Temat interpretacji

Jakie są skutki podatkowe wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowo-akcyjnej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 6 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowo-akcyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: przedsiębiorstwo) w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych.

Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy koncentruje się na PKD 29.32.Z Produkcja pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli.

Podklasa ta obejmuje:

• produkcję różnorodnych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), takich jak: hamulce, skrzynie biegów, osie, koła, amortyzatory, chłodnice, tłumiki, rury wydechowe, katalizatory, sprzęgła, kierownice, kolumny i przekładnie do układu kierowniczego,
• produkcję części i akcesoriów do nadwozi pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), takich jak: pasy bezpieczeństwa, poduszki powietrzne, drzwi, zderzaki i produkcję siedzeń do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli.

Podklasa ta nie obejmuje:

• produkcji opon, sklasyfikowanej w 22.11.Z,
• produkcji węży, pasków i pozostałych wyrobów z gumy, sklasyfikowanej w 22.19.Z,
• produkcji tłoków, pierścieni tłokowych i gaźników, sklasyfikowanej w 28.11.Z,
• konserwacji, naprawy i przebudowy pojazdów silnikowych, sklasyfikowanych w 45.20.Z.

W ramach reorganizacji działalności, Wnioskodawca planuje utworzyć i dokonać aportu całego swojego przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) do spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA), w zamian za akcje o określonej wartości nominalnej w SKA.

Zgodnie z założeniami transakcji, część wartości wkładu zostanie wniesiona na pokrycie kapitału zakładowego w SKA, natomiast nadwyżka wartości wnoszonego wkładu nad wartością nominalną akcji obejmowanych przez SKA w zamian za aport (tzw. agio emisyjne) zostanie wniesiona na kapitał zapasowy SKA.

W rezultacie Wnioskodawca zostanie akcjonariuszem w SKA i uzyska prawo udziału w jej zyskach/stratach w proporcji określonej w statucie SKA.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie wyłącznie wartość, o jaką podwyższony zostanie kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej w związku z wniesieniem do niego wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa; nie będzie natomiast podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nadwyżka wartości wkładu przekazana na kapitał zapasowy spółki komandytowo-akcyjnej (jako tzw. agio emisyjne)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku utworzenia przez Wnioskodawcę SKA i wniesienia swojego przedsiębiorstwa do SKA, podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie wyłącznie wartość, o jaką podwyższony zostanie kapitał zakładowy SKA w związku z powyższym aportem, natomiast nadwyżka wartości wkładu przekazana na kapitał zapasowy SKA (jako tzw. agio emisyjne) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powołując art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k), art. 1 ust. 1 pkt 2, art. 1 ust. 3 pkt 1, art. la pkt 1 i art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) Wnioskodawca wskazał, że podstawę opodatkowania stanowi:

• przy zawarciu umowy spółki - wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego (art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy);
• przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego - wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy (art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy).

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę sformułowanie wskazanych powyżej przepisów oraz fakt, że spółka komandytowo-akcyjna jest jedyną spółką osobową posiadającą kapitał zakładowy, należy stwierdzić, iż powyższe regulacje prawne - w części odnoszącej się do kapitału zakładowego - znajdują zastosowanie w stosunku do spółki komandytowo-akcyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do spółki komandytowo-akcyjnej - w sytuacji wniesienia wkładu - opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegać więc będzie związane z wniesieniem wkładu podwyższenie kapitału zakładowego. W przeciwnym wypadku, zdaniem Wnioskodawcy, odwołanie się do kapitału zakładowego przez ustawodawcę w przepisie art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych byłoby bezprzedmiotowe. Gdyby - według Wnioskodawcy - intencją ustawodawcy było odniesienie się do wkładów przy spółkach osobowych oraz do kapitału zakładowego przy spółkach kapitałowych, ustawodawca dokonałby stosownego rozróżnienia (tak jak w art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Wnioskodawca zauważył, iż regulację prawną dotyczącą spółki komandytowo-akcyjnej zawiera ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm., dalej jako: KSH). Zgodnie z art. 125 KSH, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Wnioskodawca wskazał, że - na podstawie art. 126 § 1 KSH - w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

• w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej,
• w pozostałych sprawach - odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.

Natomiast, stosownie do art. 126 § 2 KSH, kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej powinien wynosić co najmniej 50.000 złotych.

Wnioskodawca podkreślił, że wśród spółek osobowych tylko w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej występuje kategoria kapitał zakładowy. W myśl art. 130 pkt 4 i 5 KSH statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien zawierać:

• oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego komplementariusza oraz ich wartość,
• wysokość kapitału zakładowego, sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne, czy na okaziciela.

Z kolei art. 132 § 1 KSH stanowi, iż komplementariusz może wnieść wkład do spółki komandytowo-akcyjnej na kapitał zakładowy lub inne fundusze.

Zdaniem Wnioskodawcy - na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - należałoby stosować przepisy dotyczące kapitału zakładowego dla ustalenia skutków podatkowych związanych z podniesieniem kapitału zakładowego spółki SKA (w tym aportu przedsiębiorstwa związaną z emisją nowych akcji).

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, sama czynność wniesienia wkładu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powstanie obowiązku podatkowego powoduje dopiero zmiana umowy spółki, w ramach której wnoszony jest aport.

Innymi słowy, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej wniesienie lub podwyższenie wkładu tylko wtedy powoduje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, gdy wartość wkładu powoduje podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Powyższa analiza prawna przepisów art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jak również ich wykładnia literalna doprowadziła Wnioskodawcę do wniosku, że w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego w SKA - zakładając, że objęcie akcji przez Spółkę nastąpi po cenie wyższej od ich wartości nominalnej - podstawą opodatkowania z tytułu zmiany umowy spółki (statutu SKA) będzie wyłącznie wartość przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego SKA. Natomiast wartość przedmiotu wkładu, która nie zostanie przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego, lecz zostanie przeniesiona na kapitał zapasowy SKA, w ocenie Wnioskodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Według Wnioskodawcy, stanowisko to znajduje oparcie w literalnym brzmieniu przepisów art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i b) ww. ustawy. W przypadku bowiem, gdyby intencją ustawodawcy było określenie podstawy opodatkowania omawianym podatkiem w wysokości odpowiadającej całej kwocie wniesionego wkładu, zdaniem Wnioskodawcy, nie zastrzegłby on w powołanym przepisie, że podstawę opodatkowania stanowi wartość o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Zatem dokonana przez Wnioskodawcę ocena intencji ustawodawcy doprowadziła go do przekonania, że intencją ustawodawcy było w przypadku SKA - określenie wysokości podstawy opodatkowania na poziomie kwoty podwyższenia kapitału zakładowego, a nie na poziomie wartości całego wniesionego wkładu.

Zdaniem Wnioskodawcy, uregulowanie opodatkowania zmiany umowy spółki koresponduje również z przepisami KSH. Zgodnie bowiem z art. 309 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH, akcje nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Natomiast nadwyżki osiągnięte przy emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej powinny zostać przelane do kapitału zapasowego spółki (art. 396 § 2 KSH).

Z powyższego przepisu wynika, iż możliwe jest objęcie akcji w podwyższonym kapitale zakładowym spółki po cenie wyższej od ich wartości nominalnej. Przepisy KSH nie ograniczają przy tym w żaden sposób wysokości różnicy pomiędzy ceną obejmowanych akcji, a ich wartością nominalną. Co więcej, z przywołanych powyżej przepisów wynika, że nadwyżka powyżej wartości nominalnej obejmowanych akcji powiększa wyłącznie kapitał zapasowy spółki. Nie powiększa ona natomiast kapitału zakładowego.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazał, że - zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny - lista czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych, zawarta w art. 1 tej ustawy, ma charakter zamknięty i w żadnym wypadku nie może być ona interpretowana rozszerzająco. Przyjęcie powyższego poglądu doprowadziło Wnioskodawcę do wniosku, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega wyłącznie podwyższenie kapitału zakładowego, natomiast nie jest opodatkowane podwyższenie kapitału zapasowego.

Wreszcie, w ocenie Wnioskodawcy, o prawidłowości zaprezentowanego w niniejszym wniosku stanowiska świadczy również konstrukcja przepisów art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w których ustawodawca posługuje się pojęciem kapitał zakładowy. Nie precyzuje on jednak, o kapitał zakładowy jakiego rodzaju spółek chodzi, tak jak to czyni, np. w przypadku regulacji przekształcenia lub łączenia się spółek.

Wnioskodawca podkreślił, że przepis art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż przy przekształceniu lub łączeniu się spółek podstawę opodatkowania stanowi wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia. W konsekwencji, powołując się na zasadę racjonalnego ustawodawcy, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, iż z uwagi na brak zawarcia w treści art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. b) ww. ustawy ograniczenia do kapitału zakładowego spółek kapitałowych, normą ww. przepisów objęty został zarówno kapitał zakładowy spółek kapitałowych, jak i kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisko, iż w przypadku wniesienia do SKA wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, którego wartość częściowo spowoduje podwyższenie kapitału zakładowego SKA, a pozostała część zostanie alokowana na jej kapitał zapasowy - podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowiła wartość nominalna, o jaką podwyższony zostanie kapitał zakładowy SKA.

Uzasadniając swe stanowisko Wnioskodawca powołał się na treść następujących interpretacji indywidualnych:

• z dnia 11 stycznia 2010 r., znak: IPPB2/436-417/09-2/MZ, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;
• z dnia 28 września 2009 r., znak: ILPB2/436-115/09-2/MK, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu;
• z dnia 15 marca 2011 r., znak: 1LPB2/436-271/10-2/MK, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Stosownie do art. 1a pkt 1 ww. ustawy użyte w tej ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną. Natomiast zgodnie z pkt 2 tego przepisu spółka kapitałowa to spółki: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjna lub europejska.

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki osobowej za zmianę umowy uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Na podstawie powyższego przepisu - w przypadku umowy spółki osobowej (w tym: SKA) - za zmianę umowy spółki uważa się następujące czynności cywilnoprawne:

1. wniesienie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki,
2. podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki,
3. podwyższenie kapitału zakładowego,
4. pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika,
5. dopłaty,
6. oddanie przez wspólnika spółce rzeczy do nieodpłatnego używania,
7. oddanie przez wspólnika spółce praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Zatem każda z ww. czynności cywilnoprawnych (w przypadku SKA) podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy. Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Zatem, co do zasady umowy spółki i ich zmiany podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym przedsiębiorstwo w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych.

W ramach reorganizacji działalności, Wnioskodawca planuje utworzyć i dokonać aportu całego swojego przedsiębiorstwa do SKA, w zamian za akcje o określonej wartości nominalnej w SKA.

Zgodnie z założeniami transakcji, część wartości wkładu zostanie wniesiona na pokrycie kapitału zakładowego w SKA, natomiast nadwyżka wartości wnoszonego wkładu nad wartością nominalną akcji obejmowanych przez SKA w zamian za aport (tzw. agio emisyjne) zostanie wniesiona na kapitał zapasowy SKA.

W rezultacie Wnioskodawca zostanie akcjonariuszem w SKA i uzyska prawo udziału w jej zyskach/stratach w proporcji określonej w statucie SKA.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy (przedstawionego zdarzenia przyszłego) należy przede wszystkim podkreślić, iż to, że zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych spółka komandytowo-akcyjna, będąca spółką osobową w swojej konstrukcji zawiera wiele elementów spółki kapitałowej (w tym istnienie kapitału zakładowego) nie oznacza, iż na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy ją traktować inaczej niż pozostałe spółki osobowe.

W szczególności za przyjęciem takiego stanowiska nie przemawiają przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, dotyczące zmiany umowy spółki, które należy interpretować łącznie, gdyż tylko w ten sposób można odczytać właściwą intencję ustawodawcy. Z analizy tych przepisów jednoznacznie wynika odrębność traktowania przez ustawodawcę spółek osobowych (i to wszystkich bez wyjątku) i spółek kapitałowych. Art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy dotyczy wyłącznie zmian umowy spółki osobowej, a pkt 2 i 4 - spółki kapitałowej. Podział ten ma charakter dychotomiczny. W odniesieniu do spółek osobowych (do których niewątpliwie zalicza się spółki komandytowo-akcyjne) wyraźnie wskazano w tym przepisie, że za zmianę umowy spółki uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego. Jest to uregulowanie jasne, jednoznaczne i całościowe dla spółek osobowych. Ustawodawca nie wprowadził bowiem żadnego wyjątku, ani odstępstwa dla jakiegokolwiek typu spółki osobowej. Nie miał zatem zamiaru różnicować tych spółek, mimo ich daleko idącej specyfiki. Zatem ustawodawca pojęcie kapitału zakładowego, o którym mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych łączy ze spółką kapitałową, spółce osobowej (w tym np. spółce komandytowo-akcyjnej) pozostawiając zaś wartość wkładów, jako podstawę opodatkowania.

Zatem brzmienie przepisu art. 1 ust. 3 pkt 1 w powiązaniu z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wskazuje na to, że o podleganiu podatkowi, w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej decydować będzie wyłącznie podwyższenie kapitału zakładowego czy wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Tak więc część przepisu art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, mówiąca o podwyższeniu kapitału zakładowego, czy część przepisu art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, wskazująca na wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy, nie mogą posłużyć do uzasadnienia, że jedynie wartość wkładów przekazana przez Wnioskodawcę na kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej powinna być brana pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z brzmienia tych przepisów wynika bowiem, że każda zmiana umowy spółki, rozumiana jako wniesienie lub podwyższenie wkładu rodzi obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych w sytuacji, gdy ogólnie zwiększa majątek lub też w szczególności powoduje podwyższenie kapitału zakładowego. Natomiast podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy spółki komandytowo-akcyjnej stanowić będzie wartość wszystkich wkładów wniesionych do tej spółki, a więc zarówno wartość składająca się na kapitał zakładowy, jak i wartość przekazana na kapitał zapasowy spółki. Niewątpliwie bowiem wniesienie wkładu przekazanego na kapitał zapasowy powoduje zwiększenie majątku spółki. Zaznaczyć przy tym trzeba, że w przypadku spółki osobowej obowiązek w podatku od czynności cywilnoprawnych rodzi każde powiększenie ogólnie pojmowanego majątku spółki, jeśli jest związane z częścią majątku stanowiącą podstawę opodatkowania tym podatkiem, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ratio legis art. 1 cyt. ustawy każe również przyjąć, że każde powiększenie ogólnie pojmowanego majątku spółki, związane z tą częścią majątku, która stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, rodzi obowiązek podatkowy. Tym samym wartość wkładu wniesionego do spółki komandytowo-akcyjnej przez akcjonariusza, w części przekazana na kapitał zapasowy tej spółki, również będzie wliczona do podstawy opodatkowania.

Natomiast stosownie do uregulowania art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy - stawka podatku, liczona od wartości wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu powiększającego majątek spółki wynosić będzie 0,5%. Obowiązek uiszczenia podatku będzie ciążył na spółce.

Zatem stawka podatku wynosić będzie w tym przypadku 0,5% i będzie liczona od wartości wkładu wniesionego do spółki.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu przedmiotowej interpretacji.

Ponadto w przypadku błędnych rozstrzygnięć w nich zawartych podlegają one zmianie na podstawie art. 14e Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 216 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach