Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza, że stanowisko Pana (...) zam. (...) w sprawie, iż nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku zwrotu całej zaliczki lub jej części w związku z wystawieniem faktury korygującej na różnicę pomiędzy wysokością otrzymanej zaliczki a faktyczną wartością sprzedaży

jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W skierowanym do organu podatkowego piśmie z dnia 2005.01.18 (data wpływu do Urzędu Skarbowego w Elblągu 2005.01.25) Podatnik wniósł o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych według ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86 poz. 959 ze zm., w chwili obecnej tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 41, poz. 399).

W związku ze stwierdzonymi brakami w powyższym piśmie, organ podatkowy działając na podstawie art. 169 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa wezwał (wezwanie z dnia 2005.02.03 nr PO/4326/05) Pana W.B. do usunięcia braków w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania poprzez:

• wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego sprawy, a więc zgodne z rzeczywistością poprzez wskazanie dat i miejsc zdarzeń wymienionych w piśmie,
• przedstawienie własnego jednoznacznego stanowiska czy występuje podatek od czynności cywilnoprawnych w przypadku zwrotu całej zaliczki lub jej części,
• przytoczenie przepisów prawa obowiązujących w tym stanie faktycznym,
• wskazanie, które przepisy prawa podatkowego wymagają wyjaśnień w zakresie ich stosowania,
• złożenie oświadczenia, czy w sprawie będącej przedmiotem zapytania (w podatku od czynności cywilnoprawnych) nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
  
  

Podatnik uzupełnił braki pismem z dnia 2005.02.08 (data wpływu 2005.02.09) oraz pismem z dnia 2005.02.21 (data wpływu 2005.03.02).

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że otrzymał od kontrahenta krajowego za pośrednictwem rachunku bankowego zaliczkę na poczet przyszłych dostaw (dostawa kontenerów) w kwocie 132.000,00 zł.
W związku z powyższym w dniu 2004.10.12 Podatnik wystawił fakturę na całą kwotę zaliczki, zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w zw. z § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 98, poz. 971). Faktura ta została przyjęta i zaakceptowana przez kupującego.

Podatnik poinformował, że kupujący był skłonny zapłacić za komplet kontenerów kwotę 108.196,72 zł., jednakże po dokładnym obejrzeniu kontenerów i ich wyposażeniu postanowił zrezygnować z ich zakupu. W tej sytuacji sprzedający postanowił obniżyć cenę sprzedaży do kwoty 58.000 zł.

W dniu 26.10.2004 r. wystawił fakturę na faktyczną sprzedaż na kwotę 70.760,00 zł. Również i ta faktura została przyjęta i zaakceptowana przez kontrahenta.

Ponieważ kwota zaliczki znacznie przekroczyła wartość faktycznej sprzedaży Podatnik w dniu 2004.10.26 wystawił fakturę korygującą sprzedaż do kwoty 70.760,00 zł. Faktura ta została bez akceptacji i pisemnego uzasadnienia odesłana (oryginał i kopia) a sposobem odmowy przyjęcia było jej przekreślenie na krzyż. W dniu 2004.10.26 Podatnik wpłacił do kasy kontrahenta różnicę wynikającą z faktury korygującej. Na wpłaconą kwotę Podatnik otrzymał pokwitowanie (dowód wpłaty) z zaznaczeniem w treści "zwrot przedpłaty". Dokonano zwrotu gotówkowego, ponieważ kwota zwrotu była kwotą niższą od kwoty określonej w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807).

Podatnik poinformował również, że w rozmowie telefonicznej kontrahent poinformował go, że skoro zarówno otrzymana zaliczka, jak i faktyczna sprzedaż, dotyczyły tego samego miesiąca, to prawidłowe i zgodne z przepisami ustawy jest rozliczenie otrzymanej zaliczki poprzez wystawienie faktury VAT korygującej na całą kwotę otrzymanej zaliczki, niezależnie od tego, iż do kasy firmy kontrahenta wpłacono tylko różnicę wynikającą z "anulowanej" faktury.

Podatnik poinformował, że uległ żądaniu kontrahenta i w dniu 2004.10.26 wystawił fakturę VAT korygującą na całą kwotę otrzymanej zaliczki. Faktura ta została podpisana poprzez kupującego i powróciła do Podatnika w dniu 2005.01.04.

Przedstawiając swoje stanowisko Podatnik podał, że sprzedający powinien wystawić fakturę korygującą na różnicę pomiędzy wysokością faktury wystawionej na kwotę zaliczki a fakturą wystawioną na wysokość rzeczywistą, a kupujący winien ją podpisać. Zdaniem Podatnika podstawa prawna jest par. 19 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wystawienia faktur (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 971) w przypadkach określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Strona wystąpiła z zapytaniem, czy w przypadku zwrotu całej zaliczki lub jej części w związku z wystawieniem faktury korygującej na różnicę pomiędzy wysokością otrzymanej zaliczki a faktyczną wartością sprzedaży występuje podatek od czynności cywilnoprawnych. Przedstawiając swoje stanowisko podatnik podniósł, że podatek od czynności cywilnoprawnych w przypadku zwrotu całej zaliczki lub jej części nie ma zastosowania.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu wyjaśnia:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają tylko te umowy nazwane, które wymienione są w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.):

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki,
3. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy
4. umowy dożywocia oraz ustanowienia odpłatnej renty,
5. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
6. umowy majątkowe małżeńskie,
7. ustanowienie hipoteki,
8. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
9. umowy depozytu nieprawidłowego,
10. umowy spółki (akty założycielskie);
    
    

Przepisy te nie wymieniają czynności cywilnoprawnej takiej jak zaliczka i za tym czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.
Wpłacenie zaliczki na zakup towaru, która następnie została zwrócona w całości lub w części w związku z wystawieniem faktury korygującej nie można zakwalifikować jako umowy pożyczki.
Poprzez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się do przekazania na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (art. 720 § 1 Kc.).
Zaliczka natomiast jest zapłatą na poczet należności za towar, w tym wypadku sprzedającemu.
W obu sytuacjach odmienny jest zamiar stron. W przypadku umowy pożyczki dający pożyczkę tylko na określony w umowie okres czasu pozbywa się pieniędzy lub innych rzeczy oznaczony co do gatunku, natomiast zaliczka ma najczęściej za zadanie zabezpieczenie wykonania umowy sprzedaży.

Ponieważ ze stanu fatycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w piśmie z dnia 2005.01.18 wynika, że strona nie zawarła umowy pożyczki, lecz dokonała częściowego zwrotu zaliczki a więc czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych uregulowanym w ww. ustawie. W związku z powyższym stanowisko Podatnika przedstawione w piśmie, że podatek od czynności cywilnoprawnych w przypadku zwrotu całej zaliczki lub jej części nie ma zastosowania jest prawidłowe i zgodne ze stanowiskiem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na postanowienie w zakresie interpretacji służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej).
W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową w wysokości 5 zł od wniosku oraz 0,50 zł od każdego załącznika.