Temat interpretacji

Czy w związku z uczestnictwem Wnioskodawcy w strukturze cash poolingu, zgodnie z umową zawartą z bankiem, na Wnioskodawcy spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 18 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka akcyjna) zamierza zawrzeć z bankiem S.A. (dalej: bank) umowę o świadczenie usługi cash pooling rzeczywisty (dalej: umowa"). Stronami umowy, poza Wnioskodawcą i bankiem, będą również inne podmioty powiązane kapitałowo z Wnioskodawcą (Wnioskodawca wraz z tymi innymi podmiotami będą zwani dalej łącznie: uczestnikami, a z osobna: uczestnikiem).

Zgodnie z umową, której celem jest zapewnienie w szczególności efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi i poprawa płynności finansowej uczestników, bank będzie świadczył na rzecz uczestników usługę cash pooling w ramach opisanej poniżej struktury cash poolingu (dalej: struktura). Bank będzie zarządzał rachunkami biorącymi udział w strukturze i realizował określone rozliczenia pieniężne.

Zgodnie z umową, struktura będzie wyglądać następująco:

1. Jeden z uczestników, Spółka X (dalej: agent) będzie w ramach struktury pełnić funkcję agenta i z tego tytułu będzie posiadać w banku dwa rachunki: rachunek główny agenta oraz rachunek pomocniczy agenta. Każdy z pozostałych uczestników (w tym Wnioskodawca) będzie posiadać w ramach struktury tylko jeden rachunek bankowy (rachunek główny agenta, rachunek pomocniczy agenta i rachunki pozostałych uczestników uczestniczące w operacjach objętych umową będą zwane dalej łącznie: rachunkami, a z osobna: rachunkiem).

2. Bank przyzna dla każdego z rachunków limit dzienny, tj. wyznaczy kwotę, do której dyspozycje uczestników dotyczące rachunków będą mogły być realizowane przez bank w przypadku braku wolnych środków w rachunku.

3. Transfery pieniężne w ramach struktury będą miały miejsce odpowiednio na koniec i początek każdego dnia roboczego (tj. każdego dnia od poniedziałku do piątku z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy).

4. Tytułami prawnymi transferów pieniężnych pomiędzy rachunkiem uczestnika innego niż agent a rachunkiem głównym agenta/rachunkiem pomocniczym agenta oraz między rachunkiem banku a rachunkami będzie każdorazowo instytucja ustawowego nabycia wierzytelności (subrogacji) skutkująca wstąpieniem w miejsce zaspokojonego wierzyciela (na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 ustawy Kodeks cywilny) bądź też instytucja przejęcia długu (art. 519 § 1 Kodeksu cywilnego).

5. Transfery pieniężne w ramach struktury będą przebiegać następująco:

a. na koniec każdego dnia roboczego, bank po ustaleniu sald rachunków dla każdego uczestnika z osobna, dokona kolejno po sobie następujących poniższych czynności:

• w przypadku gdy saldo rachunku uczestnika niebędącego agentem ma wartość ujemną - bank dokona transferu środków pieniężnych z rachunku pomocniczego agenta na rachunek uczestnika niebędącego agentem; w przypadku gdy saldo rachunku uczestnika niebędącego agentem ma wartość dodatnią - bank dokona transferu środków pieniężnych z rachunku uczestnika niebędącego agentem na rachunek pomocniczy agenta; niniejsze transfery środków pieniężnych mają doprowadzić do tego, żeby po ich dokonaniu salda rachunków uczestników niebędących agentem były równe zeru;
• w przypadku, gdy w efekcie czynności, o których mowa w pkt powyżej, saldo rachunku pomocniczego agenta ma wartość ujemną - bank dokona transferu środków z rachunku głównego agenta na rachunek pomocniczy agenta; w przypadku, gdy w efekcie czynności o których mowa w pkt powyżej, saldo rachunku pomocniczego agenta ma wartość dodatnią - bank dokona transferu środków z rachunku pomocniczego agenta na rachunek główny agenta; niniejsze transfery środków pieniężnych mają doprowadzić do tego, żeby po ich dokonaniu saldo na rachunku pomocniczym agenta było równe zeru;

b. jeżeli przed dokonaniem czynności, o których mowa w lit. a) powyżej bank ustali, iż:

• co najmniej jeden uczestnik niebędący agentem posiada saldo rachunku dodatnie (dalej: uczestnik dodatni) i co najmniej jeden uczestnik niebędący agentem posiada saldo rachunku ujemne (dalej: uczestnik ujemny) - to wówczas agent, z wykorzystaniem środków pieniężnych dostępnych w jego rachunku pomocniczym, spłaci zobowiązania uczestników ujemnych względem banku i nabędzie w ten sposób wierzytelności banku względem uczestników ujemnych do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. banku, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego; jednocześnie uczestnicy dodatni niebędący agentem, z wykorzystaniem środków pieniężnych zgromadzonych na ich rachunkach, spłacą zobowiązania agenta, istniejące w rachunku pomocniczym agenta, względem banku i nabędą w ten sposób wierzytelności banku względem agenta do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. banku, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego;
• każdy z uczestników innych niż agent jest uczestnikiem dodatnim lub saldo rachunku uczestnika jest równe zeru - to wówczas uczestnicy dodatni, z wykorzystaniem środków pieniężnych zgromadzonych na ich rachunkach, spłacą zobowiązania agenta, istniejące w rachunku głównym agenta, względem banku i nabędą w ten sposób wierzytelności banku względem agenta do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. banku, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego,
• każdy z uczestników innych niż agent jest uczestnikiem ujemnym lub saldo rachunku uczestnika jest równe zeru - to wówczas agent, z wykorzystaniem środków pieniężnych dostępnych w jego rachunku głównym spłaci zobowiązania uczestników ujemnych względem banku i nabędzie w ten sposób wierzytelności banku względem uczestników ujemnych do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. banku, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego,
• każdy z uczestników jest uczestnikiem dodatnim lub saldo rachunku uczestnika jest równe zeru - to wówczas agent przejmie długi banku względem uczestników dodatnich, w trybie art. 519 § 1 Kodeksu cywilnego; z tytułu przejęcia długów, bank zapłaci agentowi wynagrodzenie równe wartości nominalnej przejmowanych długów.

c. na początku każdego dnia roboczego (następującego po dniu roboczym, w którym zostały dokonane operacje opisane powyżej w lit. a) oraz b)), w przypadku gdy w poprzednim dniu roboczym suma sald rachunków miała wartość dodatnią, bank dokona do godziny 07:00 transferów pieniężnych, stanowiących równowartość sald rachunków, z rachunku głównego agenta na rachunek pomocniczy agenta, a następnie bank wykona jedną z poniższych czterech operacji:

1. w przypadku, gdy w poprzednim dniu roboczym agent z wykorzystaniem środków pieniężnych dostępnych na rachunku pomocniczym agenta spłacił zobowiązania uczestników ujemnych względem banku i nabył w ten sposób wierzytelności banku wobec uczestników ujemnych do wysokości dokonanej spłaty, wstępując w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. banku, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego, oraz uczestnicy dodatni spłacili z wykorzystaniem środków pieniężnych zgromadzonych na ich rachunkach zobowiązania agenta względem banku istniejące na rachunku pomocniczym agenta i nabyli w ten sposób wierzytelności banku względem agenta do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. banku, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego (sytuacja z pkt 1 lit. b) powyżej), to:

• bank spłaci wszystkie zobowiązania uczestników ujemnych względem agenta powstałe w poprzednim dniu roboczym i nabędzie w ten sposób wierzytelności agenta względem uczestników ujemnych do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. agenta, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego, oraz
• bank spłaci wszystkie zobowiązania agenta względem uczestników dodatnich powstałe w poprzednim dniu roboczym i nabędzie w ten sposób wierzytelności uczestników dodatnich względem agenta do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. uczestników dodatnich, w trybie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego;

6. Transfery pieniężne w ramach struktury będą realizowane bez jakichkolwiek pożyczek pomiędzy uczestnikami lub poręczeń ze strony uczestników za spłatę zobowiązań wobec banku.

7. Transfery pieniężne, o których mowa powyżej będą wykonywane przez bank w ramach świadczonej usługi cash pooling na podstawie odpowiednich zgód wyrażonych przez uczestników, bez konieczności udzielania takich zgód w odniesieniu do każdej transakcji z osobna oraz na podstawie udzielonych przez uczestników pełnomocnictw na rzecz banku.

8. Bank będzie naliczał odsetki od środków znajdujących się na rachunku głównym agenta przy zastosowaniu stawki oprocentowania ustalanej zgodnie z umową. Ponadto, bank będzie naliczał odsetki należne od wzajemnych zobowiązań uczestników przy zastosowaniu stawek określonych w załączniku do umowy. Odsetki będą naliczane przez bank w cyklach dziennych. Rozliczenie odsetek będzie realizowane raz w miesiącu, pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca, jednak nie później niż piątego dnia roboczego po okresie rozliczeniowym.

9. Z tytułu świadczenia przez bank usługi cash pooling, uczestnicy obciążani będą stałą opłatą.

Uczestnicy są polskimi rezydentami podatkowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z uczestnictwem Wnioskodawcy w przedstawionej w niniejszym wniosku strukturze cash poolingu, zgodnie z umową zawartą z bankiem, na Wnioskodawcy spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno umowa, jak i czynności w ramach niej wykonywane nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, uczestnictwo Wnioskodawcy w strukturze będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie Wnioskodawcy.

Następnie Wnioskodawca przytoczył art. 1 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca podkreślił, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne enumeratywnie wymienione w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych (wskazane w art. 1 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ).

Wnioskodawca wskazał, iż cash pooling, będąc usługą finansową nie doczekał się w Polsce kompleksowego uregulowania prawnego. Istnieje, co prawda przepis art. 93a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.), który odnosi się do oferowanych przez banki podatkowym grupom kapitałowym umów o skonsolidowane oprocentowanie. Przepis ten ma jednak bardzo ograniczony zakres zastosowania, gdyż dotyczy wyłącznie:

• tzw. wirtualnego (notional) cash poolingu, w którym nie dochodzi do rzeczywistych przepływów środków pomiędzy rachunkami uczestników a rachunkiem pool leadera (agenta);
• podatkowych grup kapitałowych.

Taki stan rzeczy powoduje, iż w przypadku cash poolingu tzw. rzeczywistego (a więc takiego, który jest przedmiotem niniejszego wniosku; ang. cash concentration) należy posiłkować się przepisami ogólnymi prawa cywilnego, bankowego i dewizowego, a więc w szczególności przepisami o rachunkach bankowych, przelewach, poręczeniach, subrogacji i tajemnicy bankowej.

Wnioskodawca zaznaczył, iż brak uregulowania instytucji cash poolingu w prawie polskim powoduje konieczność kształtowania jej w oparciu o treść art. 3531 Kodeksu cywilnego. Przepis ten statuuje zasadę swobody umów zwaną zasadą swobody kontraktowania. Zgodnie z tą zasadą strony mogą ukształtować treść umowy, a także wybrać kontrahenta według swego uznania, byleby treść stosunku prawnego lub jego cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, zasadom współżycia społecznego, ani przepisom ustawy o charakterze bezwzględnie wiążącym.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynność polegająca na zarządzaniu płynnością finansową danej grupy kapitałowej na podstawie umowy (która nie znajduje odpowiednika w Kodeksie cywilnym i tym samym pozostaje umową nienazwaną) nie mieści się w zamkniętym katalogu art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca zaznaczył, iż umowa ma na celu zapewnienie efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi i poprawę płynności finansowej uczestników. Treść umowy, zdaniem Wnioskodawcy, nie pozwala jej zidentyfikować jako czynności cywilnoprawnej znajdującej się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca dodał, że ponadto warto zauważyć, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług do usług zwolnionych od podatku od towarów i usług należą usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. W świetle aktualnego stanowiska organów podatkowych usługa polegająca na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową grupy kapitałowej (cash pooling) mieści się w zakresie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy również ten fakt potwierdza, iż czynności wykonywane w ramach umowy, składające się na usługę cash poolingu świadczoną przez bank nie mieszczą się w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowiska zaprezentowane przez organy podatkowe w wydanych przezeń interpretacjach indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną w części E.2 i E.3 złożonego wniosku ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się wyłącznie do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), uznano za element własnego stanowiska nie podlegający ocenie w ramach wydawanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, w których to umowach, w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy stwierdzić, iż umowa cash pooling pozostaje umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny w części zobowiązaniowej nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki. Jednakże przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest co do zasady rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Nadto z treści wniosku wynika, iż transfery pieniężne pomiędzy uczestnikami umowy będą odbywać się każdorazowo na podstawie instytucji nabycia wierzytelności (subrogacji) skutkującej wstąpieniem w miejsce zaspokojenia wierzycieli (na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego) bądź też instytucji przejęcia długu (art. 519 § 1 Kodeksu cywilnego). Wskazane instytucje nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem jeżeli nie przyjmą one charakteru żadnej z czynności w nim wymienionych omawiane czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też umowy sprzedaży, wymienionych w tym katalogu. Tym samym z powyższych przyczyn wszystkie czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie mieszczą się w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem mająca być zawarta przez Wnioskodawcę z bankiem umowa o świadczenie usługi cash poolingu oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa

(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach