Temat interpretacji
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym umowa dotycząca udzielenia pożyczek Wnioskodawcy przez pożyczkodawcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że przedmiotowe pożyczki będą czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 kwietnia 2017 r. (data wpływu 04 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 04 maja 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowej. Spółka została powołana przede wszystkim by pełnić wskazaną funkcję organizacyjną w strukturze organizacyjnej spółki komandytowej. Wnioskodawca zamierza zawrzeć z innym przedsiębiorcą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, umowy na mocy których przedsiębiorca ten udzieli Wnioskodawcy pożyczek. Uzyskane w ten sposób środki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć m.in. na udzielanie dalszych pożyczek.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym umowa dotycząca udzielenia pożyczek Wnioskodawcy przez pożyczkodawcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że przedmiotowe pożyczki będą czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym umowa dotycząca udzielenia pożyczek Wnioskodawcy przez pożyczkodawcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że przedmiotowe pożyczki będą czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez świadczenie usług, o którym mowa w przedmiotowym przepisie rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ww. ustawy). Jako świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie (działanie lub zaniechanie) podatnika, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Aby określone świadczenie mogło być uznane za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Jednocześnie, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.
Czynność udzielenia pożyczki spełnia powyższe przesłanki uznania za świadczenie usług, tj.:
- polega na zobowiązaniu pożyczkodawcy wobec pożyczkobiorcy do przekazania środków pieniężnych, a pożyczkobiorca zobowiązany jest do zwrotu przekazanych kapitałów;
- w takim wypadku powstaje pomiędzy pożyczkodawcą i pożyczkobiorcą stosunek zobowiązaniowy;
- świadczącym usługę jest pożyczkodawca, a odbiorcą usługi pożyczkobiorca;
- wynagrodzeniem za świadczoną usługę jest kwota otrzymanych odsetek.
Jednocześnie, aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych,
Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług (pożyczkodawcę) spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i korzystające ze zwolnienia przedmiotowego w tym zakresie.
Jako czynność zwolniona z podatku od towarów i usług, umowa pożyczki udzielona Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazano bowiem, że nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
W związku z faktem, że umowa pożyczki:
- została wymieniona jako czynność cywilnoprawna w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych,
- nie jest czynnością, do której nie stosuje się wyłączenia z opodatkowania (tj. umową spółki lub jej zmianą, umową rozporządzenia nieruchomością, udziałów lub akcji) oraz
- w przedmiotowej sytuacji udzielenie pożyczki będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług
spełnione zostaną warunki do wyłączenia umowy pożyczki z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w szczególności spełniony zostanie warunek, zgodnie z którym przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania czynności musi być zwolniona z podatku od towarów i usług.
Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne organów podatkowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie w dniu 24 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.156.2017.1.KO.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.
Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
- w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
- jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (pożyczkobiorca) zamierza zawrzeć z innym przedsiębiorcą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, umowy na mocy których przedsiębiorca (pożyczkodawca) udzieli Wnioskodawcy pożyczek.
Zdaniem Wnioskodawcy umowa dotycząca udzielenia pożyczek Wnioskodawcy przez pożyczkodawcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że przedmiotowe pożyczki będą czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
W takiej sytuacji w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.; dalej ustawa o VAT) lub czy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (z wyjątkami wskazanymi w treści przepisu), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.156.2017.1.KO, wydanej dla Wnioskodawcy, potwierdzono stanowisko Wnioskodawcy, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez Pożyczkodawcę stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.
Skoro zatem, udzielone Wnioskodawcy przez pożyczkodawcę pożyczki będą zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określone w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej