia usług cash poolingu będzie nadwyżka odsetek z tytułu finansowania udzielonego uczestnikom ponad odsetki wypłacane z tytułu środków przekazywanych przez uczestników na rachunek docelowy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zawarcie lub wykonywanie przez wnioskodawcę umowy podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy, zawarcie oraz wykonywanie umowy cash poolingu, w tym poprzez automatyczne przesunięcia środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem źródłowym wnioskodawcy a rachunkiem celowym Spółki X nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca, przywołując art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazał, iż katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest zamknięty i nie obejmuje umowy w zakresie zarządzania płynnością finansową (cash poolingu). Umowa cash poolingu, zaliczana jest do tzw. umów nienazwanych, tj. nieuregulowanych wprost w przepisach prawa cywilnego. Polega ona na gromadzeniu przez podmiot zarządzający rachunkami (Spółkę X), na zlecenie grupy przedsiębiorców ich środków finansowych na rachunku nadrzędnym dla tej grupy (rachunek docelowy) i kompensowaniu przejściowych nadwyżek wykazywanych na rachunkach źródłowych jednych uczestników umowy z saldami ujemnymi wykazanymi na rachunkach źródłowych innych uczestników cash poolingu. W analizowanym stanie przyszłym podmiotem zarządzającym płynnością grupy jest Spółka X. Istotą cash poolingu jest optymalizacja wykorzystania środków finansowych znajdujących się na rachunkach bankowych podmiotów, które są stronami umowy. Czasowych przesunięć kwot pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników umowy dokonuje bank obsługujący system cash poolingu, w którym uczestniczyć miałby wnioskodawca na podstawie umowy CashSweep.

W ocenie wnioskodawcy, zawarcie oraz realizacja umowy nie stanowi w szczególności umowy pożyczki w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 720 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określone ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący pożyczkę zobowiązuje się zwrócić tę same ilość pieniędzy albo tę same ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Z kolei, w sytuacji przedstawionej we wniosku przedmiotem umowy jest zarządzania wolnymi środkami finansowymi (płynnością finansową) uczestników co niewątpliwie zawiera w sobie elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie oraz składania depozytów przez uczestników cash poolingu. Zdaniem wnioskodawcy, nie sposób jednak uznać, że umowa wyczerpuje elementy istotne (essentialia negotii) dla umowy pożyczki. W ramach umowy występują bowiem co najmniej trzy podmioty, mianowicie: posiadające wolne środki finansowe, posiadające niedobór tych środków oraz cash pool lider (Spółka X) występujący w roli pośrednika działającego we własnym imieniu w zakresie zarządzania płynnością finansową grupy. Każdy z uczestników umowy staje się podmiotem praw i obowiązków. Według wnioskodawcy, nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości środków finansowych na określony w umowie podmiot. Ponadto, uczestnik posiadający wolne środki nie wie czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Nie jest więc skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, gdyż źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek źródłowy uczestnika cash poolingu o saldzie debetowym, będzie rachunek nadrzędny (rachunek docelowy Spółki X nie należący do podmiotu udostępniającego nadwyżkę własnych środków finansowych w ramach umowy), na którym będą gromadzone wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu.

Zdaniem wnioskodawcy, przesunięcia środków pieniężnych pomiędzy rachunkami źródłowymi (w tym rachunkiem źródłowym wnioskodawcy) a rachunkiem docelowym Spółki X wykonywane na podstawie umowy nie spełniają także kryteriów umowy depozytu nieprawidłowego w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca wskazał, iż w świetle art. 845 Kodeksu cywilnego, przez depozyt nieprawidłowy należy rozumieć umowę, zgodnie z którą przechowawca przyjmuje na siebie obowiązek przechowania pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku, oddanych mu w przechowanie w niepogorszonym stanie, a z przepisów szczególnych, umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może oddanymi mu rzeczami rozporządzać. W analizowanej umowie podmiot zarządzający rozliczeniami (Spółka X) nie przyjmuje na siebie obowiązku przechowania środków pieniężnych i wydania ich w stanie niepogorszonym. Nie ma także prawa nimi rozporządzać w sposób inny niż przewidziany w umowie. Środki na rachunku docelowym Spółki X w sensie ekonomicznym pozostają bowiem własnością uczestników cash poolingu (a w sensie prawnym stają się własnością banku jako banku prowadzącego dany rachunek bankowy), a Spółka X tylko koordynuje efektywne zarządzanie tymi środkami, tak aby w zależności od sytuacji, nadwyżki finansowe jednych uczestników cash poolingu zasiliły rachunki innych uczestników cash poolingu, wykazujące saldo ujemne. Instrumentem pozwalającym na koordynację przepływów pieniężnych jest rachunek docelowy Spółki X. Ponadto, nie są każdorazowo konkretyzowane ani druga strona umowy depozytu, ani kwota tego depozytu.

W ocenie wnioskodawcy, nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, że środki pieniężne należące do Spółki X (saldo dodatnie z rachunku źródłowego) zostaną zgodnie z umową CashSweep w pierwszej kolejności przekazane na rachunek własny wnioskodawcy prowadzony przez bank w Belgii lub innym kraju Unii Europejskiej a następnie dopiero z rachunku wnioskodawcy prowadzonego przez bank w Belgii lub innym kraju Unii Europejskiej na rachunek docelowy Spółki X. Analogicznie, w przypadku występowania na rachunku źródłowym wnioskodawcy salda ujemnego środki pieniężne zostaną przekazane z rachunku docelowego Spółki X na belgijski rachunek wnioskodawcy prowadzony przez bank a dopiero w następnej kolejności z tego rachunku własnego wnioskodawcy na rachunek źródłowy wnioskodawcy w Polsce. W efekcie, w chwili dokonywania przesunięć środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi należącymi do wnioskodawcy a rachunkiem docelowym Spółki X środki pieniężne znajdować się będą poza granicami Polski. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 1 ust 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się w Polsce bądź rzeczy znajdujące się za granicą w przypadku, gdy nabywca ma miejsca zamieszkania lub siedzibę w Polsce i czynność została dokonana w Polsce. Gdyby zatem przyjąć, że realizacja poszczególnych przelewów pieniężnych pomiędzy Spółką X i wnioskodawcą przy wykonywaniu umowy miała stanowić odrębne umowy pożyczki lub depozyty to czynności takie, zdaniem wnioskodawcy, byłyby wykonywane poza granicami Polski a w przypadku przekazywania środków na rachunek Spółki X także odnosiły się do podmiotu (nabywcy w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), nie mającego siedziby w Polsce. W efekcie, według wnioskodawcy, czynności takie nie podlegałyby regulacjom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, zdaniem wnioskodawcy, zarządzanie płynnością finansową (cash pooling) nie zostało enumeratywnie wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z kolei, przesunięcia środków pieniężnych w ramach zarządzania płynnością (cash poolingu) na podstawie umowy nie spełniają określonych w Kodeksie cywilnym kryteriów istotnych dla ich uznania jako umowa pożyczki (art. 720), ani umowa depozytu nieprawidłowego (art. 845) a dodatkowo przesunięcia te wykonywane byłyby poza terytorium Polski. Nie można zatem ani zawarcia umowy cash poolingu, ani przesunięć środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem wnioskodawcy, prowadzonym w Niemczech przez bank a rachunkiem docelowym Spółki X zakwalifikować jako umów pożyczki lub depozytu nieprawidłowego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz odpowiednio art. 720 i art. 845 Kodeksu cywilnego. W efekcie, zdaniem wnioskodawcy zawarcie umowy oraz czynności transferu środków pieniężnych w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko, wnioskodawca wskazał, iż jego stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, w tym wydanych przez:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:
   • z dnia 08 marca 2011r. Znak: IPPB2/436-40/11-2/MZ,
   • z dnia 29 marca 2011r. Znak: IPPB2/436-33/11-2/MZ,
   • z dnia 06 kwietnia 2011r. Znak: IPPB2/436-34/11-2/MZ
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:
   • z dnia 06 kwietnia 2011r. Znak: ILPB2/436-3/11-4/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, w których to umowach, w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Z kolei stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem opodatkowania są umowy depozytu nieprawidłowego. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu, zawarte w art. 835 - 844 Kodeksu cywilnego.

Należy stwierdzić, iż umowa cash pooling pozostaje umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny w części zobowiązaniowej nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki. Jednakże przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Również, z tych samych powodów opisanej umowy cash poolingu nie można zrównać z depozytem nieprawidłowym. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można zakwalifikować jako umowy pożyczki czy umowy depozytu nieprawidłowego wymienionych w tym katalogu. Tym samym z powyższych przyczyn - wszystkie czynności dokonywane w ramach umowy cash pooling nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie mieszczą się w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym bezprzedmiotowym zostaje rozważanie czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zachodzą przesłanki określone w treści art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach